Psychology

İntihar girişimleri, bir halk sağlığı sorunu olduğu gibi önemli bir hastalık yükünü de oluşturmaktadır. Her toplumun olduğu gibi, içinde yaşadığımız toplumun da sosyal bir geçeği olan intihar olgusu üzerinde birçok çalışma yapılmıştır. İçinde yaşadığımız toplumda gençlerin ruhsal gelişim sorunlarında hızlı bir artış yaşanmaktadır. Birey çözüm yolu olarak da intihar etmeyi görmektedir. Aslında, intihar önlenebilecek bir ölüm nedenidir. İntihar eden insanlar değişik nedenlerle yaşamlarına son vermek isterler. Yapılan araştırmaları incelediğimizde, intihar girişiminde çok çeşitli etkenlerin olduğu görülmektedir. Genelde birkaç neden bir arada bu eylemin ortaya çıkmasına yol açabilmektedir. İntihar olgusu, tamamen bireysel bir davranış olmakla birlikte, aynı zamanda sosyal süreç ve koşulların da iç içe geçtiği sosyal bir olgudur. İntihar, genç insanların en üretken çağlarında, ölümlerine yol açmaktadır. İntihar girişimi, kızlarda erkeklerden 2 kat daha fazladır. En sık kullanılan yöntem ise yüksek dozda ilaç almaktır. İntihar olgusu, sadece Türkiye'de değil, bütün dünyada önemli bir sorundur. Bu çalışma, kuramsal bir araştırmanın ürünüdür. Bu alanda deneysel ve kuramsal çalışmalar ve yazılan eserler incelenerek bir sonuca ulaşılmaya çalışılmıştır. Tüm bulgular literatür bilgilerinin ışığında tartışılmıştır.

Psychological well-being, a person's life goals, whether it is aware of the potential, involves the quality of relationships with other people. The subjective well-being, an individual's cognitive assessment of life associated with the presence of positive emotions and negative emotions can be defined as the absence of. In this research, the relationship between parent attitudes that undergraduates recognize and their state of well-being is examined.

In this research, it has been aimed to the determination of the factors affecting consumer behaviour and trend. This research was made on the undergraduate students who continue their education in different faculties and departments in Bingol University in the academic year 2013-2014. Consisting of open-ended and closedended a total of 10 question survey study prepared by the researcher was administered to the students. 72 female and 88 male the total 160 students participated in this study. The students who participated in the study, was selected by random sampling method. Subtracting the frequency of the data obtained, the articles were
interpreted separately. In this study, the consumption tendency of the students is effected by which factors more?
Could the effect of these factors be changed according to their gender, department, age, grade level, the place
where they grew up etc.? What is the cause of these differences and what are the results? It has been sought the
answers such questions. Human psychology and economics are two different disciplines which are intertwined
each other. As the main actors in the economy, the behaviour of individuals, attitudes, expectations, emotions and feelings, preferences and decisions are important in terms of economics. Part of studies on the relation between psychology and economics focus on consumer psychology and consumer behaviour. In this context, has emerged economic psychology.

Loneliness is a very cotnmon problem which incorporates many disorders. The inadequacy of services to treat this problem makes it necessary to develop new treatment methods. For this purpose, it was aimed to test the effect of online psychological cotmseling on dealing with loneliness
problem in this research. The research includes the study with
experimental-control group and pretest posttest pattem. In the study, the experimental group was applied Cognitive behavioral psycho education program which is influential in dealing with loneliness. The application was carried out via msn (Windows Live Messenger) program between
the participants and the counselor. UCLA loneliness scale was used to collect data in the study which took 12 weeks. At the end of the study, it was concluded that there is a sigtiificant decrease in loneliness level of the participants and online psychological counseling is an eflScient method in dealing with loneliness. As a result, although online psychological counseling is not an application which can substitute for faceto-
face consulting, it is an altemative method in dealing with loneliness problem.

