Book chapters by Dominik Krzymiński
Eduwidma. Rzeczy i miejsca nawiedzone (red.) Maria Mendel, 2020
Tytułowe widma wśród stoczniowych dźwigów odnoszą się do problematyki transformacji terenów posto... more Tytułowe widma wśród stoczniowych dźwigów odnoszą się do problematyki transformacji terenów postoczniowych w Gdańsku. Proces przekształcenia terenu przemysłowego w nową dzielnicę, który rozpoczął się prawie trzy dekady temu, wciąż trwa i powoduje, że teren ten jest przestrzenią „pomiędzy”. Nie jest już stocznią – zakładem przemysłowym budującym statki, ale nie jest jeszcze nową dzielnicą z nowymi mieszkańcami. Trwa proces, który obejmuje zarówno przekształcanie materialnej przestrzeni (wyburzanie lub przebudowa i remonty starych budynków oraz budowanie nowych), jak i nadawanie nowych znaczeń i funkcji miejscom, które kiedyś były miejscem pracy. Znika zabudowa dawnej stoczni, a w jej miejsce planowana jest nowa. W przypadku terenów postoczniowych dziedzictwo jest kluczowym problemem, wyznaczającym ramy myślenia o przyszłości tego miejsca jako nowej dzielnicy – Młodego Miasta. Dyskusję o ich transformacji można sprowadzić do kwestii ochrony problematycznego dziedzictwa. Na potrzeby analizy przyjmuję, że kwestia dziedzictwa stanowi głównąoś sporu i czynnik kluczowy, warunkujący proces transformacji. Ochrona stoczniowego dziedzictwa, rozumianego dyskursywnie jako społeczny konstrukt, staje się centralną kategorią organizującą dyskurs na temat tej transformacji. W związku z niejednoznacznym ontologicznie statusem bycia pomiędzy dawnym a nowym życiem, pomiędzy przeszłością a nieuobecnioną przyszłością, z pomocą w lepszym zrozumieniu problemu przychodzi widmontologia. Można ją potraktować nie tylko jako refleksję filozoficzną, ale jako inspirację metodologiczną i posłużyć się nią do skonstruowania przedmiotu analizy, która w centrum zainteresowana stawia widmo. Przyjmując perspektywę widmontologiczną, można powiedzieć, że tereny postoczniowe stanowią dziś miejsce nawiedzone, zamieszkane przez ślady-widma, których opisu podejmę się w tym tekście.
Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi (red.) Maria Mendel, 2015
Tekst poświęcony transformacji terenów postoczniowych w Gdańsku oraz towarzyszących jej działań s... more Tekst poświęcony transformacji terenów postoczniowych w Gdańsku oraz towarzyszących jej działań społecznych i debaty publicznej. Problem zawarty w tytule rozdziału, czyli znikanie Stoczni oraz jej obrona, dotyczy procesu degradacji budynków i obiektów poprzemysłowych oraz ich wyburzania (znikania), co z kolei wywołuje społeczne działania, m.in. protesty społeczne i akcje artystyczne. Metodologicznie tekst oparty jest na krytycznej analizie dyskursu, a ramę teoretyczną stanowi koncepcja nie-miejsca (M. Auge) i przestrzeni przepływów (M. Castells).
Portrety. Topografie społecznej zmiany na podstawie projektu Akademia EKO-logicznego Rozwoju, 2014
Książka "PORTRETY. Topografi e społecznej zmiany na podstawie projektu Akademia Eko-logicznego Ro... more Książka "PORTRETY. Topografi e społecznej zmiany na podstawie projektu Akademia Eko-logicznego Rozwoju." stanowi kolejną publikację (nr 6) serii wydawniczej Laboratorium Innowacji Społecznej Autorzy: e społecznej zmiany, czyli o czym jest ta książka Ewa Romanow-Pękal Kilka słów o projekcie Akademia Eko-logicznego Rozwoju Anna Prusik Rodzina wiejska. Portret w meandrach czasu Ewa Smuk-Stratenwerth Wieś jako społeczność ucząca się Ewa Romanow-Pękal Perspektywa ekologiczna w procesie aktywizacji zawodowej kobiet wiejskich Katarzyna Rychlicka-Maraszek O pracy i jej przemianach w nowym kapitalizmie Katarzyna Kmita-Zaniewska Portret kogoś stałego: broker zawodowy Małgorzata Kowalska Broker zawodowy -nowy zawód, potrzeba czy konieczność? Dominik Krzymiński Laboratorium Aktywizacji Społeczno-Zawodowej jako narzędzie zmiany społecznej na poziomie instytucjonalnym Informacja o autorach 17 159 141 185 119 99 69 47 7
Uniwersytet i emancypacja (red.) Marta Trawinska, Małgorzata Maciejewska, 2012
rola rad doktoranckich w ustalaniu pozycji doktorantów na przykładzie Uniwersytetu Gdańskiego Wst... more rola rad doktoranckich w ustalaniu pozycji doktorantów na przykładzie Uniwersytetu Gdańskiego Wstęp Jako uczestnicy studiów doktoranckich i członkowie samorządu podejmujemy analizę działań, w których braliśmy aktywny udział. Celem naszej re eksji jest rozpoczęcie dyskusji nad rolą rad doktoranckich w ustalaniu pozycji doktorantów w strukturze akademickiej i kształtowaniu ich podmiotowości zarówno w aspekcie pracy akademickiej, jak i życia społecznego poza światem nauki.
Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi, 2015
city as a space of potential culture. leisure tiMe in tHe narratives of younG inHabitants of Gdań... more city as a space of potential culture. leisure tiMe in tHe narratives of younG inHabitants of Gdańsk | 170 table of contents Maciej Bakun police in tHe 19 tH century Gdańsk and WanderinG forMs of social self-orGanization for tHe ordered city | 191 Paweł Bykowski Gdańsk student Means WHo? on tHe identity of younG people actinG in a city space | 211 PART II. CREATIONs Dorota Rancew-Sikora coMMon anterooM? modi co-vivendi in tHe city flats | 229 Miłosława Borzyszkowska-Szewczyk (re)constructions of tHe Gdańsk modi co-vivendi in tHe autobioGrapHical texts of tHe autHors WitH jeWisH roots. tHe Gate/door Motif | 276 Katarzyna Stankiewicz, Alicja Zbierzchowska, Sylwia Bykowska vilnius faMily in a Gdańsk coMMunity. modi co-vivendi of tHe post-War city | 297 Agnieszka Bzymek psycHoanalysis of tHe city. toWards modi co-vivendi | 328 Dorota Grubba-Thiede …toucHinG tHe issues tHat are only just felt. selected perfor-Mances of tHe tHree-city artists in an open social space | 347 Małgorzata Anna Karczmarzyk tHe coMMunity and in(non)MeMorizinG. re-visualizations, Mean-inGs and strateGies of buildinG of a city in a Gdańsk space | 412 notes about tHe autHors | 425 illustrations | 431 7
Papers by Dominik Krzymiński
Animacja Życia Publicznego, 2012
Przekazując teksty do redakcji, autorzy przenoszą na wydawcę prawo do publikacji. Redakcja zastrz... more Przekazując teksty do redakcji, autorzy przenoszą na wydawcę prawo do publikacji. Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustowania nadesłanych tekstów. Publikacja wydawana w ramach realizacji projektu "Decydujmy razem" i rozprowadzana bezpłatnie.
Jako uczestnicy studiów doktoranckich i członkowie samorządu podejmujemy analizę działań, w który... more Jako uczestnicy studiów doktoranckich i członkowie samorządu podejmujemy analizę działań, w których braliśmy aktywny udział. Celem naszej refleksji jest rozpoczęcie dyskusji nad rolą rad doktoranckich w ustalaniu pozycji doktorantów w strukturze akademickiej i kształtowaniu ich podmiotowości zarówno w aspekcie pracy akademickiej, jak i życia społecznego poza światem nauki.
Governmentality i co dalej? Miscellanea Anthropologica Et Sociologica, Oct 10, 2018
Z Mariuszem Granosikiem, Małgorzatą Jacyno, Heleną Ostrowicką oraz Maksymilianem Chutorańskim, Ma... more Z Mariuszem Granosikiem, Małgorzatą Jacyno, Heleną Ostrowicką oraz Maksymilianem Chutorańskim, Markiem Czyżewskim, Karoliną Starego i Tomaszem Szkudlarkiem rozmawia Dominik Krzymiński.
Animacja Życia Publicznego, 2012
Celem tego artykułu jest opisanie składowych normalizacji publicznego sprzeciwu dzieci w kontekśc... more Celem tego artykułu jest opisanie składowych normalizacji publicznego sprzeciwu dzieci w kontekście ich udziału w skutecznym proteście przeciwko likwidacji placówki oświatowej. Przyglądanie się temu, jakie zachowania dzieci w relacji z władzą publiczną mają współcześnie miejsce, zaczynamy od pokazania ram prawnych, które legitymizują udział dzieci w polityce. Następnie wskazujemy na szereg historycznych przykładów kolektywnego udziału dzieci w próbach przeprowadzenia zmian społecznych. Wraz z głosami krytyki i dyskusjami teoretyków demokracji i pedagogiki, przypadki te wytyczają pewną granicę pola możliwości przeprowadzenia protestu z udziałem dzieci. Analiza gdańskiego przypadku protestujących dzieci przeprowadzona została na podstawie materiałów wideo i uwzględniła wysiłki dorosłych włożone w uregulowanie przebiegu wydarzeń. W rezultacie dowiadujemy się, że protestującym dzieciom towarzyszyć może pewna emancypacyjna, choć uprzedmiotawiająca je narracja, ale ich osobisty udział w protestach i głos sprzeciwu mają moc delegitymizacji publicznego dialogu.
W dniach 15–18.06.2015 r. w Dolnośląskiej Szkole Wyższej wzięliśmy udział w V Międzynarodowej Kon... more W dniach 15–18.06.2015 r. w Dolnośląskiej Szkole Wyższej wzięliśmy udział w V Międzynarodowej Konferencji Edukacji Krytycznej zatytułowanej Analiza, edukacja, działanie. Edukacja krytyczna na rzecz ekonomicznej i społecznej sprawiedliwości. Będąc jeszcze pod wpływem odbywających się tam dyskusji, postanowiliśmy podzielić się naszymi spostrzeżeniami.
