The so called TV theatre has become an important place for fictional performances, referring to t... more The so called TV theatre has become an important place for fictional performances, referring to theatrical conventions in a variety of ways in the space of the contemporary screen. These references are sometimes just a text for a stage or the usage of a prearranged, simplified scenography, defining the place of the game following the example of the stage or at least an intensified interpersonal relationship defined by a dialogue of a character, conducted in a natural, film interior, open air or graphic background. This place, for hybrid performances, combining artistic capacities of many fields, the theatre, TV, film and video among other the things. This place of experimenting with the picture and sound which, though, always accompany the actor's play and word. The three performances analysed present three different communication and presentation strategies which constitute the attempts to tame the situation of functioning the TV theatre in the screen communication space. Łucja...
[...]"Skrypt, który oddajemy do rąk Czytelników, jest raczej rodzajem przewodnika po rozległ... more [...]"Skrypt, który oddajemy do rąk Czytelników, jest raczej rodzajem przewodnika po rozległym, dynamicznie rozrastającym się obszarze refleksji o teatrze i sztukach widowiskowych. Ma wprowadzić w podstawowe zagadnienia dotyczące teatru, jego społecznej i estetycznej natury, elementów strukturalnych, różnorodnych form, jakie przybiera, oraz zasad instytucjonalnej organizacji; ma umożliwić orientację w dostępnej literaturze przedmiotu — i w ten sposób zachęcić do samodzielnego studiowania. Skrypt adresowany jest do studentów kulturoznawstwa, w którego modelu kształcenia teatrologia jest jedną z kilku równorzędnych dyscyplin, obok teorii i historii kultury, komunikacji kulturowej, kultury literackiej, filmoznawstwa oraz estetyki. Zakres i sposób ujęcia prezentowanej tu problematyki — skorelowane z tą kilkusektorową całością — są więc z pewnością trochę inne aniżeli w przypadku, gdy teatrologia jest oddzielnym kierunkiem studiów. Tym niemniej, skrypt może służyć w dydaktyce akademickiej również na studiach polonistycznych czy innych kierunkach humanistycznych, które zawierają w swoich programach elementy wiedzy o teatrze."[...] (fragm.
Auteur theatre of Krystian Lupa can be viewed as an intimate, identityrelated process of the arti... more Auteur theatre of Krystian Lupa can be viewed as an intimate, identityrelated process of the artist himself, who uses various adapted media — figures, books, and biographies —to talk about becoming an individual and their condition. Lupa searches for individualizing tropes and methods of theatricalization of what’s intimate — concealed for the individual, corporeal, unconscious, urge-related, irrational, saint/demonic in a human. Utilizing the medium of a dreaming body of an actor in the process of transforming into a character, as well as group process, he examines cultural icons of the 20th century — Andy Warhol (Faktory 2), Marilyn Monroe (Persona. Tryptyk/Marilyn), Simone Weil (Persona. Ciało Simone). The productions from his unfinished triptych Persona are radically personal in presenting the existence of actor/character in the motion of opening, the changes and processes of mutual percolation between personal rituals and collective myths. The individuality of actor/character i...
Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contemporary t... more Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contemporary theatre after 1989. Adaptations are being undertaken by the creators of the authorial theatres, directors of the repertory theatres and young artists who began their professional career in the theatre in the late nineties and after a year 2000. The article discusses three different types of adaptory practices. Krystian Lupa's adaptations are a kind of creative dialogue with literature that becomes a base for individual and evolving esthetics of his own theatre. Krzysztof Warlikowski struggles with the tradition and exceeds it. Directors representing critical theatre use classical dramatical and epic texts to build a dialectical discourse with Polish “ready-made world”
Tworzenie światów-tak jak je znamy-zawsze wychodzi od światów, które są już pod ręką; tworzenie t... more Tworzenie światów-tak jak je znamy-zawsze wychodzi od światów, które są już pod ręką; tworzenie to jest zawsze przetwarzaniem (Goodman 1997, 15). Kultura adaptacji Podstawą teatru w zachodniej kulturze jest adaptacja nie tylko tekstu dramatycznego, tekstu słownego, ale rozmaitych artefaktów i porządków kulturowych oraz elementów i praktyk życiowych (ciała człowieka, kulturowych i wymykających się kulturze zachowań). Pojęcie to może odnosić się więc do wszelkich heterogenicznych materii przedstawienia, które są dopasowywane do sceny i jej konwencji i zwrotnie mogą też wpływać na przemiany tych konwencji. Praktyka adaptacji różnorodnych tekstów literackich to jedna z ważnych figur wyłaniających się w pejzażu współczesnego teatru polskiego po 1989 roku. Praca nad tekstem dramatu, która do niedawna była podstawą inscenizacji w teatrze dramatycznym, zmieniła charakter. Nie sprowadza się już tylko do analizy i interpretacji oraz tak zwanego "określenia" tekstu, które zmienia dramat w egzemplarz pracy. Pojęcie adaptacji pojawia się na afiszach i w programach do spektaklu jako nazwa odrębnej praktyki twórczej
Noty o Autorkach Wyjaśnienie zastosowanych oznakowań Na końcu skryptu znajduje się Bibliografia, ... more Noty o Autorkach Wyjaśnienie zastosowanych oznakowań Na końcu skryptu znajduje się Bibliografia, która zawiera wszystkie publikacje uwzględnione w niniejszym opracowaniu. Odniesienie do odpowiedniej pozycji w Bibliografii oznaczono w następujący sposób: (nazwisko rok: cyfra). Rok wskazuje datę pierwodruku lub w przypadku artykułów przedrukowanych w antologiach-rok wydania antologii. Gdy w jednym roku ukazała się (bądź została przedrukowana) więcej niż jedna publikacja danego autora, przyjęto dodatkowe oznakowanie w postaci liter. W wypadku cytatu cyfra oznacza stronę cytowanej publikacji. Strzałka → odsyła do części lub rozdziału skryptu, w którym poruszane zagadnienie zostało szerzej omówione.
The so called TV theatre has become an important place for fictional performances, referring to t... more The so called TV theatre has become an important place for fictional performances, referring to theatrical conventions in a variety of ways in the space of the contemporary screen. These references are sometimes just a text for a stage or the usage of a prearranged, simplified scenography, defining the place of the game following the example of the stage or at least an intensified interpersonal relationship defined by a dialogue of a character, conducted in a natural, film interior, open air or graphic background. This place, for hybrid performances, combining artistic capacities of many fields, the theatre, TV, film and video among other the things. This place of experimenting with the picture and sound which, though, always accompany the actor's play and word. The three performances analysed present three different communication and presentation strategies which constitute the attempts to tame the situation of functioning the TV theatre in the screen communication space. Łucja...
[...]"Skrypt, który oddajemy do rąk Czytelników, jest raczej rodzajem przewodnika po rozległ... more [...]"Skrypt, który oddajemy do rąk Czytelników, jest raczej rodzajem przewodnika po rozległym, dynamicznie rozrastającym się obszarze refleksji o teatrze i sztukach widowiskowych. Ma wprowadzić w podstawowe zagadnienia dotyczące teatru, jego społecznej i estetycznej natury, elementów strukturalnych, różnorodnych form, jakie przybiera, oraz zasad instytucjonalnej organizacji; ma umożliwić orientację w dostępnej literaturze przedmiotu — i w ten sposób zachęcić do samodzielnego studiowania. Skrypt adresowany jest do studentów kulturoznawstwa, w którego modelu kształcenia teatrologia jest jedną z kilku równorzędnych dyscyplin, obok teorii i historii kultury, komunikacji kulturowej, kultury literackiej, filmoznawstwa oraz estetyki. Zakres i sposób ujęcia prezentowanej tu problematyki — skorelowane z tą kilkusektorową całością — są więc z pewnością trochę inne aniżeli w przypadku, gdy teatrologia jest oddzielnym kierunkiem studiów. Tym niemniej, skrypt może służyć w dydaktyce akademickiej również na studiach polonistycznych czy innych kierunkach humanistycznych, które zawierają w swoich programach elementy wiedzy o teatrze."[...] (fragm.
