Mehmet Arslan
Educational Sciences, Curriculum and Instraction, Teacher Education, Mehmet Arslan currently works at the Primary Education, Girne American University. Mehmet does research in Teaching Methods, Educational Technology and Teacher Education. Their current project is 'Eğiticilerin Eğitimi.'
less
Related Authors
Uploads
Papers by Mehmet Arslan
ENLIGHTENMENT DURING THE REPUCLIC PERIOD AND VILLAGE INSTITUTES
Village institutes are one of the basic stones of enlightenment during Republic period. Mustafa Kemal always emphasized that the essential war that was against the illiteracy was going on even after the Independence War. After the monarchy, 80% of the public would live in villages and also 98% of women were illiterate.
However, a number of revolutions were made from 'Tevhid-i Tedrisat' (union of education) to 'Harf inkılabı' (Letter revolution) but it was impossible to send teachers for the public living in villages and building schools for them. Protecting and adopting of the Repuclic was only possible by enlightening Turkish public. The 1940s in which
village institutes were established, the scene wasn't different. The residents of the cities and the towns in those years and 61 % of the students who were to compulsory education and only 19% of residents in villages would attend the schools having three to five classes. One of the targets of the village institutes was to send
missionare to educate the villagers in health, agriculture and such kind of services. Vital improvements were provided by institutes that numbered to twenty-one. With the emergence of multi-party system in 1946, these institutions faced with various kinds of critics and attacks. Just for 7 years after their establishment, their
curriculum were altered before 1947. After then the 1950 election, health of departments were omitted. Finally, in 1954 they were completely abolished. About 1O year-running institutes were always the very subject of discussions for nearly half a century. Many agreements and disagreements were declared towards them during
their activities. What is to be done at this time is to present functions and importance of those institutes in our education system without exaggerating and ignoring.
Key Words : Village institutes, enlightenment, teacher training, multi-party system
Selbstreport
Junge männliche Deutsch-Türken schreiben über ihre Familienerziehung, ihre Schullaufbahn und den Schulerfolg, über Studium und Ausbildung und über die Frage, wie sie sich in ihrer Männlichkeit sehen und fühlen.
(Hypo-)These: Die männlichen Jugendlichen türkischer Herkunft in Deutschland stehen im Konflikt zwischen „harter“ und „weicher“ Männlichkeit, d.h. zwischen Machismo und dem von (türkischen) jungen Frauen eher gewünschten „sensiblen Mann“. Bei dieser Rollenfindung erfahren sie weder von Seiten ihrer Väter noch von Seiten ihrer Mütter eine stärkende Begleitung. Sie wenden sich ggf. an die Peers bzw. Gangs, um sich ihrer Männlichkeit in Abenteuer, Rumhängen, „Anmache“ beim weiblichen Geschlecht oder auch in „waghalsigen“ kriminellen oder kriminogenen Aktivitäten ihrer Männlichkeit zu vergewissern. Bildung hat in diesem Spiel oft keine exzellente Bedeutung, könnte sie aber haben, wenn die Zusammenhänge interkultureller und globaler Art thematisiert und zu durchschauen versucht würden.
In den Selbstreport können diese und andere Schwierigkeiten, Lösungswege und Unlösbarkeiten beschrieben werden.
Gruppendiskussion
In der Gruppendiskussion, zu der alle „Selbstreporter“ eingeladen werden, fokusieren sie ihre Schwierigkeiten, Problemdeutungen und –lösungen anhand Visualisierungen a la Paulo Freire, kommen in ein Bewusstsein bildendes Gespräch und focusieren die Probleme.
Aufgrund der Diskussion werden verschiedene Typen der Problembewältigung kategorisiert. Repräsentanten dieser Typen werden aufgesucht und angeregt, in Einzelgesprächen ihre Situation und Visionen eingehender darzulegen.
Die Relevanz der Männlichkeitsproblematik wird sich vermutlich gerade darin zeigen, was die jungen Männer an Zukunftsvorstellungen entwickeln: ob sie als Jungunternehmer ihre zuknftigen Frauen auf Händen tragen werden ob sie nach längerem emanzipatorischem Studium ihre Partnerin suchen, die auch in selbstbewusstem Widerspruch und menschlicher Solidarität mit ihnen Zukunft, mit oder ohne Kinder, im Beruf beiderseits oder in Sorge für die Familie als Hausfrau oder Hausmann tragen werden, beide möglicher Weise auch nur in Teilzeitarbeit beschäftigt oder ob sie die Zukunft abwarten auf sich zukommen lassen wollen, eher keine Fixierungen
Die Gleichberechtigung und soziale Stellung von Frauen in einer Gesellschaft sind einige der wichtigsten lndikatoren für den sozialen Fortschritt in einem Land. Die vorliegende Arbeit untersucht diesen Zusammenhang für die Türkei anhand von verschiedenen Faktoren wie Analphabetenrate, Schulbildung, Gesundheitsversorgung, Arbeitslohn oder Frauenanteil an den Beschaftigten. Die Ergebnisse werden im Hinblick auf einen miiglichen Beitritt der Türkei in die
Europaische Union (EU) kritisch bewertet. Dabei ist ein starkes West-Ost-Gefalle eines der herausragenden Merkmale, wodurch es für die Türkei noch ein sehr langer Weg in die EU sein wird.
Purpose – Learner autonomy enables an individual to learn how to cope with novelties without seeking help from others. Considering the rapid changes and transformations of the 21st century, it has
become essential for teachers to possess this characteristic. Thus, their level of learner autonomy should be determined. The purpose of this two-phased study was to adapt the Autonomous Learning Scale into Turkish and to investigate academic motivation and self efficacy as predictors of autonomous learning.
Methodology – In the first phase of the study, the Autonomous Learning Scale was adapted into Turkish with the participation of 335 pre-service teachers. In the second phase, a survey method was used to investigate the autonomous learning of 776 pre-service
teachers in terms of a number of demographic variables, along with academic self-efficacy and academic motivation.
Findings – For the first phase, the confirmatory factor analysis showed that the Autonomous Learning Scale was a valid and reliable tool to be used with Turkish samples. For the second phase, regression analysis revealed that academic self-efficacy and academic motivation were significant predictors of autonomous
learning among pre-service teachers. Additionally, their autonomous learning significantly differed in terms of department, high school type and gender. Furthermore, the GPAs of the pre-service teachers were significantly correlated with their autonomous learning levels.
Significance – The Turkish version of the Autonomous Learning Scale is presented to researchers. The relationships between autonomous learning and self-efficacy along with motivation have been asserted in a number of studies. The present study not only confirmed the correlations among these variables, but also revealed
the predictive power of these variables on autonomous learning.
Therefore, teacher educators and policy makers may gain insights from these findings.
advantages of portfolio. Results of this study indicated that the majority of the examined papers described how portfolios are used, why they are used and what they are found out in their study. However, a few paper mentioned how they are assembled, organized, and reflected upon the contents of the portfolio in their study.