Reports by Dominik Krzymiński
Sytuacja społeczno-zawodowa kobiet w wieku 50+ na wsi w powiecie kwidzyńskim i sztumskim, 2012
18. Rekomenduje się zróżnicowanie form oceny efektywności działań, przy użyciu wskaźników jakości... more 18. Rekomenduje się zróżnicowanie form oceny efektywności działań, przy użyciu wskaźników jakościowych i ilościowych (np. zmiany postawy niezatrudnionych kobiet 50+ i ich rzeczywistej aktywności w społeczności i na rynku pracy w wyniku wsparcia projektu. ) 19 3. Założenia metodologiczne badań 3.1. Cel i zakres badań Cel główny: Podstawowym celem badania jest diagnoza i analiza zasobów i potrzeb beneficjentek projektu i ich środowiska. Badanie ma się przyczynić do wypracowania wniosków i rekomendacji do projektu, pod kątem wypracowywanych przez zespół ekspertów produktów innowacyjnych. Cele szczegółowe badania: Przyjęta strategia badawcza wymagała zastosowanie całego zestawu metod badań jakościowych: indywidualne wywiady pogłębione, zogniskowane wywiady grupowe (tzw. dyskusje fokusowe), uczestniczące badanie w działaniu, studium przypadku. Indywidualne wywiady pogłębione (z ang. IDI -Individual In-Depth Interviews) to jedna z bardziej popularnych metod badań jakościowych, polegająca na szczegółowej, wnikliwej rozmowie z informatorem/respondentem, której celem jest dotarcie do jakichś precyzyjnych informacji, poszerzenie wiedzy związanej z tematem badania. W trakcie wywiadu indywidualnego podejmowane są pytania badawcze o charakterze eksploracyjnym próby zrozumienia zjawisk, motywacji, postaw, zachowań. Wywiady pogłębione prowadzone są przez wyspecjalizowanych badaczy o nastawieniu psychologicznym, którzy umiejętnie wprowadzają kolejne tematy rozmowy, odpowiednio ukierunkowują wypowiedź respondenta, pomagają w ujawnianiu przekonań, opinii i postaw. Zogniskowane wywiady grupowe (z ang. FGI -Focus Group Interviews) są metodą polegającą na wspólnej dyskusji grupy uczestników wywiadu na zadany temat. Wywiad grupowy skierowany jest na zrozumienie zjawisk, postaw, zachowań i motywacji. W trakcie dyskusji uczestnicy inspirują się wzajemnie, prowokują do wyrażania opinii i wytwarzania pomysłów. Partycypacyjne badanie w działaniu (z ang. PAR -Participatory Action Research), jest formą badań eksperymentalnych, które koncentrują się na bezpośrednich skutkach działań i polegającą na bezpośrednim uczestnictwie społeczności w celu poprawy jakości jej działań. Jest to metoda używana w nauczaniu dorosłych, w społecznościach zagrożonych marginalizacją i wykluczeniem społecznym, pomagająca członkom tych społeczności badać problemy, podejmować wyzwania i reagować na własne potrzeby. Badanie nie dąży do odkrywania prawd uniwersalnych, lecz do scharakteryzowania przekonań oraz zasad funkcjonowania konkretnej społeczności 6 . Działania mają na celu zidentyfikowanie problemu 6 Hammersley M., Atkinson P. (2000), Metody badań terenowych, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań, s. 20 7 Krytyczna analiza dyskursu (2008), Duszak A., Fairclough N. (red.), Universitas, Kraków, s. 15 8 Bertaux D. (1990), Funkcja wypowiedzi autobiograficznych w procesie badawczym, [w:] Metoda biograficzna w socjologii (1990), Włodarek J., Ziółkowski M. (red.), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa -Poznań, s. 71-81 9 Prawda M. (1989), Biograficzne odtwarzanie rzeczywistości (O koncepcji badań biograficznych Fritza Schutze), Studia socjologiczne, nr 4, s. 81-97 10 28 5. Badanie jakościowe wśród przedstawicieli instytucji przygotowującej projekt Bardzo chciałabym się podzielić wartościami ekologicznym z innymi kobietami, w które wierzę, w których widzę ogromny potencjał, niedoceniony przez nie same. (W1_EKO) Liczę na to, że wpuści się trochę powietrza do tego świata i dzięki temu też trochę moje życie się zmieni, jako części tego świata, tej społeczności. (W2_EKO) Trzeba dać coś takiego tym kobietom, co one mogą traktować jako swoją wartość, w oderwaniu od tych stereotypowych atrybutów kobiety na wsi. (W3_EKO) Wprowadzenie metodologiczne W dniu 2 marca 2012 r. w siedzibie Stowarzyszenia Eko-Inicjatywa w Kwidzynie przeprowadzone zostały trzy pogłębione wywiady indywidualne (IDI) z osobami, które pełnią rolę inicjatorów, pomysłodawców i realizatorów projektu. Indywidualne wywiady pogłębione (z ang. IDI -Individual In-Depth Interviews) to jedna z bardziej popularnych metod badań jakościowych, polegająca