Papers by Costas Paraskeva
Παρασκευά, Κ., «Η αιτιολόγηση των δικαστικών αποφάσεων σύμφωνα με το Άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Άρθρο 30.2 του κυπριακού Συντάγματος», Κυπριακή Νομική Επιθεώρηση, 2023, Έτος 3, Τεύχος 1, σελ. 26-30., 2023
Είναι καλά γνωστό ότι το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατοχυρώνει το ... more Είναι καλά γνωστό ότι το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατοχυρώνει το δικαίωμα της δίκαιης δίκης. Είναι, επίσης, γνωστό ότι η εφαρμογή του Άρθρου 6 δεν σταματά με την έκδοση της δικαστικής απόφασης αλλά η επίδρασή του εκτείνεται πέραν από το σημείο αυτό. Η εφαρμογή του Άρθρου 6 πρέπει να εξυπηρετεί το συμφέρον της δικαιοσύνης και το συμφέρον της δικαιοσύνης δεν μπορεί να επιτευχθεί εκτός και αν μία δικαστική απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Το παρόν άρθρο αναλύει τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς επίσης και τη σχετική νομολογία του κυπριακού Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Paraskeva, C., “Overcrowding in prisons: the developing case law of the European Court of Human Rights addressing Contracting States failures and obligations under Article 3 of the ECHR”, European Human Rights Law Review, 2021, Issue 5, pp. 494-508., 2021
The European Court of Human Rights has through a voluminous case law, significantly developed its... more The European Court of Human Rights has through a voluminous case law, significantly developed its jurisprudence regarding the circumstances in which overcrowding in detention facilities constitutes a breach of Article 3 of the ECHR. It has done so by highlighting the central place that the concept of human dignity occupies under Article 3, so that conditions that interfere with the inherent dignity and worth of a person constitute degrading treatment for purposes of Article 3. In considering applicants’ complaints in respect of overcrowding and humiliating detention conditions and in urging contracting states to comply with Article 3 requirements in this area, the Court employs a number of tools at its disposal: the pilot judgment procedure, extensive references to CPT reports, Council of Europe resolutions and other relevant international standards on the range of issues raised by detention on a large scale in Europe. This article seeks to analyse the issue of overcrowding in prisons in member states of the Council of Europe and discuss the relevant Court’s case law addressing member states’ failures and obligations under Article 3.
Παρασκευά, Κ., «Η διοικητική δικαιοσύνη στην κυπριακή έννομη τάξη», Θεωρία και Πράξη του Διοικητικού Δικαίου, 2021, Τεύχος 10, σελ. 1011-1022 (Paraskeva, C., “Administrative Justice in the Cypriot Legal Order”, Theory & Practice of Administrative Law, 2021, Issue 10, pp. 1011-1022, in Greek) Παρασκευά, Κ., «Η διοικητική δικαιοσύνη στην κυπριακή έννομη τάξη», Θεωρία και Πράξη του Διοικητικού Δικαίου, 2021, Τεύχος 10, σελ. 1011-1022 (Paraskeva, C., “Administrative Justice in the Cypriot Legal Order”, Theory & Practice of Administrative Law, 2021, Issue 10, pp.1011-1022, in Greek) , 2021
Η κατοχύρωση του ενδίκου βοηθήματος της αίτησης ακυρώσεως στη συνταγματικής περιωπής διάταξη του ... more Η κατοχύρωση του ενδίκου βοηθήματος της αίτησης ακυρώσεως στη συνταγματικής περιωπής διάταξη του Άρθρου 146 αποσκοπούσε αφενός στην εδραίωση της διασφάλισης της αρχής της νομιμότητας κατά τη διοικητική δράση και αφετέρου στην εμπέδωση του κράτους δικαίου στην κυπριακή έννομη τάξη. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει, παράλληλα, την έγνοια του συντακτικού νομοθέτη για τη θεμελίωση και ανάπτυξη του διοικητικού ή/και δημοσίου δικαίου σε ένα νεοσύστατο κράτος με καταβολές αγγλοσαξονικού δικαίου όπως ήταν η Κυπριακή Δημοκρατία το 1960. Βασικός σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η παρουσίαση της εισαγωγής του διοικητικού δικαίου στο κυπριακό νομικό σύστημα, η ανάλυση της φυσιογνωμίας ή/και του χαρακτήρα του καθώς και της εξέλιξής του μέχρι σήμερα, σκιαγραφώντας τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του.
