Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir.... more Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı ... more Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı olarak, günümüz sanat piyasası sadece öne çıkmış sanat eserlerinin değerlendiği bir borsa olmanın ötesine geçerek, sanat eserinin(!) henüz tasarım aşamasında bir meta olarak planlandığı ve üretim bandından çıktığı anda küresel ekonominin elit metalarından biri olarak piyasaya sürüldüğü, özel bir ekonomi alanına dönüşmüştür. Bu dönüşümün üretim halkasını oluşturan ve artık fabrika olarak nitelenebilir hale gelmiş olan büyük sanat stüdyoları bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Sanatın fabrikada üretilmesi olgusundaki ironi ve hatta sanat ve üretim kavramlarının yan yana kullanılmasındaki aykırılık üzerinden Jeff Koons, Damien Hirst, Takashi Murakami, Anish Kapoor, Ahmet Güneştekin gibi "fabrika" sahiplerinin üretim sistemleri ve ürettikleri işlerin "ne"liğini tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Sanatta seri üretim metotlarına yönelmenin nedenleri ve sonuçları da araştırılarak, 'Sanat Fabrikası' gerçekliğinin betimlenmesine çalışılmıştır. Ayrıca bu imalathanelerde çalışarak sanatsal yeteneklerini başkasının sanatını yaratmakta kullanan sanatçıların emeklerinin, Kant'ın ifadesiyle "ücret-sanat" ya da zanaat olmaktan bir farkı olup olmadığı da irdelenerek, bu piyasa odaklı düzende günümüz sanatının işleyişi ve günümüz sanatçısının bu işleyişteki emekçi rolü gösterilmek istenmiştir.
Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme g... more Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme gelmiş olan sanatın halen yaşamakta olup olmadığı tartışmaları sonrası, bugün küreselleşmenin sanatı değiştirmiş olduğu ve bundan böyle bu farklı yapının süregideceği noktasına gelinmiştir. Bu metin, küreselleşmenin sanatın küresel dolaşımı, sanat piyasası, sanat eserinin metalaşması ve mübadele değeri gibi maddi olgularla günümüz sanat dünyasına yön vermekte olduğu fikrinden hareket etmektedir. Bu olgularla birlikte, bunların güncel sanatsal ifade biçimlerine yansımasının örnekleri olarak görülen ilişkisel sanat ve temellük sanatı, bu metinde ele alınmıştır.
Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı ... more Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı olarak, günümüz sanat piyasası sadece öne çıkmış sanat eserlerinin değerlendiği bir borsa olmanın ötesine geçerek, sanat eserinin(!) henüz tasarım aşamasında bir meta olarak planlandığı ve üretim bandından çıktığı anda küresel ekonominin elit metalarından biri olarak piyasaya sürüldüğü, özel bir ekonomi alanına dönüşmüştür. Bu dönüşümün üretim halkasını oluşturan ve artık fabrika olarak nitelenebilir hale gelmiş olan büyük sanat stüdyoları bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Sanatın fabrikada üretilmesi olgusundaki ironi ve hatta sanat ve üretim kavramlarının yan yana kullanılmasındaki aykırılık üzerinden Jeff Koons, Damien Hirst, Takashi Murakami, Anish Kapoor, Ahmet Güneştekin gibi “fabrika” sahiplerinin üretim sistemleri ve ürettikleri işlerin “ne”liğini tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Sanatta seri üretim metotlarına yönelmenin nedenleri ve sonuçları da araştırılarak, ‘Sanat Fabrikası’ gerçekliğinin betimlenmesine çalışılmıştır. Ayrıca bu imalathanelerde çalışarak sanatsal yeteneklerini başkasının sanatını yaratmakta kullanan sanatçıların emeklerinin, Kant’ın ifadesiyle “ücret-sanat” ya da zanaat olmaktan bir farkı olup olmadığı da irdelenerek, bu piyasa odaklı düzende günümüz sanatının işleyişi ve günümüz sanatçısının bu işleyişteki emekçi rolü gösterilmek istenmiştir.
Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir.... more Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
Anadolu Üniversitesi Sanat & Tasarım Dergisi, 2016
Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme g... more Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme gelmiş olan sanatın halen yaşamakta olup olmadığı tartışmaları sonrası, bugün küreselleşmenin sanatı değiştirmiş olduğu ve bundan böyle bu farklı yapının süregideceği noktasına gelinmiştir. Bu metin, küreselleşmenin sanatın küresel dolaşımı, sanat piyasası, sanat eserinin metalaşması ve mübadele değeri gibi maddi olgularla günümüz sanat dünyasına yön vermekte olduğu fikrinden hareket etmektedir. Bu olgularla birlikte, bunların güncel sanatsal ifade biçimlerine yansımasının örnekleri olarak görülen ilişkisel sanat ve temellük sanatı, bu metinde ele alınmıştır.
3. Uluslararası SADA Disiplinlerarası Sanat Sempozyumu Bildiriler Kitabı , 2019
Öz
Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 199... more Öz Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 1998'de yine Bourriaud tarafından aynı adla kitaplaştırılarak, dünya sanat literatürüne kalıcı olarak dâhil olmuştur. İzleyiciyi pasif konumda bırakan geleneksel sanatçı-izleyici yordamına aykırı sanat performanslarının bir araya toplandığı bu kitapta; Bourriaud "İlişkisel Estetik" başlığı altında, karşılıklı eylem, biraradalık ve ilişkisellik üzerinden bir okuma önerir. Özünde izleyiciyi katılımcıya dönüştüren bu yaklaşımın, yıllar önce sanat dünyasında karşılaşılmış kavramsal sanat performanslarından ne kadar farklı olduğu tartışılabilir olsa da, Bourriaud'nun kitabında öne çıkardığı sanatçılardan Rirkrit Tiravanija bu "manifestonun" öncü ve sembol ismi olarak sanat tarihindeki yerini almıştır. Galeri ortamını boşaltarak seyyar ocaklar kuran ya da bazen galeri mekânını yeniden tasarlayarak bir tür mutfağa dönüştüren Tiravanija, bu mutfaklarda pişirdiği yemekleri izleyicilerle paylaşarak, onları sanat mekânının ve aynı zamanda kendi sanat performansının aktif birer parçası haline getirir. İzleyici artık sanat odaklı bir etkileşim ve paylaşım zincirinin halkasıdır. İzleyicinin yani katılımcının varlığı ortamdaki sanatı var eder ve diğer izleyicileri de bu oluşa katılmaya teşvik ederek performansın devamını sağlar. Bu metinde, İlişkisel Estetik kuramı, Nicolas Bourriaud'nun derlemesinin sembol isimlerinden olan Rirkrit Tiravanija'nın sanat etkinlikleri üzerinden örneklenecek ve irdelenecektir. Tiravanija'nın gün geçtikçe 1980'lerin kavramsal sanat performanslarına, hatta geleneksel sanat sunumlarına yakınlaşan sanat etkinliklerinin gösterilmesi yoluyla, İlişkisel Estetik söyleminin sonuna yaklaşılıp, yaklaşılmadığının tartışmaya açılması amaçlanmıştır. Anahtar Sözcükler: İlişkisel Estetik, etkileşim, performans sanatı, kavramsal sanat, Rirkrit Tiravanija.
Abstract The name "Relational Aesthetics" was first used by Nicolas Bourriaud in 1996 and the book under the same name was published in 1998 by Bourriaud, marked the concept's permanent entry in the literature of art world. In this book where Bourriaud gathered together the art performances that contradict the traditional artist-audience procedure which leaves the viewer in a passive position, Bourriaud offers a reading based on mutual action, coexistence and relationalism under the caption of Relational Aesthetics. Although in essence, it can be argued that, the approach which turns the audience into a participant is not very different from the conceptual art performances the art world encountered years ago, Rirkrit Tiravanija, one of Bourriaud's prominent artists, took its place in the history of art as the pioneer and symbol name of this "manifesto". Tiravanija, who empties the gallery space and brings in mobile stoves or sometimes totally redesigns the gallery space to turn to a kind of kitchen, shares the food he cooks in these kitchens with the audience for making them an active piece of the art space as well as his own art performance. The viewer becomes a ring of an art-oriented interaction and sharing chain. The presence of the viewer, ie the participant, creates the art in the environment and maintains the continuation of the performance by encouraging the latter audience to participate in this happening. In this text, Relational Aesthetics theory will be exemplified and examined through the art activities of Rirkrit Tiravanija, one of the symbol names of Nicolas Bourriaud's review. The aim is to open up a discussion about whether the Relational Aesthetics discourse is coming to an end or not, by showing Tiravanija's art activities, which are gradually converging to conceptual art performances of the 1980s and even traditional presentations of art. Keywords: Relational Aesthetics, interaction, performance art, conceptual art, Rirkrit Tiravanija.