Okul basarısızlıgı, ögrencinin gerçek yetenegi ile okul basarısı arasında görülen farklılık olarak tanımlanmaktadır. Okul basarısını etkileyen degisik faktörler vardır. Okul basarısızlıgı, bireyin kendisinden kaynaklanabilecegi gibi, ailesinden, okulundan ve diger çevresel faktörlerden de kaynaklanabilmektedir. Etkili bir okul, birey ve toplumun egitsel ihtiyaçlarını en üst düzeyde gerçeklestirmeyi kendisine ilke edinen okuldur. Günümüzde artık geleneksel egitim anlayısı olan ögretmen merkezli ve ezbere dayalı egitimler, bireyin ve toplumun ihtiyaçlarına cevap verememektedir. Bunun yerine, birey (ögrenci) merkezli, uygulamalara dönük, bireyin ilgisini çeken ve yeteneklerine uygun olan, gereksinimlerine cevap veren, bireyin bütün gelisim özelliklerini dikkate alan, arastırmaya ve proje üretmeye dayalı olan ögretim programları önem kazanmıstır. Aksi durumda, birçok ortaögretim
ögrencisi uygulanan yanlıs egitim politikalarının kurbanı olarak basarısız olmakta ve ögrenimlerini yarıda bırakmaktadırlar. Bu durum, erken yaslarda suça bulasmak gibi beraberinde birçok olumsuz sonuçlar dogurmaktadır. Bu arastırma, Bingöl il genelinde, 2011-2012 ögretim yılında 13 ortaögretim okulunda en az 3 desten basarısız olan 9.10.11.ve 12. sınıflarda ögrenimlerine devam eden 652 erkek 332 kız olmak üzere toplam 984 ögrenciye uygulanmıstır. Arastırmada Survey (tarama) yöntemi kullanılmıstır. Katılımcılara 22 maddelik “Basarısızlık Nedenleri Anketi” ölçegi uygulanmıstır. Elde edilen veriler önce Excel programına aktarılarak frekansları ve
yüzdelikleri çıkarılmıstır. Daha sonra çıkan sonuçlara göre, genel bir sıralama yapılmıstır. Arastırma bulgularına genel olarak baktıgımızda, erkek ögrencilerde ilk 5 madde söyle
sıralanmıstır: 1.“Bazı derslere karsı yetenegimin (istidatımın) olmamasından %61.7” ; 2.“Verimli ders çalısma yöntemlerini bilmedigimden %58.3 ; 3.“Çalıstıgım halde yapamadıgımdan %51.7” ; 4. “Basaramayacagım derslere çalısmak istemedigimden %50.6” ; 5.”Bazı derslerde tekrar ve alıstırma yapılmadıgından %49.0” çıkmıstır. Kız ögrencilerde ise basarısızlık nedenleri olarak ilk 5 madde su sekilde çıkmıstır: 1.“Verimli ders çalısma yöntemlerini bilmedigimden %65.1 ; 2. “Çalıstıgım halde yapamadıgımdan %59.3” ; 3.“Bazı derslere karsı yetenegimin olmamasından %55.2”; 4.”Basaramayacagım derslere çalısmak istemedigimden %50.1”; 5.“Sınavlarda çok heyecanlıgımdan %50.0” olarak çıkmıstır.

Bu araştırmada; üniversite öğrencilerinin kardeş sayılarına göre, psikolojik iyi oluş halleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, 2011-2012 Eğitim-Öğretim yılında Bingöl Üniversitesi’nin, Fen-Edebiyat Fakültesi, İlahiyat Fakültesi ve Ziraat Fakültelerinin farklı bölümlerinde öğrenim görmekte olan, 1. 2. ve 3. sınıf öğrencileri üzerinde yapılmıştır. Araştırmaya 124 (%55)’i kız, 101 (%45)’i erkek toplam 225 üniversite öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların 98’i birinci sınıf, 86’sı ikinci sınıf ve 41’i üçüncü sınıfta öğrenim görmektedir. Bunun için öğrencilere, öğrenci bilgi formu ile birlikte 84 maddelik psikolojik iyi oluş ölçeği uygulanmıştır. Psikolojik iyi oluş ölçeği; “Özerklik, Çevresel Hâkimiyet, Bireysel Gelişim, Diğerleriyle Olumlu İlişkiler, Yaşam Amaçları ve Öz-Kabul” olmak üzere toplam 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Her bir alt boyut için ayrı ayrı analiz yapılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde IBM SPSS Statistics 20.00 programı kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, F testi (ANOVA), Varyans analizi ve Betimsel İstatistik kullanılmıştır.
Araştırma bulgularına göre; “kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin özerklik puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin çevresel hâkimiyet puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin bireysel gelişim puan ortalamaları arasında bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin yaşam amaçları puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin diğerleriyle olumlu ilişkiler puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin öz-kabul puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür.

Bu araştırmada, Beş Faktör Kişilik Kuramı’na göre, kişilik özellikleri alt boyutları (dışadönüklük, deneyime açıklık, yumuşak başlılık, sorumluluk ve duygusal dengesizlik/nevrotizm); “cinsiyet, sınıf, üniversiteye giriş puan türü, yaşamlarının çoğunu geçirdikleri yer, aile geliri, aile yapısı ve anne-baba tutumu” değişkenlerine göre incelenmiştir. Elde edilen araştırma bulgularına göre; cinsiyet değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutlarından dışadönüklük, deneyime açıklık, yumuşak başlılık ve sorumluluk puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05), duygusal dengesizlik/nevrotizm alt boyutunda ise cinsiyet değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılaştığı (p<.05); sınıf değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutlarından duygusal dengesizlik/nevrotizm, yumuşak başlılık ve sorumluluk puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05), dışadönüklük ve deneyime açıklık alt boyutunda sınıf değişkeni açısından dördüncü sınıflar lehine ise anlamlı düzeyde farklılaştığı (p<.05); üniversiteye giriş puan türü değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutları duygusal dengesizlik/ nevrotizm, dışadönüklük, deneyime açıklık, yumuşak başlılık ve sorumluluk puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05); yaşamlarının çoğunu geçirdikleri yer değişkeni açısından ise üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutları duygusal dengesizlik/nevrotizm, deneyime açıklık, yumuşak başlılık ve sorumluluk puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05); aile geliri değişkenine göre üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutlarından duygusal dengesizlik/nevrotizm, dışadönüklük, deneyime açıklık ve yumuşak başlılık puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05), sorumluluk alt boyutunda ise anlamlı düzeyde farklılaştığı; aile yapısı değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutlarından duygusal dengesizlik/nevrotizm, yumuşak başlılık ve sorumluluk puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaşmadığı (p>.05), dışadönüklük ve deneyime açıklık alt boyutunda ise aile yapısı değişkeni açısından geniş aile lehine anlamlı düzeyde bir farklılaşmanın olduğu (p<.05); anne-baba tutumları değişkenine göre üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri alt boyutlarından duygusal dengesizlik/nevrotizm, dışadönüklük ve deneyime açıklık puan ortalamalarının anlamlı düzeyde farklılaştığı, yumuşak başlılık ve sorumluluk alt boyutlarında ise anne-baba tutumlarına göre anlamlı düzeyde farklılaşmamıştır. Sayısal verilerin değerlendirilmesinde istatistik tekniklerinden t testi, Tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey testi kullanılmıştır.
________________________
Açıklama:  Bu çalışma; T.C. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü’nde, Doç. Dr. M. Engin Deniz danışmanlığında 30.07.2010 tarihinde tamamlanmış olan, “Farklı Öz-Anlayış Düzeylerine Sahip Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Öz-Saygı, Karar Verme Stilleri ve Kişilik Özelliklerinin Değerlendirilmesi” adlı doktora tezinin Bölüm III, Bölüm IV ve Bölüm V kısımlarından uyarlanmıştır.