Παρασκευά, Κ., «Η Προστασία του Τεκμηρίου Αθωότητας στην Κυπριακή Έννομη Τάξη», Ποινική Δικαιοσύνη, 2021, Τεύχος 10, σελ. 1311-1333 (Paraskeva, C., “The Protection of the Presumption of Innocence in the Cypriot Legal Order”, Criminal Justice, 2021, Issue 10, pp. 1311-1333). Παρασκευά, Κ., «Η Προστασία του Τεκμηρίου Αθωότητας στην Κυπριακή Έννομη Τάξη», Ποινική Δικαιοσύνη, 2021, Τεύχος 10, σελ. 1311-1333 (Paraskeva, C., “The Protection of the Presumption of Innocence in the Cypriot Legal Order”, Criminal Justice, 2021, Issue 10, pp. 1311-1333)., 2021
Περίληψη
Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ερμηνεία και εφαρμ... more Περίληψη
Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ερμηνεία και εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 6.2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι αδιαμφισβήτητη. Θεωρούμενο ως δικονομική εγγύηση στο πλαίσιο της ποινικής δίκης, το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλει όρους σχετικά κυρίως με το βάρος της απόδειξης, τα δικαστικά και τα νομικά τεκμήρια, τη διατύπωση από τον δικαστή της ουσίας ή κάθε άλλη δημόσια αρχή πρόωρων δηλώσεων ως προς την ενοχή κατηγορούμενου, το δικαίωμα να μην συμβάλει κανείς στην αυτοενοχοποίησή του και τη δημοσιότητα που μπορεί να λάβει η υπόθεση πριν την εκδίκασή της. Παράλληλα, το τεκμήριο αθωότητας ως στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου κατοχυρώνει τον σεβασμό της τιμής και της αξιοπρέπειας του. Σχόλια και δικαστικές κρίσεις μετά την παύση της ποινικής δίωξης ή της αθώωσης του κατηγορουμένου θα προσβάλουν το τεκμήριο αθωότητας εφόσον υποδηλώνουν την ενοχή του. Το τεκμήριο αθωότητας έχει, σχετικά πρόσφατα, εξοπλιστεί με πρόσθετες εγγυήσεις με τη θέσπιση της Οδηγίας 2016/343/ΕΕ «για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας». Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναλύσει ή/και να συζητήσει την εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας στην κυπριακή έννομη τάξη υπό το πρίσμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2016/343/ΕΕ.
Abstract
The contribution of the European Court of Human Rights in the interpretation and application of the presumption of innocence as protected by Article 6.2 of the European Convention on Human Rights is indisputable. As a procedural guarantee in the context of criminal proceedings the presumption of innocence requires that certain conditions are met mainly in respect of the burden of proof, of legal presumptions of fact and law, of public statements by the trial court or other public officials regarding a defendant’s guilt or innocence before the conclusion of the trial, of the privilege against self-incrimination and of pre-trial publicity. At the same time, the presumption of innocence as an aspect of the personality of the individual safeguards the honour and dignity of the individual. The presumption of innocence will be violated by comments or expressions of judicial opinion suggestive of guilt after an individual’s acquittal of a criminal charge or following the discontinuance of criminal proceedings. The protection of the presumption of innocence has recently been reinforced with additional guarantees following the enactment of Directive EU/2016/343 “on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at the trial in criminal proceedings”. The aim of this article is to analyze and/or discuss the application of the presumption of innocence in the Cypriot legal order in light of the European Convention on Human Rights and the European Directive (EU) 2016/343.
