Papers by Józef Haczynski
Publikacja dofinansowana z subwencji na utrzymanie potencjału badawczego na Wydziale Zarządzania ... more Publikacja dofinansowana z subwencji na utrzymanie potencjału badawczego na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
Oncology Reports, Aug 1, 2005
The MUC1 is a transmembrane protein with a large mucin-like extracellular domain protruding high ... more The MUC1 is a transmembrane protein with a large mucin-like extracellular domain protruding high above the cell surface. Steroid regulation of MUC1 gene expression is essential, since overexpression of MUC1 may influence the metastatic potential of cancer cells. Our earlier results demonstrated that tamoxifen, alone and combined with estradiol, inhibits MUC1 biosynthesis in endometrial adenocarcinoma cells, in contrast to estradiol. In the present study, we examine the effect of administering raloxifene or estradiol at concentrations of 1 x 10(-8)-5 x 10(-7) M, and both drugs together, on the expression of MUC1 protein, its incorporation into the cell membrane, shedding to culture medium and adhesive properties of cancer cells to the extracellular matrix (ECM). The obtained results demonstrate that raloxifene, to a lesser degree than estradiol, stimulates [3)H]Thr incorporation to the cellular, as well as the extracellular MUC1 protein. Raloxifene-treated cells show a higher cell adhesion to collagen than estradiol-treated cells, especially at lower concentrations of these drugs, probably the result of smaller amounts of sialic acid residues in the terminal glycan chains with T and Tn antigens. Sole administration of raloxifene has a lesser effect on the expression of alpha(2)beta(1) integrin than estradiol, which is in contrast to the combined action of estradiol and raloxifene. Therefore, raloxifene, which stimulates MUC1 expression in cancer cells and inhibits their adhesion to collagen to a lesser degree than estradiol, may be a clinically safe treatment for the endometrium.
Problemy Zarządzania, Oct 20, 2017
Podstawą każdego systemu ochrony zdrowia są pracownicy medyczni, którzy stanowią główne zasoby wa... more Podstawą każdego systemu ochrony zdrowia są pracownicy medyczni, którzy stanowią główne zasoby warunkujące poziom dostępności i jakości usług medycznych. W polskim systemie ochrony zdrowia od wielu lat występuje problem braku równowagi między stale rosnącym popytem na usługi zdrowotne a podażą zasobów ludzkich niezbędnych do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych społeczeństwa. Celem opracowania jest zbadanie dostępności personelu medycznego w Polsce i jej ocena na tle innych krajów OECD w okresie 2000-2012. W artykule dokonano również diagnozy przyczyn małej dostępności personelu medycznego w polskim systemie ochrony zdrowia. W badaniu uwzględniono trzy grupy pracowników. Są to: lekarze, pielęgniarki i położne. W analizie uwzględniono najbardziej aktualne problemy polskiego systemu ochrony zdrowia, w tym: migracji personelu medycznego, rosnących potrzeb społecznych na skutek zmian demograficznych i przewidywanego starzenia się społeczeństwa. Materiałem źródłowym do opracowania niniejszej analizy były dane pochodzące z bazy OECD, Naczelnej Izby Lekarskiej i Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych. Słowa kluczowe personel medyczny, zasoby ludzkie w ochronie zdrowia, dostępność lekarzy, pielęgniarek i położnych Wstęp Procesy zachodzące w systemie ochrony zdrowia wpływają w dużym stopniu na sytuację społeczno-ekonomiczną kraju i jakość życia jego mieszkańców. Z drugiej strony, efektywne funkcjonowanie systemu zdrowotnego zależy od różnorodnych
PubMed, Aug 2, 1993
Blood myoglobin, CPK and CK-MB activities were assayed in 32 patients with the acute myocardial i... more Blood myoglobin, CPK and CK-MB activities were assayed in 32 patients with the acute myocardial infarction up to 360 minutes following the start of thrombolytic therapy. Plasma myoglobin, CPK and CK-MB activities increased significantly less in 18 patients in whom reperfusion of the coronary artery has been noted. Maximum increase in myoglobin levels preceded an increase in CPK and CK-MB activities and it may be an early marker of reperfusion.