Keywords: portfolio, evaluation of portfolios
In today's world, it is important to transform theoretical knowledge into practice to follow and manage rapid changes in technology. Prospective teachers need to be well educated to improve teacher quality. In order to do that, they are required to have enough theoretical knowledge and practice in a real classroom environment. Therefore, the 'teaching practice' course is compulsory in faculties of education. With this course, prospective teachers are able to teach in real classrooms with a mentor. The purpose of this srudy is to determine mentors' opinions and suggestions about teaching practices that prospective teachers need to perform. The sample of this stlldy consists of 19 mentors who are still teaching in elementary schools in Tokat city, Turkey. 12 semi-structirred questions were used to collect data with a qualitative methodology. According to results of this srudy, it is revealed that prospective teachers have difficulty in classroom management and communication; they come to class unprepared; they do not want to come to the classroom to teach. Mentors think that prospective teachers do not have enough content knowledge and instruction skills.
Ertürk (1975:9), eğitim sözcüğünün Türkçe’de birbirinden farklı en azından altı anlamı ifade edecek biçimde kullanıldığını söylemektedir. Bunlar:
1.Disiplin,
2. Sosyal hizmet,
3. Kazantı,
4. Öğrenim,
5. Sosyal kurum ve
6. Kasıtlı kültürleme sürecidir.
Eğitim literatüründe yer alan değişik eğitim tanımlarından bazıları aşağıda verilmiştir (Fidan,1986:10).
Eğitim,
-Geniş anlamda, bireylerin toplumun standartlarını, inançlarını ve yaşama yollarını kazanmasında etkili olan tüm sosyal süreçlerdir.
-Kişinin yaşadığı toplum içinde değeri olan, yetenek tutum ve diğer davranış biçimlerini geliştirdiği süreçlerin tümüdür.
-Seçilmiş ve kontrollü bir çevrenin (özellikle okulun) etkisi altında sosyal yeterlik ve optimum bireysel gelişmeyi sağlayan sosyal bir süreçtir.
-Eğitim, önceden saptanmış esaslara göre insanların davranışlarında belli gelişmeler sağlamaya yarayan planlı etkiler dizgesidir.
Felsefi görüşlere göre de eğitimin tanımı değişmektedir. Sözgelişi idealistlere göre insanın bilinçlice ve özgürce Allah’a ulaşmak için sürdürdüğü biteviye çabalardır. Realizme göre eğitim; yeni kuşağa kültürel mirası aktararak onları topluma uyuma hazırlama sürecidir. Pragmatizme göre eğitim; kişiyi yaşantıları inşa yoluyla yeniden yetiştirme sürecidir. Marxizme göre eğitim; insanı çok yönlü eğitime doğayı denetleyerek onu değiştirecek ve üretimde bulunacak biçimde yetiştirme sürecidir. Natüralizme göre eğitim; kişinin doğal olgunlaşmasını artırma ve onun bu özelliğini göstermesini sağlama işidir (Sönmez,1991:41-42).
Bu tanımları çoğaltmak mümkündür. Ülkemizde eğitim camiasında geniş kabul gören ve Ertürk tarafından yapılan tanıma göre eğitim; “bireyin davranışında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme sürecidir” (Ertürk,1975:12).
Son zamanlarda “genetik mühendisliğindeki” gelişmeler, fiziksel uyarımlar sonucu beyinde biyo-kimyasal değişmelerin olduğunu ortaya koymakta ve oluşan bu biyo-kimyasal değişmeler öğrenme olarak tanımlanabilmektedir. Öğrenmenin bu yeni görüntüsünden hareketle eğitim, çevre ayarlaması yoluyla kişinin beyninde istendik biyo-kimyasal değişmeler oluşturma süreci biçiminde ele alınabilir.
Yukarıda yapılan çeşitli eğitim tanımlarının da ortak yanı eğitimin bir “süreç”oluşudur. Özetle eğitim bir ”davranış değiştirme sürecidir.” Bu süreç sonunda bireyde davranış değişikliğinin olması beklenmektedir. Ayrıca bu davranışın istendik yani olumlu yönde olması amaçlanmakta ve kasıtlı yapılmaktadır. Bu bakımdan eğitim “kasıtlı kültürleme süreci “ olarak da tanımlanmaktadır.
Eğitim nasıl tanımlanırsa tanımlansın temelinde şu özelliklerin bulunduğu söylenebilir:
1. Nesne (obje) olarak insanın alınması,
2. Nesnenin hali hazırdaki durumunun yetersiz kabul edilmesi,
3. Nesnenin istendik yönde değiştirilmesi,
4. Bu iş için çevrenin ayarlanması, yani tutarlı, etkin araç, gereç, strateji, yöntem, teknik vb. gibi uyarıcıların devreye sokulması,
5. Nesnenin istendik davranışları (hedefleri) kazanıp kazanmadığın yoklanması gerekir. Kazandıysa hedeflerin, davranışların, çevre ayarlamasındaki araç-gereç, uyarıcılar, strateji, yöntem, tekniklerin vb. elde tutulması, kazanmadıysa, bunların ya onarılması ya yenilenmesi, ya da atılması, eksiklerinin tamamlanması ve yanlışların düzeltilmesi gibi işlemleri kapsar .
Tüm bu görüşlerin ve verilerin ışığında eğitim; “çevre ayarlaması yoluyla kişinin davranışlarını istendik yönde değiştirme ve değerlendirme süreci” olarak tanımlanabilir (Sönmez, 1991:43).
Eğitimin yukarıda yapılan tüm tanımlamalarında “eğitimin bir süreç olduğu” hep vurgulanmaktadır. Bu itibarla eğitimi “eğitim bir davranış değitirme sürecidir” biçiminde kısaca tanımlamak mümkündür. Ancak, bu tanım eğitsel anlamda yetersiz bir tanımdır. Bu tanıma şu soruyu sormak gerekir: “Eğitim nasıl bir süreçtir?” Bu sorunun yanıtı şu üç unsuru içermelidir: (1) yaşantı ürünü, (2) kasıtlı, (3) istendik (olumlu).
Tanımlarda yer almamasına rağmen eğitimciler eğitim sürecinin üç temel özelliğinin daha olduğu konusunda hem fikirdirler. Bunlar; (1) Eğitim uzun bir süreçtir, (2) Uzun olduğu için de pahalı bir süreçtir ve (3) Geriye dönüşü imkansız bir süreçtir. İşte bu özellikler eğitimi rast gele bir süreç olmaktan çıkarır. Bu uzun ve pahalı süreçte yanlışa hemen hemen hiç yer yoktur. Bu yüzden eğitim ciddi ve son derece önemli bir süreçtir denilebilir.
