Publications by İrvin Cemil Schick
P24, 2023
Duymuşunuzdur. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’na 1640 kişil... more Duymuşunuzdur. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’na 1640 kişilik bir dosya gönderilmiş. Rivayete göre toplam 6000 kadar isim söz konusuymuş, yani 4000 küsur isim yolda. Acizlik duygusunu üzerimden atamıyorum. Hiç olmazsa son Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden önce yazmış olduğum şu yazıyı paylaşayım dedim. Bilmem kaç yüzyıllık devlet geleneği derken, Türkiye’yi bir kabile devletine çevirenlere dair düşüncelerimdir.
Başka Kayda Rastlanmadı içinde, der. Bülent Tanju, Cansu Yapıcı, Ezgi Yurteri, Gülce Özkara ve Masum Yıldız, İstanbul: Salt E-Yayın, 2023, s. 46–57.
New Perspectives on Turkey, 2023
This article explores how Islamic art was produced and used in Turkey within the context of moder... more This article explores how Islamic art was produced and used in Turkey within the context of modern warfare during World War I, the War of Independence, and the nascent Republic --- a subject still relatively understudied in Turkish history, as well as in international cultural histories of modern warfare and histories of modern art in the Middle East. Drawing on previously overlooked visual and textual sources such as calligraphic panels, miniature paintings, war posters, and religious timetables produced during the years 1914-1924, we examine the ways in which Islamic arts were articulated with the experience of war through both individual actions and official policies, revealing how Ottoman artists tried to make sense of war and how Islamic genres and motifs were appropriated, and sometimes subverted, in the service of the nationalist cause. We show that far from exhibiting a sharp discontinuity, the transition from Ottoman-Islamic to Republican-nationalist artistic content was gradual, involving the reappropriation and repurposing of Islamic motifs and techniques in a manner that reflected the religious mindset of the elites and masses in the early twentieth century.
Zemin, 2023
Özet: Tarihin akışına düz bir çizgi gözüyle bakan evrimci/gelişmeci yaklaşıma göre, varoluşunun b... more Özet: Tarihin akışına düz bir çizgi gözüyle bakan evrimci/gelişmeci yaklaşıma göre, varoluşunun belirli bir aşamasına varmış olan her toplumda s zlü kültür giderek tümüyle yerini yazılı kültüre bırakır. Oysa yazılı kültürün ortaya ıkmasından sonra da sözlü kültür türlü şekillerde varlığını sürdürdüğü
gibi, yazılı kültür de sözlü kültüre ilgin biçimlerde nüfuz etmiştir. Bu makalede bilhassa on yedinci yüzyıl ve sonrası Osmanlı İstanbul’u ekseninde sözlü/yazılı kültür ilişkisi incelenmekte, özgül olarak da yazılı metinlerin eşitli ortamlarda cereyan etmiş olan kamusal sesli okumaları ele alınmaktadır. Şehrin ses havzasında nemli yer teşkil eden bu okumalar, zuhur ettikleri ortamlar ve amaçları bakımından dini törenler, ilim ve edebiyat meclisleri, eğlence mek nları gibi gruplara ayrılabilir. İlk grupta Kur’an tilaveti, Mevlid-i Şerif kıraati yahut zikr ve vird gibi tarikat ehlinin grup halinde yaptığı metin seslendirmeleri; ikincisinde edeb meclislerdeki şiir sunumları ve metin tartışmaları; üçüncüsünde ise kahvehanelerden konaklara, devlet dairelerinden bekar odalarına kadar türlü mekanlarda hik ye, masal ve destan gibi popüler eserlerin hazıruna okunması söz konusudur. Bu makalede Şer’i mahkeme sicillerinden şuara tezkirelerine, yabancı gezginlerin anılarından haşiye notlarına farklı kaynaklar ışığında Osmanlı İstanbul’unda kamusal okuma pratikleri tartışılmakta, hangi tür yazılı kaynakların seslendirildiği, okuma meclislerinin nitelikleri, seslendirici ve dinleyici arasındaki etkileşimin okumayı nasıl performansa dönüştürdüğü gibi sorulara cevap aranmakta,
bu şekilde şimdiye kadar müstakil bir mesele olarak ele alınmamış olan İstanbul’daki metinsel performansların şehrin işitsel kimliğini oluşturan ok nemli bir ge olduğu ortaya konmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Yazılı kültür, sözlü kültür, kamusal okumalar, edebi meclisler, dini ritüeller.
