Papers by Anthoula Koliadi - Tiliakou
Μουσική σε Πρώτη Βαθμίδα, Θεματική Έκδοση, 2018
Το αυθόρμητο τραγούδι ως θεμελιώδης ανθρώπινη μορφή έκφρασης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της κα... more Το αυθόρμητο τραγούδι ως θεμελιώδης ανθρώπινη μορφή έκφρασης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητας παιδιών προσχολικής ηλικίας. Εκφράζεται με φυσικό τρόπο και είναι συνυφασμένο με το παιχνίδι και τη ζωή των παιδιών αποτελώντας ταυτόχρονα λειτουργική φόρμα επικοινωνίας και συνεκτικότητας στο πλαίσιο μιας μοναδικής παιδικής κουλτούρας. Σκοπός του άρθρου είναι να περιγράψει την αναπτυξιακή πορεία του αυθόρμητου τραγουδιού και τις διάφορες πτυχές των παιδικών αυτοσχεδιασμένων τραγουδιών, αλλά και να αναλύσει το φαινόμενο αυτό, τόσο ως μουσική μάθηση, όσο και ως επικοινωνία και έκφραση συναισθημάτων. Στο πλαίσιο της μελέτης γίνεται προσπάθεια να διερευνηθεί το φαινόμενο μέσα από το πρίσμα της αναπτυξιακής ψυχολογίας, της κοινωνικής ψυχολογίας και θεωριών μάθησης που παρέχουν στον εκπαιδευτικό τη δυνατότητα επαναπροσδιορισμού των παιδαγωγικών του στόχων και δημιουργικής αξιοποίησης εκφάνσεων του αυθόρμητου τραγουδιού. Απαραίτητο είναι να αποδίδεται ιδιαίτερη έμφαση στον αυθόρμητο αυτοσχεδιασμό και τη δημιουργικότητα ως στοιχεία της παιδικής κουλτούρας, αλλά και αξία στο αυθόρμητο τραγούδι ως ανεπανάληπτο φαινόμενο της παιδικής μουσικής συμπεριφοράς εκτός προκαθορισμένων διαδικασιών τυπικής μουσικής εκπαίδευσης. Τέλος, η κατανόηση πρωτίστως της ιδιαίτερης μουσικής κουλτούρας των παιδιών συνδράμει στο να αντιληφθούμε τη σημασία της μουσικής στην καθημερινότητά τους, αλλά και τη βαρύτητα που πρέπει να έχει στην καθημερινή σχολική πρακτική.
Μουσικοπαιδαγωγικά Τεύχος 5, σ.σ. 50-75, 2007
Η παρούσα μελέτη βασίζεται σε αντιλήψεις για τη σημασία της θετικής αυτοεικόνας στην ανάπτυξη της... more Η παρούσα μελέτη βασίζεται σε αντιλήψεις για τη σημασία της θετικής αυτοεικόνας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, καθώς και στην πεποίθηση για τη συμβολή της μουσικής αγωγής στην καλλιέργεια του συναισθηματικού τομέα. Ο γενικός σκοπός της έρευνας είναι η διερεύνηση της σχέσης της μουσικής αγωγής με την αυτοεκτίμηση μαθητών Μουσικών Γυμνασίων. Συγκεκριμένα, διερευνάται το πώς βλέπουν τα ίδια τα παιδιά τις ικανότητές τους γύρω από τη μουσική και πώς αυτή η μουσική τους αυτοαντίληψη σχετίζεται με την αυτοεκτίμησή τους. Πρώτος στόχος της έρευνας είναι η ανάλυση των σχέσεων μεταξύ: α) «Μουσικής Αυτοαντίληψης» και «Γενικής Αυτοεκτίμησης», β) «επιμέρους αυτοαντιλήψεων μουσικών ικανοτήτων» και «γενικής Μουσικής Αυτοαντίληψης» και γ) «Μουσικής Αυτοαντίληψης»-«Γενικής Αυτοεκτίμησης» και «φύλο» των μαθητών Μουσικών Γυμνασίων. Δεύτερος στόχος είναι η μελέτη διαφορών που τυχόν υπάρχουν όσον αφορά τη «Γενική Αυτοεκτίμηση» μεταξύ μαθητών Μουσικών και Γενικών Γυμνασίων. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι: α) η μουσική αυτοαντίληψη των μαθητών Μουσικών Γυμνασίων και ορισμένες επιμέρους αυτοαντιλήψεις μουσικών ικανοτήτων που έχουν σχετίζονται θετικά με την αυτοεκτίμησή τους, β) οι μαθητές συνδέουν νοητικά ορισμένες αυτοαντιλήψεις μουσικών ικανοτήτων με τη γενική μουσική τους ικανότητα, γ) τα κορίτσια παρουσιάζουν υψηλότερη μουσική αυτοαντίληψη από τα αγόρια και δ) οι μαθητές που φοιτούν στα Γενικά Γυμνάσια παρουσιάζουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση από τους μαθητές των Μουσικών Γυμνασίων. Επισημαίνεται η σημασία της καλλιέργειας υψηλής μουσικής αυτοαντίληψης και η αναγκαιότητα για αναβάθμιση της μουσικής εκπαιδευτικής πράξης για την ανάπτυξη θετικότερης αυτοεικόνας. Τέλος, προτείνονται τρόποι με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί της μουσικής μπορούν να καλλιεργήσουν τη μουσική αυτοαντίληψη, τις επιμέρους αυτοαντιλήψεις μουσικών ικανοτήτων και τη γενικότερη αυτοεκτίμηση των μαθητών τους.
