DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Dec 1, 2021
The basis of Aristotle’s arguments about truth and falsity is formulated syntactically according ... more The basis of Aristotle’s arguments about truth and falsity is formulated syntactically according to the distinctions of ‘to be’ as the predicative affirmation - composition and, correspondingly, ‘not to be’ as negation – separation. As the nominal defining characteristic of falsity is contradiction, so of truth is non-contradiction. The expression of truth or falsity in the declarative sentence of affirmation or negation is a function of thinking as a human cognitive disposition under the semantic figures of categorical predication. In addition, we cite Aristotle’s more important texts on the true intellection of non-composites (indivisibles), the investigation of truth and probability, the diagnosis of falsehood, the truthfulness and lying. Finally, a mention of modern adaptations of Aristotle’s concept of truth.
καὶ νοεῖν οὐκ ἔστιν ἄνευ φαντάσματος-συμβαίνει γὰρ τὸ αὐτὸ πάθος ἐν τῷ νοεῖν ὅπερ καὶ ἐν τῷ διαγρ... more καὶ νοεῖν οὐκ ἔστιν ἄνευ φαντάσματος-συμβαίνει γὰρ τὸ αὐτὸ πάθος ἐν τῷ νοεῖν ὅπερ καὶ ἐν τῷ διαγράφειν. Mem. 450a1 Non si può pensare senza immagine-accade infatti lo stesso effetto sia nel pensare che nel raffigurare. * Questo articolo fa parte del progetto della ricerca: "Nowe perspektywy Arystotelesa Analityk pierwszych i wtórych. Nowy polski przekład Analityk ze komentarzem i glosarium grecko-łacińsko-angielsko-polskim (nr 2014/15/B/HS1/00449), studio finanziato da Narodowe Centrum Nauki. Desidero ringraziare cordialmente il prof. Francesco Coniglione (Catania) per avermi aiutato a tradurre questo testo in italiano, come anche per le correzioni e preziose indicazioni.
stwierdził wprost: "No text associates Andronicus' name with the creation of the Metaphysics. And... more stwierdził wprost: "No text associates Andronicus' name with the creation of the Metaphysics. And something tells against it. The story of Eudemus' edition of Met. doubtless found its justification and explanation in the purported correspondence between Eudemus and Aristotle. I suspect that this correspondence was known to Andronicus, and accepted by him as genuine. In that case Andronicus will have supposed that Eudemus had edited a text of Met., a text which Aristotle himself had prepared; and then Andronicus cannot have claimed to have invented the treatise himself ".
Sokrates wezwany na przesłuchanie w sprawie bezbożności i psucia młodzieży 1.1. Pewnego styczniow... more Sokrates wezwany na przesłuchanie w sprawie bezbożności i psucia młodzieży 1.1. Pewnego styczniowego poranka roku 399 przed Chr. Sokrates opuszcza swój dom w dawnym demie Alopeke (dziś demos Daphne) i udaje się w drogę na teren Lykejonu, znajdującego się obok dzisiejszej ulicy Rigillis, gdzie dociera po godzinie zlany potem. Warto dodać, że drogę tę przebywał boso zarówno latem, jak i zimą. Przybywszy tam, brał kąpiel, nacierał ciało oliwą 1 , by następnie wykonywać ćwiczenia fizyczne jeszcze w wieku siedemdziesięciu lat 2. Po dokonaniu ponownych ablucji prowadził dysputy ze swymi towarzyszami, nie rezygnując przy tym z flirtów z przystojnymi chłopcami, którzy również tam trenowali. Miejscem wielu platońskich dialogów jest Lykejon i znajdujące się obok brzegu rzeki Ilissos, z pięknymi platanami, miejsce, w którym potrzeby dnia dzisiejszego zamieniły koryto rzeki Iliossos w asfaltową kołdrę nieustannego hałasu Alei Króla Konstantyna.
WESOŁY, Marian Andrzej. Constantine the Philosopher, Who Was He? This outstanding historical figu... more WESOŁY, Marian Andrzej. Constantine the Philosopher, Who Was He? This outstanding historical figure who died 1151 years ago on February 14, 869, has become known in history under a different name, often known without the eloquent epithet of 'philosopher' , but with the added religious dignity of St. Cyril. He is usually compared to his elder brother St. Methodius, and they are nowadays commonly referred to as the Apostles to the Slavs, although today hardly anyone knows that their original names were Konstantinos and Michael. There is extensive literature on the importance of these Thessalonian brothers for the creation of the Slavic alphabet (Glagolitic) and the translation from Greek of the liturgical offices. The literature includes mainly religious, philological and historical perspectives, but there are only few philosophical and historiosophical considerations. In respect of the mentioned anniversary of Constantine-St. Cyril, we will reflect on his philosophical education, views and discussions with various interlocutors.