Appropriation art or in other words the art of arrogating to oneself, is not just a copying techn... more Appropriation art or in other words the art of arrogating to oneself, is not just a copying technique. It is possible that, the appropriation which was made from an original work of art may be re-genuine or original when it is filtered by the artist's identity and his genuine ideas. This process and the resulting art which has become increasingly widespread in contemporary art is called postproduction by French art theorist Nicholas Bourriaud. In this work, the Japanese artist Yasumasa Morimura's important works have been examined and interpreted in terms of context, form and the differences between his works and the originals which were reproduced by the artist, in order to show how the postproduction process works in practice. Keywords: Appropriation, original, postproduction, contemporary art.
ÖZ Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
ABOUT TODAY’S ART:
THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART
Art of today has become a ... more ABOUT TODAY’S ART: THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART Art of today has become a chaotic body due to the effect of globalization. After the debates of recent past about whether art is still living or not, a point has been reached that art is still alive but it has been changed by globalization and this altered structure will live on hereafter. This text is set out from the idea that globalization is directing the art world by means of material facts like global circulation of art, art market, commodification of art work and exchange value. These facts, along with relational art and appropriation art, which seem to be exampling the reflections of these facts on contemporary artistic expressions, have been addressed in this text.
Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir.... more Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı ... more Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı olarak, günümüz sanat piyasası sadece öne çıkmış sanat eserlerinin değerlendiği bir borsa olmanın ötesine geçerek, sanat eserinin(!) henüz tasarım aşamasında bir meta olarak planlandığı ve üretim bandından çıktığı anda küresel ekonominin elit metalarından biri olarak piyasaya sürüldüğü, özel bir ekonomi alanına dönüşmüştür. Bu dönüşümün üretim halkasını oluşturan ve artık fabrika olarak nitelenebilir hale gelmiş olan büyük sanat stüdyoları bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Sanatın fabrikada üretilmesi olgusundaki ironi ve hatta sanat ve üretim kavramlarının yan yana kullanılmasındaki aykırılık üzerinden Jeff Koons, Damien Hirst, Takashi Murakami, Anish Kapoor, Ahmet Güneştekin gibi "fabrika" sahiplerinin üretim sistemleri ve ürettikleri işlerin "ne"liğini tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Sanatta seri üretim metotlarına yönelmenin nedenleri ve sonuçları da araştırılarak, 'Sanat Fabrikası' gerçekliğinin betimlenmesine çalışılmıştır. Ayrıca bu imalathanelerde çalışarak sanatsal yeteneklerini başkasının sanatını yaratmakta kullanan sanatçıların emeklerinin, Kant'ın ifadesiyle "ücret-sanat" ya da zanaat olmaktan bir farkı olup olmadığı da irdelenerek, bu piyasa odaklı düzende günümüz sanatının işleyişi ve günümüz sanatçısının bu işleyişteki emekçi rolü gösterilmek istenmiştir.
Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme g... more Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme gelmiş olan sanatın halen yaşamakta olup olmadığı tartışmaları sonrası, bugün küreselleşmenin sanatı değiştirmiş olduğu ve bundan böyle bu farklı yapının süregideceği noktasına gelinmiştir. Bu metin, küreselleşmenin sanatın küresel dolaşımı, sanat piyasası, sanat eserinin metalaşması ve mübadele değeri gibi maddi olgularla günümüz sanat dünyasına yön vermekte olduğu fikrinden hareket etmektedir. Bu olgularla birlikte, bunların güncel sanatsal ifade biçimlerine yansımasının örnekleri olarak görülen ilişkisel sanat ve temellük sanatı, bu metinde ele alınmıştır.
Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı ... more Sanat eserleri, tarih boyunca sıklıkla, meta olarak da kabul edilmiştir. Ancak eskisinden farklı olarak, günümüz sanat piyasası sadece öne çıkmış sanat eserlerinin değerlendiği bir borsa olmanın ötesine geçerek, sanat eserinin(!) henüz tasarım aşamasında bir meta olarak planlandığı ve üretim bandından çıktığı anda küresel ekonominin elit metalarından biri olarak piyasaya sürüldüğü, özel bir ekonomi alanına dönüşmüştür. Bu dönüşümün üretim halkasını oluşturan ve artık fabrika olarak nitelenebilir hale gelmiş olan büyük sanat stüdyoları bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Sanatın fabrikada üretilmesi olgusundaki ironi ve hatta sanat ve üretim kavramlarının yan yana kullanılmasındaki aykırılık üzerinden Jeff Koons, Damien Hirst, Takashi Murakami, Anish Kapoor, Ahmet Güneştekin gibi “fabrika” sahiplerinin üretim sistemleri ve ürettikleri işlerin “ne”liğini tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Sanatta seri üretim metotlarına yönelmenin nedenleri ve sonuçları da araştırılarak, ‘Sanat Fabrikası’ gerçekliğinin betimlenmesine çalışılmıştır. Ayrıca bu imalathanelerde çalışarak sanatsal yeteneklerini başkasının sanatını yaratmakta kullanan sanatçıların emeklerinin, Kant’ın ifadesiyle “ücret-sanat” ya da zanaat olmaktan bir farkı olup olmadığı da irdelenerek, bu piyasa odaklı düzende günümüz sanatının işleyişi ve günümüz sanatçısının bu işleyişteki emekçi rolü gösterilmek istenmiştir.
Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir.... more Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
Anadolu Üniversitesi Sanat & Tasarım Dergisi, 2016
Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme g... more Günümüz sanatı küreselleşme etkisiyle kaotik bir bünye haline gelmiştir. Yakın geçmişte gündeme gelmiş olan sanatın halen yaşamakta olup olmadığı tartışmaları sonrası, bugün küreselleşmenin sanatı değiştirmiş olduğu ve bundan böyle bu farklı yapının süregideceği noktasına gelinmiştir. Bu metin, küreselleşmenin sanatın küresel dolaşımı, sanat piyasası, sanat eserinin metalaşması ve mübadele değeri gibi maddi olgularla günümüz sanat dünyasına yön vermekte olduğu fikrinden hareket etmektedir. Bu olgularla birlikte, bunların güncel sanatsal ifade biçimlerine yansımasının örnekleri olarak görülen ilişkisel sanat ve temellük sanatı, bu metinde ele alınmıştır.
3. Uluslararası SADA Disiplinlerarası Sanat Sempozyumu Bildiriler Kitabı , 2019
Öz
Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 199... more Öz Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 1998'de yine Bourriaud tarafından aynı adla kitaplaştırılarak, dünya sanat literatürüne kalıcı olarak dâhil olmuştur. İzleyiciyi pasif konumda bırakan geleneksel sanatçı-izleyici yordamına aykırı sanat performanslarının bir araya toplandığı bu kitapta; Bourriaud "İlişkisel Estetik" başlığı altında, karşılıklı eylem, biraradalık ve ilişkisellik üzerinden bir okuma önerir. Özünde izleyiciyi katılımcıya dönüştüren bu yaklaşımın, yıllar önce sanat dünyasında karşılaşılmış kavramsal sanat performanslarından ne kadar farklı olduğu tartışılabilir olsa da, Bourriaud'nun kitabında öne çıkardığı sanatçılardan Rirkrit Tiravanija bu "manifestonun" öncü ve sembol ismi olarak sanat tarihindeki yerini almıştır. Galeri ortamını boşaltarak seyyar ocaklar kuran ya da bazen galeri mekânını yeniden tasarlayarak bir tür mutfağa dönüştüren Tiravanija, bu mutfaklarda pişirdiği yemekleri izleyicilerle paylaşarak, onları sanat mekânının ve aynı zamanda kendi sanat performansının aktif birer parçası haline getirir. İzleyici artık sanat odaklı bir etkileşim ve paylaşım zincirinin halkasıdır. İzleyicinin yani katılımcının varlığı ortamdaki sanatı var eder ve diğer izleyicileri de bu oluşa katılmaya teşvik ederek performansın devamını sağlar. Bu metinde, İlişkisel Estetik kuramı, Nicolas Bourriaud'nun derlemesinin sembol isimlerinden olan Rirkrit Tiravanija'nın sanat etkinlikleri üzerinden örneklenecek ve irdelenecektir. Tiravanija'nın gün geçtikçe 1980'lerin kavramsal sanat performanslarına, hatta geleneksel sanat sunumlarına yakınlaşan sanat etkinliklerinin gösterilmesi yoluyla, İlişkisel Estetik söyleminin sonuna yaklaşılıp, yaklaşılmadığının tartışmaya açılması amaçlanmıştır. Anahtar Sözcükler: İlişkisel Estetik, etkileşim, performans sanatı, kavramsal sanat, Rirkrit Tiravanija.
