Conference Presentations by Tasos Angelopoulos
Theatre for Children-Artistic Phenomenon, 2022
The paper combines the meaning and structure of Antigoni
Metaxa’s theatre for children with the v... more The paper combines the meaning and structure of Antigoni
Metaxa’s theatre for children with the values of the “4th of August” dictatorship, imposed in Greece in 1936 by Ioannis Metaxas. With paradigms taken from her radio and mostly by her theatre plays, Antigoni Metaxa (1905-1971), considered as the fi rst one who created theatre dedicated to children in Greece, was integrated into a wider ideological and political movement, which tried to inspire specific values to children and to raise them as little Greeks.
Social (Dys)functions of Art: From Instrumentalisation to Emancipation, Faculty of Political Scie... more Social (Dys)functions of Art: From Instrumentalisation to Emancipation, Faculty of Political Sciences, Banja Luka University
, project number PNII -IDEI/ WE-2012-4-009/ 2012 © 2012 Coordonatorii volumului. Toate drepturile... more , project number PNII -IDEI/ WE-2012-4-009/ 2012 © 2012 Coordonatorii volumului. Toate drepturile rezervate. Reproducerea integrală sau parţială a textului, prin orice mijloace, fără acordul coordonatorilor, este interzisă şi se pedepseşte conform legii. Tehnoredactare computerizată: Alexandru Cobzaş Regards sur le mauvais spectateur = Looking at the bad spectator / coord.: Ştefana Pop-Curşeu, Ioan Pop-Curşeu, Anca Măniuţiu... -Cluj-Napoca: Presa Universitară Clujeană, 2012 Bibliogr. ISBN 978-973-595-415-4 I. Pop-Curşeu, Ştefana (coord.) II. Pop-Curşeu, Ioan (coord.) III. Măniuţiu, Anca (coord.) 792.073 OUVRAGE DIRIGÉ PAR ŞTEFANA POP-CURŞEU, IOAN POP-CURŞEU, ANCA MĂNIUŢIU, LAURA PAVEL-TEUTIŞAN, DELIA ENYEDI
A chapter on issues facing contemporary Community Theatre practitioners as part of a series of te... more A chapter on issues facing contemporary Community Theatre practitioners as part of a series of texts created following a symposium held in Belgrade (23rd - 25th Sept 2015). The symposium was dedicated to the analysis, contextualization and critical interpretation of contemporary theories and performing practices, as well as a process for understanding principles, mechanisms and value system that are merging different forms.
Books by Tasos Angelopoulos
Εκδόσεις Σοφία, 2002
i
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το βιβλίο αυτό είναι μια επισκόπηση της σχέσης του θεάτρου με την Αριστερά, νοούμεν... more i
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το βιβλίο αυτό είναι μια επισκόπηση της σχέσης του θεάτρου με την Αριστερά, νοούμενης ως ενός συγκεκριμένου ιστορικά πολιτικού σχηματισμού που εκφράζει αυθεντικά και προωθεί την αριστερή ιδεολογία, σχηματισμού ο οποίος άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο ταυτίζεται με το ίδιο το ΚΚΕ. Η Αριστερά και το θέατρο, επιδιώκουν, παλεύουν, δείχνουν εντέλει απτή μία εναλλακτική θεώρηση του πραγματικού. Και αυτή, τελικά, είναι η αξία ενός βιβλίου για το θέατρο της Αριστεράς : το ότι εξετάζοντας ιστορικά τη σύνδεση αυτών των δύο, έστω σε επίπεδο θεσμών και όχι μόνο ιδεών, καταφάσκεται ότι κάποτε επιχειρήθηκε, είτε στο πολιτικό είτε στο θεατρικό πεδίο, ακριβώς η πραγματοποίηση αυτού του εναλλακτικού, χειραφετημένου κόσμου, αυτής της εναλλακτικής αφήγησης.