Bu araştırmada;  üniversite öğrencilerinin karar vermede öz-saygı düzeyleri (düşük, oreta, yüksek) ile karar verme stilleri (dikkatli, kaçıngan, erteleyici, panik) alt boyutları arasındaki ilişki, “cinsiyet, sınıf düzeyi, üniversiteye giriş puan türü, yaşamlarının çoğunu geçirdikleri yer, aile geliri, aile yapısı ve anne-baba tutumu” değişkenlerine göre incelenmiştir. Araştırma sonucunun bulgularına göre; cinsiyet değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin karar vermede öz-saygı, karar verme stillerinden dikkatli ve erteleyici alt boyutlarında anlamlı düzeyde bir farklılaşma
olmadığı (p>.05), kaçıngan ve panik karar verme stillerinde ise cinsiyet değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılaşma olduğu (p<.05); sınıf düzeyi değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin karar vermede öz-saygı ve karar verme
stillerinden dikkatli karar verme alt boyutunun anlamlı düzeyde farklılaşmazken, karar verme stillerinden kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme alt boyutları sınıf
değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşma olduğu; üniversiteye giriş puan türü değişkeni açısından karar vermede öz-saygı, karar verme stillerinden kaçıngan ve panik karar verme stilinde anlamlı düzeyde farklılaşma olduğu (F=4.103, F=7.610, F=2.889 ); eşit ağırlıklı puan türü ile üniversitede bir programa yerleşen öğrencilerin karar vermede öz-saygı puan ortalamaları, sözel puan türü ile üniversiteye giren öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek olduğu; üniversite öğrencilerinin yaşamlarının çoğunu geçirdikleri yer değişkeni açısından karar vermede öz-saygı düzeyinin, panik karar verme stiline göre anlamlı bir düzeyde farklılaştığı (F=11.298, F=4.777); aile geliri değişkeni açısından üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı düzeyi puan ortalamasının anlamlı düzeyde
farklılaştığı (F=5.185); üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı ve karar verme stilleri puan ortalamaları aile yapısı değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı ve son olarak da üniversite öğrencilerinin anne-baba tutumu değişkenine göre karar vermede öz saygı düzeyi, karar verme stillerinden kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stili puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılaşma olduğu görülmüştür. Sayısal verilerin değerlendirilmesinde istatistik tekniklerinden T testi, Varyans analizi ve Tukey testi kullanılmıştır.
___________________
Açıklama: Bu çalışma;  T.C Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü’nde, Doç. Dr. M. Engin Deniz danışmanlığında 30.07.2010 tarihinde tamamlanmış olan, “Farklı Öz-Anlayış Düzeylerine Sahip Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Öz-Saygı, Karar Verme Stilleri ve Kişilik Özelliklerinin Değerlendirilmesi” adlı doktora tezinin Bölüm III ve Bölüm IV kısımlarından uyarlanmıştır.