W Polsce na zaburzenia erekcji cierpi ponad 1,5 miliona mężczyzn, a 60% z nich jest w wieku 40-60... more W Polsce na zaburzenia erekcji cierpi ponad 1,5 miliona mężczyzn, a 60% z nich jest w wieku 40-60 lat. Leczeniem pierwszego rzutu u tych chorych są doustne leki z grupy selektywnych i odwracalnych inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE-5, phosphodiesterase-5). Obecnie na rynku dostępne są 3 leki z tej grupy: inhibitory I generacji-sildenafil (Viagra) i wardenafil (Levitra), o krótkim czasie działania wynoszącym 4-6 godzin, i jedyny przedstawiciel II generacji-tadalafil (Cialis), różniący się od pozostałych wysoką skutecznością utrzymującą się przez minimum 24 godziny. Mechanizm działania wszystkich leków z tej grupy jest identyczny. Łączne zastosowanie inhibitorów PDE-5 i azotanów jest bezwzględnie przeciwwskazane, ponieważ ich skojarzenie może powodować znaczne spadki ciśnienia tętniczego z odruchowym przyspieszeniem częstości akcji serca. Synergistyczne działanie azotanów i leków z grupy selektywnych i odwracalnych inhibitorów PDE-5 polega na kumulacji tak zwanego drugiego przekaźnika-cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP, cyclic guanosine monophosphate). Azotany powodują wzrost stężenia egzogennego tlenku azotu (NO, nitric oxide), a tym samym-pobudzenie produkcji drugiego przekaźnika, czyli cGMP. Natomiast inhibitory PDE-5 przez selektywne i odwracalne blokowanie PDE-5, enzymu rozkładającego cGMP, powodują utrzymywanie się jego wysokiego stężenia. W wyniku synergistycznego działania obu leków znacznie wzrasta stężenie cGMP w ścianie naczyń krwionośnych, doprowadzając do spadku oporu naczyniowego, a w konsekwencji-ciśnienia tętniczego. Azotany można zastosować dopiero po upływie co najmniej 24 godzin od przyjęcia tabletki inhibitora PDE-5. Również inhibitorów PDE-5 nie powinno się przyjmować wcześniej niż po upływie 24 godzin od ostatniej dawki azotanu. W wypadku azotanów działających przez całą dobę należy odczekać kolejne 24 godziny.
Oncology Reports, Sep 1, 2004
Tamoxifen and raloxifene are widely used in clinical practice. It has been found that tamoxifen t... more Tamoxifen and raloxifene are widely used in clinical practice. It has been found that tamoxifen treatment increases the risk of development of endometrial cancer. The effects of tamoxifen and raloxifene on endometrium might be caused by different estrogen receptor expression. The aim of the present study was immunohistochemical evaluation of the effects of tamoxifen and raloxifene on estrogen receptors, and Ki-67 antigen expression in the human endometrial adenocarcinoma Ishikawa cell line. Tamoxifen in concen trations of 10 |oM and 20 |J.M increased ERa expression without any effect on ER6. All used concentrations of tamoxifen and raloxifene (0.1 nM, 1 nM, 10 nM, 1 [iM, 10 jxM and 20 |JM) had no effect on expression of ERB. Tamoxifen, but not raloxifene, increased Ki-67 antigen expression in the Ishikawa cell line. Tamoxifen, in contrast to raloxifene, increased proliferation of endometrial adenocarcinoma cells as well as exerted the shift of ERa/ERB ratio. Thus, it could be responsible for increased carcinogenic effect during tamoxifen treatment.
PubMed, Dec 13, 1993
Interaction of digoxin and captopril was studied in 28 men with congestive heart failure of II cl... more Interaction of digoxin and captopril was studied in 28 men with congestive heart failure of II class NYHA. Blood serum digoxin level was about 30% higher following the administration of captopril.
Acta Diabetologica, Dec 1, 2003
We retrospectively analyzed survival in patients with type 2 diabetes mellitus (DM) after first a... more We retrospectively analyzed survival in patients with type 2 diabetes mellitus (DM) after first acute myocardial infarction (AMI). The study was conducted in 5 sites in Poland and involved 521 patients who survived more than 30 days after AMI. In the 5-year period after the acute event, we investigated the following cardiovascular (CV) outcomes: death (overall mortality), next MI, stroke, hospitalization due to acute coronary symptoms (HACS), and composite outcomes (whichever occurred first). We also assessed: age, smoking habit, obesity, hypertension, dyslipidemia and coronary artery disease (CAD) diagnosed before AMI, and gender. 269 patients (52%) suffered one of the outcomes from the composite CV endpoint. HACS was the first event in 164 cases, MI in 59, death in 32, and stroke in 14 patients. Analyzing the prevalence of individual CV events, we found: HACS in 184 patients (35%), next MI in 79 patients (15%), death in 59 patients (11%), and stroke in 30 patients (6%). Only dyslipidemia, arterial hypertension, and CAD were independent risk factors with an impact on composite CV endpoint. Other analyzed risk factors like smoking and obesity did not have independent effects on the CV risk. In the retrospective analysis, we found that HACS was the most frequent CV event in individuals with type 2 DM after AMI. The CV risk in type 2 diabetics who suffered at least one myocardial infarction was further increased in those with coexisting dyslipidemia, arterial hypertension or CAD. These findings support the current guidelines which recommend aggressive management of CV risk factors including hypertension, dyslipidemia and CAD before a first myocardial infarction.
