Muhakemat Risale-i Nur Araştırmaları Dergisi, 2024
Abstract It is important to know the periodic characteristics of Kurdish culture in order to unde... more Abstract It is important to know the periodic characteristics of Kurdish culture in order to understand Bediüzzaman’s political socialization. Indeed, the reflections of this culture in the process of encountering modernity and within the traditional texture are also included in the texts of Bediüzzaman Said Nursi from the Old Said period. The way the Old Said, whom we can define as the “Kurdish Said,” included Kurdish culture in his texts also gives an idea about the form Kurdish culture took through Islam and tradition in the process of facing modernity. When we look at the fact that Said Nursi included the classical peaks of Kurdish poetry such as Melayê Cizîrî (Molla Ahmed-i Cezirî), prominent Sufis such as Mela Abdurrahman-ı Cami (Molla Mosque), Kurdish epics such as Qewlê Newala Sîsebanê and various proverbs and idioms in the texts he wrote in the later periods of his life, the key role of Kurdish culture in understanding Bediüzzaman and his thought becomes more apparent. The identity problem that emerged during the process of Kurdish culture’s encounter with nationalism and the way it affected the identities Bediuzzaman had through the modern state and Islam in his life is also one of the main discussion topics of this study. The aim of the study is to trace this culture in Bediuzzaman’s life and works from a historical sociological perspective and to reveal its impact on his political socialization. For this purpose, a brief critique will be made of approaches that understand Bediuzzaman exclusively through Kurdish identity and culture and approaches that reject/ ignore this relationship, based on works that shed light on the socio-political structure of the period, Bediuzzaman’s own works and biographies written about him. Keywords: Political socialization, Kurdish culture, Kurdish nationalism, Said-i Kurdi, Said-i Nursi
Ictihadin konusu olmasi gereken siyasetin/siyasi meselelerin itikadi alana tasinmis olmasi, Islam... more Ictihadin konusu olmasi gereken siyasetin/siyasi meselelerin itikadi alana tasinmis olmasi, Islam dusunce tarihindeki en buyuk “eksen kaymasi”dir. Siyasetin bu sekilde mutlaklastirilarak askinlastirilmasi, bir taraftan tekfir mekanizmasi uzerinden bir otekilestirme uretirken, diger taraftan istibdadi Musluman toplumlarda siyasi mesruiyetin zati bir niteligi haline getirmistir. Said Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat gorunumlu asiriliklardan sakinarak, ifrat ve tefrit uclari arasinda istikameti temsil eden vasat/muktesit bir siyaset anlayisini benimsemeyi ifade eder. Siyaseti mutlaklastirma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir imkan alani olarak nisbilestirirken musbetlestirerek, farkliliklari veri olarak kabul eden nazari alana tasimak suretiyle Islam ile otokrasi arasina bir tecrit duvari koyar; boylece demokratik Islami bir anlayisi ahlaki bir zemin uzerinde vazeder.
Criticism of Rasmus Paludan's act of burning a copy of the Qur'an in front of the Turkish Embassy... more Criticism of Rasmus Paludan's act of burning a copy of the Qur'an in front of the Turkish Embassy in Stockholm on January 21, 2023, in the context of freedom of expression, hate speech, and real politics
21 Ocak 2023'te Rasmus Paludan'ın Stockholm'de Türkiye Büyükelçiliği önünde Kur'an nüshası yakma eyleminin ifade hürriyeti, nefret söylemi ve reel politik bağlamında eleştirisi
Sezai Karakoç, as a poet-thinker, is the subject of this article in the context of intellectual r... more Sezai Karakoç, as a poet-thinker, is the subject of this article in the context of intellectual responsibility, which points to the intellectual and moral ground in which the thought and stance he put forward through the perspective of "Islamic civilization". Drawing upon the perspective that Edward W. Said developed on intellectual responsibility, a transition to the Muslim intellectual is made and the adaptation of this concept is discussed with reference to M. Abid Jabiri. While the behavior matrix required by the responsibility framework of the Muslim intellectual towards the society he lives in and the forms this matrix takes in Karakoç's life are evaluated within the historicity of the period in which Karakoç lived, attention is also drawn to the way his idea, art and action are affected by the "contradictions in his temperament".
İslam devleti fikri özellikle Batı sömürgeciliği karşısında İslam'a dayalı bağımsızlık fikrinin i... more İslam devleti fikri özellikle Batı sömürgeciliği karşısında İslam'a dayalı bağımsızlık fikrinin iktidar zemini olarak ortaya çıkmıştır. Siyasi ıslahat çabalarının meşruiyet referansı olarak kullanılan bu fikir, Hilafetin kaldırılmasından sonra muhalif İslami hareketlerin hem ilham kaynağı hem de gaye-i hayali olmuştur. Bu fikrin siyasi iktidara uzandığı örneklerde ise taabbüdî boyutun işlevini kaybettiği ve halk üzerinde tahakküm ve egemenlik kurmayı esas alan, çoğunlukla elitizme dayalı hâkimiyetçi anlayışın hükümran olduğu görülmektedir. Sekülerizmin insani varoluşu bu dünya ile sınırlayan siyasi tasavvurundan azade olarak, gayb ve şehadet âlemlerinin birlikteliğine dayalı, zahir ile batının eş zamanlı varlığını hayata taşıyan, iktidarı bir amaç değil bir mecra olarak gören yeni bir İslam devleti fikri ise pratik karşılığının oluşmasını beklemektedir.
SEARCH FOR AN ETHNO-SECULAR DELIMITATION OF TURKISH NATIONAL IDENTITY IN THE KEMALIST ERA (1924-1... more SEARCH FOR AN ETHNO-SECULAR DELIMITATION OF TURKISH NATIONAL IDENTITY IN THE KEMALIST ERA (1924-1938) WITH PARTICULAR REFERENCE TO THE ETHNICIST CONCEPTION OF KEMALIST NATIONALISM
Katre, Uluslararasi Insan Arastirmalari Dergisi, 2016
Mahluk olma noktasında eşitlik = Mabudiyetten uzak olma noktasında eşitlik Öz Bu çalışmada, Said ... more Mahluk olma noktasında eşitlik = Mabudiyetten uzak olma noktasında eşitlik Öz Bu çalışmada, Said Nursi'nin 'ene' konusundaki mülahazalarından hareketle, teşebbüh-ü bi'l-vacip (teomorfizm) düşüncesi etrafında, nübüvvet geleneği karşısında konumlandırdığı felsefi geleneğe yönelttiği eleştiri değerlendirilmekte ve bu çerçevede antik Yunan toplumundaki Tanrı-insan ilişkisi ve bunun Platon ve Aristo'nun etik felsefelerine yansıma biçimleri ele alınmaktadır. Her iki düşünür de insan-Tanrı arasında geçişliliği kabul ettiği için, insani ve toplumsal kemalin nihai hedefi olarak Tanrı-insan olmayı önermektedir. Nebevi gelenek ise insanı, varlık düzleminin "imkân" katına koyarken, Tanrı'yı "vacip" olan alanda görür. Bu da ikisi arasında zorunlu bir geçişsizliği beraberinde getirir. İnsanî kemal için "en iyi örnek" peygamberlerin ortaya koyduğu "sünnet"tir. İnsanın dikey bir sıçrayışla vücub alanına katılmak istemesi, yani teşebbüh-ü bi'l-vacip fikri, enenin nominal varlığını terk ederek gerçeklik kazanma teşebbüsüdür. Said Nursi, bu yüzden, bir hakikat dili olarak felsefenin yüceltilmesini eleştirirken, felsefe geleneğinin nübüvvet geleneğine tabi olmasının zorunluluğuna atıfta bulunur.