Εκδόσεις Σοφία, 2022
Εφαρμόζοντας την περί "πεδίου" θεώρηση του Pierre Bourdieu, το βιβλίο παρουσιάζει τις σχέσεις και... more Εφαρμόζοντας την περί "πεδίου" θεώρηση του Pierre Bourdieu, το βιβλίο παρουσιάζει τις σχέσεις και τις δυναμικές που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του '50 (και '60) στη Θεσσαλονίκη από τους πνευματικούς ανθρώπους της πόλης με στόχο την ίδρυση ενός κρατικού θεάτρου. Συγκεντρωμένη γύρω από τη "Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία "Τέχνη", η πνευματική αυτή Θεσσαλονίκη θα επιχειρήσει να υπερκεράσει την ελληνικότητα ως επίσημη ιδεολογία της πόλης, θα θέσει τα θεμέλια για το μελλοντικό ΚΘΒΕ, και δεν θα διστάσει να συγκρουστεί με την πολιτική εξουσία και τις επιλογές της που την παραγκώνιζαν, όταν πια το κρατικό θα γίνει πραγματικότητα. Εντός και εκτός του θεατρικού αυτού "πεδίου" που θα συγκροτηθεί, ο Κυριαζής Χαρατσάρης, θα συμβολοποιήσει ο ίδιος με τη ζωή και τη δράση του τον "εσωτερικό μονόλογο" της αποτυχίας της πόλης για ένα θέατρο φτιαγμένο όχι από πολιτικές "άνωθεν" αποφάσεις, αλλά από τους ίδιους τους ανθρώπους της.
Εκδόσεις Σοφία, 2021
Το μεταδραματικό θέατρο είναι μια ουσιώδης πτυχή της σύγχρονης θεατρικής δημιουργίας, που αμφισβη... more Το μεταδραματικό θέατρο είναι μια ουσιώδης πτυχή της σύγχρονης θεατρικής δημιουργίας, που αμφισβητεί τα κλασικά στοιχεία του δράματος, συμπεριλαμβανομένων της πλοκής και του χαρακτήρα. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό και αμερικανικό θεατρικό τοπίο, αυτή η συλλογή άρθρων ανακατευθύνει τις συζητήσεις για το μεταδραματικό θέατρο, στρέφοντας την προσοχή στο θέμα από το οποίο το ίδιο εξαρτάται, αλλά και που συνήθως παραλείπεται στις κριτικές αναλύσεις: τη μορφή.
Οι συνεργάτες της συλλογής βασίζονται στις λογοτεχνικές, στις κινηματογραφικές σπουδές και στην κριτική θεωρία για να αναλύσουν μορφικές όψεις του μεταδραματικού θεάτρου, όπως ο χώρος, τα μέσα ή το κείμενο. Μελετώντας το πώς οι σύγχρονοι δημιουργοί εμπνέονται από άλλες μορφές, όπως ο χορός και οι εικαστικές τέχνες, και παρουσιάζοντας καλλιτέχνες όπως οι Tadeusz Kantor, ο Romeo Castellucci, ο Guy Cassiers, η Ann Liv Young, ο Ryan Trecartin και η Lizzie Fitch, τα κεφάλαια αυτής της συλλογής επεκτείνουν την κατανόησή μας για τη θεατρική μορφή, υποστηρίζοντας ότι αυτή εμπλέκεται στον τρόπο με τον οποίο το θέατρο παράγεται και καταναλώνεται, και εξερευνούν τη σχέση του θεάτρου με θεσμικούς σχηματισμούς όπως τα φεστιβάλ, η φροντίδα υγείας ή η αγορά ακινήτων.
Μια επίκαιρη έρευνα των αισθητικών δομών και των υλικών συνθηκών της σύγχρονης παράστασης, η συλλογή αυτή αποτελεί όχι απλά μια ανασκόπηση, αλλά μια αποσαφήνιση του τι εννοούμε και τι όχι όταν μιλάμε για μεταδραματικό θέατρο.
