Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
Women have been regarded as weak, emotional, caring and thought to be suitable for some jobs and ... more Women have been regarded as weak, emotional, caring and thought to be suitable for some jobs and not for the others; due to the biological differences, they have been regarded as the nurturers of the family, the care taker of house. The belief that it is women's duty to generate the future has made house the only place where she belongs and thus becoming a confined space for not only wives but also unmarried women. The oppression that most women suffer from since the very beginning originates mainly in families and further develops in patriarchal societies. This article revisits the works of Sevim Burak and Ursula K. Le Guin as two authors whose societal and cultural backgrounds, treatment of the novel genre, and narrative styles are completely different from one another. claims that due to their experience of womanhood in patriarchal societies, they explore similar themes in their works. They portray women characters who are systematically oppressed by dominant ideological apparatuses. In this context, this article argues that much as Burak and Le Guin differ in representing the oppression they experience in their peculiar ways, they both consider marriage as a form of individual oppression, which indicates that regardless of the cultural differences, experiences of women are similar in patriarchal societies so are the ways they are included in literature. Öz Her daim kadınların karakter yapıları zayıf, duygusal ve müşfik olarak addedilmiş ve onların sadece belirli mes-lek gruplarında çalışabilecekleri düşünülmüştür. Biyolojik farklılıklar sebebiyle de evin ve ev halkının bakımı kadınlara yüklenmiştir. Geleceği inşa etmenin kadınların görevi olduğu inancı, evi kadınların ait olduğu tek mekan haline getirmiş ve böylece evler, evli veya bekar olmaları fark etmeksizin, tüm kadınlar için birer hücreye dönüşmüştür. Kadınların ilk zamanlardan itibaren muzdarip olduğu bu baskı ilk olarak aile içinde oluşmakta ve daha sonra ataerkil toplumlarda etkisini giderek arttırmaktadır. Bu makale, yazı üsluplarının yanı sıra yeni edebi türler de yaratmış; birbirine taban tabana zıt iki farklı topluma, dine ve geçmişe ait iki önemli yazar olan Sevim Burak ve Ursula K. Le Guin'in eserlerini yeniden ele almakta ve yazarların, ataerkil toplumlarda edindikleri kadın olma deneyiminden yola çıkarak benzer feminist konular üzerinde durduklarını iddia etmektedir. Yazarların çalışmalarında bireysel ve toplumsal güçler tarafından sistematik olarak baskı altına alınmış kadın karakterler ile karşılaşmaktayız. Bu bağlamda makale, Burak ve Le Guin'in bu baskıyı kendilerine özgü biçim-lerde ifade etmelerine rağmen, her ikisinin de evliliği bir tür bireysel baskı olarak gördüğünü ve evliliğin kadın-lara yaptığı baskının çalışmalarına benzer şekillerde yansıdığını iddia etmektedir. Bu durum, hangi toplumda olursa olsun, kadınların yaşadıkları deneyimlerin birbirine yakın olduğunu ve bu deneyimlerin edebiyata da bu şekilde yansıdığını kanıtlamaktadır.
Amiri Baraka's well-known and both vastly praised and criticized play Dutchman is a primary examp... more Amiri Baraka's well-known and both vastly praised and criticized play Dutchman is a primary example of Revolutionary Theater, which Baraka conceptualizes as a theater that "forces" its audience to confront the realities of social injustice, and "accuse" and "attack" its practitioners. In this sense, Dutchman is a model text of Baraka's compulsion toward destruction through art. This article argues that the prevalent view in the scholarship on this play reduces Clay and Lula as victim and victimizer. This article aims to present these characters in a postmodernist light, as more complex and less stereotyped. Thus, they can be seen as having equally the potential to change and the potential to destroy (themselves and/or the society). In the final analysis, Baraka presents a true piece of Revolutionary Theater in Dutchman: powerful, accusatory and destructive.
"kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum" 1905 yılında İstanbul'da doğmuş b... more "kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum" 1905 yılında İstanbul'da doğmuş bir kadından bahsediyoruz. Cumhuriyet bile ilan edilmemiş.