na szczegółowej, wnikliwej rozmowie z informatorem/respondentem, której celem jest dotarcie do precyzyjnych informacji, poszerzenie wiedzy związanej z tematem badania. W trakcie wywiadu indywidualnego podejmowane są pytania badawcze o charakterze eksploracyjnym w celu zrozumienia zjawisk, motywacji, postaw i zachowań. Wywiady pogłębione prowadzone są przez wyspecjalizowanych badaczy o nastawieniu psychologicznym, którzy umiejętnie wprowadzają kolejne tematy rozmowy, odpowiednio ukierunkowują wypowiedź respondenta, pomagają w ujawnianiu przekonań, opinii i postaw. Wywiady oparte były na Liście dyspozycji, która jest zamieszczona w Aneksie. Pierwsza część wywiadu opierała się na idei biograficznego odtwarzania rzeczywistości 12 i dotyczyła doświadczeń edukacyjnych i zawodowych badanych osób. Badanie 12 Prawda M. (1989), Biograficzne odtwarzanie rzeczywistości (O koncepcji badań biograficznych Fritza Schütze), Studia socjologiczne, nr 4, s. 80-97 15 P. Alheit (2009), Całożyciowe uczenie się i kapitał społeczny, "Teraźniejszość -Człowiek -Edukacja", nr 4 16 R. Kwaśnica (2003), Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu [w:] Pedagogika. Podręcznik akademicki, Śliwerski B., Zbigniew Kwieciński Z. (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 17 Kategorie interpretacyjne F. Schütze opisane [w:] K. Kaźmierska (1996), Wywiad narracyjnytechnika i pojęcia analityczne, [w:] Biografia a tożsamość narodowa, (1996), Czyżewski M., Piotrowski A., Rokuszewska-Pawełek A. (red.), Katedra Socjologii Kultury UŁ, Łódź 18 M. Mendel, Pedagogika miejsca i animacja na miejsce wrażliwa[w:] M. Mendel (red.) (2006), Pedagogika miejsca, DSWE TWP, Wrocław
Talks by Dominik Krzymiński
Tematem wykładu była transformacja terenów postoczniowych w Gdańsku w ujęciu społecznym. Od przes... more Tematem wykładu była transformacja terenów postoczniowych w Gdańsku w ujęciu społecznym. Od przeszło dekady wywołuje ona liczne kontrowersje, które wiążą się z procesem wyburzenia postoczniowych budynków oraz brakiem spójnej i szanującej tożsamość miejsca wizji rozwoju nowej dzielnicy (Młodego Miasta).
Znikająca Stocznia stała się przedmiotem publicznej debaty i działań społecznych, które ogniskują się wokół tego miejsca. Obrońcy znikającej Stoczni to ludzie dostrzegający wartość poprzemysłowej przestrzeni i obiektów w niej zlokalizowanych. Uznają ją za dziedzictwo kulturowe warte ochrony i podejmują działania na rzecz zachowania jej autentycznego charakteru.
Wychodząc od idei prawa do miasta, w czasie wykładu rozważano na ile działania obrońców Stoczni są realizacją tego prawa. Ponadto transformację terenów postoczniowych ujęto w perspektywie koncepcji miejsc i nie-miejsc Marca Auge oraz przestrzeni przepływów Manuela Castellsa. W ten sposób nadano lokalnym procesom szerszy kontekst i rozważano na ile są one specyficzne dla Gdańska, a na ile wpisują się w globalne trendy i procesy kulturowe.
Wykład swoim tytułem i treścią nawiązywał do artykułu autorstwa Dominika Krzymińskiego pt. „Znikająca stocznia i jej obrońcy. Wędrówka subiektywna trasą miejsc (nie)istniejących”, który został opublikowany w książce pt. „Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi” pod redakcją Marii Mendel i wydanej przez Gdańskie Towarzystwo Naukowe i Instytut Kultury Miejskiej w 2015 r. w Gdańsku.
Conference Presentations by Dominik Krzymiński
Pojęcie wnętrza miejskiego pozwala spojrzeć na ulicę jako przestrzeń składającą się ze ścian, pod... more Pojęcie wnętrza miejskiego pozwala spojrzeć na ulicę jako przestrzeń składającą się ze ścian, podłogi oraz sufitu. Ściany tworzą fasady budynków, na podłogę składają się ciągi piesze, drogi rowerowe i jezdnie, a sufit to niebo lub korony drzew. Dobrze zaprojektowane wnętrze miejskie w ujęciu architekta Jacka Dominiczaka to kluczowy element w tworzeniu dobrej jakości miejskiej przestrzeni publicznej, jego zdaniem " przywrócenie pierwszorzędnej miastotwórczej roli systemowi przestrzeni publicznych jest kluczem do naprawy miasta " (2016, s. 7). W przeciwieństwie do funkcjonalnego myślenia epoki modernizmu ulica jako wnętrze miejskie przestaje być tylko przestrzenią komunikacyjną służącą przemieszczaniu, zdominowaną najczęściej przez ruch samochodowy. W dialogicznym ujęciu postulowanym przez Dominiczaka (2016) ulica, i szerzej miasto wraz ze swoją architekturą, stają się miejscem spotkania.
