Daan van Riet
ROC Midden Nederland, head of the centre of expertise in critical thinking
Utrecht University of Applied Sciences, educational philosopher, organisation ethicist
Utrecht University of Applied Sciences, educational philosopher, organisation ethicist
less
Related Authors
Uploads
Papers by Daan van Riet
Onlangs riep Jelmer Evers (Algemene Onderwijsbond) bij NOS op tot voorzichtigheid met het gebruik van artificial intelligence (AI) in het onderwijs. Hiervoor gaf Evers het gebrek aan kennis bij onderwijsprofessionals als voornaamste reden. Wat ons betreft is niet voorzichtigheid geboden, maar bedachtzaamheid. In dit stuk willen hier een aanzet toe geven.
Al langer laten we samen met een aantal onderwijscollega's van ons horen om te blijven bezinnen op de plek van de school in onze samenleving. Dat raakt ook hoe het onderwijs zich moet verhouden tot AI. Wat ons betreft is het pragmatische uitgangspunt 'Het is er, dus we moeten er iets mee' niet goed genoeg. En in het geval van het voornemen van OESO, dat we als casus gebruiken, is het zelfs zeer zorgwekkend.
Bereikte resultaten zijn meerdere (praktijkgerichte) publicaties, ontworpen (en getest) lesmateriaal in diverse mbo-contexten, een diversiteit aan formatieve toetstaken en hulpmiddelen om zelf onderwijs mee te ontwerpen. Al het opgeleverde materiaal is ontwikkeld door docenten in samenwerking met onderzoekers uit diverse onderzoeksdisciplines.
mainstream participatory approach to citizenship education
jeopardises students’ autonomy. Especially in Dutch
post-secondary vocational education, citizenship education
has been shown to be mainly aimed at socialization: initiating
students into tradition, internalising rules, societal norms and
values. This article reports on the findings of a research project,
which is grounded in the assumption that integrating
Bildung, citizenship education and critical thinking is
a promising way to grapple with the perceived overemphasis
on socialization strategies. We justify the interrelationship of
critical thinking, Bildung, citizenship education, and professional
training from two perspectives – historical and contemporary.
It is only by combining these concepts, we
contend, that educational professionals can create teaching
materials more geared to developing autonomy, and prepare
students in vocational training to navigate the political and
societal dilemma’s on the work floor. Furthermore, we also
clarify our perspective by offering three educational principles,
used in our project to guide the design of teaching
materials, that form a context for integrating citizenship,
critical thinking, and Bildung in vocational education.
A practical illustration is subsequently discussed.
In deel één zal ik het werk van Srinivasan analyseren. Ze is een Engels politiek filosoof en komt in haar werk tot de conclusie dat het aannemelijk is dat gepaste boosheid waardevol is. Het geeft erkenning aan onrechtvaardigheid. In deel twee zal ik mijn claim uitwerken. Ik richt me op de moraal van het accepteren van boosheid en de voordelen vanuit een werkgeversperspectief. Daarna geef ik in hoofdstuk drie mogelijke bezwaren tegen mijn aanpak en bespreek deze.
Het onderwijs wordt afgerekend op het kapitaal aan studenten: hoeveel instroom is er, wat is het slagingspercentage en hoe wordt het onderwijs beoordeeld in cijfers door de klanten? Het zijn en de kwaliteit ervan wordt bepaald door bezit en de waarde daarvan. Waardevol leven is iets dat te consumeren valt. In dit essay onderzoek ik hoe we dit idee van consumentisme kunnen begrijpen. Ik werk uit hoe we de menselijke vorming in dit licht kunnen duiden. Is het daadwerkelijk mogelijk om tot persoonlijke vorming – bildung – te komen in een samenleving gebaseerd op consumentisme? Ofwel, kan bildung bestaan in een systeem van consumentisme?
Dit essay is geen klaagzang, maar meer een denkexperiment. Het is geen kritiek op het beleid of op keuzes, het vertrekpunt van de samenleving is namelijk een systeem waar we niet uit kunnen stappen . Ik laat in dit essay zien dat dit ook voor het onderwijs geldt, terwijl ‘ze’ stelt dat dit wel kan.