Genel tanımı ile öfke; bireyin planları, istek ve gereksinimleri engellendiğinde ya da bir haksızlığa uğradığında ve kendi benliğine yönelik bir tehdit algıladığında yaşadığı bir duygu‛dur. Öfke, genellikle suça ve şiddete yönelik davranışlarla ilgili olarak eş ve çocuklara yönelik eziyetlerde ve toplu şiddet olgularında kendini daha sık göstermektedir. Günlük yaşam içinde sıklıkla yaşanan öfke, duygusal temelde en az iki kişinin mutsuzluğuna neden olmaktadır. Öfke, hem yöneldiği hedefi hem de kaynağını olumsuz bir yaşantı içine sokmaktadır. Burada öfkeyi yaşayan için, öfkenin kontrolü, öfkenin yöneldiği kişi içinse, gelen bu öfkeyle nasıl baş edileceği yani nasıl başa çıkabileceği önemli bir sorundur. Duygusal, fizyolojik, bilişsel ve sosyal boyutlarda yaşanan öfkenin, yoğun ve istenmeyen etkileri göz önüne alındığında ciddi sorunlara kaynaklık ettiği görülmektedir. Kontrolsüz öfke hem birey hem de toplum üzerinde inanılmaz olumsuz etkilere neden olmaktadır. Kişilerarası sorunlu ilişkilere, suç işlemeye, boşanmaya, çalışma yaşamında üretkenliğin ve işlevselliğin bozulmasına, fiziksel ve ruhsal sağlıkta önemli sorunlara neden olabilmektedir. Bireyler, duygularına göre davranıp davranmayacaklarına kendileri karar verirler. Öfkenin tüm olumsuzluklarına karşın, olumlu sonuçları da bulunmaktadır. Kişiyi uyarıcı, koruyucu ve harekete geçirici olan işlevleri, bu duygusal yaşantının, yaşamın devamı için ne kadar önemli olduğuna işaret etmektedir. Doğada birçok canlının yaşamını sürdürebilmesi için, kendisine yönelik tehditlere karşı uyarılması; kendisini korumak, yaşamda kalabilmek ve türünü sürdürebilmek için saldırgan davranışlar göstermesi gerekir. Dolayısıyla öfke bir taraftan organizmayı bir problem olduğu konusunda uyarırken, diğer taraftan da organizmanın kendisine zarar verici veya saldırgan davranma eğiliminin farkına varması konusunda etkin bir rol oynar. Bazı kimseler başkalarına göre daha öfkeli olabilmektedirler. Bu durumun nedenleri, genetik, fizyolojik ve sosyal-kültürel olabilir. Öfkeli çocukların huysuz, alıngan ve çabuk kızan özelliklerle doğduğuna ve bu işaretlerin çok erken yaşlardan beri mevcut olduğuna dair araştırma bulguları vardır. Öte taraftan öfkeye yol açan sosyal-kültürel etmenler de vardır. Araştırmalar aile yaşantısının da öfke ifadesinde önemli rolü olduğunu göstermiştir. Buna göre çabuk öfkelenen insanların, tipik olarak yıkıcı, karmaşık ve duygusal iletişimi iyi olmayan dengesiz ailelerden geldiği bildirilmiştir. Klinik perspektiften baktığımızda, öfkenin içsel ve yıkıcı dürtülerinin ergenlerde intiharı netice verebildiği görülmektedir.
        Bu çalışmada, öfke olgusu ele alınarak, sosyal psikolojik boyutları ile incelenmiştir. Çalışmada, literatür taraması yapılmış olup bu alanda yapılan çalışmalardan elde edilen veriler paralelinde bir değerlendirme yapılmaya çalışılmış ve öfke yönetimine ilişkin öneriler ortaya konmuştur.

İlme, sanata ve ahlâka son derece önem verilen Ahilikte, kadının da sosyal, ekonomik ve kültürel hayatta önemli bir yeri vardı. Sosyal, kültürel, ekonomik ve ahlâki ilkeleriyle Ahilik kültürü ve Ahilik teşkilatı, bireyin hak ve özgürlüklerine ayrıca önem vermiştir. Anadolu kadınları o günkü adıyla “Bacıyan-ı Rum” teşkilatı aracılığıyla da hanımlara, "Eşine, işine ve aşına dikkat et!" yani "eşine yardım et, onu evine bağla, işine ve geçimine dikkat et" prensipleri doğrultusunda eğitiliyordu. Kadınların teşkilatlanıp gelişmesi için Ahi Evran'ın eşi Fatma Bacı, dünyanın ilk kadın teşkilatı olan "Bacıyan-ı Rum" teşkilatını yani bugünü adıyla Anadolu Kadınlar Birliği'ni kurmuĢtur. "Bacı" kelimesi, günümüzde Anadolu'nun birçok şehrinde halen yaygın olarak kullanılmaktadır. "Rum" kelimesi ise “Anadolu” anlamını ifade etmektedir. Bacıya-ı Rum teşkilatı, Anadolu kadınlarını gerektiğinde düşmanlara karşı vatan savunmasında eşlerinin yanında mücadele etmesi ve gerektiğinde de kültürde, sanatta, edebiyatta, sosyal, kültürel ve ekonomik alanlarda kısaca hayatın her alanında kalkınıp gelişmesini sağlamak için teşkilatlandırmıştır. Anadolu Kadınlar Birliği, kadınlar arasındaki yardımseverliğin, konukseverliğin, doğruluğun, dürüstlüğün ve merhametin gelişmesine katkı sağladığı gibi Türk dilinin, Türk kültürünün ve İslam ahlak ve anlayışının kadınlar arasında yayılmasını da hızlandırılmıştır. Anadolu Kadınlar Birliği, Ahilerin kadınlar kolu olarak yetim ve kimsesiz genç kızları himayesine almış, onların eğitimlerinden, ev-bark sahibi olmalarından ve aile kurmalarından sorumlu olmuşlardır. Tarihçi yazar Aşık Paşazade Anadolu'da kurulan Ahilik teşkilatı (Ahiyan-ı Rum) yanında bir diğer sosyal zümre olan Bacıyan-ı Rum‟dan (Anadolu Kadınlar Birliği) bahsetmektedir. Örneğin Kayseri'deki Ahiler tarafından kurulan sanayi sitesinde hanımlara mahsus çalışma yerleri de bulunurdu. Bacıyan-ı Rum teşkilatına mensup hanımlar bu sanayi sitesinde el sanatlarını ve mesleklerini icra ediyorlardı. Kadınlar daha çok çadırcılık, keçecilik, nakışçılık, örgücülük, kilim ve halı dokumacılığı, ipek ve pamuk ipliği üretimini gerçekleştiriyorlardı. Çalışan kadınlar gerek mesleki ve teknik konularda, gerekse sosyal ve ahlaki konularda çağın gerektirdiği eğitim ihtiyacını "Bacıyan-ı Rum" teşkilatlarında alıyorlardı. Bu araştırmada, ahilik teşkilatı içinde Anadolu Türk kadınının girişiciliği araştırılmıştır. Bu alanda, alan yazın taraması yapılarak, buradan hareketle bir sonuca ulaşılmıştır.