Auteur theatre of Krystian Lupa can be viewed as an intimate, identityrelated process of the arti... more Auteur theatre of Krystian Lupa can be viewed as an intimate, identityrelated process of the artist himself, who uses various adapted media — figures, books, and biographies —to talk about becoming an individual and their condition. Lupa searches for individualizing tropes and methods of theatricalization of what’s intimate — concealed for the individual, corporeal, unconscious, urge-related, irrational, saint/demonic in a human. Utilizing the medium of a dreaming body of an actor in the process of transforming into a character, as well as group process, he examines cultural icons of the 20th century — Andy Warhol (Faktory 2), Marilyn Monroe (Persona. Tryptyk/Marilyn), Simone Weil (Persona. Ciało Simone). The productions from his unfinished triptych Persona are radically personal in presenting the existence of actor/character in the motion of opening, the changes and processes of mutual percolation between personal rituals and collective myths. The individuality of actor/character i...
Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contemporary t... more Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contemporary theatre after 1989. Adaptations are being undertaken by the creators of the authorial theatres, directors of the repertory theatres and young artists who began their professional career in the theatre in the late nineties and after a year 2000. The article discusses three different types of adaptory practices. Krystian Lupa's adaptations are a kind of creative dialogue with literature that becomes a base for individual and evolving esthetics of his own theatre. Krzysztof Warlikowski struggles with the tradition and exceeds it. Directors representing critical theatre use classical dramatical and epic texts to build a dialectical discourse with Polish “ready-made world”
Tworzenie światów-tak jak je znamy-zawsze wychodzi od światów, które są już pod ręką; tworzenie t... more Tworzenie światów-tak jak je znamy-zawsze wychodzi od światów, które są już pod ręką; tworzenie to jest zawsze przetwarzaniem (Goodman 1997, 15). Kultura adaptacji Podstawą teatru w zachodniej kulturze jest adaptacja nie tylko tekstu dramatycznego, tekstu słownego, ale rozmaitych artefaktów i porządków kulturowych oraz elementów i praktyk życiowych (ciała człowieka, kulturowych i wymykających się kulturze zachowań). Pojęcie to może odnosić się więc do wszelkich heterogenicznych materii przedstawienia, które są dopasowywane do sceny i jej konwencji i zwrotnie mogą też wpływać na przemiany tych konwencji. Praktyka adaptacji różnorodnych tekstów literackich to jedna z ważnych figur wyłaniających się w pejzażu współczesnego teatru polskiego po 1989 roku. Praca nad tekstem dramatu, która do niedawna była podstawą inscenizacji w teatrze dramatycznym, zmieniła charakter. Nie sprowadza się już tylko do analizy i interpretacji oraz tak zwanego "określenia" tekstu, które zmienia dramat w egzemplarz pracy. Pojęcie adaptacji pojawia się na afiszach i w programach do spektaklu jako nazwa odrębnej praktyki twórczej
Noty o Autorkach Wyjaśnienie zastosowanych oznakowań Na końcu skryptu znajduje się Bibliografia, ... more Noty o Autorkach Wyjaśnienie zastosowanych oznakowań Na końcu skryptu znajduje się Bibliografia, która zawiera wszystkie publikacje uwzględnione w niniejszym opracowaniu. Odniesienie do odpowiedniej pozycji w Bibliografii oznaczono w następujący sposób: (nazwisko rok: cyfra). Rok wskazuje datę pierwodruku lub w przypadku artykułów przedrukowanych w antologiach-rok wydania antologii. Gdy w jednym roku ukazała się (bądź została przedrukowana) więcej niż jedna publikacja danego autora, przyjęto dodatkowe oznakowanie w postaci liter. W wypadku cytatu cyfra oznacza stronę cytowanej publikacji. Strzałka → odsyła do części lub rozdziału skryptu, w którym poruszane zagadnienie zostało szerzej omówione.
Uploads
Papers by Alina Sordyl