Her metin; hangi dil, üslup ya da türde yazıldığına bakılmaksızın, okuyucu ile yazar arasında bir... more Her metin; hangi dil, üslup ya da türde yazıldığına bakılmaksızın, okuyucu ile yazar arasında bir iletişim aracıdır. Yazan kişi; yazar olarak adlandırılmadığı durumda dahi, başkaları tarafından okunmayı arzulamasa metinlerini başkalarıyla paylaşmasa bile metin -yine de-bir iletişim aracıdır; yazan kişinin kendisiyle iletişimini sağlar. Bu nedenle birçok yazar yazıyla ilişkisini tanımlarken yaşamak ile ilişkilendirir. Çoğu için yazmak, yaşamanın diğer adıdır. Kimi metin, bu iletişimi
sultan komut uzun yıllar mı dersin günler mi dersin geçeli ne geçeli? yokuşu çıkıp da bir başına ... more sultan komut uzun yıllar mı dersin günler mi dersin geçeli ne geçeli? yokuşu çıkıp da bir başına bizim kehremanın, müzik dolabına bir plak koyduğundan bu yana. şimdi başlayalım yazmaya. nereden? 1 Neresinden tutunacağımızı bilemediğimiz, elimizi her attığımızda düzeltmekten çok bozmaya eğilimli olduğumuz bir yapboz mudur hayat? "Medeni" hayata geçebilmek için iznimiz olmadan atalarımızın kabullendiği kurallara uymak zorunda mı bırakıldık? Yoksa sınırları kesin bir şekilde kara kalemle çizilmiş bir çemberin içinde dönüp dolaşıyoruz da durup durup kendi benliğimize mi çarpıyoruz? Tezer Özlü bu çemberin ortasında sıkışıp kalmıştı. Normları, baskıları, toplum sözleşmelerini değil, kendini seçti. Kara kalemle üzerinden defalarca geçilmiş sınırlardan geçti, kendini kaybetti, kendini buldu. İnsanların onu yitirdiklerini düşündüğü zamanlarda kimdi? Ve ne kadar kendiydi yazdıklarında? Başkalarının belirlediği kuralları bir kenara koyup, kendi dünyasında kitapları, müziği, birkaç kadeh içkisi, dostları, mektupları ve yazılarıyla dolu bir dünya kurmak istedi Özlü. "Kendi duvarlarının gerisine çekildi" 2 ve kendine özgü bir üslup geliştirdi.
Yazmak bir varoluş biçimi, ayakta kalma aracı, bazıları içinse bir zorunluluktur. Yazılı ya da sö... more Yazmak bir varoluş biçimi, ayakta kalma aracı, bazıları içinse bir zorunluluktur. Yazılı ya da sözlü olsun, hayatın her alanında kullanılan dil çok önemlidir ve küçük bir edat bile anlamı değiştirir, ahengi bozar ya da anlamı derinleştirir. Bir edebi eser incelemesinde dil en önemli faktörlerden biridir. Dolayısıyla kullandığımız dil bizi sınıflandırıp tanımlayandır. Türkçe edebiyatta da Dünya edebiyatlarında olduğu gibi yazarlar kullandıkları dilin özelliklerine göre sınıflandırılabilirler. Bu çalışmada edebiyatımızın özgün yazarlarından Sevim Burak ile Amerikan edebiyatının önemli temsilcilerinden Ursula K. Le Guin kullandıkları dil açısından karşılaştırılacaklardır. Bu karşılaştırma yapılırken odak nokta, Feminist yazarların öncülüğünü yaptığı, 1970'lerde Fransa'da ortaya çıkan ve Feminist teorinin bir dalı olan ÉcritureFéminine olacaktır.