Psikolojide kişilik, kapsamı en geniş kavramlardan birisidir. Kişiliğin, çok sayıda kuramcı tarafından tanımı yapılmıştır. Bu yüzden, kişilik kelimesinin bütün kuramcıların ve teorisyenlerin üzerinde anlaştığı bir tanımlanması yoktur. Her kuram ve her teorisyen kişiliği farklı bakış açılarıyla tanımlamaya çalışmıştır. Bu durumun nedeni, kişilik kavramının, çok yönlü ve karmaşık bir kavram olması ve insan davranışlarıyla ilgili çok sayıda özelliği çağrıştırmasıdır. Ruhbilimciler, kişiliği; bireyin kendine özgü ve ayrıca davranışlarının bütünü olarak görürler ve tanımlarlar. Bu bağlamda, kişilik piskolojisi, insanların kendilerine özgü davranış, duygu ve düşünce biçimleriyle ilgilenir. Bireylerde gözlemlenen birçok kişilik özelliği olmasına rağmen araştırmalar sonucu bulunan Beş Faktör Kişilik Modeli (Büyük Beşli) oldukça yararlı bir sınıflama olmuş ve kişilik kavramına yeni bir bakış açısı getirmiştir. Kişiliğin çekirdekleri yaşamın ilk yıllarında atılır. 6. yaştan sonra ana çizgileri belirir, ancak son biçimini alması gençlik çağının sonuna doğru olur. Kişiliğin biçimlenmesinde en önemli çevresel etken ailedir. Aile içinde yaşamın ilk yıllarında bebeğe gösterilecek sevgi, sıcaklık ve yakınlık, fiziksel ve psikolojik ihtiyaçlarının karşılanması onun temel güven duygusunu kazanmasında önemli etkiye sahiptir. Kişilik bireyin çevresiyle sürekli etkileşimi ve uyum çabası sonucu oluşur. Kişiliğin oluşumunda genetik ve çevresel etkiler doğum anından itibaren iç içe geçerler. Devamlı olarak içten ve dıştan gelen uyarıcıların etkisi altında olan kişiliğin oluşmasında kalıtım, aile yaşamı, aile dışındaki yaşam koşulları, toplumun beklentileri ve öğrenilmiş özellikler gibi çok çesitli etkenler rol oynamaktadır.
Bu çalışmada, Beş Faktör Kişilik Modeli’ne göre kişilik kavramı gelişimsel bağlamda ele alınarak incelenmiştir. Bu amaçla literatür taraması yapılmıştır.

Bu çalışmada,  dini yükleme ölçeği, geçerlik ve güvenirlik açısından sınanmıştır. Çalışmaya Konya il merkezinden 385 kişi katılmıştır. Ölçeğin geçerliğine ilişkin bulgular, toplam puan ile alt ölçekler ve alt ölçekler arasındaki ilişkiyi ortaya çıka-ran Pearson çarpım momentler korelasyon katsayısı; kapsam, yapı, halihazır ve ayırtedicilik geçerlikleri ile sağlanmıştır. Ölçeğin 6 temel faktör çerçevesinde yapı-landığı ve geçerli olduğu ortaya çıkmıştır. Ölçeğin güvenirliğine ilişkin bulgular, Cronbach alfa, test-tekrar test güvenirliği, Spearman Brown iki yarı test korelasyo-nu teknikleri ile sağlanmıştır. Bulgular ölçeğin güvenirlik katsayılarının yeterli olduğunu ortaya koymuştur. Madde analizi kapsamında ise madde-toplam korelas-yonu ve madde ayırtedicilik geçerliği teknikleri kullanılmıştır. Ölçek maddelerinin benzer özellikleri ölçebildiği ve dini yükleme yapanlarla yapmayanları ayırt edebil-diği bulgularına ulaşılmıştır.

