Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP... more Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014-2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.
Świat Idei i Polityki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego tom 16, 2017, 2017
Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP... more Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014 -2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.
Zwycięstwo Trumpa – możliwe konsekwencje dla relacji Turcja-USA /Trump’s victory – possible conse... more Zwycięstwo Trumpa – możliwe konsekwencje dla relacji Turcja-USA /Trump’s victory – possible consequences for Turkey-US relations
Przedkładany numer otwiera artykuł teoretyczny współredaktora wydania Stanisława Sulowskiego. Uka... more Przedkładany numer otwiera artykuł teoretyczny współredaktora wydania Stanisława Sulowskiego. Ukazano w nim specyfikę ogólnego trendu zmian w postrzeganiu terroryzmu oraz sposobów przeciwdziałania temu zjawisku w państwach demokratycznych po 11 września 2001 r. Aleksandra Zięba w Płeć terroryzmu - wprowadzenie do zagadnienia poruszyła kwestię obecności tzw. męskiego spojrzenia w badaniach nad terroryzmem. Autorka podjęła próbę analizy wybranych pojęć wykorzystywanych przez nurt feministyczny do zrozumienia roli i udziału kobiet w terroryzmie. Rozważania w odniesieniu do polskich rozwiązań zaprezentowała Agnieszka Grzelak w artykule Ustawa o działaniach antyterrorystycznych - kilka uwag na temat potrzeby jej uchwalenia. Dokonano w nim analizy ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych pod kątem zgodności z prawami człowieka i wolnościami obywatelskimi, wpisując się w dyskusję nad wrażliwym problemem ograniczenia wolności na rzecz bezpieczeństwa w państwach demokratycznych. W dalszej kolejności Sławomir Czapnik i Mariusz Baranowski W poszukiwaniu strukturalnych korzeni zamachów terrorystycznych w latach 2015-2016 zaprezentowali główne przesłanki z perspektywy socjologicznej wydarzeń we Francji. Artykuł Rafała Zgryziewicza Strategia komunikacyjna DAESH zagrożeniem dla współczesnej Europy koncentruje się na specyfice strategii komunikacyjnej tzw. Państwa Islamskiego (Daesh), ze szczególnym uwzględnieniem struktur organizacji, sposobu wymiany i przekazu informacji oraz umiejętności stosowania technik wpływu społecznego. Dopełnieniem tych rozważań jest artykuł Adama Martofela Cyberterroryzm i propaganda jako nowe wymiary zagrożenia terrorystycznego. Część dotyczącą zagrożeń terrorystycznych w Europie zamyka artykuł Jakuba Sabały pt. System przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym w Republice Turcji. System antyterrorystyczny tego państwa ma istotne znaczenie dla UE, ze względu na traktowanie Turcji jako "buforu" europejskiego bezpieczeństwa . Do niniejszego numeru dołączony jest w części varia artykuł Dominiki Kasprowicz pt. Aspekty metodologiczne tworzenia nawigatorów wyborczych (Voting Advice Applications). Przedkładany Kwartalnik zamykają artykuły recenzyjne. Pierwszy dotyczy książki Marcinka Kaczmarskiego pt. Russia-China Relations in the post-crisis international order, (Routledge 2015) przygotowana przez Agatę Serafin.
STRESZCZENIE Wydarzenia ostatnich miesięcy w Iraku i Syrii doprowadziły do zmian układu sił w obu... more STRESZCZENIE Wydarzenia ostatnich miesięcy w Iraku i Syrii doprowadziły do zmian układu sił w obu konfliktach zdominowanych przez walkę z Państwem Islamskim i wewnętrzny konflikt syryjski. Zaangażowanie Republiki Turcji w wydarzenia polityczno-militarne zostały oparte na dwóch zasadniczych elementach, zachowaniu integralności terytorialnej Iraku oraz zniszczeniu Partii Pracujących Kurdystanu (kurd. Partiya Karkerên Kurdistan, PKK). Likwidacja organizacji powszechnie uznawanej za terrorystyczną, posiadającej swoje bazy w górskich obszarach nadgranicznych, stała się priorytetem władz tureckich. Niemniej jednak rozwój wydarzeń bliskowschodnich ostatnich lat powiązany jest z największym wyzwaniem, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym Turcji, czyli kwestią kurdyjską. Geopolityczny wydźwięk tych wydarzeń miał niebagatelne znaczenie dla Ankary, przede wszystkim za sprawą liczebności jej własnej populacji kurdyjskiej oraz trwającego od ponad dwudziestu lat konfliktu z ruchem separatystycznym. Wybuch zbrojnej rebelii sunnickiej w 2014 roku i proklamowanie Państwa Islamskiego doprowadziły do sukcesów militarnych Kurdów i wzrostu ich ambicji politycznych. Zajęcie przez nich Kikuku spowodowało napięcia z rządem centralnym w Bagdadzie oraz wstrzymanie przekazywania Kurdom dochodów z handlu ropa naftową. Zaangażowanie tureckie w Iraku, zarówno na płaszczyźnie ekonomicznej, jak też militarnej rodzi jednak kilka pytań dotyczących dalszej destabilizacji sytuacji regionu oraz charakteru wojskowej obecności Turcji w północnym Iraku. Stawia również pytanie dotyczące wpływu dalszego rozwoju sytuacji w Syrii i Iraku na realizację postanowień koncepcji tzw. " Strategicznej Głębi " , wśród których uwzględniono np. pozycję i prestiż państwa czy też stabilność dostaw surowców energetycznych, kluczową kwestię dla bezpieczeństwa energetycznego państwa. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wielopłaszczyznowego zaangażowania Turcji w Iraku, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu militarnego i ewolucji tegoż aspektu na przestrzeni lat. Z punktu widzenia zaangażowania militarnego kluczowym zagadnieniem jest problem kurdyjski w polityce bezpieczeństwa Turcji, jako główny determinant zaangażowania w Iraku, jak też istotny element całej tureckiej polityki bliskowschodniej. Ponadto w niniejszym artykule zwrócono uwagę na międzynarodowy charakter i wzajemne przenikanie się konfliktu w Syrii i Iraku. Omówiono zatem zaangażowanie ogólne Turcji w Iraku z perspektywy historycznej, znaczenie Regionu Kurdystanu (irackiego) w polityce bliskowschodniej Turcji po amerykańskiej interwencji w 2003 roku, politykę władz w Ankarze wobec rozwoju sytuacji w Iraku a także interwencję tureckich sił zbrojnych w grudniu 2015 roku, będącą jedynie elementem szerszej obecności wojskowej Turcji w Iraku oraz wpływ wydarzeń w Iraku i Syrii na bezpieczeństwo energetyczne, drugi po kwestii kurdyjskiej, główny determinant polityki bliskowschodniej Turcji.
Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP... more Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014-2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.
Świat Idei i Polityki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego tom 16, 2017, 2017
Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP... more Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014 -2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.
Zwycięstwo Trumpa – możliwe konsekwencje dla relacji Turcja-USA /Trump’s victory – possible conse... more Zwycięstwo Trumpa – możliwe konsekwencje dla relacji Turcja-USA /Trump’s victory – possible consequences for Turkey-US relations
Przedkładany numer otwiera artykuł teoretyczny współredaktora wydania Stanisława Sulowskiego. Uka... more Przedkładany numer otwiera artykuł teoretyczny współredaktora wydania Stanisława Sulowskiego. Ukazano w nim specyfikę ogólnego trendu zmian w postrzeganiu terroryzmu oraz sposobów przeciwdziałania temu zjawisku w państwach demokratycznych po 11 września 2001 r. Aleksandra Zięba w Płeć terroryzmu - wprowadzenie do zagadnienia poruszyła kwestię obecności tzw. męskiego spojrzenia w badaniach nad terroryzmem. Autorka podjęła próbę analizy wybranych pojęć wykorzystywanych przez nurt feministyczny do zrozumienia roli i udziału kobiet w terroryzmie. Rozważania w odniesieniu do polskich rozwiązań zaprezentowała Agnieszka Grzelak w artykule Ustawa o działaniach antyterrorystycznych - kilka uwag na temat potrzeby jej uchwalenia. Dokonano w nim analizy ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych pod kątem zgodności z prawami człowieka i wolnościami obywatelskimi, wpisując się w dyskusję nad wrażliwym problemem ograniczenia wolności na rzecz bezpieczeństwa w państwach demokratycznych. W dalszej kolejności Sławomir Czapnik i Mariusz Baranowski W poszukiwaniu strukturalnych korzeni zamachów terrorystycznych w latach 2015-2016 zaprezentowali główne przesłanki z perspektywy socjologicznej wydarzeń we Francji. Artykuł Rafała Zgryziewicza Strategia komunikacyjna DAESH zagrożeniem dla współczesnej Europy koncentruje się na specyfice strategii komunikacyjnej tzw. Państwa Islamskiego (Daesh), ze szczególnym uwzględnieniem struktur organizacji, sposobu wymiany i przekazu informacji oraz umiejętności stosowania technik wpływu społecznego. Dopełnieniem tych rozważań jest artykuł Adama Martofela Cyberterroryzm i propaganda jako nowe wymiary zagrożenia terrorystycznego. Część dotyczącą zagrożeń terrorystycznych w Europie zamyka artykuł Jakuba Sabały pt. System przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym w Republice Turcji. System antyterrorystyczny tego państwa ma istotne znaczenie dla UE, ze względu na traktowanie Turcji jako "buforu" europejskiego bezpieczeństwa . Do niniejszego numeru dołączony jest w części varia artykuł Dominiki Kasprowicz pt. Aspekty metodologiczne tworzenia nawigatorów wyborczych (Voting Advice Applications). Przedkładany Kwartalnik zamykają artykuły recenzyjne. Pierwszy dotyczy książki Marcinka Kaczmarskiego pt. Russia-China Relations in the post-crisis international order, (Routledge 2015) przygotowana przez Agatę Serafin.