Türkiye'de Kadın Sorunu genel anlamda her zaman ikinci plandayken, kadının soyadını koruma hakkın... more Türkiye'de Kadın Sorunu genel anlamda her zaman ikinci plandayken, kadının soyadını koruma hakkını elde etmeye çalışması pek çoğuna göre "gereksiz" görünebilir. Yasalar "düzen"i ve "aile"yi korumak adına erkeğin soyadını zorunlu tutar. Oysa kadının soyadından vazgeçmesi kimliğinden vazgeçmesidir ve kimliğinden vazgeçen bir kişi, zamanla her şeyden vazgeçer. Bu çalışma İstanbul ilinde yaşayan kadınların kadının soyadı hakkı konusundaki düşüncelerine bakarak, toplumda var olan algıyı ortaya çıkarmaya çalışır. Kendi kimliği hakkında ilk sözü Kadın'a verir.
Dink ailesi ve avukatları davanın daha yeni başladığını ifade ederek, bu işin peşini-elbette-bıra... more Dink ailesi ve avukatları davanın daha yeni başladığını ifade ederek, bu işin peşini-elbette-bırakmayacaklarını gösterdi. Zaten savcı da örgüt suçu olduğunu ifade edip, "delillerin tam olarak bulunamaması ve kanıtlanamamasına rağmen Ergenekon ile bağlantısı olduğunu" iddianamesine yazmış.
Perdeyi aralamak' SULTAN KOMUT Radikal 2 / 19/06/2011 12 Haziran seçimleriyle meclise 78 kadın ve... more Perdeyi aralamak' SULTAN KOMUT Radikal 2 / 19/06/2011 12 Haziran seçimleriyle meclise 78 kadın vekil gönderdik ve onlara çok iş düşüyor Geçen Pazar günü tüm ülke olarak bir perde araladık. Perdenin hangi tarafındaydınız, sizin gökyüzünüz ne renkti, şimdi ne renk oldu bilinmez. Ama bilinen bir şey var ki, yeni bir perde aralandı.
Sultan Komut un yaptığı araştırmanın sonucunda erkek lise öğrencileri aile konusunda kızlara göre... more Sultan Komut un yaptığı araştırmanın sonucunda erkek lise öğrencileri aile konusunda kızlara göre daha muhafazakar.
Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
Women have been regarded as weak, emotional, caring and thought to be suitable for some jobs and ... more Women have been regarded as weak, emotional, caring and thought to be suitable for some jobs and not for the others; due to the biological differences, they have been regarded as the nurturers of the family, the care taker of house. The belief that it is women's duty to generate the future has made house the only place where she belongs and thus becoming a confined space for not only wives but also unmarried women. The oppression that most women suffer from since the very beginning originates mainly in families and further develops in patriarchal societies. This article revisits the works of Sevim Burak and Ursula K. Le Guin as two authors whose societal and cultural backgrounds, treatment of the novel genre, and narrative styles are completely different from one another. claims that due to their experience of womanhood in patriarchal societies, they explore similar themes in their works. They portray women characters who are systematically oppressed by dominant ideological apparatuses. In this context, this article argues that much as Burak and Le Guin differ in representing the oppression they experience in their peculiar ways, they both consider marriage as a form of individual oppression, which indicates that regardless of the cultural differences, experiences of women are similar in patriarchal societies so are the ways they are included in literature. Öz Her daim kadınların karakter yapıları zayıf, duygusal ve müşfik olarak addedilmiş ve onların sadece belirli mes-lek gruplarında çalışabilecekleri düşünülmüştür. Biyolojik farklılıklar sebebiyle de evin ve ev halkının bakımı kadınlara yüklenmiştir. Geleceği inşa etmenin kadınların görevi olduğu inancı, evi kadınların ait olduğu tek mekan haline getirmiş ve böylece evler, evli veya bekar olmaları fark etmeksizin, tüm kadınlar için birer hücreye dönüşmüştür. Kadınların ilk zamanlardan itibaren muzdarip olduğu bu baskı ilk olarak aile içinde oluşmakta ve daha sonra ataerkil toplumlarda etkisini giderek arttırmaktadır. Bu makale, yazı üsluplarının yanı sıra yeni edebi türler de yaratmış; birbirine taban tabana zıt iki farklı topluma, dine ve geçmişe ait iki önemli yazar olan Sevim Burak ve Ursula K. Le Guin'in eserlerini yeniden ele almakta ve yazarların, ataerkil toplumlarda edindikleri kadın olma deneyiminden yola çıkarak benzer feminist konular üzerinde durduklarını iddia etmektedir. Yazarların çalışmalarında bireysel ve toplumsal güçler tarafından sistematik olarak baskı altına alınmış kadın karakterler ile karşılaşmaktayız. Bu bağlamda makale, Burak ve Le Guin'in bu baskıyı kendilerine özgü biçim-lerde ifade etmelerine rağmen, her ikisinin de evliliği bir tür bireysel baskı olarak gördüğünü ve evliliğin kadın-lara yaptığı baskının çalışmalarına benzer şekillerde yansıdığını iddia etmektedir. Bu durum, hangi toplumda olursa olsun, kadınların yaşadıkları deneyimlerin birbirine yakın olduğunu ve bu deneyimlerin edebiyata da bu şekilde yansıdığını kanıtlamaktadır.