Costas Paraskeva, “The Duties and Responsibilities of an Internet News Portal on Online Comments Posted by Users in the ECtHR Case Law” in Synodinou, T.-E. & Jougleux, P. & Markou, C. & Prastitou-Merdi, T., EU Internet Law in the Digital Single Market, Springer, 2021, pp. 295-309., 2021
This chapter seeks to examine the responses of the European Court of Human Rights in cases concer... more This chapter seeks to examine the responses of the European Court of Human Rights in cases concerning the complex and multifaceted context of the internet. Particular focus is placed on the Court’s case law concerning the liability of internet intermediaries for the violation of the right to reputation under Article 8 of the European Convention on Human Rights. This case-law clearly illustrates the Court’s struggle in delineating the appropriate balance to be struck between freedom of expression, reputational and privacy interests in the internet setting.
This General Report evaluates the actual implementation of Directive (EU) 2016/343 on the strengt... more This General Report evaluates the actual implementation of Directive (EU) 2016/343 on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at trial in criminal proceedings across the EU Member States. Drawing primarily on the country reports from the six Member States-Austria, Bulgaria, Cyprus, Portugal, Romania, Slovakia-represented in the PRESENT project, the Report examines the policies underlying the Directive and the challenges of legislative implementation; the state of affairs across the EU prior to the national implementation of the Directive, the mechanics of national implementation and the new state of affairs. The Report is divided into two main parts, regarding respectively the presumption of innocence (broadly defined) and the right to be present. Apart from the state of the law, the Report also considers practices in the Member States in an attempt to contribute best practices to the discussion and help the judges and practitioners who will be called to apply the new regime in handling real, often difficult, cases.
Παρασκευά, Κ., "Η υπόδειξη ειδικών μέτρων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την εκτέλεση των αποφάσεών του", Δικαιώματα του Ανθρώπου, ΔτΑ, Νο. 75/2018, 2018
Η υπόδειξη ειδικών μέτρων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την εκτέλεση τ... more Η υπόδειξη ειδικών μέτρων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την εκτέλεση των αποφάσεών του
For the 40 years of its existence, the European Court of Human Rights (the Court), in cases where... more For the 40 years of its existence, the European Court of Human Rights (the Court), in cases where a violation of the European Convention on Human Rights (ECHR) was found, limited itself to the issuing of declaratory judgments, being primarily concerned with whether it was necessary to order awards of monetary just satisfaction to applicants. Increasingly though, over the last two decades, the Court’s role in the execution of its own judgments has become more proactive, and in certain categories of judgments it has moved in the direction of indicating non-monetary remedial measures, giving rise to a debate regarding its competence to do so as well as the reasons for and circumstances in which this may be
justifiable. In what follows we review the Court’s evolving role from issuing only declaratory judgments to exceptionally indicating individual and general remedial measures for the purpose of assisting in the implementation of its judgments.
Leach, P., & Paraskeva, C., & Uzelac, G., “Human Rights Fact-finding: The European Court of Human Rights at a Crossroads”, Netherlands Quarterly of Human Rights, Vol. 28, No. 1, 2010, pp.41-77.