Abstract The name "Relational Aesthetics" was first used by Nicolas Bourriaud in 1996 and the book under the same name was published in 1998 by Bourriaud, marked the concept's permanent entry in the literature of art world. In this book where Bourriaud gathered together the art performances that contradict the traditional artist-audience procedure which leaves the viewer in a passive position, Bourriaud offers a reading based on mutual action, coexistence and relationalism under the caption of Relational Aesthetics. Although in essence, it can be argued that, the approach which turns the audience into a participant is not very different from the conceptual art performances the art world encountered years ago, Rirkrit Tiravanija, one of Bourriaud's prominent artists, took its place in the history of art as the pioneer and symbol name of this "manifesto". Tiravanija, who empties the gallery space and brings in mobile stoves or sometimes totally redesigns the gallery space to turn to a kind of kitchen, shares the food he cooks in these kitchens with the audience for making them an active piece of the art space as well as his own art performance. The viewer becomes a ring of an art-oriented interaction and sharing chain. The presence of the viewer, ie the participant, creates the art in the environment and maintains the continuation of the performance by encouraging the latter audience to participate in this happening. In this text, Relational Aesthetics theory will be exemplified and examined through the art activities of Rirkrit Tiravanija, one of the symbol names of Nicolas Bourriaud's review. The aim is to open up a discussion about whether the Relational Aesthetics discourse is coming to an end or not, by showing Tiravanija's art activities, which are gradually converging to conceptual art performances of the 1980s and even traditional presentations of art. Keywords: Relational Aesthetics, interaction, performance art, conceptual art, Rirkrit Tiravanija.
Appropriation art or in other words the art of arrogating to oneself, is not just a copying techn... more Appropriation art or in other words the art of arrogating to oneself, is not just a copying technique. It is possible that, the appropriation which was made from an original work of art may be re-genuine or original when it is filtered by the artist's identity and his genuine ideas. This process and the resulting art which has become increasingly widespread in contemporary art is called postproduction by French art theorist Nicholas Bourriaud. In this work, the Japanese artist Yasumasa Morimura's important works have been examined and interpreted in terms of context, form and the differences between his works and the originals which were reproduced by the artist, in order to show how the postproduction process works in practice. Keywords: Appropriation, original, postproduction, contemporary art.
ÖZ Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
ABOUT TODAY’S ART:
THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART
Art of today has become a ... more ABOUT TODAY’S ART: THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART Art of today has become a chaotic body due to the effect of globalization. After the debates of recent past about whether art is still living or not, a point has been reached that art is still alive but it has been changed by globalization and this altered structure will live on hereafter. This text is set out from the idea that globalization is directing the art world by means of material facts like global circulation of art, art market, commodification of art work and exchange value. These facts, along with relational art and appropriation art, which seem to be exampling the reflections of these facts on contemporary artistic expressions, have been addressed in this text.
Uploads
Papers by Erdem Oğuz
Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 1998'de yine Bourriaud tarafından aynı adla kitaplaştırılarak, dünya sanat literatürüne kalıcı olarak dâhil olmuştur. İzleyiciyi pasif konumda bırakan geleneksel sanatçı-izleyici yordamına aykırı sanat performanslarının bir araya toplandığı bu kitapta; Bourriaud "İlişkisel Estetik" başlığı altında, karşılıklı eylem, biraradalık ve ilişkisellik üzerinden bir okuma önerir. Özünde izleyiciyi katılımcıya dönüştüren bu yaklaşımın, yıllar önce sanat dünyasında karşılaşılmış kavramsal sanat performanslarından ne kadar farklı olduğu tartışılabilir olsa da, Bourriaud'nun kitabında öne çıkardığı sanatçılardan Rirkrit Tiravanija bu "manifestonun" öncü ve sembol ismi olarak sanat tarihindeki yerini almıştır. Galeri ortamını boşaltarak seyyar ocaklar kuran ya da bazen galeri mekânını yeniden tasarlayarak bir tür mutfağa dönüştüren Tiravanija, bu mutfaklarda pişirdiği yemekleri izleyicilerle paylaşarak, onları sanat mekânının ve aynı zamanda kendi sanat performansının aktif birer parçası haline getirir. İzleyici artık sanat odaklı bir etkileşim ve paylaşım zincirinin halkasıdır. İzleyicinin yani katılımcının varlığı ortamdaki sanatı var eder ve diğer izleyicileri de bu oluşa katılmaya teşvik ederek performansın devamını sağlar. Bu metinde, İlişkisel Estetik kuramı, Nicolas Bourriaud'nun derlemesinin sembol isimlerinden olan Rirkrit Tiravanija'nın sanat etkinlikleri üzerinden örneklenecek ve irdelenecektir. Tiravanija'nın gün geçtikçe 1980'lerin kavramsal sanat performanslarına, hatta geleneksel sanat sunumlarına yakınlaşan sanat etkinliklerinin gösterilmesi yoluyla, İlişkisel Estetik söyleminin sonuna yaklaşılıp, yaklaşılmadığının tartışmaya açılması amaçlanmıştır.
