Papers by Hande Seven
Delil Yasakları, 2018
Geniş anlamda ceza hukukun amacı maddi gerçeği ortaya çıkarmaktır. Bu nedenle Türk Hukukunda madd... more Geniş anlamda ceza hukukun amacı maddi gerçeği ortaya çıkarmaktır. Bu nedenle Türk Hukukunda maddi gereceğe ulaşmak için her türlü delilin kullanılabileceğini ifade eden delil serbestisi ilkesi kabul edilmiştir. Delil serbestisi ilkesine göre ceza yargılamasında hangi hususun hangi delillerle ispat olunacağı konusunda bir sınırlama bulunmayıp, hâkim hukuka uygun şekilde elde edilen tüm delilleri kullanarak her türlü şüpheden arınmış bir neticeye ulaşmalı ve bu neticeye ulaşırken de vicdani kanaatine göre bir değerlendirme yapmalıdır. Vicdani delil sistemi olarak kabul edilen bu ilke hâkimin delilleri serbestçe takdir edebilmesinin yasal güvencesini oluşturur. Delil serbestisi ilkesi ve vicdani delil sistemi temel hak ve özgürlüklere yoğun müdahaleleri ve keyfiliği de beraberinde getirebilir. Bu noktada karşımıza ceza muhakemesinde delil yasakları kavramı ortaya çıkar. Delil yasakları, delil elde edilmesi ve değerlendirilmesi işlemlerine getirilen sınırlamalardır. Bu kavramının genel sınırlarını Anayasa (m.38/6) ve Ceza Muhakemesi Kanunu (m.217) düzenlemeleri çizer. Hâkim somut olayda delilleri değerlendirirken hukuk devleti ilkesini ve anayasa ve Ceza Muhakemesi Kanunu’ndaki düzenlemelerin çizdiği çerçeveye uygun davranmalıdır. Delil yasakları ile ilgili tartışma da delil elde edilirken özellikle temel hak ve özgürlüklere yapılan müdahaleler bakımından ortaya çıkar. Maddi gerçeğe ulaşmak gayesi ve hukuka aykırı delillerle ihlal edilen normlar arasında bir denge sağlanıp sağlanamayacağı adil yargılanma hakkı ve dürüst işlem ilkesi, öğretideki görüşlerle ve Yargıtay, Anayasa Mahkemesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Amerikan Anayasa Mahkemesi kararlarıyla birlikte çalışmamızda incelenecektir.
EVIDENCE BANS
ABSTRACT The main function of criminal procedure, in general terms, is to reveal the material fact. Therefore, in our law, the principle of the freedom of evidence, which states that all kinds of evidence can be used to reach the material truth, has been accepted. According to the principle of evidence of liberty, there is no restriction on what evidence will be proved in the criminal proceedings. The judge should reach all kinds of suspicions by using all the evidence obtained in accordance with the law and should make an assessment according to his / her conscience when reaching this conclusion. At this point, the concept of bans on evidence in criminal proceedings arises. Bans on evidence is a limitation on evidence gathering and evaluation. The frame of this concept is determined by the Constitutional Law (m.38/6) and Code of Criminal Procedure (m.217). The judge must assess the concrete case within the frame of codes of law and law of criminal procedure. The argument about the bans on evidence arises in terms of interventions on fundamental rights and freedoms. Whether to achieve material truth and whether there will be a balance between the norms violated by unlawful evidence together with the right to a fair trial and the principle of honest processing will be examined in our work together with the views in the doctrine, Court of Cassation, Turkish Constitutional Court, European Human Rights Court and US Supreme Court.
Kişisel Verilerin Korunması by Hande Seven
Books by Hande Seven
Yetkin Yayınevi, 2021
Bireyi tanımlanabilir kılan her türlü bilgi olarak ifade edilen kişisel veri kavramı, özellikle k... more Bireyi tanımlanabilir kılan her türlü bilgi olarak ifade edilen kişisel veri kavramı, özellikle küresel anlamda yaşanan teknolojik gelişmeler karşısında bireyin hukuk düzeni nezdinde korunması nedeniyle oldukça önemlidir. Özellikle teknolojik alanda yaşanan gelişmeler, dünyada var olan mahremiyet dengesini değiştirmiş, bireylerin hayatları kolayca izlenilebilir hale gelmiştir. Yaşanan bu denge değişikliğinde bireylerin mahremiyetinin yeniden sağlanabilmesi amacıyla ülkeler ve uluslararası kuruluşlar çeşitli önlemler almaya başlamıştır. Bu önlemler alınmaya başlanırken de genellikle hukuki refleks ile hareket edilmiş, toplumsal ve siyasi perspektifleri göz önüne alarak koruma alanları oluşturulmuştur.
Ulusal ve uluslararası ve düzenlemelerle koruma altına alınan ve uygulama alanı genişleyen kişisel veri kavramı, Türk Hukuku açısından da oldukça önemlidir. Ulusal anlamda ilk olarak 2005 yılında yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda düzenlenen suç tipleriyle koruma altına alınan kişisel veri kavramı, 2016 yılında yürürlüğe giren ve genel bir veri koruma yasası olan 6698 sayılı KVKK ile beraber belirlenebilir hale gelmiş ve güvence altına alınmıştır.