Μουσική Εκπαίδευση, Τεύχος 21, σ.σ. 35-54, 2011
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια στροφή σε εναλλακτικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις, ειδικ... more Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια στροφή σε εναλλακτικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις, ειδικότερα μετά την εισαγωγή των Νέων Διαθεματικών ενιαίων Προγραμμάτων Σπουδών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Μετά τη θεσμοθέτηση της Διαθεματικότητας, καθώς και την εισαγωγή νέων διδακτικών πακέτων για το μάθημα της μουσικής, τόσο ο εκπαιδευτικός της τάξης, όσο και ο εκπαιδευτικός την μουσικής, έρχονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις και ένα πλούσιο υλικό στα χέρια τους. Τίθεται το ερώτημα για το πώς μπορούν να σχεδιαστούν διαθεματικές δράσεις στα πλαίσια της καθημερινής σχολικής τάξης, καθώς και το πώς μπορεί να επιτευχθεί μια δημιουργική συνεργασία μεταξύ των δύο εκπαιδευτικών, με στόχο την εκμάθηση μουσικών, γλωσσικών, μαθηματικών και άλλων ποικίλων εννοιών. Στην εργασία αυτή αρχικά διατυπώνονται κάποιες βασικές αρχές της διαθεματικής προσέγγισης και στη συνέχεια, με αφορμή ένα τραγούδι και σε πρακτικό επίπεδο, "ξετυλίγεται" βήμα προς βήμα μια ολόκληρη διαθεματική δράση, η οποία εμπλέκεται σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται στη Γ' τάξη του Δημοτικού Σχολείου.
Μουσικοπαιδαγωγικά Τεύχος 18, 2020, σσ. 40-56, 2020
Η μουσική ως έκφραση μέσα από το παιδικό τραγούδι, είτε το αυτοσχέδιο, είτε το αυθόρμητο, είτε το... more Η μουσική ως έκφραση μέσα από το παιδικό τραγούδι, είτε το αυτοσχέδιο, είτε το αυθόρμητο, είτε το δομημένο, ενυπάρχει στην καθημερινότητα των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Το τραγούδι που δημιουργείται από τα ίδια τα παιδιά στα πλαίσια της καθημερινότητάς τους αποτελεί μέσο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης. Mέσα από την κατασκευή «αυτοσχέδιων τραγουδιών», το παιδί «χτίζει» τις σχέσεις με τους συνομηλίκους του, ενώ μια στρατηγική μάθησης που καλλιεργεί τη δημιουργία αυτοσχέδιων τραγουδιών είναι η μουσικοπαιδαγωγική θεώρηση του Carl Οrff. Η παρούσα εργασία αποτελεί έρευνα δράσης διάρκειας οκτώ μηνών σε παιδιά προσχολικής ηλικίας που παρακολουθούσαν τμήμα μουσικοκινητικής αγωγής και στοχεύει να αναδείξει τη σημασία του αυτοσχέδιου τραγουδιού που δημιουργείται μέσω της καθοδήγησης του/της εκπαιδευτικού στο μάθημα της μουσικοκινητικής αγωγής Carl Orff, καθώς και να διερευνήσει τους παράγοντες που το καθιστούν αξιόλογη εμπειρία. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την παρατήρηση και ποιοτική ανάλυση βιντεοσκοπημένων δειγμάτων διδασκαλίας τραγουδιών, από ημι- δομημένες συνεντεύξεις και ημερολόγια, αναφέρονται στις θετικότερες στάσεις και αντιδράσεις των παιδιών απέναντι στην εκτέλεση των αυτοσχέδιων τραγουδιών σε σχέση με διδαγμένα, σε τροποποίηση επιμέρους τομέων της μουσικής και κοινωνικής τους συμπεριφοράς, αλλά και στην εμφάνιση δημιουργικών πτυχών τους. Συνιστάται η ενίσχυση του δημιουργικού ομαδικού αυτοσχεδιασμού και η εφαρμογή της διδασκαλίας αυτοσχέδιων τραγουδιών ως «καλή πρακτική». Τέλος, παρατίθενται προτάσεις για μελλοντική ποσοτική έρευνα σε μεγαλύτερο δείγμα, ώστε να διεξαχθούν ασφαλέστερα συμπεράσματα.