Katre Uluslararası İnsan Araştırmaları Dergisi, Jun 2019
Abstract
The fact that politics as an issue area has been well embedded
in the realm of Islamic b... more Abstract The fact that politics as an issue area has been well embedded in the realm of Islamic belief is a manifestation of the hijacking of an issue that needs to be tackled as intrinsically open to dissent, which represents an evident shift of axis in the history of the Muslim political thought. The transcendentalization of politics via absolutization as suchled to otherization through the mechanism of tekfir(ascription of infidelity) on the one hand, and made autocracy an intrinsic feature of Muslim polities, on the other. Said Nursi’s taking of refuge from politics to Allah aims to avoid from extremes in the forms of tekfir and autocracy, and suggests a balanced(free from extremes) view of politics. This conception ascribes a positive atribute to politics by relativizing it as a democratic opportunity space, and thus posits a wall of isolation between Islam and autocracy thanks to carrying it into the realm of speculation open to legitimate dissent. This is to sanctify the moral basis of an Islamic validation of democratic politics. Öz İçtihadın konusu olması gereken siyasetin/siyasî meselelerin itikadi alana taşınmış olması, İslâm düşünce tarihindeki en önemli “eksen kaymalarından” biridir. Siyasetin bu şekilde mutlaklaştırılarak aşkınlaştırılması, bir taraftan tekfir mekanizması üzerinden bir ötekileştirme üretirken, diğer taraftan istibdadı Müslüman toplumlarda siyasî meşruiyetin zati bir niteliği haline getirmiştir. Said Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat görünümlü aşırılıklardan sakınarak, ifrat ve tefrit uçları arasında istikameti temsil eden vasat/muktesid bir siyaset anlayışını benimsemeyi ifade eder. Siyaseti mutlaklaştırma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir imkan alanı olarak nisbileştirirken müsbetleştirerek, farklılıkları veri olarak kabul eden nazari alana taşımak suretiyle İslâm ile otokrasi arasına bir tecrit duvarı koyar; böylece demokratik İslâmî bir anlayışı ahlaki bir zemin üzerinden inşa eder.
In this paper, Said Nursi’s principle of the positive action as a variant of the tradition of sa... more In this paper, Said Nursi’s principle of the positive action as a variant of the tradition of sabr (patience) is treated through a brief description of its essential components, with particular attention to the form of opposition it prescribes against oppression and unjust political regimes: attaining basic rights and liberties under non-Islamic despotic and/or secularist regimes prevailing in the Muslim World via a unique practice of seemingly “passive” activism characterized by a “politics of non-politics” based on non-acceptance and non-participation short of political and/or violent struggle, the protection of public order by observing absolute justice (Adalet-i mahza), endeavor-based course of action instead of result-oriented activism, and sabr (patience) against oppression. It maps positive action as a universal Islamic method for serving belief and peace.
Journal of Conservative Thought /Muhafazakar Düşünce Dergisi, 2018
ABSTRACT
The political manifestation of the New Right,
which characterized the 1980s in Turkey vi... more ABSTRACT The political manifestation of the New Right, which characterized the 1980s in Turkey via Turgut Ozal’s ANAP (Motherland Party) took on nationalist, social democrat, conservative and liberal tints while it can be described best as a populism underlined by political pragmatism with opposing threats including autocracy, democracy, liberalism and conservatism. The personal religiosity of Turgut Özal, his attachment to classical economic liberalism and his realist-conservative posture in the realms of social policy, security and foreign policy can best be understood in the context of the New Right framework. The fact that he shifted as his basic engagement, from the question “Who should rule?” during his tenure as prime minister to the question of “How to rule?” during his presidency reflect the evolution of his eclectic populism with liberal-conservative pragmatism. Forging identification with the people, Ozal’s populist reformism left a permanent mark on the evolution of the Turkish political system. In the present article, I will take up the elements of Ozal’s populist reformist political stance over the axis of autocracy-democracy and liberalism-conservatism within the political conjuncture circumscribed by the New Right politics, and contend that his ambiguous political personality leaves all the wholesale assertions regarding him without justification. Keywords: Turgut Ozal, New Right, Populism, Informalism, Autocracy, Democracy, Liberalism, Conservatism.
ÖZ 80’li yıllara damgasını vuran Yeni Sağ siyasetin Türkiye’de Turgut Özal’lı ANAP’ta yansıyan siyasi görünümü, milliyetçi, sosyal demokrat, muhafazakâr ve liberal renklerde yansımasını bulan, kimi zaman demokrat, kimi zaman otokrat, bazen liberal, bazen muhafazakâr görünüme bürünen ama her durumda siyasi pragmatizm üzerinden tanımlanabilecek bir popülizmdir. Turgut Özal’ın kişisel dindarlığı, ekonomik anlamda klasik liberalizme bağlılığı, sosyal konularla güvenlik ve dış politikada muhafazakârlık ve realizmin iç içe geçtiği politik bakışı, esas itibariyle “Yeni Sağ” bir çerçeve içine oturtulabilir. Başbakanlık döneminde “Kim yönetmeli?” sorusu üzerinden biçimlenen siyasi kariyerinin, Cumhurbaşkanlığı döneminde “Nasıl yönetmeli?” sorusuna kayması, Özal’ın eklektik ve pragmatik bir nitelik taşısa da, esas itibariyle liberal ve muhafazakâr renkler taşıyan popülizminin tekâmül seyrini yansıtır. Halkla özdeşim kuran, kendinde halkı, halkta kendini gören Özal’ın popülist reformizmi, Türkiye siyasi tarihinde kalıcı iz bırakan bir siyasi sürecin temsilidir. Bu çalışmada, Yeni Sağ siyasetin belirlediği konjonktür içinde, Özal’ın popülist-reformist siyaset çizgisinin bileşenlerini otokratlık-demokratlık ve liberalizm-muhafazakârlık eksenlerinde ele alacak ve onun “siyasi müteşabih” kişiliğinin kendisi ile ilgili yapılan “toptancı” değerlendirmeleri karşılıksız bırakan bir niteliğe sahip olduğunu ileri süreceğim. Anahtar Kelimeler: Turgut Özal, Yeni Sağ, Popülizm, İnformellik, Otokratlık, Demokratlık, Liberalizm, Muhafazakârlık.
AK Partinin Haziran 2015'ten sonra siyasal bölünmenin ekseni haline getirdiği yerlilik ve millili... more AK Partinin Haziran 2015'ten sonra siyasal bölünmenin ekseni haline getirdiği yerlilik ve millilik söylemine eleştirel bir bakış. A Critical Glimps onto AK Party's New Political Discourse: Being Native and National
Öz Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur metinlerinin zatî olarak çoklu okumaya açık niteliği v... more Öz Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur metinlerinin zatî olarak çoklu okumaya açık niteliği veri alınarak, ferdî ve kolektif seviyelerde ortaya çıkan farklı anlama ve yorumlama tarzlarının ürettiği bazı problemler ve bunların sebepleri tartışılarak, bu metinlerin doğru anlaşılması ve yorumlanmasının " ihlas, bürhan ve çoğulluğu " veri alması gerektiği ileri sürülmektedir. Anahtar Kelimeler Anlama ve yorumlama, ihlas, çoğulluk, bürhan, METHODOLOGICAL AND SUBSTANTIVE CONSIDERATIONS IN UNDERSTANDING THE RISALE-I NUR TEXTS: SINCERETY (IHLAS), PROOF (BURHAN) AND PLURALITY Abstract The Risale-i Nur texts are inherently susceptible to plural understanding, which has given rise to multiplicity in its comprehension and interpretation. This state of affair has caused many problems both in common and scholarly endeavor. The trio of evidence-based reasoning, plurality and ihlas (considering consent of Allah only) is suggested as a proper methodology of " reading " .
The post-2013 process of settlement created a plural political environment conducive to the elab... more The post-2013 process of settlement created a plural political environment conducive to the elaboration of all political options for the solution of the agelong Kurdish issue in a peaceful and democratic way.
The reconstruction of historic cities has become entrenched in the Turkish political agenda due ... more The reconstruction of historic cities has become entrenched in the Turkish political agenda due to security operations against the PKK terrorists in the Sur district, the ancient heart of Diyarbakır, in the winter months of 2015-16. Out of 120,000 residents, one quarter flew from the city, and the city's historic legacy was heavily damaged. The social geography of the town has changed, and almost no one who returned home found the same home. A corollary of the material loss was the eradication of the signs and symbols of the childhood of the Sur residents. Both the spatial and temporal dimensions of their collective memory turned into an empty sheet. All this was caused by the city fights that erupted after PKK forces made Kurdish majority cities the battleground for their alleged " selfrule " and " selfdefense. " In so doing, the PKK tried to install itself as the " guerilla " fish in the sea of the Kurdish people, but failed to garner the support of the people and instead came into direct collision with the forces of the state. The end result was a fatal mistake for the PKK.