“Human Rights Protection Begins and Ends at Home: The ‘Pilot Judgment Procedure’ Developed by the European Court of Human Rights”, Human Rights Law Commentary, Volume 3, 2007
Uploads
Papers by Costas Paraskeva
Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ερμηνεία και εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 6.2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι αδιαμφισβήτητη. Θεωρούμενο ως δικονομική εγγύηση στο πλαίσιο της ποινικής δίκης, το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλει όρους σχετικά κυρίως με το βάρος της απόδειξης, τα δικαστικά και τα νομικά τεκμήρια, τη διατύπωση από τον δικαστή της ουσίας ή κάθε άλλη δημόσια αρχή πρόωρων δηλώσεων ως προς την ενοχή κατηγορούμενου, το δικαίωμα να μην συμβάλει κανείς στην αυτοενοχοποίησή του και τη δημοσιότητα που μπορεί να λάβει η υπόθεση πριν την εκδίκασή της. Παράλληλα, το τεκμήριο αθωότητας ως στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου κατοχυρώνει τον σεβασμό της τιμής και της αξιοπρέπειας του. Σχόλια και δικαστικές κρίσεις μετά την παύση της ποινικής δίωξης ή της αθώωσης του κατηγορουμένου θα προσβάλουν το τεκμήριο αθωότητας εφόσον υποδηλώνουν την ενοχή του. Το τεκμήριο αθωότητας έχει, σχετικά πρόσφατα, εξοπλιστεί με πρόσθετες εγγυήσεις με τη θέσπιση της Οδηγίας 2016/343/ΕΕ «για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας». Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναλύσει ή/και να συζητήσει την εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας στην κυπριακή έννομη τάξη υπό το πρίσμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2016/343/ΕΕ.
Abstract
The contribution of the European Court of Human Rights in the interpretation and application of the presumption of innocence as protected by Article 6.2 of the European Convention on Human Rights is indisputable. As a procedural guarantee in the context of criminal proceedings the presumption of innocence requires that certain conditions are met mainly in respect of the burden of proof, of legal presumptions of fact and law, of public statements by the trial court or other public officials regarding a defendant’s guilt or innocence before the conclusion of the trial, of the privilege against self-incrimination and of pre-trial publicity. At the same time, the presumption of innocence as an aspect of the personality of the individual safeguards the honour and dignity of the individual. The presumption of innocence will be violated by comments or expressions of judicial opinion suggestive of guilt after an individual’s acquittal of a criminal charge or following the discontinuance of criminal proceedings. The protection of the presumption of innocence has recently been reinforced with additional guarantees following the enactment of Directive EU/2016/343 “on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at the trial in criminal proceedings”. The aim of this article is to analyze and/or discuss the application of the presumption of innocence in the Cypriot legal order in light of the European Convention on Human Rights and the European Directive (EU) 2016/343.
justifiable. In what follows we review the Court’s evolving role from issuing only declaratory judgments to exceptionally indicating individual and general remedial measures for the purpose of assisting in the implementation of its judgments.
Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ερμηνεία και εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 6.2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι αδιαμφισβήτητη. Θεωρούμενο ως δικονομική εγγύηση στο πλαίσιο της ποινικής δίκης, το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλει όρους σχετικά κυρίως με το βάρος της απόδειξης, τα δικαστικά και τα νομικά τεκμήρια, τη διατύπωση από τον δικαστή της ουσίας ή κάθε άλλη δημόσια αρχή πρόωρων δηλώσεων ως προς την ενοχή κατηγορούμενου, το δικαίωμα να μην συμβάλει κανείς στην αυτοενοχοποίησή του και τη δημοσιότητα που μπορεί να λάβει η υπόθεση πριν την εκδίκασή της. Παράλληλα, το τεκμήριο αθωότητας ως στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου κατοχυρώνει τον σεβασμό της τιμής και της αξιοπρέπειας του. Σχόλια και δικαστικές κρίσεις μετά την παύση της ποινικής δίωξης ή της αθώωσης του κατηγορουμένου θα προσβάλουν το τεκμήριο αθωότητας εφόσον υποδηλώνουν την ενοχή του. Το τεκμήριο αθωότητας έχει, σχετικά πρόσφατα, εξοπλιστεί με πρόσθετες εγγυήσεις με τη θέσπιση της Οδηγίας 2016/343/ΕΕ «για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας». Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναλύσει ή/και να συζητήσει την εφαρμογή του τεκμηρίου αθωότητας στην κυπριακή έννομη τάξη υπό το πρίσμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2016/343/ΕΕ.