Eğitimle İlgili Diğer Bazı Temel Kavramlar
Yukarıda eğitimin bir süreç olduğu belirtilmektedir. Kelime olarak süreç, ”belli bir sonuca ulaşmak veya bir oluşumu gerçekleştirmek için birbirini izleyen olayların ya da durumların akışıdır.” şeklinde tanımlanabilir. Eğitim sürecini birbirini izleyen ve birbiri üzerine biriken öğrenme ve öğretme olayları oluşturur. Birbiriyle iç içe hatta bir madalyonun farklı yüzü gibi kabul edilen bu iki kavram aşağıda açıklanmaktadır:
Öğrenme: Davranışta nispeten kalıcı bir değişmenin olması demektir. Bireyin davranışında böyle bir değişiklik olduğu zaman onun yeni davranışı öğrendiği kabul edilir. Bu da önceden yaptığı bir şeyi farklı biçimde yapması ya da yapmaması şeklinde kendini gösterir.
Öğrenme yoluyla insanlar bilgi, beceri, tutum ve değerler kazanırlar. Konuşmak, birlikte yaşamak, bisiklete binmek, keman çalmak vb. günlük yaşamın gerektirdiği binlerce davranış hep öğrenme yoluyla elde edilir. Bu yüzden insan davranışlarının pek çoğu öğrenme ürünüdür demek yerinde olur. Buna karşın bireyin, şiddetli ışık ve ses karşısında irkilme gibi davranışları (refleksleri) öğrenmediği ve bunları doğuştan getirdiği kabul edilir. Bunun yanında bireyin örneğin ilaç, alkol gibi maddelerin etkisiyle sadece bir veya birkaç kez gösterdiği davranışlar öğrenme ürünü olarak kabul edilmemektedir.
Özçelik (1989:1), bir davranışın öğrenme ürünü sayıla bilmesi için onu, “(1) bireyin sonradan kazanmış olması ve (2) en azından belli bir kararlılıkla göstermeye başlaması” gerektiğine işaret etmektedir.
Öğrenmenin bireyde nasıl oluştuğu ve buna dayalı olarak öğrenmenin tanımı konusunda psikologlar arasında tam bir beraberlik yoktur. Çeşitli öğrenme kuramları öğrenmeyi kendi bakış açılarından tanımlamaktadırlar. Günümüzde öğrenmeyi tam olarak tanımlayan bir kuramdan söz etmek olanaksızdır. Ancak, bu kuramlar öğrenmenin doğasının açıklamakta eğitimcilere önemli ölçüde yol gösterici bir niteliğe sahiptirler (Bkz: 5. Bölüm).
Fidan (1986:13) psikologların, öğrenmenin varlığını, genel olarak, şu üç ölçüte dayalı olarak incelediklerini söylemektedir. Bunlar:
1. Davranışlarda bir değişme olmalıdır.
2. Davranışlardaki değişme kalıcı olmalıdır.
3. Davranışlardaki değişme, kişinin çevresiyle etkileşimi sonucu (bir yaşantı ürünü) olmalıdır.
Bu açıklamalardan sonra, öğrenmenin “ne” olduğunu daha iyi anlamak için “öğrenme kabul edilmeyen” şu üç durum ve değişmeleri ortaya koymak gerekmektedir. Bu durum ve değişmeler:
1. Doğuştan getirdiğimiz tepkiler ya da tepki yönelimleri:
Bunlara kısaca içgüdüsel davranışlar ya da “refleksler” de denilebilir. Örneğin: bireyin kuvvetli ışık, ses ya da benzeri bir etki karşısında gözlerini kıpması, nefes alıp vermesi ve dizkapağının altına vurulunca ayağını hızla yukarıya kaldırması birer refleks hareketidir. Birey bu davranış biçimleriyle dünyaya gelir, bunları sonradan öğrenmez ve bunlar bireyin gelişimi boyunca bir değişikliğe uğramaz.
Three fundamental university
reforms have been implemented since the Republican Period in Turkey. The first one was accepted in 1933, the second one in 1946, and the last one in 1981. in these three periods, the matter of autonomy and democracy in the universities was discussed in public opinion. in almost each reform movement, the formation of upper and main units of a university and a faculty, and the
duties of the units were considered as the main criteria
of democracy and autonomy in the universities. In this study, the formation of administrative units of a university and their duties in these reform movements were discussed in a comparative manner. While the
administrators of universities were appointed to posts in 1933 and 1981 , election system was adopted in l946. To surn up, the reform of 1933 brought on administration in which the individuals were effective; the reform of 1946 brought an administratlon in which the committees were effective; the reform of 1981 brought an administration in which the individuals within the universities, as well as within the Higher Education Council, were affectlve in decision making. it is necessary for our universitles to have the autonomy criteria in the universities of developed countries. Whether or not the judgements exist in law related to the autonomy; universities
should be the institutions in which democratic common law is applied. The concept of university autonomy should not only be perceived as administrative autonomy, it should alsa be evaluated with the other dimensions of
autonomy such as financial and academic autonomy.
Keywords: University reform, Democratic University,
Autonomy i Universities.
ENLIGHTENMENT DURING THE REPUCLIC PERIOD AND VILLAGE INSTITUTES
Village institutes are one of the basic stones of enlightenment during Republic period. Mustafa Kemal always emphasized that the essential war that was against the illiteracy was going on even after the Independence War. After the monarchy, 80% of the public would live in villages and also 98% of women were illiterate.
However, a number of revolutions were made from 'Tevhid-i Tedrisat' (union of education) to 'Harf inkılabı' (Letter revolution) but it was impossible to send teachers for the public living in villages and building schools for them. Protecting and adopting of the Repuclic was only possible by enlightening Turkish public. The 1940s in which
village institutes were established, the scene wasn't different. The residents of the cities and the towns in those years and 61 % of the students who were to compulsory education and only 19% of residents in villages would attend the schools having three to five classes. One of the targets of the village institutes was to send
missionare to educate the villagers in health, agriculture and such kind of services. Vital improvements were provided by institutes that numbered to twenty-one. With the emergence of multi-party system in 1946, these institutions faced with various kinds of critics and attacks. Just for 7 years after their establishment, their
curriculum were altered before 1947. After then the 1950 election, health of departments were omitted. Finally, in 1954 they were completely abolished. About 1O year-running institutes were always the very subject of discussions for nearly half a century. Many agreements and disagreements were declared towards them during
their activities. What is to be done at this time is to present functions and importance of those institutes in our education system without exaggerating and ignoring.
Key Words : Village institutes, enlightenment, teacher training, multi-party system
Selbstreport
Junge männliche Deutsch-Türken schreiben über ihre Familienerziehung, ihre Schullaufbahn und den Schulerfolg, über Studium und Ausbildung und über die Frage, wie sie sich in ihrer Männlichkeit sehen und fühlen.