M. Kokkidou & Z. Dionyssiou (Eds.), Music Literacy: Formal and Informal Ways of Music Teaching-Learning (Proceedings of the 7th International Conference of the Greek Society for Music Education) (pp. 240-251). Thessaloniki: GSME., 2016
Abstract
Anthoula Koliadi - Tiliakou
Music Teacher, Rhodes Music High School, [email protected]... more Abstract
Anthoula Koliadi - Tiliakou
Music Teacher, Rhodes Music High School, [email protected]
Music Schools constitute “vehicles” of art and culture based on music, where multi- faceted development of students is achieved. Musical instruments’ instruction constitutes a fundamental objective as a prerequisite for a deeper understanding of music. Piano is considered as the basic instrument of Western European Music. In the light of the "New School", innovative elements in New Piano Curricula set new prospects for instrumental instruction. The principal aim of the study is to present the innovative "profile" of the Curricula and the methodology implemented for developing the Technical Sector emphasizing on Mandatory Content of Scales, Chords, Cadences and Chord Progressions. Their study, apart from the development of technique, is mostly oriented to music reading, aural perception, improvisation, harmonization and the general development of creativity. Secondly, the study proposes a pedagogical implementation of individual aspects of the Curriculum, and attempts to highlight different skills and approaches arising as “new literacy” required for teaching the piano at Music Schools.
ΕΕΜΑΠΕ, 2009
Η παρούσα μελέτη στοχεύει να διερευνήσει πτυχές της διδασκαλίας του πιάνου σε αρχάριο επίπεδο σπο... more Η παρούσα μελέτη στοχεύει να διερευνήσει πτυχές της διδασκαλίας του πιάνου σε αρχάριο επίπεδο σπουδών στα Μουσικά Σχολεία, και να ευαισθητοποιήσει τους εκπαιδευτικούς μουσικής ειδίκευσης Πιάνου στον επαναπροσδιορισμό μουσικών και παιδαγωγικών στόχων. Η φιλοσοφία της μελέτης αυτής στηρίζεται α) στη σημασία της δημιουργικότητας, β) στην παιδαγωγική αξία του μουσικού παιχνιδιού και γ) στην καλλιέργεια υψηλής μουσικής αυτοαντίληψης και θετικής στάσης των μαθητών απέναντι στο μάθημα του πιάνου. Επιπλέον, αναφέρονται οι στόχοι του Αναλυτικού Προγράμματος για τη διδασκαλία του πιάνου στα Μουσικά Γυμνάσια, ενώ παράλληλα επιδιώκεται μια ρεαλιστική καταγραφή των υπαρχουσών συνθηκών σε εκπαιδευτικό επίπεδο, αλλά και κάποιων προβληματισμών. Τέλος, αναφέρονται διδακτικές προτάσεις βασισμένες στο μουσικό παιχνίδι και τον αυτοσχεδιασμό και προτείνεται ο καθορισμός μιας εναλλακτικής «βασικής διδακτικής ύλης» μουσικών κομματιών και ασκήσεων που να καλύπτει τα αρχικά στάδια εκμάθησης του πιάνου, η οποία θα είναι δημιουργική, «πολυθεματική» και θα αντλεί στοιχεία από ποικίλες μεθοδολογικές προσεγγίσεις.
Θ. Ράπτης & Ε. Περακάκη (Επιμ.), Η Μουσική Εκπαίδευση σε έναν κόσμο που αλλάζει: Ταυτότητες, Αξίες, Εμπειρίες. Πρακτικά του 9ου Συνεδρίου της Ε.Ε.Μ.Ε. (σσ. 434-443). Ε.Ε.Μ.Ε., 2023
H συγκεκριμένη εργασία στοχεύει σε μια γενική θεωρητική τεκμηρίωση των διασχολικών συνεργασιών μέ... more H συγκεκριμένη εργασία στοχεύει σε μια γενική θεωρητική τεκμηρίωση των διασχολικών συνεργασιών μέσα από σύγχρονες μελέτες και σε μια πρώτη αποτύπωση του πλαισίου συνεργασιών μεταξύ των Μουσικών Σχολείων (ΜΣ) της Ελλάδας, μέσω πιλοτικής έρευνας πεδίου με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Απώτερος σκοπός είναι αφενός η ευαισθητοποίηση εμπλεκόμενων θεσμικών φορέων και ο γόνιμος διάλογος στην εκπαιδευτική κοινότητα, αφετέρου η αξιοποίηση του δυναμικού των σχολείων αναδεικνύοντας τις καλλιτεχνικές συμπράξεις και τις συνεργασίες μεταξύ ΜΣ ως παραδείγματα ύψιστης παιδαγωγικής εμπειρίας. Μέσω συμπερασμάτων κυρίως διαπιστωτικού και περιγραφικού χαρακτήρα αναφορικά με τις συμπράξεις, καταδεικνύεται η διαμόρφωση μιας γενικής εικόνας - «προφίλ» του κάθε ΜΣ ως προς την «κινητικότητα», ή «επισκεψιμότητά» του, η ύπαρξη πολλαπλών οφελών από τις συνεργασίες για μαθητές και εκπαιδευτικούς, καθώς και μια θετική τάση προς μια γενικευμένη δικτύωση και διενέργεια ποικίλων συνεργασιών.