Anahtar Sözcükler: İlişkisel Estetik, etkileşim, performans sanatı, kavramsal sanat, Rirkrit Tiravanija.
Abstract
The name "Relational Aesthetics" was first used by Nicolas Bourriaud in 1996 and the book under the same name was published in 1998 by Bourriaud, marked the concept's permanent entry in the literature of art world. In this book where Bourriaud gathered together the art performances that contradict the traditional artist-audience procedure which leaves the viewer in a passive position, Bourriaud offers a reading based on mutual action, coexistence and relationalism under the caption of Relational Aesthetics. Although in essence, it can be argued that, the approach which turns the audience into a participant is not very different from the conceptual art performances the art world encountered years ago, Rirkrit Tiravanija, one of Bourriaud's prominent artists, took its place in the history of art as the pioneer and symbol name of this "manifesto". Tiravanija, who empties the gallery space and brings in mobile stoves or sometimes totally redesigns the gallery space to turn to a kind of kitchen, shares the food he cooks in these kitchens with the audience for making them an active piece of the art space as well as his own art performance. The viewer becomes a ring of an art-oriented interaction and sharing chain. The presence of the viewer, ie the participant, creates the art in the environment and maintains the continuation of the performance by encouraging the latter audience to participate in this happening. In this text, Relational Aesthetics theory will be exemplified and examined through the art activities of Rirkrit Tiravanija, one of the symbol names of Nicolas Bourriaud's review. The aim is to open up a discussion about whether the Relational Aesthetics discourse is coming to an end or not, by showing Tiravanija's art activities, which are gradually converging to conceptual art performances of the 1980s and even traditional presentations of art.
Keywords: Relational Aesthetics, interaction, performance art, conceptual art, Rirkrit Tiravanija.
postproduction process works in practice.
Keywords: Appropriation, original, postproduction, contemporary art.
ÖZ
Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART
Art of today has become a chaotic body due to the effect of globalization. After the debates of recent past about whether art is still living or not, a point has been reached that art is still alive but it has been changed by globalization and this altered structure will live on hereafter. This text is set out from the idea that globalization is directing the art world by means of material facts like global circulation of art, art market, commodification of art work and exchange value. These facts, along with relational art and appropriation art, which seem to be exampling the reflections of these facts on contemporary artistic expressions, have been addressed in this text.
Nicolas Bourriaud tarafından ilk kez 1996'da kullanılan 'İlişkisel Estetik' adlandırması, 1998'de yine Bourriaud tarafından aynı adla kitaplaştırılarak, dünya sanat literatürüne kalıcı olarak dâhil olmuştur. İzleyiciyi pasif konumda bırakan geleneksel sanatçı-izleyici yordamına aykırı sanat performanslarının bir araya toplandığı bu kitapta; Bourriaud "İlişkisel Estetik" başlığı altında, karşılıklı eylem, biraradalık ve ilişkisellik üzerinden bir okuma önerir. Özünde izleyiciyi katılımcıya dönüştüren bu yaklaşımın, yıllar önce sanat dünyasında karşılaşılmış kavramsal sanat performanslarından ne kadar farklı olduğu tartışılabilir olsa da, Bourriaud'nun kitabında öne çıkardığı sanatçılardan Rirkrit Tiravanija bu "manifestonun" öncü ve sembol ismi olarak sanat tarihindeki yerini almıştır. Galeri ortamını boşaltarak seyyar ocaklar kuran ya da bazen galeri mekânını yeniden tasarlayarak bir tür mutfağa dönüştüren Tiravanija, bu mutfaklarda pişirdiği yemekleri izleyicilerle paylaşarak, onları sanat mekânının ve aynı zamanda kendi sanat performansının aktif birer parçası haline getirir. İzleyici artık sanat odaklı bir etkileşim ve paylaşım zincirinin halkasıdır. İzleyicinin yani katılımcının varlığı ortamdaki sanatı var eder ve diğer izleyicileri de bu oluşa katılmaya teşvik ederek performansın devamını sağlar. Bu metinde, İlişkisel Estetik kuramı, Nicolas Bourriaud'nun derlemesinin sembol isimlerinden olan Rirkrit Tiravanija'nın sanat etkinlikleri üzerinden örneklenecek ve irdelenecektir. Tiravanija'nın gün geçtikçe 1980'lerin kavramsal sanat performanslarına, hatta geleneksel sanat sunumlarına yakınlaşan sanat etkinliklerinin gösterilmesi yoluyla, İlişkisel Estetik söyleminin sonuna yaklaşılıp, yaklaşılmadığının tartışmaya açılması amaçlanmıştır.