(Hypo-)These: Die männlichen Jugendlichen türkischer Herkunft in Deutschland stehen im Konflikt zwischen „harter“ und „weicher“ Männlichkeit, d.h. zwischen Machismo und dem von (türkischen) jungen Frauen eher gewünschten „sensiblen Mann“. Bei dieser Rollenfindung erfahren sie weder von Seiten ihrer Väter noch von Seiten ihrer Mütter eine stärkende Begleitung. Sie wenden sich ggf. an die Peers bzw. Gangs, um sich ihrer Männlichkeit in Abenteuer, Rumhängen, „Anmache“ beim weiblichen Geschlecht oder auch in „waghalsigen“ kriminellen oder kriminogenen Aktivitäten ihrer Männlichkeit zu vergewissern. Bildung hat in diesem Spiel oft keine exzellente Bedeutung, könnte sie aber haben, wenn die Zusammenhänge interkultureller und globaler Art thematisiert und zu durchschauen versucht würden.
In den Selbstreport können diese und andere Schwierigkeiten, Lösungswege und Unlösbarkeiten beschrieben werden.
Gruppendiskussion
In der Gruppendiskussion, zu der alle „Selbstreporter“ eingeladen werden, fokusieren sie ihre Schwierigkeiten, Problemdeutungen und –lösungen anhand Visualisierungen a la Paulo Freire, kommen in ein Bewusstsein bildendes Gespräch und focusieren die Probleme.
Aufgrund der Diskussion werden verschiedene Typen der Problembewältigung kategorisiert. Repräsentanten dieser Typen werden aufgesucht und angeregt, in Einzelgesprächen ihre Situation und Visionen eingehender darzulegen.
Die Relevanz der Männlichkeitsproblematik wird sich vermutlich gerade darin zeigen, was die jungen Männer an Zukunftsvorstellungen entwickeln: ob sie als Jungunternehmer ihre zuknftigen Frauen auf Händen tragen werden ob sie nach längerem emanzipatorischem Studium ihre Partnerin suchen, die auch in selbstbewusstem Widerspruch und menschlicher Solidarität mit ihnen Zukunft, mit oder ohne Kinder, im Beruf beiderseits oder in Sorge für die Familie als Hausfrau oder Hausmann tragen werden, beide möglicher Weise auch nur in Teilzeitarbeit beschäftigt oder ob sie die Zukunft abwarten auf sich zukommen lassen wollen, eher keine Fixierungen
Die Gleichberechtigung und soziale Stellung von Frauen in einer Gesellschaft sind einige der wichtigsten lndikatoren für den sozialen Fortschritt in einem Land. Die vorliegende Arbeit untersucht diesen Zusammenhang für die Türkei anhand von verschiedenen Faktoren wie Analphabetenrate, Schulbildung, Gesundheitsversorgung, Arbeitslohn oder Frauenanteil an den Beschaftigten. Die Ergebnisse werden im Hinblick auf einen miiglichen Beitritt der Türkei in die
Europaische Union (EU) kritisch bewertet. Dabei ist ein starkes West-Ost-Gefalle eines der herausragenden Merkmale, wodurch es für die Türkei noch ein sehr langer Weg in die EU sein wird.
Purpose – Learner autonomy enables an individual to learn how to cope with novelties without seeking help from others. Considering the rapid changes and transformations of the 21st century, it has
become essential for teachers to possess this characteristic. Thus, their level of learner autonomy should be determined. The purpose of this two-phased study was to adapt the Autonomous Learning Scale into Turkish and to investigate academic motivation and self efficacy as predictors of autonomous learning.
Methodology – In the first phase of the study, the Autonomous Learning Scale was adapted into Turkish with the participation of 335 pre-service teachers. In the second phase, a survey method was used to investigate the autonomous learning of 776 pre-service
teachers in terms of a number of demographic variables, along with academic self-efficacy and academic motivation.
Findings – For the first phase, the confirmatory factor analysis showed that the Autonomous Learning Scale was a valid and reliable tool to be used with Turkish samples. For the second phase, regression analysis revealed that academic self-efficacy and academic motivation were significant predictors of autonomous
learning among pre-service teachers. Additionally, their autonomous learning significantly differed in terms of department, high school type and gender. Furthermore, the GPAs of the pre-service teachers were significantly correlated with their autonomous learning levels.
Significance – The Turkish version of the Autonomous Learning Scale is presented to researchers. The relationships between autonomous learning and self-efficacy along with motivation have been asserted in a number of studies. The present study not only confirmed the correlations among these variables, but also revealed
the predictive power of these variables on autonomous learning.
Therefore, teacher educators and policy makers may gain insights from these findings.
advantages of portfolio. Results of this study indicated that the majority of the examined papers described how portfolios are used, why they are used and what they are found out in their study. However, a few paper mentioned how they are assembled, organized, and reflected upon the contents of the portfolio in their study.
Keywords: portfolio, evaluation of portfolios
In today's world, it is important to transform theoretical knowledge into practice to follow and manage rapid changes in technology. Prospective teachers need to be well educated to improve teacher quality. In order to do that, they are required to have enough theoretical knowledge and practice in a real classroom environment. Therefore, the 'teaching practice' course is compulsory in faculties of education. With this course, prospective teachers are able to teach in real classrooms with a mentor. The purpose of this srudy is to determine mentors' opinions and suggestions about teaching practices that prospective teachers need to perform. The sample of this stlldy consists of 19 mentors who are still teaching in elementary schools in Tokat city, Turkey. 12 semi-structirred questions were used to collect data with a qualitative methodology. According to results of this srudy, it is revealed that prospective teachers have difficulty in classroom management and communication; they come to class unprepared; they do not want to come to the classroom to teach. Mentors think that prospective teachers do not have enough content knowledge and instruction skills.
Ertürk (1975:9), eğitim sözcüğünün Türkçe’de birbirinden farklı en azından altı anlamı ifade edecek biçimde kullanıldığını söylemektedir. Bunlar:
1.Disiplin,
2. Sosyal hizmet,
3. Kazantı,
4. Öğrenim,
5. Sosyal kurum ve
6. Kasıtlı kültürleme sürecidir.
Eğitim literatüründe yer alan değişik eğitim tanımlarından bazıları aşağıda verilmiştir (Fidan,1986:10).
Eğitim,
-Geniş anlamda, bireylerin toplumun standartlarını, inançlarını ve yaşama yollarını kazanmasında etkili olan tüm sosyal süreçlerdir.
-Kişinin yaşadığı toplum içinde değeri olan, yetenek tutum ve diğer davranış biçimlerini geliştirdiği süreçlerin tümüdür.
-Seçilmiş ve kontrollü bir çevrenin (özellikle okulun) etkisi altında sosyal yeterlik ve optimum bireysel gelişmeyi sağlayan sosyal bir süreçtir.