Προσχολική & Σχολική Εκπαίδευση, 2023, Τόμος 11, Tεύχος 2, σσ. 262-283, 2023
Περίληψη. Τα παιδικά ποιήματα/τραγούδια της λαϊκής προφορικής παράδοσης αποτελούν μία μορφή διαχρ... more Περίληψη. Τα παιδικά ποιήματα/τραγούδια της λαϊκής προφορικής παράδοσης αποτελούν μία μορφή διαχρονικής και οικουμενικής πολιτισμικής δημιουργίας που απασχολεί, εκτός από τους τομείς της εθνογραφικής έρευνας και των λαογραφικών σπουδών, κι εκείνους της παιδαγωγικής επιστήμης, της γλωσσολογίας και της μουσικολογίας. Η παρούσα μελέτη, βασιζόμενη σε ευρήματα της βιβλιογραφικής επισκόπησης, εστιάζει το ενδιαφέρον της στη σημασία και τον ρόλο που παίζει ο ρυθμός ως πρωτογενές στοιχείο των παιδικών ποιημάτων/τραγουδιών της λαϊκής προφορικής παράδοσης. Τα πορίσματα της μελέτης μέσα από παραδείγματα διαφορετικών γλωσσών, με έμφαση σε εκείνα της Ελληνικής, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός παγκόσμιου κοινού κώδικα που συνδέει οργανικά δυο πρωτογενή στοιχεία της προφορικής ποιητικής των παιδιών τα οποία απαντώνται σε καθολικό επίπεδο και συνιστούν οικουμενικά χαρακτηριστικά: τον ρυθμό και τη μουσικότητα. Ο περίφημος «παιδικός ρυθμός», όπως τον αποκάλεσε ο Ρουμάνος εθνομουσικολόγος C. Brailoiu, ο οποίος και τον ανέδειξε πρώτος, είναι ένας δυαδικός ρυθμός που βασίζεται σε σειρές που διαρκούν όσο οκτώ κτυπήματα ή οκτώ σύντομες συλλαβές. Η επιτέλεσή του στο πλαίσιο της προφορικότητας του προσδίδει έναν αυθόρμητο, βιωματικό και κιναισθητικό χαρακτήρα με ποικίλες παιδαγωγικές προεκτάσεις. Η ύπαρξη του παιδικού ρυθμού έχει κατά καιρούς απασχολήσει αρκετούς θεωρητικούς (Α. Arleo, Β. De Cornulier, S. Baud-Bovy) τόσο από γλωσσική όσο και από μουσικολογική άποψη. Η διερεύνηση και αποτύπωση του πολυδιάστατου χαρακτήρα της παιδικής προφορικής ποίησης παρέχει ικανά ερεθίσματα για περαιτέρω αξιοποίησή της στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς δύναται να την εμπλουτίσει με παιδαγωγικό υλικό και πρακτικές που συμβάλλουν στη γλωσσική, μουσική, και εν γένει πολιτισμική και κοινωνική καλλιέργεια των παιδιών.
Πρακτικά της Διημερίδας: "Άτυπη Μουσική Μάθηση, Εκπαίδευση, Κοινότητα, Πολιτισμός, 2024
Η μουσική της λαϊκής προφορικής παράδοσης αποτελεί είδος διαχρονικής πολιτισμικής έκφρασης, μέρος... more Η μουσική της λαϊκής προφορικής παράδοσης αποτελεί είδος διαχρονικής πολιτισμικής έκφρασης, μέρος της οποίας αποτελούν τα παιδικά τραγούδια ως ενιαία οντότητα παιγνιώδους χαρακτήρα που δημιουργήθηκαν μέσα στο πλαίσιο της κοινότητας. Την εποχή της λειτουργίας της η επιτέλεση των τραγουδιών χαρακτηριζόταν ως «άτυπη» μουσική εκπαίδευση, ενώ υποστηρίζεται ότι όταν αυτή πραγματοποιείται σε περιβάλλον συνομηλίκων και σημαντικών άλλων όπου διαμοιράζονται γνώσεις, καθίσταται αποτελεσματικότερη. Η παρουσίαση αυτή στοχεύει να αναδείξει α) την ύπαρξη ενός παγκόσμιου «κώδικα» που συνδέει οργανικά το ρυθμό και τη μουσικότητα ως πρωτογενή στοιχεία της προφορικής ποιητικής των παιδιών και β) τη σημασία της μουσικής στην ανάπτυξη των παιδιών κατά την πρώϊμη νηπιακή ηλικία ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και μουσικής επικοινωνίας με τους γονείς τους. Επιχειρείται μια «μεταφορά» και «επέκταση» της προφορικότητας καθώς και της σχέσης γονέα–παιδιού μέσα σε ένα τυπικό περιβάλλον μουσικής ευαισθητοποίησης, ενώ παρατίθενται παραδείγματα, πρακτικές, ανατροφοδότηση και συμπεράσματα και αναφορικά με την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος.