STRESZCZENIE Wydarzenia ostatnich miesięcy w Iraku i Syrii doprowadziły do zmian układu sił w obu... more STRESZCZENIE Wydarzenia ostatnich miesięcy w Iraku i Syrii doprowadziły do zmian układu sił w obu konfliktach zdominowanych przez walkę z Państwem Islamskim i wewnętrzny konflikt syryjski. Zaangażowanie Republiki Turcji w wydarzenia polityczno-militarne zostały oparte na dwóch zasadniczych elementach, zachowaniu integralności terytorialnej Iraku oraz zniszczeniu Partii Pracujących Kurdystanu (kurd. Partiya Karkerên Kurdistan, PKK). Likwidacja organizacji powszechnie uznawanej za terrorystyczną, posiadającej swoje bazy w górskich obszarach nadgranicznych, stała się priorytetem władz tureckich. Niemniej jednak rozwój wydarzeń bliskowschodnich ostatnich lat powiązany jest z największym wyzwaniem, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym Turcji, czyli kwestią kurdyjską. Geopolityczny wydźwięk tych wydarzeń miał niebagatelne znaczenie dla Ankary, przede wszystkim za sprawą liczebności jej własnej populacji kurdyjskiej oraz trwającego od ponad dwudziestu lat konfliktu z ruchem separatystycznym. Wybuch zbrojnej rebelii sunnickiej w 2014 roku i proklamowanie Państwa Islamskiego doprowadziły do sukcesów militarnych Kurdów i wzrostu ich ambicji politycznych. Zajęcie przez nich Kikuku spowodowało napięcia z rządem centralnym w Bagdadzie oraz wstrzymanie przekazywania Kurdom dochodów z handlu ropa naftową. Zaangażowanie tureckie w Iraku, zarówno na płaszczyźnie ekonomicznej, jak też militarnej rodzi jednak kilka pytań dotyczących dalszej destabilizacji sytuacji regionu oraz charakteru wojskowej obecności Turcji w północnym Iraku. Stawia również pytanie dotyczące wpływu dalszego rozwoju sytuacji w Syrii i Iraku na realizację postanowień koncepcji tzw. " Strategicznej Głębi " , wśród których uwzględniono np. pozycję i prestiż państwa czy też stabilność dostaw surowców energetycznych, kluczową kwestię dla bezpieczeństwa energetycznego państwa. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wielopłaszczyznowego zaangażowania Turcji w Iraku, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu militarnego i ewolucji tegoż aspektu na przestrzeni lat. Z punktu widzenia zaangażowania militarnego kluczowym zagadnieniem jest problem kurdyjski w polityce bezpieczeństwa Turcji, jako główny determinant zaangażowania w Iraku, jak też istotny element całej tureckiej polityki bliskowschodniej. Ponadto w niniejszym artykule zwrócono uwagę na międzynarodowy charakter i wzajemne przenikanie się konfliktu w Syrii i Iraku. Omówiono zatem zaangażowanie ogólne Turcji w Iraku z perspektywy historycznej, znaczenie Regionu Kurdystanu (irackiego) w polityce bliskowschodniej Turcji po amerykańskiej interwencji w 2003 roku, politykę władz w Ankarze wobec rozwoju sytuacji w Iraku a także interwencję tureckich sił zbrojnych w grudniu 2015 roku, będącą jedynie elementem szerszej obecności wojskowej Turcji w Iraku oraz wpływ wydarzeń w Iraku i Syrii na bezpieczeństwo energetyczne, drugi po kwestii kurdyjskiej, główny determinant polityki bliskowschodniej Turcji.
Uploads
Papers by Adam Martofel
Do niniejszego numeru dołączony jest w części varia artykuł Dominiki Kasprowicz pt. Aspekty metodologiczne tworzenia nawigatorów wyborczych (Voting Advice Applications). Przedkładany Kwartalnik zamykają artykuły recenzyjne. Pierwszy dotyczy książki Marcinka Kaczmarskiego pt. Russia-China Relations in the post-crisis international order, (Routledge 2015) przygotowana przez Agatę Serafin.
Drafts by Adam Martofel
Do niniejszego numeru dołączony jest w części varia artykuł Dominiki Kasprowicz pt. Aspekty metodologiczne tworzenia nawigatorów wyborczych (Voting Advice Applications). Przedkładany Kwartalnik zamykają artykuły recenzyjne. Pierwszy dotyczy książki Marcinka Kaczmarskiego pt. Russia-China Relations in the post-crisis international order, (Routledge 2015) przygotowana przez Agatę Serafin.