Abstract: At a certain stage of every society’s existence, according to an evolutionary/linear view of history, oral culture is gradually and definitively replaced by written culture. Yet, not only does oral culture persist in various forms after the emergence of written culture, but written culture permeates oral culture in myriad interesting ways. This article discusses the relationship
between oral and written cultures by focusing on Ottoman Istanbul during and after the seventeenth century and, more specifically, on public readings of written texts in a variety of social contexts. Such readings and recitations held an important place in the city’s aural landscape and can roughly be subdivided into several groups according to their locations and functions: religious rituals, scholarly and literary salons, and places of entertainment. The first group includes Qur’an recitations, public readings of Süleyman elebi’s Mevlid, and sufi ceremonies centered on dhikr and wird; the second group includes poetry readings and textual criticism in poetic salons;
and the third includes public readings of stories, tales, and heroic epics in various locations, from coffeehouses to mansions, from government offices to bachelors’ apartments. Based upon diverse sources such as religious court records, biographical dictionaries of poets, European visitors’ travelogues, and marginal manuscript annotations, this article discusses public reading practices in Ottoman Istanbul while it seeks answers to such questions as what kinds of written sources were read aloud, what characterized gatherings where such public readings were held, and in what ways the relationship between reader and auditor transformed readings into performances. Textual performances in Istanbul, a subject hitherto not addressed in its own right, are thus shown to be a highly important element in the constitution of the city’s sonic identity.
Toplumsal Tarih 223 (Temmuz 2012), 44–49.
Not: 25–26. sayfalarda resim altları karışmış.
Anthropology of the Contemporary Middle East and Central Eurasia, 2021.
Originally presented at ... more Anthropology of the Contemporary Middle East and Central Eurasia, 2021.
Originally presented at the panel “P049 — Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East and Central Eurasia”, 3 June 2018, 13:30, SOAS Senate House S314, "Art, Materiality and Representation", British Museum/SOAS, 1–3 June 2018.
Anthropology of the Contemporary Middle East and Central Eurasia , 2021
Anthropology of the Contemporary Middle East and Central Eurasia
Volumes 5 & 6, Summer 2017 – Wi... more Anthropology of the Contemporary Middle East and Central Eurasia
Volumes 5 & 6, Summer 2017 – Winter 2018/19
Special Issue
Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East
Editor – Pedram Khosronejad
Contents
Articles
Between the abstraction of miniatures and the literalism of photography: Amateur erotica in early twentieth-century Turkey
İrvİn Cemİl Schick
King’s camera erotica: Naser al-Din Shah and his collaborators inside the royal harem
Pedram Khosronejad
Queering archives of photography: Imperialism, homoeroticism and desire in Middle Eastern contemporary art
Andrew Gayed
Performing critique: Chaza Charafeddine’s Divine Comedy as an inter-temporal dialogue on gender and sexual diversity
Charlotte Bank
Erotic images and imagery in the early Qajar period: A study in projection, adaptation, adoption and appropriation
Manoutchehr Eskandari-Qajar
Research Notes
Eroticism and nudity in Iranian photography: From royal harem to the red-light districts (a century of visual review)
Pedram Khosronejad
Dust `Ali Khan ‘Mo`ayyer al-Mamalek’: Scion of a once powerful family; witness to the end of an era
Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
Fajouriyeh, an exceptional Persian pornographic manuscript of Qajar-era Iran
Pedram Khosronejad
Unveiling the veiled: royal consorts, slaves and prostitutes in Qajar photographs: An exhibition at the McCune Library, UC Santa Barbara
Pedram Khosronejad and Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
in Sex and Desire in Muslim Cultures: Beyond Norms and Transgression from the Abbasids to the Pre... more in Sex and Desire in Muslim Cultures: Beyond Norms and Transgression from the Abbasids to the Present Day, ed. A. Kreil, L. Sorbera, and S. Tolino. London: Bloomsbury, 2020, pp. 87-110.
in Games and Visual Culture in the Middle Ages and in the Renaissance, V. Kopp and E. Lapina, eds... more in Games and Visual Culture in the Middle Ages and in the Renaissance, V. Kopp and E. Lapina, eds. (Turnhout: Brepols Publishers, forthcoming in November 2020), 173–216.