-Eğitim, önceden saptanmış esaslara göre insanların davranışlarında belli gelişmeler sağlamaya yarayan planlı etkiler dizgesidir.
Felsefi görüşlere göre de eğitimin tanımı değişmektedir. Sözgelişi idealistlere göre insanın bilinçlice ve özgürce Allah’a ulaşmak için sürdürdüğü biteviye çabalardır. Realizme göre eğitim; yeni kuşağa kültürel mirası aktararak onları topluma uyuma hazırlama sürecidir. Pragmatizme göre eğitim; kişiyi yaşantıları inşa yoluyla yeniden yetiştirme sürecidir. Marxizme göre eğitim; insanı çok yönlü eğitime doğayı denetleyerek onu değiştirecek ve üretimde bulunacak biçimde yetiştirme sürecidir. Natüralizme göre eğitim; kişinin doğal olgunlaşmasını artırma ve onun bu özelliğini göstermesini sağlama işidir (Sönmez,1991:41-42).
Bu tanımları çoğaltmak mümkündür. Ülkemizde eğitim camiasında geniş kabul gören ve Ertürk tarafından yapılan tanıma göre eğitim; “bireyin davranışında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme sürecidir” (Ertürk,1975:12).
Son zamanlarda “genetik mühendisliğindeki” gelişmeler, fiziksel uyarımlar sonucu beyinde biyo-kimyasal değişmelerin olduğunu ortaya koymakta ve oluşan bu biyo-kimyasal değişmeler öğrenme olarak tanımlanabilmektedir. Öğrenmenin bu yeni görüntüsünden hareketle eğitim, çevre ayarlaması yoluyla kişinin beyninde istendik biyo-kimyasal değişmeler oluşturma süreci biçiminde ele alınabilir.
Yukarıda yapılan çeşitli eğitim tanımlarının da ortak yanı eğitimin bir “süreç”oluşudur. Özetle eğitim bir ”davranış değiştirme sürecidir.” Bu süreç sonunda bireyde davranış değişikliğinin olması beklenmektedir. Ayrıca bu davranışın istendik yani olumlu yönde olması amaçlanmakta ve kasıtlı yapılmaktadır. Bu bakımdan eğitim “kasıtlı kültürleme süreci “ olarak da tanımlanmaktadır.
Eğitim nasıl tanımlanırsa tanımlansın temelinde şu özelliklerin bulunduğu söylenebilir:
1. Nesne (obje) olarak insanın alınması,
2. Nesnenin hali hazırdaki durumunun yetersiz kabul edilmesi,
3. Nesnenin istendik yönde değiştirilmesi,
4. Bu iş için çevrenin ayarlanması, yani tutarlı, etkin araç, gereç, strateji, yöntem, teknik vb. gibi uyarıcıların devreye sokulması,
5. Nesnenin istendik davranışları (hedefleri) kazanıp kazanmadığın yoklanması gerekir. Kazandıysa hedeflerin, davranışların, çevre ayarlamasındaki araç-gereç, uyarıcılar, strateji, yöntem, tekniklerin vb. elde tutulması, kazanmadıysa, bunların ya onarılması ya yenilenmesi, ya da atılması, eksiklerinin tamamlanması ve yanlışların düzeltilmesi gibi işlemleri kapsar .
Tüm bu görüşlerin ve verilerin ışığında eğitim; “çevre ayarlaması yoluyla kişinin davranışlarını istendik yönde değiştirme ve değerlendirme süreci” olarak tanımlanabilir (Sönmez, 1991:43).
Eğitimin yukarıda yapılan tüm tanımlamalarında “eğitimin bir süreç olduğu” hep vurgulanmaktadır. Bu itibarla eğitimi “eğitim bir davranış değitirme sürecidir” biçiminde kısaca tanımlamak mümkündür. Ancak, bu tanım eğitsel anlamda yetersiz bir tanımdır. Bu tanıma şu soruyu sormak gerekir: “Eğitim nasıl bir süreçtir?” Bu sorunun yanıtı şu üç unsuru içermelidir: (1) yaşantı ürünü, (2) kasıtlı, (3) istendik (olumlu).
Tanımlarda yer almamasına rağmen eğitimciler eğitim sürecinin üç temel özelliğinin daha olduğu konusunda hem fikirdirler. Bunlar; (1) Eğitim uzun bir süreçtir, (2) Uzun olduğu için de pahalı bir süreçtir ve (3) Geriye dönüşü imkansız bir süreçtir. İşte bu özellikler eğitimi rast gele bir süreç olmaktan çıkarır. Bu uzun ve pahalı süreçte yanlışa hemen hemen hiç yer yoktur. Bu yüzden eğitim ciddi ve son derece önemli bir süreçtir denilebilir.
Eğitimle İlgili Diğer Bazı Temel Kavramlar
Yukarıda eğitimin bir süreç olduğu belirtilmektedir. Kelime olarak süreç, ”belli bir sonuca ulaşmak veya bir oluşumu gerçekleştirmek için birbirini izleyen olayların ya da durumların akışıdır.” şeklinde tanımlanabilir. Eğitim sürecini birbirini izleyen ve birbiri üzerine biriken öğrenme ve öğretme olayları oluşturur. Birbiriyle iç içe hatta bir madalyonun farklı yüzü gibi kabul edilen bu iki kavram aşağıda açıklanmaktadır:
Öğrenme: Davranışta nispeten kalıcı bir değişmenin olması demektir. Bireyin davranışında böyle bir değişiklik olduğu zaman onun yeni davranışı öğrendiği kabul edilir. Bu da önceden yaptığı bir şeyi farklı biçimde yapması ya da yapmaması şeklinde kendini gösterir.
Öğrenme yoluyla insanlar bilgi, beceri, tutum ve değerler kazanırlar. Konuşmak, birlikte yaşamak, bisiklete binmek, keman çalmak vb. günlük yaşamın gerektirdiği binlerce davranış hep öğrenme yoluyla elde edilir. Bu yüzden insan davranışlarının pek çoğu öğrenme ürünüdür demek yerinde olur. Buna karşın bireyin, şiddetli ışık ve ses karşısında irkilme gibi davranışları (refleksleri) öğrenmediği ve bunları doğuştan getirdiği kabul edilir. Bunun yanında bireyin örneğin ilaç, alkol gibi maddelerin etkisiyle sadece bir veya birkaç kez gösterdiği davranışlar öğrenme ürünü olarak kabul edilmemektedir.
Özçelik (1989:1), bir davranışın öğrenme ürünü sayıla bilmesi için onu, “(1) bireyin sonradan kazanmış olması ve (2) en azından belli bir kararlılıkla göstermeye başlaması” gerektiğine işaret etmektedir.