Amiri Baraka's well-known and both vastly praised and criticized play Dutchman is a primary examp... more Amiri Baraka's well-known and both vastly praised and criticized play Dutchman is a primary example of Revolutionary Theater, which Baraka conceptualizes as a theater that "forces" its audience to confront the realities of social injustice, and "accuse" and "attack" its practitioners. In this sense, Dutchman is a model text of Baraka's compulsion toward destruction through art. This article argues that the prevalent view in the scholarship on this play reduces Clay and Lula as victim and victimizer. This article aims to present these characters in a postmodernist light, as more complex and less stereotyped. Thus, they can be seen as having equally the potential to change and the potential to destroy (themselves and/or the society). In the final analysis, Baraka presents a true piece of Revolutionary Theater in Dutchman: powerful, accusatory and destructive.
"kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum" 1905 yılında İstanbul'da doğmuş b... more "kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum" 1905 yılında İstanbul'da doğmuş bir kadından bahsediyoruz. Cumhuriyet bile ilan edilmemiş.
Her metin; hangi dil, üslup ya da türde yazıldığına bakılmaksızın, okuyucu ile yazar arasında bir... more Her metin; hangi dil, üslup ya da türde yazıldığına bakılmaksızın, okuyucu ile yazar arasında bir iletişim aracıdır. Yazan kişi; yazar olarak adlandırılmadığı durumda dahi, başkaları tarafından okunmayı arzulamasa metinlerini başkalarıyla paylaşmasa bile metin -yine de-bir iletişim aracıdır; yazan kişinin kendisiyle iletişimini sağlar. Bu nedenle birçok yazar yazıyla ilişkisini tanımlarken yaşamak ile ilişkilendirir. Çoğu için yazmak, yaşamanın diğer adıdır. Kimi metin, bu iletişimi
sultan komut uzun yıllar mı dersin günler mi dersin geçeli ne geçeli? yokuşu çıkıp da bir başına ... more sultan komut uzun yıllar mı dersin günler mi dersin geçeli ne geçeli? yokuşu çıkıp da bir başına bizim kehremanın, müzik dolabına bir plak koyduğundan bu yana. şimdi başlayalım yazmaya. nereden? 1 Neresinden tutunacağımızı bilemediğimiz, elimizi her attığımızda düzeltmekten çok bozmaya eğilimli olduğumuz bir yapboz mudur hayat? "Medeni" hayata geçebilmek için iznimiz olmadan atalarımızın kabullendiği kurallara uymak zorunda mı bırakıldık? Yoksa sınırları kesin bir şekilde kara kalemle çizilmiş bir çemberin içinde dönüp dolaşıyoruz da durup durup kendi benliğimize mi çarpıyoruz? Tezer Özlü bu çemberin ortasında sıkışıp kalmıştı. Normları, baskıları, toplum sözleşmelerini değil, kendini seçti. Kara kalemle üzerinden defalarca geçilmiş sınırlardan geçti, kendini kaybetti, kendini buldu. İnsanların onu yitirdiklerini düşündüğü zamanlarda kimdi? Ve ne kadar kendiydi yazdıklarında? Başkalarının belirlediği kuralları bir kenara koyup, kendi dünyasında kitapları, müziği, birkaç kadeh içkisi, dostları, mektupları ve yazılarıyla dolu bir dünya kurmak istedi Özlü. "Kendi duvarlarının gerisine çekildi" 2 ve kendine özgü bir üslup geliştirdi.