Anahtar Sözcükler: İlişkisel Estetik, etkileşim, performans sanatı, kavramsal sanat, Rirkrit Tiravanija.
Abstract
The name "Relational Aesthetics" was first used by Nicolas Bourriaud in 1996 and the book under the same name was published in 1998 by Bourriaud, marked the concept's permanent entry in the literature of art world. In this book where Bourriaud gathered together the art performances that contradict the traditional artist-audience procedure which leaves the viewer in a passive position, Bourriaud offers a reading based on mutual action, coexistence and relationalism under the caption of Relational Aesthetics. Although in essence, it can be argued that, the approach which turns the audience into a participant is not very different from the conceptual art performances the art world encountered years ago, Rirkrit Tiravanija, one of Bourriaud's prominent artists, took its place in the history of art as the pioneer and symbol name of this "manifesto". Tiravanija, who empties the gallery space and brings in mobile stoves or sometimes totally redesigns the gallery space to turn to a kind of kitchen, shares the food he cooks in these kitchens with the audience for making them an active piece of the art space as well as his own art performance. The viewer becomes a ring of an art-oriented interaction and sharing chain. The presence of the viewer, ie the participant, creates the art in the environment and maintains the continuation of the performance by encouraging the latter audience to participate in this happening. In this text, Relational Aesthetics theory will be exemplified and examined through the art activities of Rirkrit Tiravanija, one of the symbol names of Nicolas Bourriaud's review. The aim is to open up a discussion about whether the Relational Aesthetics discourse is coming to an end or not, by showing Tiravanija's art activities, which are gradually converging to conceptual art performances of the 1980s and even traditional presentations of art.
Keywords: Relational Aesthetics, interaction, performance art, conceptual art, Rirkrit Tiravanija.
postproduction process works in practice.
Keywords: Appropriation, original, postproduction, contemporary art.
ÖZ
Temellük sanatı ya da diğer adıyla kendine mal etme sanatı sadece bir kopyalama tekniği değildir. Özgün bir sanat eserinden yapılan temellük, sanatçısının kimliği ve özgün fikirlerinin süzgecinden geçtiğinde ortaya çıkan eserin yeniden özgün ya da orijinal olarak adlandırılması mümkün olabilir. Günümüz sanatında giderek yaygınlaşan bu sanatın oluşum süreci ve sonuçta ortaya çıkan sanat Fransız sanat kuramcısı Nicholas Bourriaud tarafından postprodüksiyon olarak adlandırılmıştır. Bu çalışmada postprodüksiyon sürecinin pratikte nasıl işlediğini göstermek amacıyla Japon sanatçı Yasumasa Morimura'nın sanatı ele alınmış ve önemli eserleri içerik, biçim ve sanatçının yeniden yaptığı orijinaller ile olan farkları açısından örnekler üzerinden incelenmiş ve yorumlanmıştır.
THE EFFECTS AND REFLECTIONS OF GLOBALIZATION OF ART
Art of today has become a chaotic body due to the effect of globalization. After the debates of recent past about whether art is still living or not, a point has been reached that art is still alive but it has been changed by globalization and this altered structure will live on hereafter. This text is set out from the idea that globalization is directing the art world by means of material facts like global circulation of art, art market, commodification of art work and exchange value. These facts, along with relational art and appropriation art, which seem to be exampling the reflections of these facts on contemporary artistic expressions, have been addressed in this text.