Öğrenmenin bireyde nasıl oluştuğu ve buna dayalı olarak öğrenmenin tanımı konusunda psikologlar arasında tam bir beraberlik yoktur. Çeşitli öğrenme kuramları öğrenmeyi kendi bakış açılarından tanımlamaktadırlar. Günümüzde öğrenmeyi tam olarak tanımlayan bir kuramdan söz etmek olanaksızdır. Ancak, bu kuramlar öğrenmenin doğasının açıklamakta eğitimcilere önemli ölçüde yol gösterici bir niteliğe sahiptirler (Bkz: 5. Bölüm).
Fidan (1986:13) psikologların, öğrenmenin varlığını, genel olarak, şu üç ölçüte dayalı olarak incelediklerini söylemektedir. Bunlar:
1. Davranışlarda bir değişme olmalıdır.
2. Davranışlardaki değişme kalıcı olmalıdır.
3. Davranışlardaki değişme, kişinin çevresiyle etkileşimi sonucu (bir yaşantı ürünü) olmalıdır.
Bu açıklamalardan sonra, öğrenmenin “ne” olduğunu daha iyi anlamak için “öğrenme kabul edilmeyen” şu üç durum ve değişmeleri ortaya koymak gerekmektedir. Bu durum ve değişmeler:
1. Doğuştan getirdiğimiz tepkiler ya da tepki yönelimleri:
Bunlara kısaca içgüdüsel davranışlar ya da “refleksler” de denilebilir. Örneğin: bireyin kuvvetli ışık, ses ya da benzeri bir etki karşısında gözlerini kıpması, nefes alıp vermesi ve dizkapağının altına vurulunca ayağını hızla yukarıya kaldırması birer refleks hareketidir. Birey bu davranış biçimleriyle dünyaya gelir, bunları sonradan öğrenmez ve bunlar bireyin gelişimi boyunca bir değişikliğe uğramaz.
Three fundamental university
reforms have been implemented since the Republican Period in Turkey. The first one was accepted in 1933, the second one in 1946, and the last one in 1981. in these three periods, the matter of autonomy and democracy in the universities was discussed in public opinion. in almost each reform movement, the formation of upper and main units of a university and a faculty, and the
duties of the units were considered as the main criteria
of democracy and autonomy in the universities. In this study, the formation of administrative units of a university and their duties in these reform movements were discussed in a comparative manner. While the
administrators of universities were appointed to posts in 1933 and 1981 , election system was adopted in l946. To surn up, the reform of 1933 brought on administration in which the individuals were effective; the reform of 1946 brought an administratlon in which the committees were effective; the reform of 1981 brought an administration in which the individuals within the universities, as well as within the Higher Education Council, were affectlve in decision making. it is necessary for our universitles to have the autonomy criteria in the universities of developed countries. Whether or not the judgements exist in law related to the autonomy; universities
should be the institutions in which democratic common law is applied. The concept of university autonomy should not only be perceived as administrative autonomy, it should alsa be evaluated with the other dimensions of
autonomy such as financial and academic autonomy.
Keywords: University reform, Democratic University,
Autonomy i Universities.
Drucker'a (1994, s. 16) göre de gerçek ve kontrol edici kaynak dediğimiz o kader çizici "üretim faktörü" şimdi artık ne kapitaldir, ne toprak, ne de emek; bilgidir, o kader çizici "üretim faktörü". Başka bir deyişle 21. yy’da bilim, teknoloji ve iyi yetişmiş insangücü, artık başta gelen üretim faktörleri arasında sayılmaktadır. Bunun yanında çağımızda bilgi üretiminin hızı, geçmişle kıyaslanamayacak ölçüde artış göstermiştir. Öyle ki, bilginin birkaç yılda bir katlanarak arttığı, özellikle de fen bilimleri alanında üretilen bilgi ve teknolojinin üç-beş yıl, hatta ayda eskidiği ve geçerliliğini yitirdiği gö-rülmektedir
Bilgi ve teknolojideki bu hızlı değişme sonucunda bireylerin topluma uyum sağlamaları için öğrenmeleri gereken davranış sayısı artmakta, bu arada bireylerin öğrenmesi gereken bazı kavramlar, ilkeler ve uygulamalar da değişikliğe uğramaktadır (Senemoğlu 1987, s. 1)
On dokuzuncu yüzyılın sonlarında daha büyük ivme kazanan bilgi üre-timi bu gün, özellikle gelişmiş ülkeler arasında bir yarış halini almıştır. Bu yarış yaşamakta olduğumuz 21. yüzyılda da acımasız biçimde sürmektedir. Hızlı bilgi üretimi veya bilgi erozyonu olarak da adlandırılabilecek bu de-ğişmeler, bilginin gelecek kuşaklara aktarımı sorununu da beraberinde ge-tirmektedir. Günümüzde bireylerin, başta yaşamlarını sürdürmek, sonra toplumsal üyelik görevlerini yerine getirmek ve toplumda bir konum sağ-lamak için öğrenmeleri gereken davranışları, ilkel toplumlarda olduğu gibi, doğal bir süreçte kendi kendilerine veya aileden ve toplumdan öğrenmeleri çoğu kez olanaksızdır.
Eğitimin ve özellikle de niteliğinin gelişmişliğin yegâne ölçütü olarak ka-bul edildiği çağımızda gelişmiş ülkeler, bilginin üretimi kadar onun gelecek kuşaklara en etkin ve verimli bir biçimde aktarımına da büyük önem ver-mektedirler. Çünkü bireyin davranışlarında kasıtlı ve istendik değişiklikler meydana getirme süreci (Ertürk 1975, s. 12) olarak tanımlanan eğitim, ol-dukça uzun ve pahalı bir süreçtir.
İlköğretimde Sınıf Yönetiminin Anlamı ve Önemi (Prof. Dr. Mehmet Durdu KARSLI)
Sınıfın Fiziksel Düzeni (Yrd. Doç. Dr. Hilal KAZU)
İlköğretim Okulunda Olumlu Sınıf Ortamı Oluşturma ve Sürdürme (Prof. Dr. Mehmet ARSLAN)
İletişimde Etkililik ve Verimlilik (Yrd. Doç. Dr. Elife DOĞAN)
Sınıf Yönetimi Modelleri (Yrd. Doç. Dr. Yusuf CERİT)
Sınıfta Disiplin Sağlama Kuram ve Uygulamalar (Yrd. Doç. Dr. Birol Yiğit)
Sınıf İçi Kurallar Geliştirme ve Uygulama (Yrd. Doç. Dr. Mesut SAĞNAK)
Davranış Yönetimi (Yrd. Doç. Dr. Ahmet YIKMIŞ)
Öğrenci Davranışlarını Etkileyen Sınıf İçi ve Sınıf Dışı Faktörler (Yrd. Doç. Dr. Şükrü ADA)
Sınıf Yönetiminde Yaşam Becerileri (Yrd. Doç. Dr. Nehir SERT)
Sınıfta Zaman Yönetimi (Yrd. Doç. Dr. Turgut KARAKÖSE)
Çok klasik bir deyiş olsa da, bu hızlı değişime uyum sağlamada anahtar rol "eğitim" dedir. Geniş anlamda eğitim, dar anlamda öğrenme-öğretme alanında ortaya çıkan kuram ve yaklaşımların uygulamaya taşınması ülkemizin geleceği bakımından önem taşımaktadır. Bizler dedelerimizin, bizim çocuklarımız ve turunlarımız da bizim yetiştiğimiz sistemle eğitiliyorlarsa burada bir yanlışlık var demektir.