In the 7 June 2015 general elections in Turkey, nearly all components of Kurdish nationalism supp... more In the 7 June 2015 general elections in Turkey, nearly all components of Kurdish nationalism supported the Peoples’ Democracy Party (HDP). Particularly noticeable among them were Kurdish Islamist nationalists from such religio-political formations as Med-Zehra, Nubihar, Öze Dönüş Platform and Azadi. For the first time in republican history, Kurdish Islamists acquired publicity as the Islamist segment of the Kurdish national movement and created an Islamic political discourse that severely criticized the notion of Islamic fraternity as the Islamist mask of assimilationism. The emergence of Kurdish Islamism, its Islamic narrative, its secession from the ruling AK Party and its crystallization as the Islamist wing of the Kurdish national/ist movement have produced new challenges for Kurdish as well as Turkish politics.
The KCKPKK’s essentialism regarding Islam targeted sheikhs and aghas, the traditional loci of pow... more The KCKPKK’s essentialism regarding Islam targeted sheikhs and aghas, the traditional loci of powers in the Kurdish sociopolitical habitat. This essentialism has been qualified due to structural changes happened over time in the sociopolitical milieu coupled with the democratizing impact of participating to the political game. With the coming to power of the Justice and Development Party(AK Party), the KCK-PKK shifted its political discourse regarding Islam by aligning it with “the real” and “the true” Islam. The essentialism of KCK-PKK’s discourse abandoned the antagonistic stance against Islam by first adopting an instrumental approach to forming a Kurdish Islam, and then espousing a conciliatory position viewing Islam as an integral element of the Kurdish movement provided that it becomes functional as a justificatory tool. Despite all this, the KCK-PKK’s politico-ideological discourse is not free of the sporadic signs of secularist antagonism towards Islam.
Muhakemat Risale-i Nur Araştırmaları Dergisi, 2024
Abstract It is important to know the periodic characteristics of Kurdish culture in order to unde... more Abstract It is important to know the periodic characteristics of Kurdish culture in order to understand Bediüzzaman’s political socialization. Indeed, the reflections of this culture in the process of encountering modernity and within the traditional texture are also included in the texts of Bediüzzaman Said Nursi from the Old Said period. The way the Old Said, whom we can define as the “Kurdish Said,” included Kurdish culture in his texts also gives an idea about the form Kurdish culture took through Islam and tradition in the process of facing modernity. When we look at the fact that Said Nursi included the classical peaks of Kurdish poetry such as Melayê Cizîrî (Molla Ahmed-i Cezirî), prominent Sufis such as Mela Abdurrahman-ı Cami (Molla Mosque), Kurdish epics such as Qewlê Newala Sîsebanê and various proverbs and idioms in the texts he wrote in the later periods of his life, the key role of Kurdish culture in understanding Bediüzzaman and his thought becomes more apparent. The identity problem that emerged during the process of Kurdish culture’s encounter with nationalism and the way it affected the identities Bediuzzaman had through the modern state and Islam in his life is also one of the main discussion topics of this study. The aim of the study is to trace this culture in Bediuzzaman’s life and works from a historical sociological perspective and to reveal its impact on his political socialization. For this purpose, a brief critique will be made of approaches that understand Bediuzzaman exclusively through Kurdish identity and culture and approaches that reject/ ignore this relationship, based on works that shed light on the socio-political structure of the period, Bediuzzaman’s own works and biographies written about him. Keywords: Political socialization, Kurdish culture, Kurdish nationalism, Said-i Kurdi, Said-i Nursi
Ictihadin konusu olmasi gereken siyasetin/siyasi meselelerin itikadi alana tasinmis olmasi, Islam... more Ictihadin konusu olmasi gereken siyasetin/siyasi meselelerin itikadi alana tasinmis olmasi, Islam dusunce tarihindeki en buyuk “eksen kaymasi”dir. Siyasetin bu sekilde mutlaklastirilarak askinlastirilmasi, bir taraftan tekfir mekanizmasi uzerinden bir otekilestirme uretirken, diger taraftan istibdadi Musluman toplumlarda siyasi mesruiyetin zati bir niteligi haline getirmistir. Said Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat gorunumlu asiriliklardan sakinarak, ifrat ve tefrit uclari arasinda istikameti temsil eden vasat/muktesit bir siyaset anlayisini benimsemeyi ifade eder. Siyaseti mutlaklastirma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir imkan alani olarak nisbilestirirken musbetlestirerek, farkliliklari veri olarak kabul eden nazari alana tasimak suretiyle Islam ile otokrasi arasina bir tecrit duvari koyar; boylece demokratik Islami bir anlayisi ahlaki bir zemin uzerinde vazeder.
Criticism of Rasmus Paludan's act of burning a copy of the Qur'an in front of the Turkish Embassy... more Criticism of Rasmus Paludan's act of burning a copy of the Qur'an in front of the Turkish Embassy in Stockholm on January 21, 2023, in the context of freedom of expression, hate speech, and real politics
21 Ocak 2023'te Rasmus Paludan'ın Stockholm'de Türkiye Büyükelçiliği önünde Kur'an nüshası yakma eyleminin ifade hürriyeti, nefret söylemi ve reel politik bağlamında eleştirisi
Sezai Karakoç, as a poet-thinker, is the subject of this article in the context of intellectual r... more Sezai Karakoç, as a poet-thinker, is the subject of this article in the context of intellectual responsibility, which points to the intellectual and moral ground in which the thought and stance he put forward through the perspective of "Islamic civilization". Drawing upon the perspective that Edward W. Said developed on intellectual responsibility, a transition to the Muslim intellectual is made and the adaptation of this concept is discussed with reference to M. Abid Jabiri. While the behavior matrix required by the responsibility framework of the Muslim intellectual towards the society he lives in and the forms this matrix takes in Karakoç's life are evaluated within the historicity of the period in which Karakoç lived, attention is also drawn to the way his idea, art and action are affected by the "contradictions in his temperament".
İslam devleti fikri özellikle Batı sömürgeciliği karşısında İslam'a dayalı bağımsızlık fikrinin i... more İslam devleti fikri özellikle Batı sömürgeciliği karşısında İslam'a dayalı bağımsızlık fikrinin iktidar zemini olarak ortaya çıkmıştır. Siyasi ıslahat çabalarının meşruiyet referansı olarak kullanılan bu fikir, Hilafetin kaldırılmasından sonra muhalif İslami hareketlerin hem ilham kaynağı hem de gaye-i hayali olmuştur. Bu fikrin siyasi iktidara uzandığı örneklerde ise taabbüdî boyutun işlevini kaybettiği ve halk üzerinde tahakküm ve egemenlik kurmayı esas alan, çoğunlukla elitizme dayalı hâkimiyetçi anlayışın hükümran olduğu görülmektedir. Sekülerizmin insani varoluşu bu dünya ile sınırlayan siyasi tasavvurundan azade olarak, gayb ve şehadet âlemlerinin birlikteliğine dayalı, zahir ile batının eş zamanlı varlığını hayata taşıyan, iktidarı bir amaç değil bir mecra olarak gören yeni bir İslam devleti fikri ise pratik karşılığının oluşmasını beklemektedir.