Abstract
The contribution of the European Court of Human Rights in the interpretation and application of the presumption of innocence as protected by Article 6.2 of the European Convention on Human Rights is indisputable. As a procedural guarantee in the context of criminal proceedings the presumption of innocence requires that certain conditions are met mainly in respect of the burden of proof, of legal presumptions of fact and law, of public statements by the trial court or other public officials regarding a defendant’s guilt or innocence before the conclusion of the trial, of the privilege against self-incrimination and of pre-trial publicity. At the same time, the presumption of innocence as an aspect of the personality of the individual safeguards the honour and dignity of the individual. The presumption of innocence will be violated by comments or expressions of judicial opinion suggestive of guilt after an individual’s acquittal of a criminal charge or following the discontinuance of criminal proceedings. The protection of the presumption of innocence has recently been reinforced with additional guarantees following the enactment of Directive EU/2016/343 “on the strengthening of certain aspects of the presumption of innocence and of the right to be present at the trial in criminal proceedings”. The aim of this article is to analyze and/or discuss the application of the presumption of innocence in the Cypriot legal order in light of the European Convention on Human Rights and the European Directive (EU) 2016/343.
justifiable. In what follows we review the Court’s evolving role from issuing only declaratory judgments to exceptionally indicating individual and general remedial measures for the purpose of assisting in the implementation of its judgments.
By lodging an application for judicial review, under Article 146 of the Cyprus Constitution, with the Administrative Court, the litigant seeks not only the annulment of the impugned administrative decision but also and primarily the elimination of all its consequences. In that respect, Article 146 can be viewed as a specific aspect of the fundamental right to effective judicial protection, as guaranteed by Article 30.1 of the Cypriot Constitution and Article 6.1 of the European Convention on Human Rights. The subject of this book is the compliance of the Administration in the Cypriot legal order with judgments annulling administrative acts issued by the Administrative Court and the Supreme Court when exercising their jurisdiction by virtue of the provisions of Article 146 of the Constitution.
Κ. Παρασκευά, Η συμμόρφωση της Διοίκησης με τις ακυρωτικές δικαστικές αποφάσεις στην Κύπρο (σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος), Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2021
Με την υποβολή της αίτησης ακυρώσεως σύμφωνα με το Άρθρο 146 του κυπριακού Συντάγματος στο Διοικητικό Δικαστήριο, ο Αιτητής δεν επιδιώκει μόνο την ακύρωση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης, αλλά κυρίως την άρση των συνεπειών της. Υπό την έννοια αυτή, η διάταξη του Άρθρου 146 γίνεται αντιληπτή και ως ειδικότερη πτυχή του θεμελιώδους δικαιώματος παροχής αποτελεσματικής έννομης προστασίας, όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 30.1 του κυπριακού Συντάγματος όσο και από το Άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου είναι η συμμόρφωση της Διοίκησης στην κυπριακή έννομη τάξη προς τις ακυρωτικές δικατικές αποφάσεις που εκδίδονται από το Διοικητικό Δικαστήριο καθώς και από το Ανώτατο Δικαστήριο όταν ασκείται δικαιοδοσία δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Costas Paraskeva, Assistant Professor of Public Law at the University of Cyprus, Advocate
Abstract
Article 146 of the Cyprus Constitution introduced the judicial review of administrative acts in the Cypriot legal order. The structure of judicial control of administrative action in Cyprus is founded on the principles of civil administrative law. The development of Cypriot administrative law is mainly based on the case law of the Greek Conseil d’ Etat (Symvoulio tis Epikratias). This book provides a detailed and systematic analysis of the main issues regarding the application for annulment of an administrative act which is brought before the Administrative Court. Each chapter discusses in a comprehensive and critical manner the basic aspects of the process for annulment of an administrative act such as the admissibility criteria, the grounds for annulment, the proceedings following the submission of an application before the Administrative Court, interim judicial protection, as well as the issue of appeal before the Supreme Court.