Ecinniler 3 (Mayıs-Haziran 2020)
Hayvan hakları hareketinin öncülerinden psikolog Richard D. Ryder'ın 1970 yılında ortaya attığı "... more Hayvan hakları hareketinin öncülerinden psikolog Richard D. Ryder'ın 1970 yılında ortaya attığı "türcülük" (speciesism) terimi, insanlara tanınan temel hakların diğer hayvanlara tanınmamasının önyargıdan kaynaklanan, ahlâki dayanaktan yoksun bir tavır olduğunu ifade eder.
https://t24.com.tr/k24/yazi/salgin-hastaliklarla-mucadelede-hat-san-ati-taun-duasi,2621
t24.com.tr/k24
Nadir kitaplara ilişkin kısa makaleler...
Kentsel Yaşam ve Sürdürülebilirlik içinde, der. Ebru Erdönmez Dinçer ve Aynur Can (İstanbul: Esen... more Kentsel Yaşam ve Sürdürülebilirlik içinde, der. Ebru Erdönmez Dinçer ve Aynur Can (İstanbul: Esenler Belediyesi Şehir Düşünce Merkezi, 2016).
Toplumsal Tarih, 310 (Ekim 2019), 2019
Toplumsa Tarih, 2019
Bu dosyada insan-hayvan ilişkilerini duygusal, sosyo-ekonomik, mülkiyet ilişkileri vb. olarak müm... more Bu dosyada insan-hayvan ilişkilerini duygusal, sosyo-ekonomik, mülkiyet ilişkileri vb. olarak mümkün mertebe her yönüyle, alanında uzman isimlerin kaleminden ele almaya çalıştık. İlk olarak değerli yazarımız İrvin Cemil Schick –günümüzde binbir eziyete uğrayan ve hayvan severlerin uğruna birçok hukuk mücadelesi verdikleri– (sokak) köpeklerine bugüne tezat bir şekilde İslam dininin ve Müslüman Türklerin ne denli özenli ve korumacı yaklaştıklarını örnekleriyle gözler önüne seriyor. Osmanlı tarihinde hayvanların rolüne değinen ilk ve kült araştırmacılardan Alan Mikhail ise Osmanlı erken dönemi Mısır’ında geçimlik tarım ekonomisinin ana ivmesi olan ehil hayvanların sayısındaki düşüşün Mısır’ın toplumsal, ekonomik ve politik ekolojisinde ne denli büyük bir dönüşüm yarattığını ele alıyor. Semih Çelik ise, benzer bir noktadan hareketle Kocaeli köylülerinin, ormana ve tarıma bağlı ekonomisinin merkezinde olan mandalar üzerinden yürüttükleri mücadeleyi mercek altına alıyor ve bir nevi bugün ekolojik tahribata karşı direnen köylülerin tarihsel arka planına ışık tutuyor. Hayvanları yalnızca 4 Ekim Hayvanları Koruma Günü’nde hatırlamamak ve tarih boyunca insanlar açısından ne kadar önemli, vazgeçilmez ve gözü gibi bakılan varlıklar olduğunu hatırlatmak amacıyla hazırladığımız bu sayıyı keyifle okumanız dileğiyle...
Toplumsal Tarih 304 (Nisan 2019)
Âb-ı Hayât'ı Aramak: Gönül Tekin'e Armağan içinde, der. Ozan Kolbaş ve Orçun Üçer (İstanbul: Yedi... more Âb-ı Hayât'ı Aramak: Gönül Tekin'e Armağan içinde, der. Ozan Kolbaş ve Orçun Üçer (İstanbul: Yeditepe Yayınevi, 2018), 117–147.