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae, Dec 28, 2022
Wesoły Marian Andrzej, Mimesis-wyróżniki i formy twórczości poetyckiej według Arystotelesa (Mimes... more Wesoły Marian Andrzej, Mimesis-wyróżniki i formy twórczości poetyckiej według Arystotelesa (Mimesis-the distinguishing features and forms of poetic creativity according to Aristotle). This article concerns the first six chapters of Aristotle's Poetics within the Greek text provided. The introductory note is intended to prepare the reader for an integrated approach to the issues stated in the title. We propose a new Polish translation of this text in a rendition as close to the original as possible. For the sake of clarity, we highlight the chapters with various appropriate thematic headings. In contrast to most translations and commentaries, we show Aristotle speaking of forms (eide), not in the sense of literary genres or species but in the sense of forms as components (mere) of mimesis under the triad of complementary distinctions, which are the means, the objects and the modes of poetic imitation.
p r z e k ł a d y Marian Wesoły Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przedsokratycy u dio... more p r z e k ł a d y Marian Wesoły Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przedsokratycy u diogenesa Laertiosa-nurt joński Filozofii były dwa początki: jeden od Anaksymandra, drugi od Pitagorasa. Anaksymander był uczniem Talesa, Pitagoras zaś Ferekydesa. Pierwsza filozofia zwana jest jońską, gdyż Tales będąc Jończykiem, to bowiem Milezyjczyk, nauczał Anaksymandra; druga zaś zwana jest italską, gdyż Pitagoras najwięcej filozofował w Italii. Pierwsza kończy się na Kleitomachu, Chryzypie i Teofraście, druga zaś na Epikurze. Diogenes Laertios I 13 Uprzednio na łamach tego czasopisma ("Filo-Sofija", nr 1 (7), 2007, s. 237-254) ukazał się mój artykuł pt. Heraklit z Efezu i Empedokles z Akragas w wykładni Diogenesa Laertiosa. W świetle najnowszych edycji i opracowań naszkicowałem wpierw ogólne dane o tym niebywałym i unikalnym dziele: Żywoty i poglądy słynnych filozofów, a także podałem pewną "próbkę" z jego lektury w przekładzie własnym dwóch filozofów z przeciwstawnych nurtów, których Platon obdarzył wymownym epitetem "Muzy jońskie i sycylijskie", czyli Heraklita z Efezu i Empedoklesa z Akragas. Obecnie proponujemy kontynuację lektury Diogenesa Laertiosa w tymże jego rozróżnieniu (nurt joński-nurt italski) pozostałych filozofów wczesnogreckich, zwanych dziś potocznie 'przedsokratykami'. Rozróżnienie to miało charakter nie tylko geograficzny (Azja Mniejsza-Italia z Sycylią), ale i swoiście kulturowy tych dwóch przeciwległych cywilizacji helleńskich. W niniejszym artykule przedstawiamy zatem pierwszych filozofów z nurtu jońskiego (Tales, Anaksymader, Anaksymenes, Anaksagoras, Archelaos, Leukippos, Demokryt, Protagoras, Diogenes z Apollonii), a w następnym z nurtu italskiego pitagorejczyków (Pitagoras, Alkmajon, Filolaos, Archytas, Hippasos, Epicharm) oraz eleatów (Ksenofanes, Parmenides, Melissos, Zenon). Na wstępie rzecz wymaga pewnego objaśnienia ze względu na podjęty tu wybór z Diogenesa Laertiosa owych 'przedsokratyków' ujętych odpowiednio w obydwu nurtach. Otóż powyższego określenia-'przedsokratycy' (po polsku lepiej tak mówić niż 'presokratycy')-u antycznych nie znajdziemy, gdyż jest ono pojęciem nowożytnym, rozpowszechnionym głównie dzięki fundamentalnej edycji
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna, Jun 5, 2019
The article concerns book VI of Aristotle's Nicomachean Ethics on the integrated approach to the ... more The article concerns book VI of Aristotle's Nicomachean Ethics on the integrated approach to the dianoetic (intellectual) dispositions in the field of thinking, action and production, with the leading concept of phronesis as practical wisdom. We propose here a new Polish translation of this book in a rendition as close to the Greek original as possible. For the sake of clarity, we highlight the chapters with various appropriate thematic headings. The introductory note is intended to prepare the reader for the difficult text that teems with important conceptual distinctions and sophisticated lines of argument.