SEARCH FOR AN ETHNO-SECULAR DELIMITATION OF TURKISH NATIONAL IDENTITY IN THE KEMALIST ERA (1924-1... more SEARCH FOR AN ETHNO-SECULAR DELIMITATION OF TURKISH NATIONAL IDENTITY IN THE KEMALIST ERA (1924-1938) WITH PARTICULAR REFERENCE TO THE ETHNICIST CONCEPTION OF KEMALIST NATIONALISM
Katre, Uluslararasi Insan Arastirmalari Dergisi, 2016
Mahluk olma noktasında eşitlik = Mabudiyetten uzak olma noktasında eşitlik Öz Bu çalışmada, Said ... more Mahluk olma noktasında eşitlik = Mabudiyetten uzak olma noktasında eşitlik Öz Bu çalışmada, Said Nursi'nin 'ene' konusundaki mülahazalarından hareketle, teşebbüh-ü bi'l-vacip (teomorfizm) düşüncesi etrafında, nübüvvet geleneği karşısında konumlandırdığı felsefi geleneğe yönelttiği eleştiri değerlendirilmekte ve bu çerçevede antik Yunan toplumundaki Tanrı-insan ilişkisi ve bunun Platon ve Aristo'nun etik felsefelerine yansıma biçimleri ele alınmaktadır. Her iki düşünür de insan-Tanrı arasında geçişliliği kabul ettiği için, insani ve toplumsal kemalin nihai hedefi olarak Tanrı-insan olmayı önermektedir. Nebevi gelenek ise insanı, varlık düzleminin "imkân" katına koyarken, Tanrı'yı "vacip" olan alanda görür. Bu da ikisi arasında zorunlu bir geçişsizliği beraberinde getirir. İnsanî kemal için "en iyi örnek" peygamberlerin ortaya koyduğu "sünnet"tir. İnsanın dikey bir sıçrayışla vücub alanına katılmak istemesi, yani teşebbüh-ü bi'l-vacip fikri, enenin nominal varlığını terk ederek gerçeklik kazanma teşebbüsüdür. Said Nursi, bu yüzden, bir hakikat dili olarak felsefenin yüceltilmesini eleştirirken, felsefe geleneğinin nübüvvet geleneğine tabi olmasının zorunluluğuna atıfta bulunur.
Katre Uluslararası İnsan Araştırmaları Dergisi, Jun 2019
Abstract
The fact that politics as an issue area has been well embedded
in the realm of Islamic b... more Abstract The fact that politics as an issue area has been well embedded in the realm of Islamic belief is a manifestation of the hijacking of an issue that needs to be tackled as intrinsically open to dissent, which represents an evident shift of axis in the history of the Muslim political thought. The transcendentalization of politics via absolutization as suchled to otherization through the mechanism of tekfir(ascription of infidelity) on the one hand, and made autocracy an intrinsic feature of Muslim polities, on the other. Said Nursi’s taking of refuge from politics to Allah aims to avoid from extremes in the forms of tekfir and autocracy, and suggests a balanced(free from extremes) view of politics. This conception ascribes a positive atribute to politics by relativizing it as a democratic opportunity space, and thus posits a wall of isolation between Islam and autocracy thanks to carrying it into the realm of speculation open to legitimate dissent. This is to sanctify the moral basis of an Islamic validation of democratic politics. Öz İçtihadın konusu olması gereken siyasetin/siyasî meselelerin itikadi alana taşınmış olması, İslâm düşünce tarihindeki en önemli “eksen kaymalarından” biridir. Siyasetin bu şekilde mutlaklaştırılarak aşkınlaştırılması, bir taraftan tekfir mekanizması üzerinden bir ötekileştirme üretirken, diğer taraftan istibdadı Müslüman toplumlarda siyasî meşruiyetin zati bir niteliği haline getirmiştir. Said Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat görünümlü aşırılıklardan sakınarak, ifrat ve tefrit uçları arasında istikameti temsil eden vasat/muktesid bir siyaset anlayışını benimsemeyi ifade eder. Siyaseti mutlaklaştırma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir imkan alanı olarak nisbileştirirken müsbetleştirerek, farklılıkları veri olarak kabul eden nazari alana taşımak suretiyle İslâm ile otokrasi arasına bir tecrit duvarı koyar; böylece demokratik İslâmî bir anlayışı ahlaki bir zemin üzerinden inşa eder.
In this paper, Said Nursi’s principle of the positive action as a variant of the tradition of sa... more In this paper, Said Nursi’s principle of the positive action as a variant of the tradition of sabr (patience) is treated through a brief description of its essential components, with particular attention to the form of opposition it prescribes against oppression and unjust political regimes: attaining basic rights and liberties under non-Islamic despotic and/or secularist regimes prevailing in the Muslim World via a unique practice of seemingly “passive” activism characterized by a “politics of non-politics” based on non-acceptance and non-participation short of political and/or violent struggle, the protection of public order by observing absolute justice (Adalet-i mahza), endeavor-based course of action instead of result-oriented activism, and sabr (patience) against oppression. It maps positive action as a universal Islamic method for serving belief and peace.
Journal of Conservative Thought /Muhafazakar Düşünce Dergisi, 2018
ABSTRACT
The political manifestation of the New Right,
which characterized the 1980s in Turkey vi... more ABSTRACT The political manifestation of the New Right, which characterized the 1980s in Turkey via Turgut Ozal’s ANAP (Motherland Party) took on nationalist, social democrat, conservative and liberal tints while it can be described best as a populism underlined by political pragmatism with opposing threats including autocracy, democracy, liberalism and conservatism. The personal religiosity of Turgut Özal, his attachment to classical economic liberalism and his realist-conservative posture in the realms of social policy, security and foreign policy can best be understood in the context of the New Right framework. The fact that he shifted as his basic engagement, from the question “Who should rule?” during his tenure as prime minister to the question of “How to rule?” during his presidency reflect the evolution of his eclectic populism with liberal-conservative pragmatism. Forging identification with the people, Ozal’s populist reformism left a permanent mark on the evolution of the Turkish political system. In the present article, I will take up the elements of Ozal’s populist reformist political stance over the axis of autocracy-democracy and liberalism-conservatism within the political conjuncture circumscribed by the New Right politics, and contend that his ambiguous political personality leaves all the wholesale assertions regarding him without justification. Keywords: Turgut Ozal, New Right, Populism, Informalism, Autocracy, Democracy, Liberalism, Conservatism.
ÖZ 80’li yıllara damgasını vuran Yeni Sağ siyasetin Türkiye’de Turgut Özal’lı ANAP’ta yansıyan siyasi görünümü, milliyetçi, sosyal demokrat, muhafazakâr ve liberal renklerde yansımasını bulan, kimi zaman demokrat, kimi zaman otokrat, bazen liberal, bazen muhafazakâr görünüme bürünen ama her durumda siyasi pragmatizm üzerinden tanımlanabilecek bir popülizmdir. Turgut Özal’ın kişisel dindarlığı, ekonomik anlamda klasik liberalizme bağlılığı, sosyal konularla güvenlik ve dış politikada muhafazakârlık ve realizmin iç içe geçtiği politik bakışı, esas itibariyle “Yeni Sağ” bir çerçeve içine oturtulabilir. Başbakanlık döneminde “Kim yönetmeli?” sorusu üzerinden biçimlenen siyasi kariyerinin, Cumhurbaşkanlığı döneminde “Nasıl yönetmeli?” sorusuna kayması, Özal’ın eklektik ve pragmatik bir nitelik taşısa da, esas itibariyle liberal ve muhafazakâr renkler taşıyan popülizminin tekâmül seyrini yansıtır. Halkla özdeşim kuran, kendinde halkı, halkta kendini gören Özal’ın popülist reformizmi, Türkiye siyasi tarihinde kalıcı iz bırakan bir siyasi sürecin temsilidir. Bu çalışmada, Yeni Sağ siyasetin belirlediği konjonktür içinde, Özal’ın popülist-reformist siyaset çizgisinin bileşenlerini otokratlık-demokratlık ve liberalizm-muhafazakârlık eksenlerinde ele alacak ve onun “siyasi müteşabih” kişiliğinin kendisi ile ilgili yapılan “toptancı” değerlendirmeleri karşılıksız bırakan bir niteliğe sahip olduğunu ileri süreceğim. Anahtar Kelimeler: Turgut Özal, Yeni Sağ, Popülizm, İnformellik, Otokratlık, Demokratlık, Liberalizm, Muhafazakârlık.