International Journal of Impotence Research, Jan 5, 2006
The prevalence of erectile dysfunction (ED) in men visiting outpatient clinics was analyzed using... more The prevalence of erectile dysfunction (ED) in men visiting outpatient clinics was analyzed using data reported by 1352 randomly chosen physicians who were requested to interview five to 20 consecutive patients aged X40 years about the presence of ED. A total of 25.12% of the physicians returned the questionnaires, containing data on 3552 patients, of whom 42.7% had ED, 44.9% had no ED and 12.4% declined to answer the questions. The duration of ED was o1 year in 8.1% of patients, 1-2 years in 32.2% and 42 years in 59.7% of patients. 86.4% of men with ED had X1 chronic disease. ED was present in 70.3% of men with coronary heart disease, 67.8% of those with hypertension, 78% of those with diabetes and 70.5% of patients with psychiatric diseases. 93.2% of patients with ED used one or more drugs chronically. In conclusions, 42.7% of men visiting outpatient clinics had ED. Patients with ED often had one or more chronic diseases and used at least one drug chronically. Older patients are less inclined to talk to their physicians about sexual problems.
Seksuologia Polska, 2017
Pojęcie molestowania seksualnego jest ujęte w Kodeksie pracy oraz w ustawie równościowej. W Polsc... more Pojęcie molestowania seksualnego jest ujęte w Kodeksie pracy oraz w ustawie równościowej. W Polsce nadal stanowi jednak temat tabu. Ze względu na brak danych dotyczących tego zjawiska wśród personelu medycznego wskazane byłoby przeprowadzenie badań, które pomogłyby ocenić skalę tego zjawiska.
Seksuologia Polska, 2004
Zaburzenia seksualne, w tym zaburzenia erekcji (ED), stają się jednym z coraz istotniejszych prob... more Zaburzenia seksualne, w tym zaburzenia erekcji (ED), stają się jednym z coraz istotniejszych problemów zarówno w praktyce specjalistycznej, jak i lekarza rodzinnego. Celem pracy była analiza postaw lekarzy różnych specjalizacji, wyrażonych jako częstość akceptacji lub odmowy zadania pytania na temat zaburzeń erekcji. W badaniu brali udział wybrani losowo lekarze pierwszego kontaktu, lekarze diabetolodzy i psychiatrzy oraz urolodzy i seksuolodzy jako grupa kontrolna. Wszystkich poproszono o zadanie pytania o występowanie ED 20 kolejnym mężczyznom powyżej 40. roku życia, zgłaszającym się po poradę, niezależnie od przyczyny wizyty.
Gynecological Endocrinology, 2007
Genetic variation in the estrogen receptor-gene (ERalpha) may influence the risk of cardiovascula... more Genetic variation in the estrogen receptor-gene (ERalpha) may influence the risk of cardiovascular diseases in postmenopausal women. This effect, at least in part, may be dependent on the decrease in expression of injury and inflammatory markers in the vascular wall. The aim of the present study was to evaluate the relationship between ERalpha PvuII and XbaI polymorphisms and serum levels of soluble vascular cell adhesion molecule-1 (sVCAM-1), soluble intercellular adhesion molecule-1 (sICAM-1), C-reactive protein (CRP) and homocysteine in postmenopausal women. Subjects of the study were 64 postmenopausal women. PvuII and XbaI ERalpha gene polymorphisms were analyzed by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism. Mean sVCAM-1 level was significantly higher in pp homozygotes in comparison with PP homozygotes and Pp heterozygotes, as well as higher in xx homozygotes in comparison with XX homozygotes and Xx heterozygotes. Levels of sVCAM-1 were also significantly higher in women with px haplotype compared with PX and Px haplotypes. There were no relationships between investigated genotypes or haplotypes and levels of sICAM-1, CRP and homocysteine. The results of our study suggest that genetic variation in ER gene may influence blood levels of VCAM-1 in women after the menopause.