Bu aratırmada; üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı, karar verme stilleri ve kişilik özellikleri alt boyutları puan ortalamalarının öz-anlayış düzeylerine göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını incelenmiştir. Araştırma verilerinin analizinde tek yönlü varyans analizi (Anova) ve Tukey testi uygulanmıştır. Üniversite öğrencilerinin öz-anlayış düzeylerine göre karar vermede öz-saygı, karar verme stilleri ve kişilik özellikleri alt boyutlarının anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür (p<.001). Araştırma sonuçları ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır.

Ulusal ve uluslararası tüm pozitif gelismelere rağmen, kadına yönelik siddet, ülkemizde ve tüm dünyada halen önemli sorunlar arasında yer almaya devam etmektedir. Küresel bir sorun olarak aile içi kadına yönelik siddet, ülkemizde de mücadele edilmesi gereken ciddi bir toplumsal sorundur. Toplumsal yasamın her asamasında rastlanan kadına yönelik siddet olgusu; kadının maddi ve manevi bütünlüğüne ağır zarar vermesi nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunu olmasının yanı sıra, kadının toplumsal yasama aktif katılımının önüne geçerek sosyal ve ekonomik kalkınma önünde bir engel teskil etmektedir. Bu çerçevede yürütülecek çalısmalarda, disiplinler arası bir yaklasımla, ilgili tüm tarafların önleme, koruma, cezalandırma, sosyo-kültürel, eğitsel ve politik boyutuyla sürecin içinde yer alması daha doğru bir yaklasım olacaktır. Ülkemizde kadın-erkek eşitliğinin sağlanması ve kadının insan haklarının güçlendirilmesi konusunda yasal düzenlemelerde büyük günümüze değin oldukça olumlu sayılabilecek ilerlemeler sağlanmıstır. 2006/17 sayılı Basbakanlık Genelgesi, konu hakkında yürütülmesi gereken çalısmalar, bu çalısmaları yürütmekle sorumlu kurum ve kuruluslar ile isbirliği kuruluslarını belirleyerek, çok kapsamlı bir yol haritası olusturmus, konu hakkındaki çalısmaların bir üst seviyeye tasınmasına katkı sağlamıstır. 2007’de yürürlüğe giren “Kadına Yönelik Aile İçi Siddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı "2007-2010”, bu kararlılık ve isbirliğinin somut örneklerinden biridir. Söz konusu Ulusal Eylem Planı’nın uygulama süresinin dolması nedeniyle, yine ilgili kurum ve kurulusların katılımlarıyla, "Kadına Yönelik Siddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözlesmesi"  ışığında, yeni gelismeler, ihtiyaçlar ve eksiklikler göz önünde bulundurularak, “Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı (2012-2015)" hazırlanmıstır. Çok boyutlu bir toplumsal sorun olan kadına yönelik siddeti ortadan kaldırmak, ancak toplumun tüm kesimlerinin ortak ve kararlı mücadelesi ve bütüncül bir yaklasımla mümkündür.
      Bu çalısmada, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü’nün 2012 yılında hazırlamıs olduğu, “Kadına Yönelik Siddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı (2012-2015)'nın genel bir değerlendirilmesi yapılmıstır.

Tüm dünyada olduğu gibi, ülkemizde de aile içi kadına yönelik şiddet, mücadele edilmesi gereken ciddi bir toplumsal sorun olarak varlığını sürdürmektedir. Ülkemizde kadına yönelik şiddet üzerine yapılan araştırmalara baktığımızda, kadına yönelik şiddetin yaygınlığını, kadının aile içi şiddet karşısındaki çaresiz kalışını, şiddete uğrayan kadının nasıl yardım alması gerektiği vb. konularında bilgisizliğini ve çaresizliğini görmekteyiz. Toplumsal cinsiyet rolleri nedeniyle yaşanan kadına yönelik şiddet, kadınların yakın çevrelerindeki erkeklerden, tanımadıkları erkeklere ve hatta aile içindeki kadınlara kadar uzanan geniş bir çevre içinde yaşanmaktadır. Diğer taraftan Türkiye'de namus adına işlenen cinayetlerle ilgili olarak özel veriler elde edilememektedir ve bu durum halen gizliliğini korumaktadır. Aile içi kadına karşı şiddet, yaygınlığı tam olarak bilinemeyen, aile mahremiyetinin bir unsuru olarak görülerek gizlenen, bu sebeple de mücadele edilmesi ve önlenmesi güç bir olgu olarak algılanmaktadır. Bu gelenekçi anlayış, kadının aile içi şiddete yıllarca boyun eğmesine ve çaresiz kalmasına yol açmıştır. Son yıllarda yapılan yasal düzenlemelerin ve şiddete sıfır toleransın, toplumun sosyal dokusunu zedeleyen bu hazin duruma son vereceğini ümit ediyoruz. Bu alanda birçok kurum ve kuruluşun işbirliğine ihtiyaç duyulmaktadır. Toplumsal bir sorun olan kadına yönelik şiddet; kadının bireysel ve toplumsal işlevlerini, özel yaşamını, işini ve diğer sorumluluklarını yerine getirebilmesinde, kadının güçlenmesi ve ilerlemesinde bir engel teşkil etmektedir. Kadının ilerlemesi ve kadın-erkek eşitliğinin sağlanması bir insan hakları sorunudur. Bu durum aynı zamanda, sosyal adaletin de temel bir şartıdır. Türkiye'de aile içi şiddet çalışmalarının araştırma alanına girişi oldukça yeni olup, 1980'li yıllardan sonra kamuoyunda kadın ve çocuk haklarına yönelik farkındalığın gelişmesi ile birlikte başlamıştır.
        Bu çalışmada, ülkemizde aile içi kadına yönelik şiddet konusunda literatür taraması yapılarak, mevcut problem psiko-sosyal ve kültürel dinamikleriyle ele alınmıştır.