Εκδόσεις Σοφία, 2021
Η Kathy Eden μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι διασαφήνισης, δανεισμού και μετεξέλιξης των όρων και των... more Η Kathy Eden μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι διασαφήνισης, δανεισμού και μετεξέλιξης των όρων και των εννοιών της Ποιητικής του Αριστοτέλη. Ένα ταξίδι που, εκκινώντας από τον αττικό ρητορικό λόγο του 5ου αιώνα, περνάει μέσα από τη στωική φιλοσοφία των Ρωμαίων και την πατερική σχολαστικότητα των πρώτων χριστιανικών αιώνων, και φτάνει ως την Αναγέννηση, τον Άμλετ και το An Apology for Poetry του Philip Sidney, τη σημαντικότερη, ίσως, πραγματεία για το θέατρο κατά τον 16ο αιώνα.
Εκδόσεις Σοφία, 2021
Μέσα από ανέκδοτο αρχειακό υλικό, στο βιβλίο παρουσιάζεται το Κρατικό Θέατρο Θεσσαλονίκης που ιδρ... more Μέσα από ανέκδοτο αρχειακό υλικό, στο βιβλίο παρουσιάζεται το Κρατικό Θέατρο Θεσσαλονίκης που ιδρύθηκε στην Κατοχή (1943) και το Λαϊκό Θέατρο (1944) που το διαδέχθηκε.
Σοφία , 2018
Μέσα από ασκήσεις, παιχνίδια ρόλων, βιωματικές και θεατρικές δράσεις, γρίφους και εξερευνήσεις, α... more Μέσα από ασκήσεις, παιχνίδια ρόλων, βιωματικές και θεατρικές δράσεις, γρίφους και εξερευνήσεις, αλλά και συνέργιες με άλλα αντικείμενα, όπως τα Καλλιτεχνικά ή οι Νέες Τεχνολογίες, το Παίζοντας θέατρο με την Ιστορία έχει σαν στόχο να χρησιμεύσει ως ένα εργαλείο στα χέρια κάθε εκπαιδευτικού που προσπαθεί να φέρει τα παιδιά σε επαφή με το αντικείμενο της Ιστορίας. Τα σχεδιάσματα αναφέρονται στην ύλη της ΣΤ’ Δημοτικού, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν, με αλλαγές, για τον εμπλουτισμό της διδασκαλίας της Ιστορίας σε κάθε τάξη, αφού όλα τα σχεδιάσματα (όπως και κάθε μάθημα) βρίσκουν την ολοκλήρωσή τους μέσω της δημιουργικότητας του εκάστοτε εκπαιδευτικού.
Ξεκινώντας από παιχνίδια ομαδικότητας και φτάνοντας μέχρι πιο σύνθετες ασκήσεις οικοδόμησης χαρακ... more Ξεκινώντας από παιχνίδια ομαδικότητας και φτάνοντας μέχρι πιο σύνθετες ασκήσεις οικοδόμησης χαρακτήρων ή διερεύνησης της δομής ενός κειμένου, το βιβλίο Παίζοντας θέατρο. Ασκήσεις και παιχνίδια για τη θεατρική αγωγή προσκαλεί τους εκπαιδευτικούς, αλλά και όποιον επιθυμεί να εμψυχώσει μία ομάδα, στο μεγάλο ταξίδι του θεάτρου. Ακολουθώντας μία σειρά και με τρόπο που μπορεί να γίνει κατανοητός από τα παιδιά (και τις ερασιτεχνικές ομάδες), τα θεατρικά παιχνίδια και οι ασκήσεις, που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, μυούν τους συμμετέχοντες στις βασικές έννοιες του θεάτρου. Το βιβλίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για τον εμπλουτισμό του εκπαιδευτικού προγράμματος της κάθε τάξης, αλλά και να οδηγήσει σε ένα ολοκληρωμένο θεατρικό γεγονός. Γιατί, το θέατρο είναι, πρώτα απ’ όλα, παιχνίδι και διασκέδαση
Papers by Tasos Angelopoulos
Βαλκανικά Σύμμεικτα, 2022
Politeia, 2022
Using Pierre Bourdieu’s field methodology, the article tries
to chart the rearrangements within t... more Using Pierre Bourdieu’s field methodology, the article tries
to chart the rearrangements within the theatrical field in
Greece during the decade of the economic crisis (2010-2019).