Wychodząc od takiego rozumienia ulicy, w wystąpieniu zostanie przedstawiona analiza lokalnego sporu o transformację przestrzeni ulicy Starowiejskiej, która jest jedną z głównych ulic w Śródmieściu Gdyni. Spór został wywołany przez postulaty miejskich aktywistów, którzy zgłosili pomysły ograniczenia ruchu samochodowego na pewnym odcinku ulicy, ustawienia nowych ławek i zmiany charakteru ulicy na współdzieloną przestrzeń (shared space). Odpowiedzią na postulaty mieszkańców skupionych w Stowarzyszeniu Starowiejska był głos sprzeciwu osób prowadzących działalność handlową na tej ulicy i zrzeszonych w Stowarzyszeniu Kupcy Starowiejskiej. Nie spodobał im się pomysł ograniczenia ruchu samochodowego oraz zmniejszenia liczby miejsc parkingowych, gdyż ich zdaniem wpłynie to na spadek obrotów w ich sklepach i punktach usługowych.
Ten lokalny spór dotyka kwestii własności i sposobów użytkowania miejskiej przestrzeni publicznej. Zdaniem architekta Krzysztofa Nawratka " nie istnieje przestrzeń prywatna ani publiczna. (…) dziś musimy być świadomi, że mamy do czynienia z zagęszczeniem i rozrzedzeniem nakładających się na siebie pól interesów i wpływów. Podziału na przestrzeń publiczną i prywatną nie można zdefiniować ani na podstawie praw własności, ani na podstawie dostępności. Prawa własności nie przekładają się bowiem wprost na sposób użytkowania przestrzeni-a właśnie sposób użytkowania jest podstawową cechą przestrzeni w mieście, i to nie tylko dla planistów, ale właśnie dla nas, użytkowników tej przestrzeni (…) " (2012, s. 35-36).
Analiza debaty toczącej się wokół przyszłości ulicy Starowiejskiej i zmian sposobu jej użytkowania, pozwala na uchwycenie odmiennych wizji miasta, jakie są artykułowane przez głównych aktorów sporu. Z jednej strony mamy do czynienia z argumentacją odwołującą się do idei zrównoważonego miasta, gdzie potrzeby pieszych stają się nadrzędne (por. Gehl 2013), a z drugiej z argumentacją odwołującą do interesów ekonomicznych i niezbywalnej roli transportu samochodowego w mieście.
W wystąpieniu zostaną przedstawione wyniki analizy prowadzonej w oparciu o metodologię socjologicznie zorientowanej analizy dyskursu (por. Pawliszak, Rancew-Sikora 2012). Materiał do analizy stanowią teksty na temat sporu o Starowiejską opublikowane przez lokalne media oraz na stronach internetowych prowadzonych przez poszczególne stowarzyszenia i inicjatywy. Za zastosowaniem takiego podejścia do analizy debat i sporów o przestrzeń miejską przemawia ich medialnie zapośredniczony charakter. Argumenty aktorów zaangażowanych w spór artykułowane są głównie poprzez media (wywiady, artykuły, listy otwarte, relacje ze spotkań) oraz publikowane na prowadzonych przez nich stronach internetowych. Najczęściej w ten sposób główni aktorzy sporu starają się przekazać szerszej opinii publicznej swoje stanowiska i wywrzeć nacisk na urzędników podejmujących decyzje.
Za sprawą ruchów miejskich udział mieszkańców w kształtowaniu miejskiej przestrzeni stał się ważn... more Za sprawą ruchów miejskich udział mieszkańców w kształtowaniu miejskiej przestrzeni stał się ważnym tematem w debacie publicznej zarówno na poziomie krajowym, jak i lokalnym. Mieszkańcy coraz częściej włączani są w formalne procedury planistyczne, a ich udział przestaje być tylko wypełnianiem formalnych ustawowych wymogów dotyczących konsultacji, a staje się realnym wpływem na podejmowane decyzje. Tematem wystąpienia będzie rekonstrukcja i analiza debaty wywołanej przez władze Gdańska pomysłem renaturyzacji wydm w pasie nadmorskim, który jest integralną częścią miasta i stanowi ważną dla mieszkańców przestrzeń rekreacyjną. W analizowanym przypadku obecność głosu mieszkańców jako rozstrzygającego w sprawie była podkreślana przez urzędników od samego początku. Dlatego debata, która toczyła się od lipca do listopada 2015 r. na łamach lokalnej prasy, w mediach społecznościowych oraz w czasie dyskusji na spotkaniach konsultacyjnych, stanowi dobry przykład demokratyzacji debaty publicznej w jej lokalnym wymiarze. Głos ekspertów spotkał się z głosem mieszkańców, którzy mogli wyartykułować swoje stanowisko zarówno za pośrednictwem mediów, jak i na spotkaniach konsultacyjnych.
W toku debaty ujawniły się rozbieżne wizje zagospodarowania pasa nadmorskiego, poparte naukową argumentacją, przepisami prawnymi lub odwołaniami do historycznego krajobrazu, a wiedza ekspercka wchodziła w dyskurs z wiedzą potoczną. W ten sposób pas nadmorski i wchodzące w jego skład wydmy stały się przedmiotem społecznej debaty, stanowiąc przykład dyskursywnego konstruowania przyrody (Macnaghten, Urry, 2005), której definiowanie w tym przypadku przestało być wyłącznie domeną ekspertów. Wiąże się to też z dylematem partycypacji, polegającym na, z jednej strony, demokratycznej zasadzie uczestnictwa mieszkańców w procesach decyzyjnych, a z drugiej na braku specjalistycznej wiedzy potrzebnej do podjęcia decyzji (Fischer 2000).