Leiden and Boston: Brill, 2018, 2018-4: 28–38. Note: I am not responsible for EI3's rules of tran... more Leiden and Boston: Brill, 2018, 2018-4: 28–38. Note: I am not responsible for EI3's rules of transcription!
Derleyen Emin Nedret İşli (İstanbul: Ruhun Gıdası Kitaplar, 2018), 11–23.
Uploads
Publications by İrvin Cemil Schick
gibi, yazılı kültür de sözlü kültüre ilgin biçimlerde nüfuz etmiştir. Bu makalede bilhassa on yedinci yüzyıl ve sonrası Osmanlı İstanbul’u ekseninde sözlü/yazılı kültür ilişkisi incelenmekte, özgül olarak da yazılı metinlerin eşitli ortamlarda cereyan etmiş olan kamusal sesli okumaları ele alınmaktadır. Şehrin ses havzasında nemli yer teşkil eden bu okumalar, zuhur ettikleri ortamlar ve amaçları bakımından dini törenler, ilim ve edebiyat meclisleri, eğlence mek nları gibi gruplara ayrılabilir. İlk grupta Kur’an tilaveti, Mevlid-i Şerif kıraati yahut zikr ve vird gibi tarikat ehlinin grup halinde yaptığı metin seslendirmeleri; ikincisinde edeb meclislerdeki şiir sunumları ve metin tartışmaları; üçüncüsünde ise kahvehanelerden konaklara, devlet dairelerinden bekar odalarına kadar türlü mekanlarda hik ye, masal ve destan gibi popüler eserlerin hazıruna okunması söz konusudur. Bu makalede Şer’i mahkeme sicillerinden şuara tezkirelerine, yabancı gezginlerin anılarından haşiye notlarına farklı kaynaklar ışığında Osmanlı İstanbul’unda kamusal okuma pratikleri tartışılmakta, hangi tür yazılı kaynakların seslendirildiği, okuma meclislerinin nitelikleri, seslendirici ve dinleyici arasındaki etkileşimin okumayı nasıl performansa dönüştürdüğü gibi sorulara cevap aranmakta,
bu şekilde şimdiye kadar müstakil bir mesele olarak ele alınmamış olan İstanbul’daki metinsel performansların şehrin işitsel kimliğini oluşturan ok nemli bir ge olduğu ortaya konmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Yazılı kültür, sözlü kültür, kamusal okumalar, edebi meclisler, dini ritüeller.
Abstract: At a certain stage of every society’s existence, according to an evolutionary/linear view of history, oral culture is gradually and definitively replaced by written culture. Yet, not only does oral culture persist in various forms after the emergence of written culture, but written culture permeates oral culture in myriad interesting ways. This article discusses the relationship
between oral and written cultures by focusing on Ottoman Istanbul during and after the seventeenth century and, more specifically, on public readings of written texts in a variety of social contexts. Such readings and recitations held an important place in the city’s aural landscape and can roughly be subdivided into several groups according to their locations and functions: religious rituals, scholarly and literary salons, and places of entertainment. The first group includes Qur’an recitations, public readings of Süleyman elebi’s Mevlid, and sufi ceremonies centered on dhikr and wird; the second group includes poetry readings and textual criticism in poetic salons;
and the third includes public readings of stories, tales, and heroic epics in various locations, from coffeehouses to mansions, from government offices to bachelors’ apartments. Based upon diverse sources such as religious court records, biographical dictionaries of poets, European visitors’ travelogues, and marginal manuscript annotations, this article discusses public reading practices in Ottoman Istanbul while it seeks answers to such questions as what kinds of written sources were read aloud, what characterized gatherings where such public readings were held, and in what ways the relationship between reader and auditor transformed readings into performances. Textual performances in Istanbul, a subject hitherto not addressed in its own right, are thus shown to be a highly important element in the constitution of the city’s sonic identity.
Originally presented at the panel “P049 — Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East and Central Eurasia”, 3 June 2018, 13:30, SOAS Senate House S314, "Art, Materiality and Representation", British Museum/SOAS, 1–3 June 2018.