The article identifies the distortions of the Greek theatrical
market, such as the oversupply of labour and the replacement of
theatres with an artistic imprint by the here called “supermarket”
theatres. In addition, we follow the attempt of the “Stegi”
by the Onassis Foundation to emerge as the central holder of
the (symbolic) capital within this theatrical field, occupying
the place Amore Theater used to have. Finally, it is concluded
that the theatrical field - and because of the pandemic that
followed the economic crisis – resists against fully mapping,
as new initiatives and groupings are still taking place within it.
Σκηνή, 2022
ΤΑΣΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Παρουσίαση του ψηφιοποιημένου αρχείου του Θεάτρου Πόρτα και απόπειρες κατηγορι... more ΤΑΣΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Παρουσίαση του ψηφιοποιημένου αρχείου του Θεάτρου Πόρτα και απόπειρες κατηγοριοποίησης με βάση τη διχοτομία θεατρικού έργου-παράστασης. Πρόταση για μια πιο ουσιαστική κατηγοριοποίηση βασισμένη στη σύζευξη έργου/παράστασης: Από το αντι-αυταρχικό θέατρο για παιδιά της δεκαετίας του '70 στο λαϊκό, πολιτικό θέατρο για παιδιά και ενήλικες.
Research in Drama Education: The Journal of Applied Theatre and Performance
International Journal of Performance Arts and Digital Media, 2021
Scriptus Manet, 2021
The article describes the building of UBUmaterial performative archive on Instagram during the CO... more The article describes the building of UBUmaterial performative archive on Instagram during the COVID-19 lockdown by Papalangki Theatre Company in Greece (2020-2021). Through an innovative format, UBUmaterial started as the attempt of three actors-narrators isolated due to pandemic to rehearse and somehow present Ubu Roi by Alfred Jarry. However, exploring the Instagram and play's potentialities, the three actors soon would be transformed into narrators of their own effort, using their households and adopting a commenting stance on their everyday situation. Thus, the dramaturgy of UBUmaterial's posts (videos) integrated most of the traditional popular theatre's features and strategies. After a reflection on the contemporary meaning of "popularity" in theatre/performance, the article suggests that UBUmaterial (as well as other digital forms of theatre) may be considered a form of modern popular theatre.
ΣΚΗΝΗ, 2020
Το κείμενο βασίζεται στην καταγραφή και κριτική αποτίμηση της θεατρικής δραστηριότητας στη Θεσσαλ... more Το κείμενο βασίζεται στην καταγραφή και κριτική αποτίμηση της θεατρικής δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη την περίοδο της Κατοχής (1941-1944), όπως παρουσιάζεται μέσα από τις σελίδες του δωσιλογικού τύπου. Από εδώ η έρευνα αντλεί στοιχεία για τη μεγάλη άνθηση του μουσικού θεάτρου και της επιθεώρησης στην πόλη, για την, για πρώτη και τελευταία φορά, δραστηριοποίηση τόσων πολλών ντόπιων συγγραφέων, για το κατοχικό Κρατικό Θέατρο, αλλά και για την απόπειρα καλλιέργειας, διαμέσου του θεάτρου, μιας επίφασης κανονικότητας υπό τον ναζιστικό ζυγό. Το άρθρο συνοδεύεται από παράρτημα παραστασιογραφίας στην πόλη της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Modern Greek Studies Online, 2020
Uploads
Conference Presentations by Tasos Angelopoulos
Metaxa’s theatre for children with the values of the “4th of August” dictatorship, imposed in Greece in 1936 by Ioannis Metaxas. With paradigms taken from her radio and mostly by her theatre plays, Antigoni Metaxa (1905-1971), considered as the fi rst one who created theatre dedicated to children in Greece, was integrated into a wider ideological and political movement, which tried to inspire specific values to children and to raise them as little Greeks.