Materiał do analizy stanowią teksty opublikowane w lokalnych mediach oraz wypowiedzi uczestników dyskusji w mediach społecznościowych. Do analizy został włączony także zapis dźwiękowy jednego ze spotkań konsultacyjnych. Analiza została przeprowadzona w oparciu o metodologię zaproponowaną przez Maartena Hajera (1993) z kluczowym pojęciem koalicji dyskursywnych.
Fischer, F. (2000), Citizens, Experts and the Environment. Durham and London: Duke University Press.
Hajer, M. (1993), Discourse Coalitions and Institutionalization of Practice: The Case of Acid Rain in Britain. W: F. Fischer, J. Forester, The Argumentative Turn in Policy Analysis and Planning.
Durham and London: Duke University Press.
Macnaghten, P., Urry, J. (2005), Alternatywne przyrody. Tłum. B. Baran. Warszawa: Wydawnictwo
Naukowe SCHOLAR.
The aim of the presentation was to discuss the concepts of cultural and social memory in the cont... more The aim of the presentation was to discuss the concepts of cultural and social memory in the context of the shipyard demolishing and the attempts of protecting postindustrial heritage. In general, social memory can be defined as socially constructed and modified knowledge referred to the past of certain community. In case of Gdansk Shipyard this knowledge is strictly connected with that place. Thus, there is a need to include spatial dimension by combining the concept of social memory with the concepts of sites of memory.
The goal of our paper is to present and get advice on the project concerning collaborative academ... more The goal of our paper is to present and get advice on the project concerning collaborative academic writing about social movement learning. The project is planned for 2016 as a dedicated course for pedagogy students. It will be based on the case study of the conflict regarding the Youth Palace in Gdansk. This non-formal edu- cational unit was about to be closed by local authorities. However, due to resistance of denizens (the alliance of teachers, children, parents and city activists) the authorities withdrew from their decision and promised consultations. The conflict is part of a broader policy aiming at transformation of public schools into privately managed units. While keeping the political context of the conflict open, we want students to focus on children’s participation in protests and on concerns such participation highlights. The research is going to be conducted together with students during the course. The anticipated result of the project consists of ready-to-publish academic papers. Thus, we want to encourage students to be consciously involved into political struggles of the local communities, in which they will probably work as teachers.
Uploads
Book chapters by Dominik Krzymiński
Papers by Dominik Krzymiński
Reports by Dominik Krzymiński
Talks by Dominik Krzymiński
Znikająca Stocznia stała się przedmiotem publicznej debaty i działań społecznych, które ogniskują się wokół tego miejsca. Obrońcy znikającej Stoczni to ludzie dostrzegający wartość poprzemysłowej przestrzeni i obiektów w niej zlokalizowanych. Uznają ją za dziedzictwo kulturowe warte ochrony i podejmują działania na rzecz zachowania jej autentycznego charakteru.
Wychodząc od idei prawa do miasta, w czasie wykładu rozważano na ile działania obrońców Stoczni są realizacją tego prawa. Ponadto transformację terenów postoczniowych ujęto w perspektywie koncepcji miejsc i nie-miejsc Marca Auge oraz przestrzeni przepływów Manuela Castellsa. W ten sposób nadano lokalnym procesom szerszy kontekst i rozważano na ile są one specyficzne dla Gdańska, a na ile wpisują się w globalne trendy i procesy kulturowe.
Wykład swoim tytułem i treścią nawiązywał do artykułu autorstwa Dominika Krzymińskiego pt. „Znikająca stocznia i jej obrońcy. Wędrówka subiektywna trasą miejsc (nie)istniejących”, który został opublikowany w książce pt. „Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi” pod redakcją Marii Mendel i wydanej przez Gdańskie Towarzystwo Naukowe i Instytut Kultury Miejskiej w 2015 r. w Gdańsku.
Conference Presentations by Dominik Krzymiński
Wychodząc od takiego rozumienia ulicy, w wystąpieniu zostanie przedstawiona analiza lokalnego sporu o transformację przestrzeni ulicy Starowiejskiej, która jest jedną z głównych ulic w Śródmieściu Gdyni. Spór został wywołany przez postulaty miejskich aktywistów, którzy zgłosili pomysły ograniczenia ruchu samochodowego na pewnym odcinku ulicy, ustawienia nowych ławek i zmiany charakteru ulicy na współdzieloną przestrzeń (shared space). Odpowiedzią na postulaty mieszkańców skupionych w Stowarzyszeniu Starowiejska był głos sprzeciwu osób prowadzących działalność handlową na tej ulicy i zrzeszonych w Stowarzyszeniu Kupcy Starowiejskiej. Nie spodobał im się pomysł ograniczenia ruchu samochodowego oraz zmniejszenia liczby miejsc parkingowych, gdyż ich zdaniem wpłynie to na spadek obrotów w ich sklepach i punktach usługowych.