Volumes 5 & 6, Summer 2017 – Winter 2018/19
Special Issue
Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East
Editor – Pedram Khosronejad
Contents
Articles
Between the abstraction of miniatures and the literalism of photography: Amateur erotica in early twentieth-century Turkey
İrvİn Cemİl Schick
King’s camera erotica: Naser al-Din Shah and his collaborators inside the royal harem
Pedram Khosronejad
Queering archives of photography: Imperialism, homoeroticism and desire in Middle Eastern contemporary art
Andrew Gayed
Performing critique: Chaza Charafeddine’s Divine Comedy as an inter-temporal dialogue on gender and sexual diversity
Charlotte Bank
Erotic images and imagery in the early Qajar period: A study in projection, adaptation, adoption and appropriation
Manoutchehr Eskandari-Qajar
Research Notes
Eroticism and nudity in Iranian photography: From royal harem to the red-light districts (a century of visual review)
Pedram Khosronejad
Dust `Ali Khan ‘Mo`ayyer al-Mamalek’: Scion of a once powerful family; witness to the end of an era
Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
Fajouriyeh, an exceptional Persian pornographic manuscript of Qajar-era Iran
Pedram Khosronejad
Unveiling the veiled: royal consorts, slaves and prostitutes in Qajar photographs: An exhibition at the McCune Library, UC Santa Barbara
Pedram Khosronejad and Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
gibi, yazılı kültür de sözlü kültüre ilgin biçimlerde nüfuz etmiştir. Bu makalede bilhassa on yedinci yüzyıl ve sonrası Osmanlı İstanbul’u ekseninde sözlü/yazılı kültür ilişkisi incelenmekte, özgül olarak da yazılı metinlerin eşitli ortamlarda cereyan etmiş olan kamusal sesli okumaları ele alınmaktadır. Şehrin ses havzasında nemli yer teşkil eden bu okumalar, zuhur ettikleri ortamlar ve amaçları bakımından dini törenler, ilim ve edebiyat meclisleri, eğlence mek nları gibi gruplara ayrılabilir. İlk grupta Kur’an tilaveti, Mevlid-i Şerif kıraati yahut zikr ve vird gibi tarikat ehlinin grup halinde yaptığı metin seslendirmeleri; ikincisinde edeb meclislerdeki şiir sunumları ve metin tartışmaları; üçüncüsünde ise kahvehanelerden konaklara, devlet dairelerinden bekar odalarına kadar türlü mekanlarda hik ye, masal ve destan gibi popüler eserlerin hazıruna okunması söz konusudur. Bu makalede Şer’i mahkeme sicillerinden şuara tezkirelerine, yabancı gezginlerin anılarından haşiye notlarına farklı kaynaklar ışığında Osmanlı İstanbul’unda kamusal okuma pratikleri tartışılmakta, hangi tür yazılı kaynakların seslendirildiği, okuma meclislerinin nitelikleri, seslendirici ve dinleyici arasındaki etkileşimin okumayı nasıl performansa dönüştürdüğü gibi sorulara cevap aranmakta,
bu şekilde şimdiye kadar müstakil bir mesele olarak ele alınmamış olan İstanbul’daki metinsel performansların şehrin işitsel kimliğini oluşturan ok nemli bir ge olduğu ortaya konmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Yazılı kültür, sözlü kültür, kamusal okumalar, edebi meclisler, dini ritüeller.
Abstract: At a certain stage of every society’s existence, according to an evolutionary/linear view of history, oral culture is gradually and definitively replaced by written culture. Yet, not only does oral culture persist in various forms after the emergence of written culture, but written culture permeates oral culture in myriad interesting ways. This article discusses the relationship
between oral and written cultures by focusing on Ottoman Istanbul during and after the seventeenth century and, more specifically, on public readings of written texts in a variety of social contexts. Such readings and recitations held an important place in the city’s aural landscape and can roughly be subdivided into several groups according to their locations and functions: religious rituals, scholarly and literary salons, and places of entertainment. The first group includes Qur’an recitations, public readings of Süleyman elebi’s Mevlid, and sufi ceremonies centered on dhikr and wird; the second group includes poetry readings and textual criticism in poetic salons;
and the third includes public readings of stories, tales, and heroic epics in various locations, from coffeehouses to mansions, from government offices to bachelors’ apartments. Based upon diverse sources such as religious court records, biographical dictionaries of poets, European visitors’ travelogues, and marginal manuscript annotations, this article discusses public reading practices in Ottoman Istanbul while it seeks answers to such questions as what kinds of written sources were read aloud, what characterized gatherings where such public readings were held, and in what ways the relationship between reader and auditor transformed readings into performances. Textual performances in Istanbul, a subject hitherto not addressed in its own right, are thus shown to be a highly important element in the constitution of the city’s sonic identity.