Routledge eBooks, Nov 28, 2023
This chapter illustrates the positive effects of a transnational interschool collaboration betwee... more This chapter illustrates the positive effects of a transnational interschool collaboration between the Music School of Rhodes and the Music School in Landsberg in Germany on students’ experience of their music studies. Drawing on interviews and other material generated during the project, the authors provide insights into the potential of collaborative professionalism to help develop music school teachers’ practices, improve schools, and effect organisational change. Through interschool collaborations, music schools can offer alternative models of instruction, provide designs for community programmes resulting in a pooling of resources, and create significant community-building opportunities for everyone involved. Furthermore, it is argued that these collaborations intensify and diversify musical learning since they offer students the opportunity both to have meaningful new musical experiences and to form new social relationships.
Τα λαχνίσματα συνιστούν ένα διαχρονικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον αντικείμενο μελέτης σε εκείνο το ... more Τα λαχνίσματα συνιστούν ένα διαχρονικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον αντικείμενο μελέτης σε εκείνο το φάσμα της λαογραφικής έρευνας που εστιάζει στην παιδική ηλικία και ειδικότερα στο παραδοσιακό
παιχνίδι και στην παιδική προφορική ποίηση. Εδώ και πολλές δεκαετίες το υπαίθριο παιχνίδι των παιδιών περιορίζεται ολοένα και περισσότερο λόγω της έλλειψης ελεύθερου χρόνου και διαθέσιμου χώρου καθώς και λόγω της κυριαρχίας νέων μέσων ψυχαγωγίας των παιδιών όπως η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα έξυπνα κινητά, κ.α. Ωστόσο, παρά τις αντίξοες συνθήκες, χάρη στις βαθιές ανθρωπολογικές του ρίζες, το φαινόμενο των λαχνισμάτων εξακολουθεί να υφίσταται σε
σαφέστατα πιο περιορισμένη έκταση. Παρατηρείται δε κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες, παράλληλα με την εκρηκτική εξέλιξη των ΤΠΕ, μια προσπάθεια καταγραφής και διάδοσης παραδοσιακών πρακτικών που σχετίζονται με τη ζωή των παιδιών και εν προκειμένω των λαχνισμάτων με τη χρήση των ψηφιακών μέσων. Της προσπάθειας αυτής ηγούνται για άλλη μια φορά φορείς που ενέχουν κάποιο παιδαγωγικό ή λαογραφικό ενδιαφέρον. Η παρούσα μελέτη
έρχεται να ερευνήσει το πώς αποτυπώνονται τα λαχνίσματα στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο. Με ποιους τρόπους μετασχηματίζεται ένα προφορικό κείμενο που συνδέεται άμεσα με το τελετουργικό
μέρος του παιδικού παιχνιδιού (γραπτό ψηφιακό κείμενο, αρχείο ήχου, βίντεο), μέσα από ποια διαδικτυακά μέσα συντελείται η διάδοσή του και τι έκταση καταλαμβάνει στο ψηφιακό τοπίο. Επιπλέον, σε μια περαιτέρω ανάλυση διερευνάται η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ψηφιακή μετουσίωση του τελετουργικού των λαχνισμάτων και στην διατήρηση της ύπαρξης και της λειτουργίας του.
The present study is based on the general consensus about the importance of positive self-image a... more The present study is based on the general consensus about the importance of positive self-image and its contribution to the development of children’s personality. It is also based on the notion about the importance of music education for children’s emotional development and cultivation of positive social behavior, which can lead to social acceptance by their peers. The general aim of the research is the examination of the relationship between music education, self-esteem and social behavior of Music School children. Specifically, Music Self-Concept (children’s view of their musical abilities) is examined in relation to their General Self-Esteem and their Social Behavior. The objectives of this research are: a) the analysis of the relationship between “Music Self-Concept” and “General Self-esteem” of Music School students, b) the analysis of the relationship between “Music self-concept” and “Social Behavior”, “Peer Relations” and “Aggression” of Music School students and c) the explo...