Ten lokalny spór dotyka kwestii własności i sposobów użytkowania miejskiej przestrzeni publicznej. Zdaniem architekta Krzysztofa Nawratka " nie istnieje przestrzeń prywatna ani publiczna. (…) dziś musimy być świadomi, że mamy do czynienia z zagęszczeniem i rozrzedzeniem nakładających się na siebie pól interesów i wpływów. Podziału na przestrzeń publiczną i prywatną nie można zdefiniować ani na podstawie praw własności, ani na podstawie dostępności. Prawa własności nie przekładają się bowiem wprost na sposób użytkowania przestrzeni-a właśnie sposób użytkowania jest podstawową cechą przestrzeni w mieście, i to nie tylko dla planistów, ale właśnie dla nas, użytkowników tej przestrzeni (…) " (2012, s. 35-36).
Analiza debaty toczącej się wokół przyszłości ulicy Starowiejskiej i zmian sposobu jej użytkowania, pozwala na uchwycenie odmiennych wizji miasta, jakie są artykułowane przez głównych aktorów sporu. Z jednej strony mamy do czynienia z argumentacją odwołującą się do idei zrównoważonego miasta, gdzie potrzeby pieszych stają się nadrzędne (por. Gehl 2013), a z drugiej z argumentacją odwołującą do interesów ekonomicznych i niezbywalnej roli transportu samochodowego w mieście.
W wystąpieniu zostaną przedstawione wyniki analizy prowadzonej w oparciu o metodologię socjologicznie zorientowanej analizy dyskursu (por. Pawliszak, Rancew-Sikora 2012). Materiał do analizy stanowią teksty na temat sporu o Starowiejską opublikowane przez lokalne media oraz na stronach internetowych prowadzonych przez poszczególne stowarzyszenia i inicjatywy. Za zastosowaniem takiego podejścia do analizy debat i sporów o przestrzeń miejską przemawia ich medialnie zapośredniczony charakter. Argumenty aktorów zaangażowanych w spór artykułowane są głównie poprzez media (wywiady, artykuły, listy otwarte, relacje ze spotkań) oraz publikowane na prowadzonych przez nich stronach internetowych. Najczęściej w ten sposób główni aktorzy sporu starają się przekazać szerszej opinii publicznej swoje stanowiska i wywrzeć nacisk na urzędników podejmujących decyzje.
W toku debaty ujawniły się rozbieżne wizje zagospodarowania pasa nadmorskiego, poparte naukową argumentacją, przepisami prawnymi lub odwołaniami do historycznego krajobrazu, a wiedza ekspercka wchodziła w dyskurs z wiedzą potoczną. W ten sposób pas nadmorski i wchodzące w jego skład wydmy stały się przedmiotem społecznej debaty, stanowiąc przykład dyskursywnego konstruowania przyrody (Macnaghten, Urry, 2005), której definiowanie w tym przypadku przestało być wyłącznie domeną ekspertów. Wiąże się to też z dylematem partycypacji, polegającym na, z jednej strony, demokratycznej zasadzie uczestnictwa mieszkańców w procesach decyzyjnych, a z drugiej na braku specjalistycznej wiedzy potrzebnej do podjęcia decyzji (Fischer 2000).
Materiał do analizy stanowią teksty opublikowane w lokalnych mediach oraz wypowiedzi uczestników dyskusji w mediach społecznościowych. Do analizy został włączony także zapis dźwiękowy jednego ze spotkań konsultacyjnych. Analiza została przeprowadzona w oparciu o metodologię zaproponowaną przez Maartena Hajera (1993) z kluczowym pojęciem koalicji dyskursywnych.
Fischer, F. (2000), Citizens, Experts and the Environment. Durham and London: Duke University Press.
Hajer, M. (1993), Discourse Coalitions and Institutionalization of Practice: The Case of Acid Rain in Britain. W: F. Fischer, J. Forester, The Argumentative Turn in Policy Analysis and Planning.
Durham and London: Duke University Press.
Macnaghten, P., Urry, J. (2005), Alternatywne przyrody. Tłum. B. Baran. Warszawa: Wydawnictwo
Naukowe SCHOLAR.
Znikająca Stocznia stała się przedmiotem publicznej debaty i działań społecznych, które ogniskują się wokół tego miejsca. Obrońcy znikającej Stoczni to ludzie dostrzegający wartość poprzemysłowej przestrzeni i obiektów w niej zlokalizowanych. Uznają ją za dziedzictwo kulturowe warte ochrony i podejmują działania na rzecz zachowania jej autentycznego charakteru.
Wychodząc od idei prawa do miasta, w czasie wykładu rozważano na ile działania obrońców Stoczni są realizacją tego prawa. Ponadto transformację terenów postoczniowych ujęto w perspektywie koncepcji miejsc i nie-miejsc Marca Auge oraz przestrzeni przepływów Manuela Castellsa. W ten sposób nadano lokalnym procesom szerszy kontekst i rozważano na ile są one specyficzne dla Gdańska, a na ile wpisują się w globalne trendy i procesy kulturowe.
Wykład swoim tytułem i treścią nawiązywał do artykułu autorstwa Dominika Krzymińskiego pt. „Znikająca stocznia i jej obrońcy. Wędrówka subiektywna trasą miejsc (nie)istniejących”, który został opublikowany w książce pt. „Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi” pod redakcją Marii Mendel i wydanej przez Gdańskie Towarzystwo Naukowe i Instytut Kultury Miejskiej w 2015 r. w Gdańsku.