Originally presented at the panel “P049 — Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East and Central Eurasia”, 3 June 2018, 13:30, SOAS Senate House S314, "Art, Materiality and Representation", British Museum/SOAS, 1–3 June 2018.
Volumes 5 & 6, Summer 2017 – Winter 2018/19
Special Issue
Beauty and the Beast: Photography, Body and Sexual Discourse in the Middle East
Editor – Pedram Khosronejad
Contents
Articles
Between the abstraction of miniatures and the literalism of photography: Amateur erotica in early twentieth-century Turkey
İrvİn Cemİl Schick
King’s camera erotica: Naser al-Din Shah and his collaborators inside the royal harem
Pedram Khosronejad
Queering archives of photography: Imperialism, homoeroticism and desire in Middle Eastern contemporary art
Andrew Gayed
Performing critique: Chaza Charafeddine’s Divine Comedy as an inter-temporal dialogue on gender and sexual diversity
Charlotte Bank
Erotic images and imagery in the early Qajar period: A study in projection, adaptation, adoption and appropriation
Manoutchehr Eskandari-Qajar
Research Notes
Eroticism and nudity in Iranian photography: From royal harem to the red-light districts (a century of visual review)
Pedram Khosronejad
Dust `Ali Khan ‘Mo`ayyer al-Mamalek’: Scion of a once powerful family; witness to the end of an era
Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
Fajouriyeh, an exceptional Persian pornographic manuscript of Qajar-era Iran
Pedram Khosronejad
Unveiling the veiled: royal consorts, slaves and prostitutes in Qajar photographs: An exhibition at the McCune Library, UC Santa Barbara
Pedram Khosronejad and Manoutchehr M. Eskandari-Qajar
Schick, İrvin Cemil, “The Lithographed Bāh-nāme: Some Thoughts on an Illustrated Work of Late Ottoman Erotica,” Beiträge zur Islamischen Kunst und Archäologie, ed. Markus Ritter, Nourane Ben Azzouna, and Sabiha Göloğlu, vol. 8 (2022): 89-108.
[The update is at the end of the original paper.] This article constitutes an attempt to date the first appearance of the lithographed Bāh-nāme, an illustrated erotic book printed during the nineteenth century in at least three editions, and to discuss its textual and visual contents. It is noted that the text comprises excerpts from a translation into Ottoman of the Arabic classic Rujū‘ al-shaykh ilā ṣibāḥ fī al-quwwah ‘alā al-bāh, and that although the illustrations appear to follow European models, they have been given local color by the addition of props and architectural elements identifiable as Ottoman. As such, the book presents an interesting case of appropriation and acculturation, and perhaps even mild subversion.
Birçok araştırmacı zengin ve köklü bir geleneğe sahip olan İslam hat sanatının ortaya çıkışını İslam dininin insan suretinin resmedilmesini yasaklaması ile açıklamaya çalışmıştır. Ancak, bu yorum İslam dünyasının kültür ve tarihi hakkında bir takım yanlış çıkarsamalara olduğu kadar, Batının tarihi ve kültürel gelişimini normatif olarak kabul eden modası geçmiş bir tarihsel metodolojiye de dayanmaktadır. Bu bölümde Irvin Cemil Schick İslam toplumlarında sanat hakkındaki klişeleri yeniden gözden geçirirken, hat sanatını kendine özgü ve bağımsız bir sembolik sanat formu olarak değerlendirmektedir.
Note: the podcast is in Turkish
- See more at: http://www.ottomanhistorypodcast.com/2012/10/islamiccalligraphy.html#sthash.39ScMfQh.dpuf