Η παρούσα μελέτη βασίζεται σε διαπιστώσεις για τη σημασία της θετικής αυτοεικόνας στην ανάπτυξη τ... more Η παρούσα μελέτη βασίζεται σε διαπιστώσεις για τη σημασία της θετικής αυτοεικόνας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών, καθώς και σε αντιλήψεις για τη συμβολή της μουσικής αγωγής στην καλλιέργεια του συναισθηματικού τομέα, στη διαδικασία για κοινωνική ωρίμανση των παιδιών και στην καλλιέργεια της θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική αποδοχή από τα άτομα του περιβάλλοντός τους και ιδιαίτερα από τους συνομηλίκους τους. Ο γενικός σκοπός της έρευνας είναι η διερεύνηση της σχέσης της μουσικής αγωγής με την αυτοεκτίμηση και την κοινωνική συμπεριφορά παιδιών σχολικής ηλικίας. Πιο συγκεκριμένα, διερευνάται το πώς βλέπουν τα ίδια τα παιδιά τις ικανότητές τους γύρω από τη μουσική και πώς αυτή η μουσική τους αυτοαντίληψη σχετίζεται με την αυτοεκτίμησή τους και την κοινωνική τους συμπεριφορά. Επιμέρους λοιπόν στόχοι της έρευνας είναι: α) η ανάλυση και ερμηνεία της σχέσης μεταξύ Μουσικής Αυτοαντίληψης και γενικής Αυτοεκτίμησης μαθητών που ασχολούνται με τη μουσική και ειδικότερα μαθητών Μουσικών Γυμνασίων, β) η σχέση μεταξύ Μουσικής Αυτοαντίληψης και Διαγωγής/Συμπεριφοράς, Σχέσεις με συνομηλίκους και Επιθετικότητας μαθητών Μουσικών Γυμνασίων και γ) διαφορές που τυχόν υπάρχουν όσον αφορά τους τομείς της Γενικής Αυτοεκτίμησης, της Διαγωγής/Συμπεριφοράς, των Σχέσεων με συνομηλίκους και της Επιθετικότητας μεταξύ μαθητών Μουσικών Γυμνασίων και μαθητών που δεν ασχολούνται συστηματικά με τη μουσική σε καθημερινή βάση, δηλαδή μαθητές Γενικών Γυμνασίων. Από την ποσοτική και ποιοτική ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν από το δείγμα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι: α) η μουσική αυτοαντίληψη, δηλαδή η εικόνα που έχει ένας μαθητής για την ικανότητά του στη μουσική αλλά και οι επιμέρους αυτοαντιλήψεις μουσικών ικανοτήτων που έχει, σχετίζονται θετικά με την αυτοεκτίμησή του, δηλαδή τη γενική του αυτοεικόνα, β) η Μουσική Αυτοαντίληψη έχει την τάση να επιδρά θετικά στη Διαγωγή του μαθητή και να παρουσιάζει αυτός γενικότερα καλή συμπεριφορά, ενώ ορισμένες επιμέρους αυτοαντιλήψεις μουσικών ικανοτήτων διαπιστώθηκε ότι επηρεάζουν τις Σχέσεις του μαθητή με τους συνομηλίκους του, γ) υπάρχουν διαφορές αναφορικά με τη Γενική αυτοεκτίμηση και τις Σχέσεις των παιδιών με τους συνομηλίκους, με τα παιδιά που φοιτούν στα Γενικά Γυμνάσια να παρουσιάζουν λίγο υψηλότερο μέσο όρο από τους μαθητές των Μουσικών Γυμνασίων, ενώ αντιθέτως, οι μαθητές των Μουσικών Γυμνασίων παρουσιάζουν καλύτερη Διαγωγή/Συμπεριφορά, και εμφανίζουν λιγότερη Σωματική Επιθετικότητα από τα παιδιά που φοιτούν στα Γενικά Γυμνάσια. Επισημαίνεται η σημασία της καλλιέργειας υψηλής μουσικής αυτοαντίληψης για τη βελτίωση των κοινωνικών σχέσεων των παιδιών μεταξύ τους και την ανάπτυξη κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς στο σχολείο, ενώ ταυτόχρονα τονίζεται η αναγκαιότητα για την αναβάθμιση της μουσικής εκπαιδευτικής πράξης, ώστε να επιτευχθεί θετικότερη αυτοεικόνα. Τέλος, προτείνονται τρόποι με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί της μουσικής μπορούν να καλλιεργήσουν τη μουσική αυτοαντίληψη, τις επιμέρους αυτοαντιλήψεις μουσικών δεξιοτήτων και τη γενικότερη αυτοεκτίμηση των μαθητών τους.
Conference Presentations by Anthoula Koliadi - Tiliakou
ΤΜΗΜΑ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / TMHMA MOYΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ,Πρακτικά του συνεδρίου «Οι τέχνες στο ελληνικό σχολείο: παρόν και μέλλον» (Φιλοσοφική Σχολή, 11-13/10/2018), 2024
Μέσα από την Εκπαίδευση, ο μαθητής προετοιμάζεται για την ένταξή του σε κοινωνικό πλαίσιο με διαφ... more Μέσα από την Εκπαίδευση, ο μαθητής προετοιμάζεται για την ένταξή του σε κοινωνικό πλαίσιο με διαφορετικές πολιτισμικές διαστάσεις. Κάθε μεταβολή στην πολιτισμική πραγματικότητα συνεπάγεται μεταβολές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ταυτοχρόνως, ο πολιτισμός προάγεται μέσω της εκπαίδευσης και αντιστρόφως η ποιότητα της εκπαίδευσης αντικατοπτρίζει το πολιτιστικό επίπεδο μιας κοινωνίας. Συνεπώς, Εκπαίδευση και Πολιτισμός αποτελούν άρρηκτες αλληλοεπιδρούμενες έννοιες.1
Πώς όμως οι τέχνες, ως στοιχεία πολιτισμού, συνεπικουρούν προς αποτελεσματικότερη προσέγγισή του μέσω του σχολείου και πραγματοποίηση καλλιτεχνικής ανάπτυξης και μουσικής καλλιέργειας των μαθητών; Το ερώτημα αποτέλεσε τη γενική προβληματική της εισήγησης, με σκοπό τη διερεύνηση τρόπων αποτελεσματικής συν-λειτουργίας της μουσικής με τις άλλες παραστατικές τέχνες και γνωστικά αντικείμενα, ώστε να δημιουργηθεί ένα τελικό συλλογικό καλλιτεχνικό δημιούργημα, όπως μια σχολική παράσταση. Συγκεκριμένα, στοχεύει: α) να σκιαγραφήσει τον παιδευτικό ρόλο της μουσικής ως αναπόσπαστο στοιχείο των Μουσικών Σχολείων (Μ.Σ.), β) να αναδείξει το λειτουργικό ρόλο της στη διαπλοκή με άλλες τέχνες και γνωστικά αντικείμενα στο πλαίσιο υλοποιούμενων Πολιτιστικών Προγραμμάτων (Π.Π.) και γ) να παρουσιάσει ακολουθούμενες μεθοδολογίες κατά την διεξαγωγή ορισμένων Π.Π. του Μ.Σ. Ρόδου, τα οποία μεταμορφώθηκαν σε καλλιτεχνικές παράστασεις με τη βιωματική εμπλοκή των μαθητών.