Wychodząc od takiego rozumienia ulicy, w wystąpieniu zostanie przedstawiona analiza lokalnego sporu o transformację przestrzeni ulicy Starowiejskiej, która jest jedną z głównych ulic w Śródmieściu Gdyni. Spór został wywołany przez postulaty miejskich aktywistów, którzy zgłosili pomysły ograniczenia ruchu samochodowego na pewnym odcinku ulicy, ustawienia nowych ławek i zmiany charakteru ulicy na współdzieloną przestrzeń (shared space). Odpowiedzią na postulaty mieszkańców skupionych w Stowarzyszeniu Starowiejska był głos sprzeciwu osób prowadzących działalność handlową na tej ulicy i zrzeszonych w Stowarzyszeniu Kupcy Starowiejskiej. Nie spodobał im się pomysł ograniczenia ruchu samochodowego oraz zmniejszenia liczby miejsc parkingowych, gdyż ich zdaniem wpłynie to na spadek obrotów w ich sklepach i punktach usługowych.
Ten lokalny spór dotyka kwestii własności i sposobów użytkowania miejskiej przestrzeni publicznej. Zdaniem architekta Krzysztofa Nawratka " nie istnieje przestrzeń prywatna ani publiczna. (…) dziś musimy być świadomi, że mamy do czynienia z zagęszczeniem i rozrzedzeniem nakładających się na siebie pól interesów i wpływów. Podziału na przestrzeń publiczną i prywatną nie można zdefiniować ani na podstawie praw własności, ani na podstawie dostępności. Prawa własności nie przekładają się bowiem wprost na sposób użytkowania przestrzeni-a właśnie sposób użytkowania jest podstawową cechą przestrzeni w mieście, i to nie tylko dla planistów, ale właśnie dla nas, użytkowników tej przestrzeni (…) " (2012, s. 35-36).
Analiza debaty toczącej się wokół przyszłości ulicy Starowiejskiej i zmian sposobu jej użytkowania, pozwala na uchwycenie odmiennych wizji miasta, jakie są artykułowane przez głównych aktorów sporu. Z jednej strony mamy do czynienia z argumentacją odwołującą się do idei zrównoważonego miasta, gdzie potrzeby pieszych stają się nadrzędne (por. Gehl 2013), a z drugiej z argumentacją odwołującą do interesów ekonomicznych i niezbywalnej roli transportu samochodowego w mieście.
W wystąpieniu zostaną przedstawione wyniki analizy prowadzonej w oparciu o metodologię socjologicznie zorientowanej analizy dyskursu (por. Pawliszak, Rancew-Sikora 2012). Materiał do analizy stanowią teksty na temat sporu o Starowiejską opublikowane przez lokalne media oraz na stronach internetowych prowadzonych przez poszczególne stowarzyszenia i inicjatywy. Za zastosowaniem takiego podejścia do analizy debat i sporów o przestrzeń miejską przemawia ich medialnie zapośredniczony charakter. Argumenty aktorów zaangażowanych w spór artykułowane są głównie poprzez media (wywiady, artykuły, listy otwarte, relacje ze spotkań) oraz publikowane na prowadzonych przez nich stronach internetowych. Najczęściej w ten sposób główni aktorzy sporu starają się przekazać szerszej opinii publicznej swoje stanowiska i wywrzeć nacisk na urzędników podejmujących decyzje.
W toku debaty ujawniły się rozbieżne wizje zagospodarowania pasa nadmorskiego, poparte naukową argumentacją, przepisami prawnymi lub odwołaniami do historycznego krajobrazu, a wiedza ekspercka wchodziła w dyskurs z wiedzą potoczną. W ten sposób pas nadmorski i wchodzące w jego skład wydmy stały się przedmiotem społecznej debaty, stanowiąc przykład dyskursywnego konstruowania przyrody (Macnaghten, Urry, 2005), której definiowanie w tym przypadku przestało być wyłącznie domeną ekspertów. Wiąże się to też z dylematem partycypacji, polegającym na, z jednej strony, demokratycznej zasadzie uczestnictwa mieszkańców w procesach decyzyjnych, a z drugiej na braku specjalistycznej wiedzy potrzebnej do podjęcia decyzji (Fischer 2000).
Materiał do analizy stanowią teksty opublikowane w lokalnych mediach oraz wypowiedzi uczestników dyskusji w mediach społecznościowych. Do analizy został włączony także zapis dźwiękowy jednego ze spotkań konsultacyjnych. Analiza została przeprowadzona w oparciu o metodologię zaproponowaną przez Maartena Hajera (1993) z kluczowym pojęciem koalicji dyskursywnych.
Fischer, F. (2000), Citizens, Experts and the Environment. Durham and London: Duke University Press.
Hajer, M. (1993), Discourse Coalitions and Institutionalization of Practice: The Case of Acid Rain in Britain. W: F. Fischer, J. Forester, The Argumentative Turn in Policy Analysis and Planning.
Durham and London: Duke University Press.
Macnaghten, P., Urry, J. (2005), Alternatywne przyrody. Tłum. B. Baran. Warszawa: Wydawnictwo
Naukowe SCHOLAR.