AK Partinin Haziran 2015'ten sonra siyasal bölünmenin ekseni haline getirdiği yerlilik ve millili... more AK Partinin Haziran 2015'ten sonra siyasal bölünmenin ekseni haline getirdiği yerlilik ve millilik söylemine eleştirel bir bakış. A Critical Glimps onto AK Party's New Political Discourse: Being Native and National
Öz Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur metinlerinin zatî olarak çoklu okumaya açık niteliği v... more Öz Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur metinlerinin zatî olarak çoklu okumaya açık niteliği veri alınarak, ferdî ve kolektif seviyelerde ortaya çıkan farklı anlama ve yorumlama tarzlarının ürettiği bazı problemler ve bunların sebepleri tartışılarak, bu metinlerin doğru anlaşılması ve yorumlanmasının " ihlas, bürhan ve çoğulluğu " veri alması gerektiği ileri sürülmektedir. Anahtar Kelimeler Anlama ve yorumlama, ihlas, çoğulluk, bürhan, METHODOLOGICAL AND SUBSTANTIVE CONSIDERATIONS IN UNDERSTANDING THE RISALE-I NUR TEXTS: SINCERETY (IHLAS), PROOF (BURHAN) AND PLURALITY Abstract The Risale-i Nur texts are inherently susceptible to plural understanding, which has given rise to multiplicity in its comprehension and interpretation. This state of affair has caused many problems both in common and scholarly endeavor. The trio of evidence-based reasoning, plurality and ihlas (considering consent of Allah only) is suggested as a proper methodology of " reading " .
The post-2013 process of settlement created a plural political environment conducive to the elab... more The post-2013 process of settlement created a plural political environment conducive to the elaboration of all political options for the solution of the agelong Kurdish issue in a peaceful and democratic way.
The reconstruction of historic cities has become entrenched in the Turkish political agenda due ... more The reconstruction of historic cities has become entrenched in the Turkish political agenda due to security operations against the PKK terrorists in the Sur district, the ancient heart of Diyarbakır, in the winter months of 2015-16. Out of 120,000 residents, one quarter flew from the city, and the city's historic legacy was heavily damaged. The social geography of the town has changed, and almost no one who returned home found the same home. A corollary of the material loss was the eradication of the signs and symbols of the childhood of the Sur residents. Both the spatial and temporal dimensions of their collective memory turned into an empty sheet. All this was caused by the city fights that erupted after PKK forces made Kurdish majority cities the battleground for their alleged " selfrule " and " selfdefense. " In so doing, the PKK tried to install itself as the " guerilla " fish in the sea of the Kurdish people, but failed to garner the support of the people and instead came into direct collision with the forces of the state. The end result was a fatal mistake for the PKK.
In the 7 June 2015 general elections in Turkey, nearly all components of Kurdish nationalism supp... more In the 7 June 2015 general elections in Turkey, nearly all components of Kurdish nationalism supported the Peoples’ Democracy Party (HDP). Particularly noticeable among them were Kurdish Islamist nationalists from such religio-political formations as Med-Zehra, Nubihar, Öze Dönüş Platform and Azadi. For the first time in republican history, Kurdish Islamists acquired publicity as the Islamist segment of the Kurdish national movement and created an Islamic political discourse that severely criticized the notion of Islamic fraternity as the Islamist mask of assimilationism. The emergence of Kurdish Islamism, its Islamic narrative, its secession from the ruling AK Party and its crystallization as the Islamist wing of the Kurdish national/ist movement have produced new challenges for Kurdish as well as Turkish politics.
The KCKPKK’s essentialism regarding Islam targeted sheikhs and aghas, the traditional loci of pow... more The KCKPKK’s essentialism regarding Islam targeted sheikhs and aghas, the traditional loci of powers in the Kurdish sociopolitical habitat. This essentialism has been qualified due to structural changes happened over time in the sociopolitical milieu coupled with the democratizing impact of participating to the political game. With the coming to power of the Justice and Development Party(AK Party), the KCK-PKK shifted its political discourse regarding Islam by aligning it with “the real” and “the true” Islam. The essentialism of KCK-PKK’s discourse abandoned the antagonistic stance against Islam by first adopting an instrumental approach to forming a Kurdish Islam, and then espousing a conciliatory position viewing Islam as an integral element of the Kurdish movement provided that it becomes functional as a justificatory tool. Despite all this, the KCK-PKK’s politico-ideological discourse is not free of the sporadic signs of secularist antagonism towards Islam.
Köşetaşları. Said Nursi'nin Düşünce Dünyası (Landmarks. Intellectual World of Said Nursi), 2021
The book deals with Said Nursi's ideas in his capacity as a Muslim scholar-inütellectual in the c... more The book deals with Said Nursi's ideas in his capacity as a Muslim scholar-inütellectual in the context of the Ottoman-Muslim modernization process at the time.
The main aim of this collection of essays is to contribute to the ongoing debate in Turkey and in... more The main aim of this collection of essays is to contribute to the ongoing debate in Turkey and in some European Union member states about the challenge of reconciling Islamic and secular values in the public realm with a view to rising Islamophobia in post 9/11 Europe. What can Turkey learn from the European experience and what insight can she provide for the EU in this regard is the main problematised issue. In attaining this goal, it brings together various scholars from miscellaneous disciplines, who reflect on whether there are any lessons for Turkey from Europe, and vice versa, in relation to the accommodation of Islamic beliefs and secular values. This work consists, essentially, of revised papers presented in a workshop held under the auspices of the European Science Foundation (ESF), in November 2009. The volume also includes some new contributions not addressed in the workshop. From the essays in this volume it could be concluded that religion has a role to play in public life in contemporary Europe; that the issue of Human Rights, Secularism, Democracy and Islam is an important topic that should be further examined; and finally, in relation to the protection of human rights in Turkey, the European Court of Human Rights has tended to take an overly conservative approach to the protection of religious freedom.
İktidar Her şey Değildir
Ahmet Yıldız
KARAKALEM YAYINLARI
Her gerçek kitap, onunla karşılaştı... more İktidar Her şey Değildir Ahmet Yıldız KARAKALEM YAYINLARI
Her gerçek kitap, onunla karşılaştıktan sonra, bizi eski halimizde bırakmaz, yapımıza yeni bir değer katar. İktidar Herşey Değildir, tam da böylesi bir yazılar toplamı. İnsanın aklını beğenmemesi için, aklından ötesini görebilmesi gerekirmiş. Ahmet Yıldız' ın düşünce dünyasını belki de en doğru bu söz yansıtıyor. "Söz" diyorum, çünkü bu yazıları okudukça, bir kez daha "Önce söz vardı" diye düşünüyoruz.
Yayın Tarihi 2005-01-10 ISBN 9758285335 Baskı Sayısı 1. Baskı Dil TÜRKÇE Sayfa Sayısı 191 Cilt Tipi Karton Kapak Kağıt Cinsi Kitap Kağıdı Boyut 13.5 x 19.5 cm
Cumhuriyetin Demokrasiyle İmtihanı
Ahmet Yıldız
Editör: M Akif Memmi
Ürün Kategorisi: İnceleme -... more Cumhuriyetin Demokrasiyle İmtihanı Ahmet Yıldız
Editör: M Akif Memmi Ürün Kategorisi: İnceleme - Araştırma Ürün Kodu: 6233027
ISBN: 9786051313481 Yayın Yönetmeni: Ali Erdoğan Yayın Danışmanı: Metin Karabaşoğlu Sayfa Düzeni: Said Demirtaş Kapak Tasarım: Gökhan Koç Sayfa Sayısı: 376 Ebatlar: 13.5 x 21 cm. Kağıt Cinsi: Book Paper Kapak Türü: Karton Kapak Baskı Tarihi: Kasım - 2012
Türkiye, resmî tarih algısını nihayet sorgular hale geldi. Ancak tarihe farklı yorumlarla farklı perspektiflerden bakılabileceği henüz yeterince anlaşılmış değil. Belki de bu anlaşılamadığı için, bugün Türkiye toplumunda bu kadar keskin gerilimler yaşanıyor. Elinizdeki kitap, bugünün önemli meselelerini kökenleri ile birlikte farklı bakış açılarıyla görebileceğiniz bir yol haritası sunuyor. Bunu yaparken de Cumhuriyetin kadınları, gayrimüslimleri, Kürtleri ve dindarları nasıl gördüğünü, ötekileştirdiklerine nasıl davrandığını; açıkçası 'Cumhuriyetin Demokrasiyle İmtihanı'nı ortaya koyuyor. Alanında uzman ve birbirinden farklı bakış açılarına sahip isimleri okurken, zihninizde yakın tarihle ilgili yeni pencereler açılacak.