Uploads
Papers by Anthoula Koliadi - Tiliakou
Anthoula Koliadi - Tiliakou
Music Teacher, Rhodes Music High School, [email protected]
Music Schools constitute “vehicles” of art and culture based on music, where multi- faceted development of students is achieved. Musical instruments’ instruction constitutes a fundamental objective as a prerequisite for a deeper understanding of music. Piano is considered as the basic instrument of Western European Music. In the light of the "New School", innovative elements in New Piano Curricula set new prospects for instrumental instruction. The principal aim of the study is to present the innovative "profile" of the Curricula and the methodology implemented for developing the Technical Sector emphasizing on Mandatory Content of Scales, Chords, Cadences and Chord Progressions. Their study, apart from the development of technique, is mostly oriented to music reading, aural perception, improvisation, harmonization and the general development of creativity. Secondly, the study proposes a pedagogical implementation of individual aspects of the Curriculum, and attempts to highlight different skills and approaches arising as “new literacy” required for teaching the piano at Music Schools.
παιχνίδι και στην παιδική προφορική ποίηση. Εδώ και πολλές δεκαετίες το υπαίθριο παιχνίδι των παιδιών περιορίζεται ολοένα και περισσότερο λόγω της έλλειψης ελεύθερου χρόνου και διαθέσιμου χώρου καθώς και λόγω της κυριαρχίας νέων μέσων ψυχαγωγίας των παιδιών όπως η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα έξυπνα κινητά, κ.α. Ωστόσο, παρά τις αντίξοες συνθήκες, χάρη στις βαθιές ανθρωπολογικές του ρίζες, το φαινόμενο των λαχνισμάτων εξακολουθεί να υφίσταται σε
σαφέστατα πιο περιορισμένη έκταση. Παρατηρείται δε κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες, παράλληλα με την εκρηκτική εξέλιξη των ΤΠΕ, μια προσπάθεια καταγραφής και διάδοσης παραδοσιακών πρακτικών που σχετίζονται με τη ζωή των παιδιών και εν προκειμένω των λαχνισμάτων με τη χρήση των ψηφιακών μέσων. Της προσπάθειας αυτής ηγούνται για άλλη μια φορά φορείς που ενέχουν κάποιο παιδαγωγικό ή λαογραφικό ενδιαφέρον. Η παρούσα μελέτη
έρχεται να ερευνήσει το πώς αποτυπώνονται τα λαχνίσματα στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο. Με ποιους τρόπους μετασχηματίζεται ένα προφορικό κείμενο που συνδέεται άμεσα με το τελετουργικό
μέρος του παιδικού παιχνιδιού (γραπτό ψηφιακό κείμενο, αρχείο ήχου, βίντεο), μέσα από ποια διαδικτυακά μέσα συντελείται η διάδοσή του και τι έκταση καταλαμβάνει στο ψηφιακό τοπίο. Επιπλέον, σε μια περαιτέρω ανάλυση διερευνάται η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ψηφιακή μετουσίωση του τελετουργικού των λαχνισμάτων και στην διατήρηση της ύπαρξης και της λειτουργίας του.
Conference Presentations by Anthoula Koliadi - Tiliakou
Πώς όμως οι τέχνες, ως στοιχεία πολιτισμού, συνεπικουρούν προς αποτελεσματικότερη προσέγγισή του μέσω του σχολείου και πραγματοποίηση καλλιτεχνικής ανάπτυξης και μουσικής καλλιέργειας των μαθητών; Το ερώτημα αποτέλεσε τη γενική προβληματική της εισήγησης, με σκοπό τη διερεύνηση τρόπων αποτελεσματικής συν-λειτουργίας της μουσικής με τις άλλες παραστατικές τέχνες και γνωστικά αντικείμενα, ώστε να δημιουργηθεί ένα τελικό συλλογικό καλλιτεχνικό δημιούργημα, όπως μια σχολική παράσταση. Συγκεκριμένα, στοχεύει: α) να σκιαγραφήσει τον παιδευτικό ρόλο της μουσικής ως αναπόσπαστο στοιχείο των Μουσικών Σχολείων (Μ.Σ.), β) να αναδείξει το λειτουργικό ρόλο της στη διαπλοκή με άλλες τέχνες και γνωστικά αντικείμενα στο πλαίσιο υλοποιούμενων Πολιτιστικών Προγραμμάτων (Π.Π.) και γ) να παρουσιάσει ακολουθούμενες μεθοδολογίες κατά την διεξαγωγή ορισμένων Π.Π. του Μ.Σ. Ρόδου, τα οποία μεταμορφώθηκαν σε καλλιτεχνικές παράστασεις με τη βιωματική εμπλοκή των μαθητών.