PubMed, Sep 6, 2001
Osteoporosis is a progressive skeletal disease, which in many cases remains silent and asymptomat... more Osteoporosis is a progressive skeletal disease, which in many cases remains silent and asymptomatic until a fracture occurs. Vertebral fractures are the earliest and most common osteoporotic fractures. The prevalence of vertebral fractures increases steadily with age, ranging between 20% for 50-year-old postmenopausal women to 64.5% for older women. The majority of vertebral fractures are not connected with severe trauma, and only one in three is diagnosed clinically. Usually vertebral fractures are associated with such clinical symptoms as back pain, posture change, loss of height, functional impairment, disability, and diminished quality of live. Women with the most severe vertebral fractures are the most likely to incur further fractures, with as much as 3.4 times the risk of hip fracture, and 12.6 times the risk of new vertebral fractures. Almost 20% of women will experience another fracture within 1 year after a vertebral fracture. Vertebral fractures are accompanied by increased mortality. The relative risk of death following vertebral fracture is almost 9 times higher. The most important purpose of osteoporosis management in postmenopausal women is prevention of the first vertebral fracture. Raloxifene (Evista) is the only SERM approved by the American FDA for the treatment and prevention of osteoporosis. It is the first compound with selective estrogen agonist activity in bone and in the cardiovascular system, but with estrogen antagonist activity or no activity in reproductive tissues and breast. Raloxifene reduces the risk of positive estrogen receptor breast cancer, decreases total cholesterol and LDL cholesterol, increases HDL cholesterol, does not increase the risk of endometrial cancer or cause bleeding and spotting. After 3 years of treatment Raloxifene reduces the risk of first vertebral fracture by 55%. The fracture risk within one year is reduced by as much as 68%. Continued observation has proved its sustained efficacy in the further reduction of fracture risk by 49% in the fourth year. Raloxifene treatment does not change the physiological structure of bone quality and does not cause fibrosis, osteomalacia or other toxic effects.
Globalna epidemia oty o ci i jej ekonomiczno-spo eczne konsekwencje Streszczenie W ostatnim czasi... more Globalna epidemia oty o ci i jej ekonomiczno-spo eczne konsekwencje Streszczenie W ostatnim czasie odnotowano gwa towny wzrost wyst powania nadwagi i oty oci w ród ludzi na ca ym wiecie. Nadmierna masa cia a jest przyczyn wielu chorób przewlek ych oraz utrudnia prawid owe funkcjonowanie w spo ecze stwie. Leczenie oty o ci generuje koszty, które mo emy podzieli na bezpo rednie (zwi zane z kosztown farmakoterapi , hospitalizacj czy leczeniem ambulatoryjnym) oraz po rednie, wynikaj ce ze spadku produktywno ci i licznych absencji w pracy. Ze wzrostem liczby osób oty ych skorelowany jest wzrost kosztów profilaktyki oraz leczenia nadmiernej masy cia a i jej konsekwencji, które co roku obci aj bud ety pa stw na ca ym wiecie.
Problemy Zarządzania, Jul 5, 2021
Purpose: Demonstrating the harmfulness of disinformation and summarizing the COVID-19 false infor... more Purpose: Demonstrating the harmfulness of disinformation and summarizing the COVID-19 false information to which recipients are most often exposed. Confrontation of the most popular myths about SARS-CoV-2 with the results of Evidence-Based Medicine (EBM). Design/methodology/approach: A review of original papers and reviews of myths about COVID-19. Findings: The COVID-19 pandemic has challenged the public with information overload related to SARSCoV- 2. Some of this information may be false and potentially harmful. The rapid spread of information reaching a wide audience is also a threat. Research limitations/implications: The subject of COVID-19 is still unknown and is under constant research, there are many new publications that we are not able to include and this publication needs to be updated. Originality/value: We have not found a similar publication on this topic. The article draws attention to the problem of misinformation, thus helping in the prevention of infections and misguided harmful behaviors.
PubMed, Nov 1, 1994
The purpose of the present work was an assessment of the effectiveness of intravenously administe... more The purpose of the present work was an assessment of the effectiveness of intravenously administered propafenone, flecainide and procainamide in restoration of sinus rhythm in patients with atrial fibrillation attack lasting not more than 48 hours, The studies were carried out in 95 patients, including 30 treated with propafenone, 27 with flecainide, and 38 with procainamide. Propafenone turned out to be effective in 23 patients (76.7%), flecainide in 19 patients (70.4%), and procainamide in 14 patients (36.8%). Each of the drugs more effectively restored sinus rhythm in patients with smaller size of the left atrium and with shorter duration of atrial fibrillation attack, and propafenone and flecainide were also more effective in younger patients. The return of sinus rhythm was accompanied a reduction of the size of the left atrium. None of the studied drugs caused any more important adverse effects.
Uploads
Papers by Józef Haczynski