Bu araştırmada; Konya ili merkez Meram, Selçuklu ve Karatay ilçelerindeki ortaöğretim okullarında öğrenim gören öğrenciler ile bu okullarda görev yapan yöneticiler ve öğretmenlerin PDR hizmetlerine ilişkin değerlendirmeleri ve rehberlik servisinden beklentileri ortaya konmuş ve bu beklentilerin bazı değişkenler açısından farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmanın evrenini, Konya il merkezinde bulunan ortaöğretim 10. ve 11. sınıf öğrencileri ile bu okullarda görev yapan idareci ve öğretmenlerden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, Konya il merkezindeki 8 ortaöğretim okulundan 129 öğrenci ile 27 idareci ve 102 öğretmenden oluşmuştur. Araştırmada, istatistiksel işlemler olarak varyans analizi, t-testi ve betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın öğrencilerle ilgili bulguları şöyledir; lise türlerine göre, öğrencilerin beklenti puanları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılaştığı; öğrenim gördükleri sınıf düzeyine göre aynı beklenti düzeylerine sahip olduğu; öğrenim gördükleri alanlara göre, beklenti düzeylerinin farklılaştığı; okulda rehberlik servisinin olup olmamasına göre, rehberlik servisinden beklentilerin farklılaştığı; yaşadıkları yerleşim yerlerine göre, beklentilerin anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; cinsiyet değişkenine göre, beklentilerin farklılaşmadığı; farklı yaş gruplarına göre, beklentilerin farklılık gösterdiği ve anne-babanın meslek grubuna göre ise beklentilerin farklılaştığı görülmüştür. Araştırmanın eğitimcilerle ilgili bulguları ise şöyledir; okuldaki görevlerine göre beklentilerin farklılık gösterdiği, branşlarına göre beklentilerin değişmediği, mezun oldukları kurumlara göre beklentilerin farklılık gösterdiği ve kıdem değişkenine göre beklentilerin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür.

Bu çalışmada; çevrenin korunması ve ekonomik kalkınmanın birlikteliğinin geliştirilmesi için yapılan çalışmalar ve geliştirilen yeni kalkınma modellerinde insan faktörünün etkisi ele alınmıştır. İnsan, doğa ve toplum arasındaki ilişkiler tarih boyunca insanlığın gündeminde olmuştur. Sanayi devrimiyle birlikte dünyamız büyük gelişmelere sahne oldu. Bu gelişmelerin temelinde, buhar gücü, demir yolları ve demir-çelik gibi ağır sanayi, gelişmenin yegane ölçütleri ve stratejileri olarak kabul edilmiştir. Sanayileşmiş ülkeler, ekonomik gelişmelerini sağlamaya çalışırken gelecek nesilleri nasıl bir tehlike içine sürüklediklerinin bilincinde olmamışlar.

20. yüzyılın sonu ve 21. yüzyılın başında bölgesel düzeyde ve tüm dünyada ülkeler arasındaki sosyal, kültürel, ekonomik, siyasi, askeri ve teknolojik ilişkileri derinden etkileyen köklü değişmeler ve gelişmeler yaşanmıştır. Başta Sovyet Rusya olmak üzere Yugoslavya gibi ülkelerin parçalanması Orta Asya, Kafkasya ve Balkanlar‟da Bazı Türk Devletleri‟nin bağımsızlıklarını bazılarının da özerkliğini kazanmalarını sağlamıştır. Bu devlerin bağımsızlığını ilk önce Türkiye Cumhuriyeti devleti tanımış, tanınması içinde uluslararası platformlarda yoğun çaba harcamıştır. Soğuk savaş döneminde tarafsız kalan Türkiye Cumhuriyeti Devleti, bu tarihi fırsatların ortaya çıkması ile süratli bir şekilde yeni bir strateji geliştirme gereğini hissetmiştir. Ancak, yıllarca izlenen yanlış devlet politikası ve taassubcu bürokratik yöneticiler yüzünden Türkiye devlet olarak birçok yönlerden hazırlıksız yakalandı. Ancak, devletin bu boşluğunu kısa sürede sivil toplum kuruluşları doldurdu ve Türk Dünyası ile iliĢkiler böylece yeni bir ivme kazandı. Bu süreçte kurulacak ikili ilişkilerin Türkiye‟nin bölgesel aktör haline geleceği kanaatini güçlendirdi. Çünkü köklü bir geçmişi olan Türkiye Cumhuriyeti Devleti‟nin, Orta Asya, Kafkasya ve Balkan ülkeleri ile sosyal, kültürel, dini, tarihi ve stratejik olarak ortak bir geçmişi vardır. Ortak dil, din, tarih, soy, medeniyet ve kültür birliğine sahip olan bu devletlerin ve milletlerin sağlıklı, yapıcı ve güven esasına dayalı birliktelikleri bir zorunluluktur. Türk Dünyasının ünlü düşünürü İsmail Bey Gaspıralı‟nın, “Dilde, Fikirde, İşte Birlik” düşüncesi de kurulacak sağlıklı ilişkilerin bir sonucu olarak hayata geçmiş olacaktır. Bunun için Yükseköğretim kurumlarımıza, kültür kuruluşlarımıza ve sivil toplum örgütlerimize büyük iş düşmektedir.
        Bu çalışmada Türkiye Cumhuriyeti devleti ile Türk Devlet ve Toplulukları arasında yapılan bilimsel ve akademik işbirliği politikalarının psiko-sosyal analizi, karşılaşılan sorunlar ve buna ilişkin öneriler ortaya konmuştur.