Etkileşim Yayınları › İnceleme - Araştırma ›
Ulus Devletin Bunalımı Federalizm Ve Kürt Meselesi... more Etkileşim Yayınları › İnceleme - Araştırma ›
Ulus Devletin Bunalımı Federalizm Ve Kürt Meselesi Ahmet Yıldız
ISBN: 9789752698604 Yayın Yönetmeni: Ali Erdoğan Yayın Danışmanı: Metin Karabaşoğlu Kapak Tasarım: Ahmet Ay Sayfa Sayısı: 208 Ebatlar: 13.5 x 21 cm. Kağıt Cinsi: 2. Hamur Kapak Türü: Karton Kapak Baskı Tarihi: Kasım - 2010 Bu kitabı nesilkitap.com'dan satın alabilirsiniz.
Modern zamanların egemen devlet modelini, ulus-devletler oluşturuyor. Fransız İhtilali'nden bugüne imparatorluklar yıkılıp yerlerine ulus-devletler kurulurken, farklı etnik kökenlere sahip, farklı diller konuşan, farklı dinlere veya mezheplere mensup farklı uluslardan insanların bir 'ulus-devlet' kalıbı içinde nasıl bir arada tutulacağı ise, hep bir sorun olageldi. Milliyetçi hareketler imparatorluklardan ulus-devletler oluştururken mikro-milliyetçilikleri de körükledi ve her ulus-devlet kendi içinde yeni milliyetçi gerilimlerle yüzyüze geldi. Peki, modern zamanlarda farklılıkları tek bir devlet çatısı altında çatıştırmadan buluşturmak ne derece mümkün oluyor? Türkiye'nin bu noktada yaşadığı gerilimi aşmada, Kanada, İsviçre, İspanya gibi örnekler yol gösterici olabilir mi? Türkiye'de özelde Türk-Kürt ayrışması şeklinde beliren gerilimi aşmak için en uygun çözüm, bazılarının iddia ve talep ettiği gibi, federalizm midir? Milliyetçilik üzerine araştırmalarıyla tanınan Doç. Dr. Ahmet Yıldız, Ulus Devletin Bunalımı, 'norm'dan değil 'olgular'dan hareketle bütün bu soruları ele alıyor. Ve dünya ölçeğinde derin bir araştırmaya dayanan, herkes için şaşırtıcı bir sonuca ulaşıyor. Ulus Devletin Bunalımı, gerçeğin değil kurguların, aklıselimin değil öfkenin hâkim olduğu gerilimli bir alanda, kurgulardan ve korkulardan arınmış, olgulara ve sağduyuya dayalı bir bakış açısı sunuyor. Önümüze sağlıklı çıkış yolları sunan bir bakış açısı hem de...
Kemalizmin en önemli bakiyesi, milliyetçilik ya da medeniyetçilik kanalları üzerinden toplumun an... more Kemalizmin en önemli bakiyesi, milliyetçilik ya da medeniyetçilik kanalları üzerinden toplumun ana gövdesine, bu dünyacı bir hayatı benimsetmekte kaydettiği başarı. Dindarların milliyetçiliği, cemaatlerin devletçiliği, ulusalcıların ırkçı nefreti, Kürtlerin Kemalist milliyetçiliği yeniden üretmesi ama tüm bunların üzerinde insanların rahat meyliyle sürekli tüketime dayalı kapitalist hayat tarzını benimsemede geldiği nokta. Kemalizm, dünyayı dine tercih rejimidir. Bu kitapta ele alınmaya çalışılan Kemalizmin milliyetçilik ve medeniyetçilik yüzleri, dünyevileşmenin gerçekleştirildiği iki ana mecradır. Kemalizm zarfıyla ölürken mazrufuyla aramızda yaşamaya devam ediyor.
Türk ulusal kimliğine ilişkin hala süregiden tartışmaların kutuplarında iki tasavvur duruyor: Vat... more Türk ulusal kimliğine ilişkin hala süregiden tartışmaların kutuplarında iki tasavvur duruyor: Vatandaşlık esasına dayalı anlayış ve etnik-kültürel kimlik esasına dayalı anlayış. Ahmet Yıldız`ın incelemesi,Türkiyède milli kimliğin inşa sürecinde etnik-kültürel kimlik vurgusunun ve tazyikinin en güçlü olduğu evreyi ele alıyor: 1919-1939 Dönemi. Türk ulusal kimliğine ilişkin hala süregiden tartışmaların kutuplarında iki tasavvur duruyor: Vatandaşlık esasına dayalı anlayış ve etnik-kültürel kimlik esasına dayalı anlayış. Ahmet Yıldız`ın incelemesi,Türkiyède milli kimliğin inşa sürecinde etnik-kültürel kimlik vurgusunun ve tazyikinin en güçlü olduğu evreyi ele alıyor: 1919-1939 Dönemi. Milli kimliğin seküler iddiası ile onu zımnen-kısmen açıkça! kısıtlayan dinsel yükümler arasındaki gerilim bu dönemde belirgindir. Fakat asıl belirgin olan, milli kimliğin ve vatandaşlığın etnik yükemleridir. Kitabın önsözünde AyşeKadıoğlùnun belirttiği gibi, bu devrede halk, `hem vatandaş hem Türk olmakla vazifelendirilmiştir`.Etnisizm, müfredatta ve dil-tarih politikalarında, KürtMeselesìne ve gayrimüslüm azınlıklara bakışta, iskan ve tehcir uygulamalarında, asimilasyoncu önlemlerde bütünlüklü ve atak bir tutum olarak kendini gösterir. Ahmet Yıldız, milli kimliğin/vatandaşlığın etno-seküler çerçevesinin alabildiğine daraldığı bu dönemin tarihsel arkaplanını da, Türk milliyetçiliğinin Osmanlı`nın son evresinden MilliMücadelènin`zorakiçoğulculuğunà uzanan oluşum dönemine bakarak inceliyor. Sözkonusu döneme damgasını vuran etnisist milliyetçilik anlayışı, geçici veya tesadüfi midir; yoksaTürkiyèdeki resmi milli kimliği alttan alta belirleyen bir sürekliliği var mıdır? Ahmet Yıldız`ın sağlam bir teorik zemine, zengin ayrıntıya, özenli bir dile dayanan kitabı, bu kritik tartışmayı da uyarıyor.
Translation of spanish constitution and Rules of Procedure into Turkish with an introductıon to s... more Translation of spanish constitution and Rules of Procedure into Turkish with an introductıon to spanish constitutional system
meselesine bakışlarını ele aldı. Konuşmasına Türkiye'de anlamı üzerinde mutabık olunamayan tartış... more meselesine bakışlarını ele aldı. Konuşmasına Türkiye'de anlamı üzerinde mutabık olunamayan tartışmalı "İslamcılık" kavramının üç unsurun-milliyetçilik, muhafazakârlık ve mukaddesatçılığın-bir araya gelmesi suretiyle geliştiğini dile getirerek başlayan Yıldız, bunun önemli etkiler bıraktığını ve-Kürt İslamcıların Türk İslamcıları eleştirdikleri üzere-milliyetçi bir söylemi barındıran "ulus-devlet İslamcılığı" halini aldığını belirtti.
Uploads
Papers by ahmet yıldız
21 Ocak 2023'te Rasmus Paludan'ın Stockholm'de Türkiye Büyükelçiliği önünde Kur'an nüshası yakma eyleminin ifade hürriyeti, nefret söylemi ve reel politik bağlamında eleştirisi
The fact that politics as an issue area has been well embedded
in the realm of Islamic belief is a manifestation of the hijacking of an
issue that needs to be tackled as intrinsically open to dissent, which
represents an evident shift of axis in the history of the Muslim
political thought. The transcendentalization of politics via
absolutization as suchled to otherization through the mechanism of
tekfir(ascription of infidelity) on the one hand, and made autocracy an
intrinsic feature of Muslim polities, on the other. Said Nursi’s taking
of refuge from politics to Allah aims to avoid from extremes in the
forms of tekfir and autocracy, and suggests a balanced(free from
extremes) view of politics. This conception ascribes a positive
atribute to politics by relativizing it as a democratic opportunity
space, and thus posits a wall of isolation between Islam and autocracy
thanks to carrying it into the realm of speculation open to legitimate
dissent. This is to sanctify the moral basis of an Islamic validation of
democratic politics.