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Dec 1, 2021
The basis of Aristotle’s arguments about truth and falsity is formulated syntactically according ... more The basis of Aristotle’s arguments about truth and falsity is formulated syntactically according to the distinctions of ‘to be’ as the predicative affirmation - composition and, correspondingly, ‘not to be’ as negation – separation. As the nominal defining characteristic of falsity is contradiction, so of truth is non-contradiction. The expression of truth or falsity in the declarative sentence of affirmation or negation is a function of thinking as a human cognitive disposition under the semantic figures of categorical predication. In addition, we cite Aristotle’s more important texts on the true intellection of non-composites (indivisibles), the investigation of truth and probability, the diagnosis of falsehood, the truthfulness and lying. Finally, a mention of modern adaptations of Aristotle’s concept of truth.
καὶ νοεῖν οὐκ ἔστιν ἄνευ φαντάσματος-συμβαίνει γὰρ τὸ αὐτὸ πάθος ἐν τῷ νοεῖν ὅπερ καὶ ἐν τῷ διαγρ... more καὶ νοεῖν οὐκ ἔστιν ἄνευ φαντάσματος-συμβαίνει γὰρ τὸ αὐτὸ πάθος ἐν τῷ νοεῖν ὅπερ καὶ ἐν τῷ διαγράφειν. Mem. 450a1 Non si può pensare senza immagine-accade infatti lo stesso effetto sia nel pensare che nel raffigurare. * Questo articolo fa parte del progetto della ricerca: "Nowe perspektywy Arystotelesa Analityk pierwszych i wtórych. Nowy polski przekład Analityk ze komentarzem i glosarium grecko-łacińsko-angielsko-polskim (nr 2014/15/B/HS1/00449), studio finanziato da Narodowe Centrum Nauki. Desidero ringraziare cordialmente il prof. Francesco Coniglione (Catania) per avermi aiutato a tradurre questo testo in italiano, come anche per le correzioni e preziose indicazioni.
stwierdził wprost: "No text associates Andronicus' name with the creation of the Metaphysics. And... more stwierdził wprost: "No text associates Andronicus' name with the creation of the Metaphysics. And something tells against it. The story of Eudemus' edition of Met. doubtless found its justification and explanation in the purported correspondence between Eudemus and Aristotle. I suspect that this correspondence was known to Andronicus, and accepted by him as genuine. In that case Andronicus will have supposed that Eudemus had edited a text of Met., a text which Aristotle himself had prepared; and then Andronicus cannot have claimed to have invented the treatise himself ".
Sokrates wezwany na przesłuchanie w sprawie bezbożności i psucia młodzieży 1.1. Pewnego styczniow... more Sokrates wezwany na przesłuchanie w sprawie bezbożności i psucia młodzieży 1.1. Pewnego styczniowego poranka roku 399 przed Chr. Sokrates opuszcza swój dom w dawnym demie Alopeke (dziś demos Daphne) i udaje się w drogę na teren Lykejonu, znajdującego się obok dzisiejszej ulicy Rigillis, gdzie dociera po godzinie zlany potem. Warto dodać, że drogę tę przebywał boso zarówno latem, jak i zimą. Przybywszy tam, brał kąpiel, nacierał ciało oliwą 1 , by następnie wykonywać ćwiczenia fizyczne jeszcze w wieku siedemdziesięciu lat 2. Po dokonaniu ponownych ablucji prowadził dysputy ze swymi towarzyszami, nie rezygnując przy tym z flirtów z przystojnymi chłopcami, którzy również tam trenowali. Miejscem wielu platońskich dialogów jest Lykejon i znajdujące się obok brzegu rzeki Ilissos, z pięknymi platanami, miejsce, w którym potrzeby dnia dzisiejszego zamieniły koryto rzeki Iliossos w asfaltową kołdrę nieustannego hałasu Alei Króla Konstantyna.
WESOŁY, Marian Andrzej. Constantine the Philosopher, Who Was He? This outstanding historical figu... more WESOŁY, Marian Andrzej. Constantine the Philosopher, Who Was He? This outstanding historical figure who died 1151 years ago on February 14, 869, has become known in history under a different name, often known without the eloquent epithet of 'philosopher' , but with the added religious dignity of St. Cyril. He is usually compared to his elder brother St. Methodius, and they are nowadays commonly referred to as the Apostles to the Slavs, although today hardly anyone knows that their original names were Konstantinos and Michael. There is extensive literature on the importance of these Thessalonian brothers for the creation of the Slavic alphabet (Glagolitic) and the translation from Greek of the liturgical offices. The literature includes mainly religious, philological and historical perspectives, but there are only few philosophical and historiosophical considerations. In respect of the mentioned anniversary of Constantine-St. Cyril, we will reflect on his philosophical education, views and discussions with various interlocutors.