Çalışmanın amacı sosyal ve ekonomik anlamda büyük önem kazanan kişisel veri kavramını, kaynaklarını ve gelişimini ulusal ve uluslararası boyutta irdeleyerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 136. maddesinde düzenlenen “Verileri Hukuka Aykırı Olarak Verme veya Ele Geçirme Suçu” nun suç teorisi kapsamında açıklanması, teori ve uygulamadaki farklılıkları etraflıca değerlendirerek yeni çözüm önerilerinin ortaya konmasıdır.
Uploads
Papers by Hande Seven
EVIDENCE BANS
ABSTRACT The main function of criminal procedure, in general terms, is to reveal the material fact. Therefore, in our law, the principle of the freedom of evidence, which states that all kinds of evidence can be used to reach the material truth, has been accepted. According to the principle of evidence of liberty, there is no restriction on what evidence will be proved in the criminal proceedings. The judge should reach all kinds of suspicions by using all the evidence obtained in accordance with the law and should make an assessment according to his / her conscience when reaching this conclusion. At this point, the concept of bans on evidence in criminal proceedings arises. Bans on evidence is a limitation on evidence gathering and evaluation. The frame of this concept is determined by the Constitutional Law (m.38/6) and Code of Criminal Procedure (m.217). The judge must assess the concrete case within the frame of codes of law and law of criminal procedure. The argument about the bans on evidence arises in terms of interventions on fundamental rights and freedoms. Whether to achieve material truth and whether there will be a balance between the norms violated by unlawful evidence together with the right to a fair trial and the principle of honest processing will be examined in our work together with the views in the doctrine, Court of Cassation, Turkish Constitutional Court, European Human Rights Court and US Supreme Court.
Kişisel Verilerin Korunması by Hande Seven
Books by Hande Seven
Ulusal ve uluslararası ve düzenlemelerle koruma altına alınan ve uygulama alanı genişleyen kişisel veri kavramı, Türk Hukuku açısından da oldukça önemlidir. Ulusal anlamda ilk olarak 2005 yılında yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda düzenlenen suç tipleriyle koruma altına alınan kişisel veri kavramı, 2016 yılında yürürlüğe giren ve genel bir veri koruma yasası olan 6698 sayılı KVKK ile beraber belirlenebilir hale gelmiş ve güvence altına alınmıştır.
Çalışmanın amacı sosyal ve ekonomik anlamda büyük önem kazanan kişisel veri kavramını, kaynaklarını ve gelişimini ulusal ve uluslararası boyutta irdeleyerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 136. maddesinde düzenlenen “Verileri Hukuka Aykırı Olarak Verme veya Ele Geçirme Suçu” nun suç teorisi kapsamında açıklanması, teori ve uygulamadaki farklılıkları etraflıca değerlendirerek yeni çözüm önerilerinin ortaya konmasıdır.
EVIDENCE BANS
ABSTRACT The main function of criminal procedure, in general terms, is to reveal the material fact. Therefore, in our law, the principle of the freedom of evidence, which states that all kinds of evidence can be used to reach the material truth, has been accepted. According to the principle of evidence of liberty, there is no restriction on what evidence will be proved in the criminal proceedings. The judge should reach all kinds of suspicions by using all the evidence obtained in accordance with the law and should make an assessment according to his / her conscience when reaching this conclusion. At this point, the concept of bans on evidence in criminal proceedings arises. Bans on evidence is a limitation on evidence gathering and evaluation. The frame of this concept is determined by the Constitutional Law (m.38/6) and Code of Criminal Procedure (m.217). The judge must assess the concrete case within the frame of codes of law and law of criminal procedure. The argument about the bans on evidence arises in terms of interventions on fundamental rights and freedoms. Whether to achieve material truth and whether there will be a balance between the norms violated by unlawful evidence together with the right to a fair trial and the principle of honest processing will be examined in our work together with the views in the doctrine, Court of Cassation, Turkish Constitutional Court, European Human Rights Court and US Supreme Court.
Ulusal ve uluslararası ve düzenlemelerle koruma altına alınan ve uygulama alanı genişleyen kişisel veri kavramı, Türk Hukuku açısından da oldukça önemlidir. Ulusal anlamda ilk olarak 2005 yılında yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda düzenlenen suç tipleriyle koruma altına alınan kişisel veri kavramı, 2016 yılında yürürlüğe giren ve genel bir veri koruma yasası olan 6698 sayılı KVKK ile beraber belirlenebilir hale gelmiş ve güvence altına alınmıştır.
Çalışmanın amacı sosyal ve ekonomik anlamda büyük önem kazanan kişisel veri kavramını, kaynaklarını ve gelişimini ulusal ve uluslararası boyutta irdeleyerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 136. maddesinde düzenlenen “Verileri Hukuka Aykırı Olarak Verme veya Ele Geçirme Suçu” nun suç teorisi kapsamında açıklanması, teori ve uygulamadaki farklılıkları etraflıca değerlendirerek yeni çözüm önerilerinin ortaya konmasıdır.