Öz
İçtihadın konusu olması gereken siyasetin/siyasî meselelerin
itikadi alana taşınmış olması, İslâm düşünce tarihindeki en önemli
“eksen kaymalarından” biridir. Siyasetin bu şekilde mutlaklaştırılarak
aşkınlaştırılması, bir taraftan tekfir mekanizması üzerinden bir
ötekileştirme üretirken, diğer taraftan istibdadı Müslüman
toplumlarda siyasî meşruiyetin zati bir niteliği haline getirmiştir. Said
Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat görünümlü
aşırılıklardan sakınarak, ifrat ve tefrit uçları arasında istikameti temsil
eden vasat/muktesid bir siyaset anlayışını benimsemeyi ifade eder.
Siyaseti mutlaklaştırma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir
imkan alanı olarak nisbileştirirken müsbetleştirerek, farklılıkları veri
olarak kabul eden nazari alana taşımak suretiyle İslâm ile otokrasi
arasına bir tecrit duvarı koyar; böylece demokratik İslâmî bir anlayışı
ahlaki bir zemin üzerinden inşa eder.
The political manifestation of the New Right,
which characterized the 1980s in Turkey via
Turgut Ozal’s ANAP (Motherland Party) took
on nationalist, social democrat, conservative
and liberal tints while it can be described best
as a populism underlined by political pragmatism with opposing threats including autocracy,
democracy, liberalism and conservatism. The
personal religiosity of Turgut Özal, his attachment to classical economic liberalism and his
realist-conservative posture in the realms of
social policy, security and foreign policy can
best be understood in the context of the New
Right framework. The fact that he shifted as
his basic engagement, from the question “Who
should rule?” during his tenure as prime minister to the question of “How to rule?” during his
presidency reflect the evolution of his eclectic
populism with liberal-conservative pragmatism. Forging identification with the people,
Ozal’s populist reformism left a permanent
mark on the evolution of the Turkish political
system.
In the present article, I will take up the elements of Ozal’s populist reformist political
stance over the axis of autocracy-democracy
and liberalism-conservatism within the political
conjuncture circumscribed by the New Right
politics, and contend that his ambiguous political personality leaves all the wholesale assertions regarding him without justification.
Keywords: Turgut Ozal, New Right, Populism, Informalism, Autocracy, Democracy,
Liberalism, Conservatism.
ÖZ
80’li yıllara damgasını vuran Yeni Sağ siyasetin Türkiye’de Turgut Özal’lı ANAP’ta yansıyan
siyasi görünümü, milliyetçi, sosyal demokrat,
muhafazakâr ve liberal renklerde yansımasını bulan, kimi zaman demokrat, kimi zaman
otokrat, bazen liberal, bazen muhafazakâr
görünüme bürünen ama her durumda siyasi
pragmatizm üzerinden tanımlanabilecek bir
popülizmdir. Turgut Özal’ın kişisel dindarlığı,
ekonomik anlamda klasik liberalizme bağlılığı,
sosyal konularla güvenlik ve dış politikada muhafazakârlık ve realizmin iç içe geçtiği politik
bakışı, esas itibariyle “Yeni Sağ” bir çerçeve
içine oturtulabilir. Başbakanlık döneminde “Kim
yönetmeli?” sorusu üzerinden biçimlenen siyasi kariyerinin, Cumhurbaşkanlığı döneminde
“Nasıl yönetmeli?” sorusuna kayması, Özal’ın
eklektik ve pragmatik bir nitelik taşısa da,
esas itibariyle liberal ve muhafazakâr renkler
taşıyan popülizminin tekâmül seyrini yansıtır.
Halkla özdeşim kuran, kendinde halkı, halkta
kendini gören Özal’ın popülist reformizmi, Türkiye siyasi tarihinde kalıcı iz bırakan bir siyasi
sürecin temsilidir.
Bu çalışmada, Yeni Sağ siyasetin belirlediği
konjonktür içinde, Özal’ın popülist-reformist
siyaset çizgisinin bileşenlerini otokratlık-demokratlık ve liberalizm-muhafazakârlık eksenlerinde ele alacak ve onun “siyasi müteşabih”
kişiliğinin kendisi ile ilgili yapılan “toptancı” değerlendirmeleri karşılıksız bırakan bir niteliğe
sahip olduğunu ileri süreceğim.
Anahtar Kelimeler: Turgut Özal, Yeni Sağ, Popülizm, İnformellik, Otokratlık, Demokratlık, Liberalizm, Muhafazakârlık.
A Critical Glimps onto AK Party's New Political Discourse: Being Native and National
21 Ocak 2023'te Rasmus Paludan'ın Stockholm'de Türkiye Büyükelçiliği önünde Kur'an nüshası yakma eyleminin ifade hürriyeti, nefret söylemi ve reel politik bağlamında eleştirisi
The fact that politics as an issue area has been well embedded
in the realm of Islamic belief is a manifestation of the hijacking of an
issue that needs to be tackled as intrinsically open to dissent, which
represents an evident shift of axis in the history of the Muslim
political thought. The transcendentalization of politics via
absolutization as suchled to otherization through the mechanism of
tekfir(ascription of infidelity) on the one hand, and made autocracy an
intrinsic feature of Muslim polities, on the other. Said Nursi’s taking
of refuge from politics to Allah aims to avoid from extremes in the
forms of tekfir and autocracy, and suggests a balanced(free from
extremes) view of politics. This conception ascribes a positive
atribute to politics by relativizing it as a democratic opportunity
space, and thus posits a wall of isolation between Islam and autocracy
thanks to carrying it into the realm of speculation open to legitimate
dissent. This is to sanctify the moral basis of an Islamic validation of
democratic politics.
Öz
İçtihadın konusu olması gereken siyasetin/siyasî meselelerin
itikadi alana taşınmış olması, İslâm düşünce tarihindeki en önemli
“eksen kaymalarından” biridir. Siyasetin bu şekilde mutlaklaştırılarak
aşkınlaştırılması, bir taraftan tekfir mekanizması üzerinden bir
ötekileştirme üretirken, diğer taraftan istibdadı Müslüman
toplumlarda siyasî meşruiyetin zati bir niteliği haline getirmiştir. Said
Nursi’nin siyasetten istiazesi, hem tekfir hem de istibdat görünümlü
aşırılıklardan sakınarak, ifrat ve tefrit uçları arasında istikameti temsil
eden vasat/muktesid bir siyaset anlayışını benimsemeyi ifade eder.
Siyaseti mutlaklaştırma ya da inkar etme yerine onu demokratik bir
imkan alanı olarak nisbileştirirken müsbetleştirerek, farklılıkları veri
olarak kabul eden nazari alana taşımak suretiyle İslâm ile otokrasi
arasına bir tecrit duvarı koyar; böylece demokratik İslâmî bir anlayışı
ahlaki bir zemin üzerinden inşa eder.
The political manifestation of the New Right,
which characterized the 1980s in Turkey via
Turgut Ozal’s ANAP (Motherland Party) took
on nationalist, social democrat, conservative
and liberal tints while it can be described best
as a populism underlined by political pragmatism with opposing threats including autocracy,
democracy, liberalism and conservatism. The
personal religiosity of Turgut Özal, his attachment to classical economic liberalism and his
realist-conservative posture in the realms of
social policy, security and foreign policy can
best be understood in the context of the New
Right framework. The fact that he shifted as
his basic engagement, from the question “Who
should rule?” during his tenure as prime minister to the question of “How to rule?” during his
presidency reflect the evolution of his eclectic
populism with liberal-conservative pragmatism. Forging identification with the people,
Ozal’s populist reformism left a permanent
mark on the evolution of the Turkish political
system.