Anthoula Koliadi - Tiliakou
Music Teacher, Rhodes Music High School, [email protected]
Music Schools constitute “vehicles” of art and culture based on music, where multi- faceted development of students is achieved. Musical instruments’ instruction constitutes a fundamental objective as a prerequisite for a deeper understanding of music. Piano is considered as the basic instrument of Western European Music. In the light of the "New School", innovative elements in New Piano Curricula set new prospects for instrumental instruction. The principal aim of the study is to present the innovative "profile" of the Curricula and the methodology implemented for developing the Technical Sector emphasizing on Mandatory Content of Scales, Chords, Cadences and Chord Progressions. Their study, apart from the development of technique, is mostly oriented to music reading, aural perception, improvisation, harmonization and the general development of creativity. Secondly, the study proposes a pedagogical implementation of individual aspects of the Curriculum, and attempts to highlight different skills and approaches arising as “new literacy” required for teaching the piano at Music Schools.
παιχνίδι και στην παιδική προφορική ποίηση. Εδώ και πολλές δεκαετίες το υπαίθριο παιχνίδι των παιδιών περιορίζεται ολοένα και περισσότερο λόγω της έλλειψης ελεύθερου χρόνου και διαθέσιμου χώρου καθώς και λόγω της κυριαρχίας νέων μέσων ψυχαγωγίας των παιδιών όπως η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα έξυπνα κινητά, κ.α. Ωστόσο, παρά τις αντίξοες συνθήκες, χάρη στις βαθιές ανθρωπολογικές του ρίζες, το φαινόμενο των λαχνισμάτων εξακολουθεί να υφίσταται σε
σαφέστατα πιο περιορισμένη έκταση. Παρατηρείται δε κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες, παράλληλα με την εκρηκτική εξέλιξη των ΤΠΕ, μια προσπάθεια καταγραφής και διάδοσης παραδοσιακών πρακτικών που σχετίζονται με τη ζωή των παιδιών και εν προκειμένω των λαχνισμάτων με τη χρήση των ψηφιακών μέσων. Της προσπάθειας αυτής ηγούνται για άλλη μια φορά φορείς που ενέχουν κάποιο παιδαγωγικό ή λαογραφικό ενδιαφέρον. Η παρούσα μελέτη
έρχεται να ερευνήσει το πώς αποτυπώνονται τα λαχνίσματα στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο. Με ποιους τρόπους μετασχηματίζεται ένα προφορικό κείμενο που συνδέεται άμεσα με το τελετουργικό
μέρος του παιδικού παιχνιδιού (γραπτό ψηφιακό κείμενο, αρχείο ήχου, βίντεο), μέσα από ποια διαδικτυακά μέσα συντελείται η διάδοσή του και τι έκταση καταλαμβάνει στο ψηφιακό τοπίο. Επιπλέον, σε μια περαιτέρω ανάλυση διερευνάται η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ψηφιακή μετουσίωση του τελετουργικού των λαχνισμάτων και στην διατήρηση της ύπαρξης και της λειτουργίας του.
Πώς όμως οι τέχνες, ως στοιχεία πολιτισμού, συνεπικουρούν προς αποτελεσματικότερη προσέγγισή του μέσω του σχολείου και πραγματοποίηση καλλιτεχνικής ανάπτυξης και μουσικής καλλιέργειας των μαθητών; Το ερώτημα αποτέλεσε τη γενική προβληματική της εισήγησης, με σκοπό τη διερεύνηση τρόπων αποτελεσματικής συν-λειτουργίας της μουσικής με τις άλλες παραστατικές τέχνες και γνωστικά αντικείμενα, ώστε να δημιουργηθεί ένα τελικό συλλογικό καλλιτεχνικό δημιούργημα, όπως μια σχολική παράσταση. Συγκεκριμένα, στοχεύει: α) να σκιαγραφήσει τον παιδευτικό ρόλο της μουσικής ως αναπόσπαστο στοιχείο των Μουσικών Σχολείων (Μ.Σ.), β) να αναδείξει το λειτουργικό ρόλο της στη διαπλοκή με άλλες τέχνες και γνωστικά αντικείμενα στο πλαίσιο υλοποιούμενων Πολιτιστικών Προγραμμάτων (Π.Π.) και γ) να παρουσιάσει ακολουθούμενες μεθοδολογίες κατά την διεξαγωγή ορισμένων Π.Π. του Μ.Σ. Ρόδου, τα οποία μεταμορφώθηκαν σε καλλιτεχνικές παράστασεις με τη βιωματική εμπλοκή των μαθητών.