Bu çalışmada, öncelikle öğrenmenin nörofizyolojisi üzerinde durulmuş, sonra sırasıyla bilgiyi işleme kuramı (Cognitif learning), yürütücü biliş (metacognition), yapılandırmacılık (Construktivism), yansıtmacılık (Reflectivisim), Çoklu Zeka Kuramı (Multiple Intelligenz Theori), Özerk öğrenme (Otonom learning), gibi yaklaşımlar ele lınmaktadır.
Research Interests:
Lifelong Learning, Constructivism, Multiple Intelligences, Metacognition, Open and Distance Education, and 3 more
students’ maths fear and variables cause to this fear. The group of research includes
of 1948 students who have education in 3th,4th,5th,6th,7th,and 8th grades at the
primary schools from The Ministry of National Education in Sivas City during the
Academic year 2010–2011. “Fear scale to maths”’ which is 22 items, prepared by
researcher is used as a means of obtaining data.
Reliability coefficient of Scale is counted as = .907. For validity studies of scale ,
Professional opinion and factor analysis are profited .In addition ,their opinions
about maths fear are taken as applying the parent – teacher meeting forms to 140
students, 20 teachers,70 parents.
Descriptive statistics, t test of unrelated samplings, One-way analysis of variance,
Sheffe test, H test of Kruksal Wallis and U test of Mann Whitney are used on analysis
of data.
According to this research’s consequences, levels of primary students’ maths fear are
low. Levels of school girls’ maths fear are lower than levels of school boys’ maths
fear. Levels of primary students’ maths fear differentiate in regard to sex of teacher.
Levels of maths fear differentiate in regard to levels of students’ class. Accordingly,
as level of class is high ,maths fear increases. As maths notes of students increase,
maths fear decreases. Levels of primary students’ maths fear differentiate in regard to
educational status of parent. As the educational status of parent is high, level of
student’s maths fear decreases. Maths fear differentiates in regard to total monthly
incomes of parent. As level of income increases, maths fears of students decrease.Some of the interview forms are prepared and some interviews are held for the
students, parents and teachers at the qualitative section of the research. For thispurpose the interview questions asked the students (three questions), parents (two
questions) and teachers (three questions) individually. In this qualitative research, we
interview 140 elementary school students, 70 parents and 20 mathematic teachers in
public elementary schools that are randomly determined in Turkey. The results show
that one-quarter of the students are afraid of mathematics, experience stress as a
result of extreme importance the families impose to math course, not be satisfied that
courses have been trained with the existing teaching methods and techniques. As an
overall conclusion, elementary school students 'levels of math fear, and this is
causing math fear as students' general fear of the variables investigated in this
research was low. The parents attribute the greatest importance to mathematics, and
teachers need to change their traditional approaches of mathematic teaching to a more
moderate and democratic one. The suggestions are presented at the end of the paper
for best practices to alleviate students’ math fear.
Keywords: Mathematic, fear, maths fear, primary education
ogretmen gorU~lerine dayah olarak belirlemek amac1yla yap 1ln11 ~1lr .. Ara~t1rmada normal geli~im gOsteren Ogrencilerin engelli akranlanna yonelik
tutumlanmn s1mfa, cinsiyete, engelli yak1m, karde~i .. vs. olup olmad1g1 durumlanna gore anlamh bir farkhhk olup olmad1g1 saptanmaya
cah~1lm1 ~11r. Ara~llrmanm evrenini 2010-2011 y1hnda Sivas ilinde ilkogretim 1.kademede normal geli~im gOsteren Ogrenciler ve Ogretmenler
olu~turmaktad1r. Ara~tmnamn Orneklemi Sivas iii Merkezinde bulunan bir ilkogretim okulunun random yoluyla secilmi~ 208 Ogrenciden ve
I Ss1mf ogretmeninden olu~maktad1r. Ara~llrmada nitel ve nice) veriler birlikte ku llamlm1~1l r. Ara~hrmada veri toplama arac1 olarak, normal
geli~im gosteren ogrencilere Siperstein(l 980) tarafmdan geli~tirilen ve <;:iftci(l 997) tarafindan TOrkce'ye uyarlanan "Etkinlik Tercih Formu"
uygulann11~11r. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, frekans, standart sapma ve i l i~kisiz Orneklemler t-testi ve bag1ms1z Orneklemler icin tek
yonlil varyans analizi kullamhm~t1r. Eide edilen bulgular SPSS 15 Paket Program1 kullamlarak analiz edilm i~ ve sonuclan yorumla nm1~hr.
Bu nun yam s1ra ara~llrmaya kat1lan Ogretmenlerle yan yapilandmln11~ mOlakat uygulanm1~t1r. Ogretmenlere ara~llrmac1 tarafindan belirlenen 6
ac1k uclu soru sorulmu~tur. Eide edilen bulgular tablola~t1nlm1~ ve sonuclan yorumlannu~llr. Ara~llrmamn sonucunda Ogrencilerin engellilere
yOnelik olumlu tutum geli~tirdikleri gOrUlmii~tOr. Aynca Ogrencilcrin cinsiyet degi~kenleri ac1smdan anlamh bir fark bulunamam1~tir. 4. ve 5.
s1mf Ogrencilerinin 3. s1111f Ogrenci lerine gore daha olumlu bir tutum geli~tirdikl eri ve engelli yak1m olan ogrencilerin daha olumlu tutum
geli~tirdikleri sonucuna vanl 1111~11 r. S1mf ogretmenleri ise olumlu tutumlann nedeninin ~efkat ve yard1mseverlik, olumsuz tutumlann nedenini ise
korku ve cekingenlik olarak belirtmi~lerdir. S1mf Ogretmenleri olumlu tutum geli~tirmek amac1yla drama etkinliklerinin yap1labilecegini
vurgulam1~lard1r.
degerlendirmek amac1yla bir olcek geli~tirmektir. Bu amacla ha z1rlanan 30 maddelik taslak olcek, Sivas II Merkczi MEB'e bagh okullarda
gorev yapan I 00 sm1f ogretmenine uygulan1111~t1r. Ara~tlrma verilerinin analizinde SPSS 15 .0 kulla111l1111~ ve bu ara ~!irm a lar sonucunda
madde say1s1 28'e indirilrni~tir. Bu maddelerden I 5'i olumlu, 13 'il olumsuzdur. Olyegin gilvenirligi icin yap1lan ca h~malar sonucunda
cronbach alpha gilvcnirlik katsay1S1 a=.953 olarak bulunmu~tur.