Books by Tasos Angelopoulos
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το βιβλίο αυτό είναι μια επισκόπηση της σχέσης του θεάτρου με την Αριστερά, νοούμενης ως ενός συγκεκριμένου ιστορικά πολιτικού σχηματισμού που εκφράζει αυθεντικά και προωθεί την αριστερή ιδεολογία, σχηματισμού ο οποίος άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο ταυτίζεται με το ίδιο το ΚΚΕ. Η Αριστερά και το θέατρο, επιδιώκουν, παλεύουν, δείχνουν εντέλει απτή μία εναλλακτική θεώρηση του πραγματικού. Και αυτή, τελικά, είναι η αξία ενός βιβλίου για το θέατρο της Αριστεράς : το ότι εξετάζοντας ιστορικά τη σύνδεση αυτών των δύο, έστω σε επίπεδο θεσμών και όχι μόνο ιδεών, καταφάσκεται ότι κάποτε επιχειρήθηκε, είτε στο πολιτικό είτε στο θεατρικό πεδίο, ακριβώς η πραγματοποίηση αυτού του εναλλακτικού, χειραφετημένου κόσμου, αυτής της εναλλακτικής αφήγησης.
Οι συνεργάτες της συλλογής βασίζονται στις λογοτεχνικές, στις κινηματογραφικές σπουδές και στην κριτική θεωρία για να αναλύσουν μορφικές όψεις του μεταδραματικού θεάτρου, όπως ο χώρος, τα μέσα ή το κείμενο. Μελετώντας το πώς οι σύγχρονοι δημιουργοί εμπνέονται από άλλες μορφές, όπως ο χορός και οι εικαστικές τέχνες, και παρουσιάζοντας καλλιτέχνες όπως οι Tadeusz Kantor, ο Romeo Castellucci, ο Guy Cassiers, η Ann Liv Young, ο Ryan Trecartin και η Lizzie Fitch, τα κεφάλαια αυτής της συλλογής επεκτείνουν την κατανόησή μας για τη θεατρική μορφή, υποστηρίζοντας ότι αυτή εμπλέκεται στον τρόπο με τον οποίο το θέατρο παράγεται και καταναλώνεται, και εξερευνούν τη σχέση του θεάτρου με θεσμικούς σχηματισμούς όπως τα φεστιβάλ, η φροντίδα υγείας ή η αγορά ακινήτων.
Μια επίκαιρη έρευνα των αισθητικών δομών και των υλικών συνθηκών της σύγχρονης παράστασης, η συλλογή αυτή αποτελεί όχι απλά μια ανασκόπηση, αλλά μια αποσαφήνιση του τι εννοούμε και τι όχι όταν μιλάμε για μεταδραματικό θέατρο.
Papers by Tasos Angelopoulos
to chart the rearrangements within the theatrical field in
Greece during the decade of the economic crisis (2010-2019).
The article identifies the distortions of the Greek theatrical
market, such as the oversupply of labour and the replacement of
theatres with an artistic imprint by the here called “supermarket”
theatres. In addition, we follow the attempt of the “Stegi”
by the Onassis Foundation to emerge as the central holder of
the (symbolic) capital within this theatrical field, occupying
the place Amore Theater used to have. Finally, it is concluded
that the theatrical field - and because of the pandemic that
followed the economic crisis – resists against fully mapping,
as new initiatives and groupings are still taking place within it.
Metaxa’s theatre for children with the values of the “4th of August” dictatorship, imposed in Greece in 1936 by Ioannis Metaxas. With paradigms taken from her radio and mostly by her theatre plays, Antigoni Metaxa (1905-1971), considered as the fi rst one who created theatre dedicated to children in Greece, was integrated into a wider ideological and political movement, which tried to inspire specific values to children and to raise them as little Greeks.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το βιβλίο αυτό είναι μια επισκόπηση της σχέσης του θεάτρου με την Αριστερά, νοούμενης ως ενός συγκεκριμένου ιστορικά πολιτικού σχηματισμού που εκφράζει αυθεντικά και προωθεί την αριστερή ιδεολογία, σχηματισμού ο οποίος άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο ταυτίζεται με το ίδιο το ΚΚΕ. Η Αριστερά και το θέατρο, επιδιώκουν, παλεύουν, δείχνουν εντέλει απτή μία εναλλακτική θεώρηση του πραγματικού. Και αυτή, τελικά, είναι η αξία ενός βιβλίου για το θέατρο της Αριστεράς : το ότι εξετάζοντας ιστορικά τη σύνδεση αυτών των δύο, έστω σε επίπεδο θεσμών και όχι μόνο ιδεών, καταφάσκεται ότι κάποτε επιχειρήθηκε, είτε στο πολιτικό είτε στο θεατρικό πεδίο, ακριβώς η πραγματοποίηση αυτού του εναλλακτικού, χειραφετημένου κόσμου, αυτής της εναλλακτικής αφήγησης.