Books by Daan van Riet
Onlangs riep Jelmer Evers (Algemene Onderwijsbond) bij NOS op tot voorzichtigheid met het gebruik van artificial intelligence (AI) in het onderwijs. Hiervoor gaf Evers het gebrek aan kennis bij onderwijsprofessionals als voornaamste reden. Wat ons betreft is niet voorzichtigheid geboden, maar bedachtzaamheid. In dit stuk willen hier een aanzet toe geven.
Al langer laten we samen met een aantal onderwijscollega's van ons horen om te blijven bezinnen op de plek van de school in onze samenleving. Dat raakt ook hoe het onderwijs zich moet verhouden tot AI. Wat ons betreft is het pragmatische uitgangspunt 'Het is er, dus we moeten er iets mee' niet goed genoeg. En in het geval van het voornemen van OESO, dat we als casus gebruiken, is het zelfs zeer zorgwekkend.
Bereikte resultaten zijn meerdere (praktijkgerichte) publicaties, ontworpen (en getest) lesmateriaal in diverse mbo-contexten, een diversiteit aan formatieve toetstaken en hulpmiddelen om zelf onderwijs mee te ontwerpen. Al het opgeleverde materiaal is ontwikkeld door docenten in samenwerking met onderzoekers uit diverse onderzoeksdisciplines.
mainstream participatory approach to citizenship education
jeopardises students’ autonomy. Especially in Dutch
post-secondary vocational education, citizenship education
has been shown to be mainly aimed at socialization: initiating
students into tradition, internalising rules, societal norms and
values. This article reports on the findings of a research project,
which is grounded in the assumption that integrating
Bildung, citizenship education and critical thinking is
a promising way to grapple with the perceived overemphasis
on socialization strategies. We justify the interrelationship of
critical thinking, Bildung, citizenship education, and professional
training from two perspectives – historical and contemporary.
It is only by combining these concepts, we
contend, that educational professionals can create teaching
materials more geared to developing autonomy, and prepare
students in vocational training to navigate the political and
societal dilemma’s on the work floor. Furthermore, we also
clarify our perspective by offering three educational principles,
used in our project to guide the design of teaching
materials, that form a context for integrating citizenship,
critical thinking, and Bildung in vocational education.
A practical illustration is subsequently discussed.
In deel één zal ik het werk van Srinivasan analyseren. Ze is een Engels politiek filosoof en komt in haar werk tot de conclusie dat het aannemelijk is dat gepaste boosheid waardevol is. Het geeft erkenning aan onrechtvaardigheid. In deel twee zal ik mijn claim uitwerken. Ik richt me op de moraal van het accepteren van boosheid en de voordelen vanuit een werkgeversperspectief. Daarna geef ik in hoofdstuk drie mogelijke bezwaren tegen mijn aanpak en bespreek deze.
Het onderwijs wordt afgerekend op het kapitaal aan studenten: hoeveel instroom is er, wat is het slagingspercentage en hoe wordt het onderwijs beoordeeld in cijfers door de klanten? Het zijn en de kwaliteit ervan wordt bepaald door bezit en de waarde daarvan. Waardevol leven is iets dat te consumeren valt. In dit essay onderzoek ik hoe we dit idee van consumentisme kunnen begrijpen. Ik werk uit hoe we de menselijke vorming in dit licht kunnen duiden. Is het daadwerkelijk mogelijk om tot persoonlijke vorming – bildung – te komen in een samenleving gebaseerd op consumentisme? Ofwel, kan bildung bestaan in een systeem van consumentisme?
Dit essay is geen klaagzang, maar meer een denkexperiment. Het is geen kritiek op het beleid of op keuzes, het vertrekpunt van de samenleving is namelijk een systeem waar we niet uit kunnen stappen . Ik laat in dit essay zien dat dit ook voor het onderwijs geldt, terwijl ‘ze’ stelt dat dit wel kan.