Yazmak bir varoluş biçimi, ayakta kalma aracı, bazıları içinse bir zorunluluktur. Yazılı ya da sö... more Yazmak bir varoluş biçimi, ayakta kalma aracı, bazıları içinse bir zorunluluktur. Yazılı ya da sözlü olsun, hayatın her alanında kullanılan dil çok önemlidir ve küçük bir edat bile anlamı değiştirir, ahengi bozar ya da anlamı derinleştirir. Bir edebi eser incelemesinde dil en önemli faktörlerden biridir. Dolayısıyla kullandığımız dil bizi sınıflandırıp tanımlayandır. Türkçe edebiyatta da Dünya edebiyatlarında olduğu gibi yazarlar kullandıkları dilin özelliklerine göre sınıflandırılabilirler. Bu çalışmada edebiyatımızın özgün yazarlarından Sevim Burak ile Amerikan edebiyatının önemli temsilcilerinden Ursula K. Le Guin kullandıkları dil açısından karşılaştırılacaklardır. Bu karşılaştırma yapılırken odak nokta, Feminist yazarların öncülüğünü yaptığı, 1970'lerde Fransa'da ortaya çıkan ve Feminist teorinin bir dalı olan ÉcritureFéminine olacaktır.
Türkiye'de Kadın Sorunu genel anlamda her zaman ikinci plandayken, kadının soyadını koruma hakkın... more Türkiye'de Kadın Sorunu genel anlamda her zaman ikinci plandayken, kadının soyadını koruma hakkını elde etmeye çalışması pek çoğuna göre "gereksiz" görünebilir. Yasalar "düzen"i ve "aile"yi korumak adına erkeğin soyadını zorunlu tutar. Oysa kadının soyadından vazgeçmesi kimliğinden vazgeçmesidir ve kimliğinden vazgeçen bir kişi, zamanla her şeyden vazgeçer. Bu çalışma İstanbul ilinde yaşayan kadınların kadının soyadı hakkı konusundaki düşüncelerine bakarak, toplumda var olan algıyı ortaya çıkarmaya çalışır. Kendi kimliği hakkında ilk sözü Kadın'a verir.
Dink ailesi ve avukatları davanın daha yeni başladığını ifade ederek, bu işin peşini-elbette-bıra... more Dink ailesi ve avukatları davanın daha yeni başladığını ifade ederek, bu işin peşini-elbette-bırakmayacaklarını gösterdi. Zaten savcı da örgüt suçu olduğunu ifade edip, "delillerin tam olarak bulunamaması ve kanıtlanamamasına rağmen Ergenekon ile bağlantısı olduğunu" iddianamesine yazmış.
Perdeyi aralamak' SULTAN KOMUT Radikal 2 / 19/06/2011 12 Haziran seçimleriyle meclise 78 kadın ve... more Perdeyi aralamak' SULTAN KOMUT Radikal 2 / 19/06/2011 12 Haziran seçimleriyle meclise 78 kadın vekil gönderdik ve onlara çok iş düşüyor Geçen Pazar günü tüm ülke olarak bir perde araladık. Perdenin hangi tarafındaydınız, sizin gökyüzünüz ne renkti, şimdi ne renk oldu bilinmez. Ama bilinen bir şey var ki, yeni bir perde aralandı.
Sultan Komut un yaptığı araştırmanın sonucunda erkek lise öğrencileri aile konusunda kızlara göre... more Sultan Komut un yaptığı araştırmanın sonucunda erkek lise öğrencileri aile konusunda kızlara göre daha muhafazakar.
Uploads
Papers by Sultan Komut