Οι συνεργάτες της συλλογής βασίζονται στις λογοτεχνικές, στις κινηματογραφικές σπουδές και στην κριτική θεωρία για να αναλύσουν μορφικές όψεις του μεταδραματικού θεάτρου, όπως ο χώρος, τα μέσα ή το κείμενο. Μελετώντας το πώς οι σύγχρονοι δημιουργοί εμπνέονται από άλλες μορφές, όπως ο χορός και οι εικαστικές τέχνες, και παρουσιάζοντας καλλιτέχνες όπως οι Tadeusz Kantor, ο Romeo Castellucci, ο Guy Cassiers, η Ann Liv Young, ο Ryan Trecartin και η Lizzie Fitch, τα κεφάλαια αυτής της συλλογής επεκτείνουν την κατανόησή μας για τη θεατρική μορφή, υποστηρίζοντας ότι αυτή εμπλέκεται στον τρόπο με τον οποίο το θέατρο παράγεται και καταναλώνεται, και εξερευνούν τη σχέση του θεάτρου με θεσμικούς σχηματισμούς όπως τα φεστιβάλ, η φροντίδα υγείας ή η αγορά ακινήτων.
Μια επίκαιρη έρευνα των αισθητικών δομών και των υλικών συνθηκών της σύγχρονης παράστασης, η συλλογή αυτή αποτελεί όχι απλά μια ανασκόπηση, αλλά μια αποσαφήνιση του τι εννοούμε και τι όχι όταν μιλάμε για μεταδραματικό θέατρο.
to chart the rearrangements within the theatrical field in
Greece during the decade of the economic crisis (2010-2019).
The article identifies the distortions of the Greek theatrical
market, such as the oversupply of labour and the replacement of
theatres with an artistic imprint by the here called “supermarket”
theatres. In addition, we follow the attempt of the “Stegi”
by the Onassis Foundation to emerge as the central holder of
the (symbolic) capital within this theatrical field, occupying
the place Amore Theater used to have. Finally, it is concluded
that the theatrical field - and because of the pandemic that
followed the economic crisis – resists against fully mapping,
as new initiatives and groupings are still taking place within it.
The paper contains the publication, for the first time, and the critical examination of four theatre Review numbers by Antonis Kosmatopoulos, which were presented in Thessaloniki during the Nazi Occupation (1941-1944). Through an analysis of their subject patterns and ideological features, it became obvious that the tensions followed by theatre Review's playwrights during the inter-war period, which had been interrupted because of the country's participation in WWII and the theatre's patriotic mobilization, continued during the Occupation, though with some differentiating characteristics.
Using historical references, from commedia dell’ arte’s puppetry tradition till the context in which Rodari created
his stories, and combining the “fantastic binominal” of Rodari’s writing theories with the methodological tool of
alienation in puppetry, as it has described especially by Henryk Jurkowski, the article argues on the Rodari’s
tales transformation into puppet plays.
in a perception of democratic function of the group: the questions result from every time needs
and all members of the group are gradually encouraged to ask them during the whole process
(even during performances). The answers given each time are based on the members’
experiences, previous research and structured improvisation, and they have defined the
recognizable group’s aesthetics. The result is not only an open form performance, collectively
created and integrating the audience’s participation, but also a new “meeting” with theatre itself
for audiences with little interest or access to traditional theatrical shows. Since 2011,
PAPALANGKI Theatre Company has presented outdoor and into classroom performances mainly
for teenagers, on issues such as bullying, racism, homosexuality and intersexual relations