In the present article, I will take up the elements of Ozal’s populist reformist political
stance over the axis of autocracy-democracy
and liberalism-conservatism within the political
conjuncture circumscribed by the New Right
politics, and contend that his ambiguous political personality leaves all the wholesale assertions regarding him without justification.
Keywords: Turgut Ozal, New Right, Populism, Informalism, Autocracy, Democracy,
Liberalism, Conservatism.
ÖZ
80’li yıllara damgasını vuran Yeni Sağ siyasetin Türkiye’de Turgut Özal’lı ANAP’ta yansıyan
siyasi görünümü, milliyetçi, sosyal demokrat,
muhafazakâr ve liberal renklerde yansımasını bulan, kimi zaman demokrat, kimi zaman
otokrat, bazen liberal, bazen muhafazakâr
görünüme bürünen ama her durumda siyasi
pragmatizm üzerinden tanımlanabilecek bir
popülizmdir. Turgut Özal’ın kişisel dindarlığı,
ekonomik anlamda klasik liberalizme bağlılığı,
sosyal konularla güvenlik ve dış politikada muhafazakârlık ve realizmin iç içe geçtiği politik
bakışı, esas itibariyle “Yeni Sağ” bir çerçeve
içine oturtulabilir. Başbakanlık döneminde “Kim
yönetmeli?” sorusu üzerinden biçimlenen siyasi kariyerinin, Cumhurbaşkanlığı döneminde
“Nasıl yönetmeli?” sorusuna kayması, Özal’ın
eklektik ve pragmatik bir nitelik taşısa da,
esas itibariyle liberal ve muhafazakâr renkler
taşıyan popülizminin tekâmül seyrini yansıtır.
Halkla özdeşim kuran, kendinde halkı, halkta
kendini gören Özal’ın popülist reformizmi, Türkiye siyasi tarihinde kalıcı iz bırakan bir siyasi
sürecin temsilidir.
Bu çalışmada, Yeni Sağ siyasetin belirlediği
konjonktür içinde, Özal’ın popülist-reformist
siyaset çizgisinin bileşenlerini otokratlık-demokratlık ve liberalizm-muhafazakârlık eksenlerinde ele alacak ve onun “siyasi müteşabih”
kişiliğinin kendisi ile ilgili yapılan “toptancı” değerlendirmeleri karşılıksız bırakan bir niteliğe
sahip olduğunu ileri süreceğim.
Anahtar Kelimeler: Turgut Özal, Yeni Sağ, Popülizm, İnformellik, Otokratlık, Demokratlık, Liberalizm, Muhafazakârlık.
A Critical Glimps onto AK Party's New Political Discourse: Being Native and National
This work consists, essentially, of revised papers presented in a workshop held under the auspices of the European Science Foundation (ESF), in November 2009. The volume also includes some new contributions not addressed in the workshop. From the essays in this volume it could be concluded that religion has a role to play in public life in contemporary Europe; that the issue of Human Rights, Secularism, Democracy and Islam is an important topic that should be further examined; and finally, in relation to the protection of human rights in Turkey, the European Court of Human Rights has tended to take an overly conservative approach to the protection of religious freedom.
Ahmet Yıldız
KARAKALEM YAYINLARI
Her gerçek kitap, onunla karşılaştıktan sonra, bizi eski halimizde bırakmaz, yapımıza yeni bir değer katar. İktidar Herşey Değildir, tam da böylesi bir yazılar toplamı.
İnsanın aklını beğenmemesi için, aklından ötesini görebilmesi gerekirmiş. Ahmet Yıldız' ın düşünce dünyasını belki de en doğru bu söz yansıtıyor. "Söz" diyorum, çünkü bu yazıları okudukça, bir kez daha "Önce söz vardı" diye düşünüyoruz.
Yayın Tarihi 2005-01-10
ISBN 9758285335
Baskı Sayısı 1. Baskı
Dil TÜRKÇE
Sayfa Sayısı 191
Cilt Tipi Karton Kapak
Kağıt Cinsi Kitap Kağıdı
Boyut 13.5 x 19.5 cm
Ahmet Yıldız
Editör: M Akif Memmi
Ürün Kategorisi: İnceleme - Araştırma
Ürün Kodu: 6233027
ISBN: 9786051313481
Yayın Yönetmeni: Ali Erdoğan
Yayın Danışmanı: Metin Karabaşoğlu
Sayfa Düzeni: Said Demirtaş
Kapak Tasarım: Gökhan Koç
Sayfa Sayısı: 376
Ebatlar: 13.5 x 21 cm.
Kağıt Cinsi: Book Paper
Kapak Türü: Karton Kapak
Baskı Tarihi: Kasım - 2012
Türkiye, resmî tarih algısını nihayet sorgular hale geldi. Ancak tarihe farklı yorumlarla farklı perspektiflerden bakılabileceği henüz yeterince anlaşılmış değil. Belki de bu anlaşılamadığı için, bugün Türkiye toplumunda bu kadar keskin gerilimler yaşanıyor.
Elinizdeki kitap, bugünün önemli meselelerini kökenleri ile birlikte farklı bakış açılarıyla görebileceğiniz bir yol haritası sunuyor. Bunu yaparken de Cumhuriyetin kadınları, gayrimüslimleri, Kürtleri ve dindarları nasıl gördüğünü, ötekileştirdiklerine nasıl davrandığını; açıkçası 'Cumhuriyetin Demokrasiyle İmtihanı'nı ortaya koyuyor.
Alanında uzman ve birbirinden farklı bakış açılarına sahip isimleri okurken, zihninizde yakın tarihle ilgili yeni pencereler açılacak.
Ulus Devletin Bunalımı Federalizm Ve Kürt Meselesi
Ahmet Yıldız
ISBN: 9789752698604
Yayın Yönetmeni: Ali Erdoğan
Yayın Danışmanı: Metin Karabaşoğlu
Kapak Tasarım: Ahmet Ay
Sayfa Sayısı: 208
Ebatlar: 13.5 x 21 cm.
Kağıt Cinsi: 2. Hamur
Kapak Türü: Karton Kapak
Baskı Tarihi: Kasım - 2010
Bu kitabı nesilkitap.com'dan satın alabilirsiniz.
Modern zamanların egemen devlet modelini, ulus-devletler oluşturuyor. Fransız İhtilali'nden bugüne imparatorluklar yıkılıp yerlerine ulus-devletler kurulurken, farklı etnik kökenlere sahip, farklı diller konuşan, farklı dinlere veya mezheplere mensup farklı uluslardan insanların bir 'ulus-devlet' kalıbı içinde nasıl bir arada tutulacağı ise, hep bir sorun olageldi. Milliyetçi hareketler imparatorluklardan ulus-devletler oluştururken mikro-milliyetçilikleri de körükledi ve her ulus-devlet kendi içinde yeni milliyetçi gerilimlerle yüzyüze geldi.
Peki, modern zamanlarda farklılıkları tek bir devlet çatısı altında çatıştırmadan buluşturmak ne derece mümkün oluyor? Türkiye'nin bu noktada yaşadığı gerilimi aşmada, Kanada, İsviçre, İspanya gibi örnekler yol gösterici olabilir mi? Türkiye'de özelde Türk-Kürt ayrışması şeklinde beliren gerilimi aşmak için en uygun çözüm, bazılarının iddia ve talep ettiği gibi, federalizm midir?
Milliyetçilik üzerine araştırmalarıyla tanınan Doç. Dr. Ahmet Yıldız, Ulus Devletin Bunalımı, 'norm'dan değil 'olgular'dan hareketle bütün bu soruları ele alıyor. Ve dünya ölçeğinde derin bir araştırmaya dayanan, herkes için şaşırtıcı bir sonuca ulaşıyor.
Ulus Devletin Bunalımı, gerçeğin değil kurguların, aklıselimin değil öfkenin hâkim olduğu gerilimli bir alanda, kurgulardan ve korkulardan arınmış, olgulara ve sağduyuya dayalı bir bakış açısı sunuyor. Önümüze sağlıklı çıkış yolları sunan bir bakış açısı hem de...