Özet: İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana gençlik çağında işlenen suçların gittikçe arttığı ve toplumsal bir sorun durumuna geldiği gözlenmektedir. Her yaş döneminin kendine özgü koşulları içinde, en önemli kopma-lar ve çatışmalar gençlik döneminde yaşanır. Sanayileşmeye koşut olarak hızla büyüyen kentlerde genç-ler arasında şiddet, çalma, soygun, yaralama, adam öldürme, vuruculuk, kırıcılık, evden kaçma, madde bağımlılığı, cinsel sorumsuzluklar ve çeşitli yasak çiğnemeler yaygınlaşmaktadır. Bu konuda, suçlu genç-ler ya da suça itilmiş gençlerle ilgili çok sayıda araştırma yapılmıştır. Yapılan pek çok araştırma, suçlu gençlerin ot gibi yerden bitmediğini, onların özel koşullarda ve belli ortamda özellikle yetiştirilmiş gibi suça itildiklerini ortaya koymaktadır. Bu ortam genellikle sevgiden yoksun, güven vermeyen, karışık, düzensiz ve çatışmalı bir aile ortamıdır. Çocuğun kişilik gelişimini aksatacak, ruhsal uyumunu bozacak, anti-sosyal davranışlar geliştirmesine neden olacak pek çok etken bir arada bulunur: Bunlar arasında; kavga, geçimsizlik, ayrılık, alkol, kaba ve sert disiplin, anlayışsızlık, ilgisizlik veya anti-sosyal eğilimleri sayabiliriz. Sonuç olarak birçok suçta en başta aile içi sorunlar rol oynamakta, ancak toplu suç işleyenler ortak bir hınçla, kendilerini dışlayan toplumdan öç almaya yönelmektedirler. Her toplumda önem taşı-yan, her zaman bir güç ve etki unsuru olan; topluma dinamizm kazandıran ve aynı zamanda geleceğin teminatı olan gençleri anlamak, onlara rehberlik etmek ve geleceğe umutla bakabilmelerini sağlamak gerektiği, kabul edilen bir gerçektir. Bu potansiyelin yapıcı, yaratıcı ve yetenekli bir nesil olarak yetişti-rilmesi, ülkemizin millî politikası olmalıdır. İnsanlar, yaşadıkları toplumun değerlerini, ailede ve toplum-sal yapıda yer alan diğer insanlarla kurdukları ilişkilerle zenginleştirirler. Dengeli, sağlıklı, erdemli ve kişilik sahibi bir gençliğin yetiştirilmesi ise onların çok iyi tanınması ve problemlerinin ancak çözüme kavuşturulmasıyla mümkündür.
Anahtar Kelimeler: Gençlik, ruh sağlığı, benlik, kimlik bunalımı, moratoryum, psiko-sosyal kriz

Abstract:  It’s observed that crimes committed in the era of youth have increased and become an social problem since the Second World War. In the specific circumstances of each age period, the most important conflicts and ruptures are experienced during the period of youth. With the effects of industrialization, violence, robbery, murder, drug addiction, stealing, wounding, running away from home, sexual irresponsibility and chewing rules are becoming common among the youth in fast growing cities. Several researches have been done about this subject on youths who are or forced to be criminals. Several researches show that these criminal youths didn’t sprout like a weed, they were forced to be criminal as if they had been carefully brought up under special circumstances and in certain environment. This environment is usually family environment which is disorderly, conflictual, complicated, insecure and unloving. Several factors which may hinder children’s personality development and disrupt psychological adaptation, cause children to develop anti-social behaviours coexist. Among these, we can count fights, derangement, separation, alcohol, harsh discipline, incomprehension, apathy and anti-social tendencies as the most important ones. As a result, in many crimes family problems has the most important role but ones commiting crime as groups, with common rancor, want to take revenge from the society excluding them. It’s accepted that what is essential for every society is understanding, guiding and providing hope for the youth who are always elements of power and influence, dynamism societies and at the time who are guarantees of our future. Bringing up this potential as talented, creative and constructive generation must be national policy of our country. People enrich values of the society they live in through relationships they make with their family members, colleagues etc. Raising stable, healthy, virtuous youth is possible only if they are recognized well and their problems are solved.
Key Words: Youth, mental health, ego, identity crisis, moratorium, psycho-social crisis.