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae, Dec 28, 2022
Wesoły Marian Andrzej, Mimesis-wyróżniki i formy twórczości poetyckiej według Arystotelesa (Mimes... more Wesoły Marian Andrzej, Mimesis-wyróżniki i formy twórczości poetyckiej według Arystotelesa (Mimesis-the distinguishing features and forms of poetic creativity according to Aristotle). This article concerns the first six chapters of Aristotle's Poetics within the Greek text provided. The introductory note is intended to prepare the reader for an integrated approach to the issues stated in the title. We propose a new Polish translation of this text in a rendition as close to the original as possible. For the sake of clarity, we highlight the chapters with various appropriate thematic headings. In contrast to most translations and commentaries, we show Aristotle speaking of forms (eide), not in the sense of literary genres or species but in the sense of forms as components (mere) of mimesis under the triad of complementary distinctions, which are the means, the objects and the modes of poetic imitation.
p r z e k ł a d y Marian Wesoły Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przedsokratycy u dio... more p r z e k ł a d y Marian Wesoły Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przedsokratycy u diogenesa Laertiosa-nurt joński Filozofii były dwa początki: jeden od Anaksymandra, drugi od Pitagorasa. Anaksymander był uczniem Talesa, Pitagoras zaś Ferekydesa. Pierwsza filozofia zwana jest jońską, gdyż Tales będąc Jończykiem, to bowiem Milezyjczyk, nauczał Anaksymandra; druga zaś zwana jest italską, gdyż Pitagoras najwięcej filozofował w Italii. Pierwsza kończy się na Kleitomachu, Chryzypie i Teofraście, druga zaś na Epikurze. Diogenes Laertios I 13 Uprzednio na łamach tego czasopisma ("Filo-Sofija", nr 1 (7), 2007, s. 237-254) ukazał się mój artykuł pt. Heraklit z Efezu i Empedokles z Akragas w wykładni Diogenesa Laertiosa. W świetle najnowszych edycji i opracowań naszkicowałem wpierw ogólne dane o tym niebywałym i unikalnym dziele: Żywoty i poglądy słynnych filozofów, a także podałem pewną "próbkę" z jego lektury w przekładzie własnym dwóch filozofów z przeciwstawnych nurtów, których Platon obdarzył wymownym epitetem "Muzy jońskie i sycylijskie", czyli Heraklita z Efezu i Empedoklesa z Akragas. Obecnie proponujemy kontynuację lektury Diogenesa Laertiosa w tymże jego rozróżnieniu (nurt joński-nurt italski) pozostałych filozofów wczesnogreckich, zwanych dziś potocznie 'przedsokratykami'. Rozróżnienie to miało charakter nie tylko geograficzny (Azja Mniejsza-Italia z Sycylią), ale i swoiście kulturowy tych dwóch przeciwległych cywilizacji helleńskich. W niniejszym artykule przedstawiamy zatem pierwszych filozofów z nurtu jońskiego (Tales, Anaksymader, Anaksymenes, Anaksagoras, Archelaos, Leukippos, Demokryt, Protagoras, Diogenes z Apollonii), a w następnym z nurtu italskiego pitagorejczyków (Pitagoras, Alkmajon, Filolaos, Archytas, Hippasos, Epicharm) oraz eleatów (Ksenofanes, Parmenides, Melissos, Zenon). Na wstępie rzecz wymaga pewnego objaśnienia ze względu na podjęty tu wybór z Diogenesa Laertiosa owych 'przedsokratyków' ujętych odpowiednio w obydwu nurtach. Otóż powyższego określenia-'przedsokratycy' (po polsku lepiej tak mówić niż 'presokratycy')-u antycznych nie znajdziemy, gdyż jest ono pojęciem nowożytnym, rozpowszechnionym głównie dzięki fundamentalnej edycji
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna, Jun 5, 2019
The article concerns book VI of Aristotle's Nicomachean Ethics on the integrated approach to the ... more The article concerns book VI of Aristotle's Nicomachean Ethics on the integrated approach to the dianoetic (intellectual) dispositions in the field of thinking, action and production, with the leading concept of phronesis as practical wisdom. We propose here a new Polish translation of this book in a rendition as close to the Greek original as possible. For the sake of clarity, we highlight the chapters with various appropriate thematic headings. The introductory note is intended to prepare the reader for the difficult text that teems with important conceptual distinctions and sophisticated lines of argument.
Uploads
Papers by Marian Wesoly