Ana/itar Kelime/er: Ders kitab1, etkinlik degerlendirme, matematik
sadece t~~r1k b1lg1ye sahip olmak onemli oldugu kadar bunu pratige doni..i§turebilmek ve bu ·
yolla geh~1me katk1da bulunmak gOnOmOz dOnyas1n1n bir gerekliligi haline gelmi§tir. Her
alanda oldugu gibi h1zh degi§melerin ya§and1g1 egitim alan1nda da ogretmen kalitesini
art1rmak. Oz~.r_: teorik-pratik dengesini kurabilen ve potansiyellerini en Ost dOzeyde
kullanab1len ogretmen adaylar1 yeti§tirmek ve onlar1n teoride ogrendikleri bilgileri pratige
ge<;irmelerine izin verecek ortamlar1n olu§turularak bu tor ger<;ek ortamlarda deneyim sahibi
olmalar1 desteklenmelidir. 6gretmen yeti§tirme sisteminde ogretmenlik uygulamas1n1n
kaliteli bir §ekilde uygulanmas1nda ogretim Oyesinin ve uygulama ogretmeninin
yonlendirmesi etkilidir. Bunun i<;in egitim fakOltelerinde ogretmen adaylar1na bilgilerini
deneyime donO§tOrebilecekleri bir ders olarak 'Ogretmenlik Uygulamas1' dersleri
verilmektedir. Bu ders kapsam1nda ogretmen adaylar1ndan haftada bir gun ger<;ek s1n1f
ortamrnda uygulama ogretmeni ve dersin ogretim Oyesinin de e§lik ettigi uygulama dersleri
ger<;ekle~tirmelerine olanak verilmi§tir. Bu uygulamalarda ogretim Oyesinin oldugu kadar
uygulama ogretmenlerinin pay1 da yads1namayacak kadar bOyOktOr.
Gaspıralı’nın 35 yıla yakın süre yayınladığı bu gazetenin Türk fikir hayatında önemli bir yeri
bulunmaktadır. Samimi bir Türk milliyetçisi olan Gaspıralı’nın gazeteciliği yanında gerçek bir
fikir adamı, eğitimci ve öğretmen olduğu bilinmektedir. Yaptığı ilk ve önemli iş "Usûl-i
Cedid", "Usûl-i Savtiye" adları ile tarihe giren yeni mekteplerin Türkistan’da açılması
olmuştur. İsmail Gaspıralı'nın açtığı yeni mektepler kısa bir süre sonra yasadışı ve "dine
aykırı" olduğu gerekçesi ile mutaassıb görevliler tarafından kapatılmıştır. Ama bu kadarı da
toplum içinde yenilikçi, aydın harekete karşı ilgi toplamaya yeterli olmuş; "Tercüman"
gazetesinin okur sayısının hızla artmasını sağlamıştır.
İsmail Gaspıralı, eğitim sürecinin ilk basamağı olan çocuk eğitimi için "Usul-i Cedid"
yöntemini geliştirirken, XIX. yüzyıl Avrupa pedagojisini benimseyen çağdaş Rus
pedagoglarının tecrübelerinden yararlanmıştı. "Usûl-i Cedid"in bazı görünüşleri o dönemde
İslam medreselerinde de mevcuttu. Fakat program içeriği, pozitif ilimlerin geniş uygulanması
ve pedagojik usul bakımından Gaspıralı'nın geliştirdiği yöntem gerçekten yeniydi. Bu da
İsmail Gaspıralı'nın kendi çağından ne kadar ileri gittiğini gösteriyordu.
O, 1884'te telif ettiği "Hoca-i Sibyan" eseri ile çağdaş mekteb kurmanın esas yöntemlerini
açıklamıştı. Ondan sonra muellif yeni okul hocalarının kılavuzu olan "Rehber-i Muallimin"
adlı kitabını yayınladı. Şunu da belirtmek lazım ki, İslam aleminde çağdaş pedagoji bundan
daha önce oluşmuş ve uygulanmaya geçmişti. Osmanlı Dönminde, 1868'de Ahmed Midhad'ın
"Hoca-i Evvel" kitabı yayınlnmış ve bu eser Türk eğitimcileri içinde onun "Birinci Muallim"
unvanını kazanmasına sebep olmuştur.
Bu basamakta çocuk bir yandan yeni bir sosyal ortama uyum sağlamak için mücadele ederken öte yandan öğrenimin temelini oluşturan ilk okuma ve yazma öğrenmek için mücadele vermektedir. Bu mücadele onun için hayati öneme haizdir. Hatta anne-baba, öğretmenler kısaca bütün çevre onun bu ilk okuma ve yazmadaki başarısına bakarak, çoğu kez de acımasızca, onun gelecekte, halk arasında söylenen biçimiyle, adam olup olmayacağına karar vereceklerdir.Ülkemizde ilk okuma-yazma öğretimi, ilköğretim birinci kademenin ilk sınıfında Türkçe derslerinde yürütülmektedir.
Yeni ilköğretim programında yapılan radikal değişikliklerin başında ilkokuma yazma öğretiminde Ses Temelli Cümle Yöntemi nin uygulanacağı, aynı zamanda ilkokuma yazma öğretimine BitiGik Eğik Yazı ile başlanacağı ve bütün yazıların bitişik eğik yazı ile yazılacağı vurgulanmıştır. Programda bitişik eğik yazı kullanımının gerekçeleri aşağıdaki biçimde açıklanmıştır
Germany, which reorganized its industry after the second world war, met a serious work force
insufficiency in 1960’s and tried to compensate this work force deficit from developing
countries. During these years there occurred big worker immigration to Germany from
Turkey, which had a serious unemployment problem and an active population. The problems
that could have stemmed from such an immigration movement did not receive enough and
serious attention neither from Turkey, which sent the workers nor from Germany, which
invited these workers. On contrary, these workers were considered as foreign currency
income by Turkish government, and as cheap workforce by German government. In addition,
German government believed that these were guest workers and when the due day came they
would go back to their countries. However, Turkish workers started to call their families to
Germany from 1970’s on and had the purpose of staying in this country in long term. In this
country, where third generation has been receiving education, the education and integration
problems of Turkish children have always been on the agenda. They have various educational
problems from pre-school education and vocational education to higher education.
Furthermore, they came across with the thread from various fundamentalist religious or
political organizations. In our age, as there have occurred such approaches as multiculturalizm
and crossculturalizm, realistic steps have to be taken in order to avoid the dangers that might
stem from the integration problems of Turkish youth in Germany.
In this study, such an integration problem will be discussed and some practical solutions will
be put forward.
Key words: European Union, German Education System, foreigners, children of Turkish workers, educational problems.