Papers by Vassiliki Deroukaki
Greek version: 2016. English version: 2025, 2025
The Greek iconographic term “psimythia” for the glow in the illumination of the divine face has b... more The Greek iconographic term “psimythia” for the glow in the illumination of the divine face has been much discussed as to its authenticity. Although the invention of this otherworldly glow is attributed by Pliny the Elder to Greek painters of the classical era, its ancient Greek name has not survived, but only its translation into Latin by Pliny in his 35th book. In this article we analyze the theological meaning of “psimythia” in iconography, and at the same time we proceed to an etymological analysis of the term in question, which reaches back to ancient Sanskrit. We also argue in favor of the authenticity of the term, and in favor of its connection with ancient Greek "Good Ethography" in painting.
The Sanskrit theological term svadhā appears in the hymns of the Rig Veda as a designation of the... more The Sanskrit theological term svadhā appears in the hymns of the Rig Veda as a designation of the divine principle. It was deciphered in the 19th century by the linguist Theodor Benfey through the Greek word “êthos” and was revealed to literally mean the “self-essence” of God, in contrast to its previously controversial interpretation as “sacrificial drink”, as Karen Thomson comments. Starting from this, we analyze the common etymology and the protogenic theological meaning of the words svadhā and “êthos”, also aided by the analysis of the word “êthos” given by Heidegger. Our aim is to open a new path towards the translation of the Rig Veda, theorized as theological poetry and not as mythological, the decipherment of which we argue can be assisted by the Greek language.
O σανσκριτικός θεολογικός όρος svadhā συναντάται στους ύμνους της Rig Veda ως προσδιοριστικό της... more O σανσκριτικός θεολογικός όρος svadhā συναντάται στους ύμνους της Rig Veda ως προσδιοριστικό της θείας αρχής. Η αποκρυπτογραφησή του έγινε τον 19ο αιώνα από τον γλωσσολόγο Theodor Benfey μέσω της ελληνικής λέξεως "ἦθος" και απεκαλύφθη ότι κυριολεκτικώς σημαίνει την αυτουσία του Θεού, σε αντίθεση με την έως τότε λανθασμένη ερμηνεία του ως "θυτηρίου ποτού". Σε αυτό το άρθρο αναλύουμε την κοινή ετυμολογία και την πρωτογενή θεολογική σημασία των λέξεων svadhā και "ἦθος", συνεπικουρούμενοι και από την ανάλυση της λέξεως "ἦθος" που δίδει ο Heiddeger. Στόχος μας είναι να διανοίξουμε έναν νέο δρόμο προς την αποκρυπτογράφηση των ύμνων της Rig Veda, αντιμετωπισθείσης ως θεολογικό ποιητικό κείμενο και όχι ως μυθολογικό, αποκρυπτογράφηση η οποία εισηγούμαστε ότι δύναται να γίνει μέσω της Ελληνικής γλώσσας.
The pictorial rendering of transcendental space is a theme that occupied the pre-Christian Greco-... more The pictorial rendering of transcendental space is a theme that occupied the pre-Christian Greco-Roman world, as we see in the surviving pictorial representations, especially in the wall paintings of Pompeii. The way of rendering the transcendental space in pre-Christian painting was shaped by the Neoplatonic philosophical currents of the time, while it was passed on to early Christian painting. Subsequently, alongside the development of Christian orthodox theology, various ways of pictorial expression of the transcendental space were developed. The culmination of those ways is the golden depth which indicates the energetic presence of God as a immaterial light which fullfills everything and in which deified men rest.
Η ζωγραφική απόδοση του υπερβατικού χώρου είναι ένα θέμα που απασχόλησε τον προχριστιανικό ελληνο... more Η ζωγραφική απόδοση του υπερβατικού χώρου είναι ένα θέμα που απασχόλησε τον προχριστιανικό ελληνορωμαϊκό κόσμο, όπως παρατηρούμε στις διασωθείσες ζωγραφικές παραστάσεις, κυρίως των τοιχογραφιών της Πομπηΐας. Η απόδοση του υπερβατικού χώρου στην προχριστιανική ζωγραφική διαμορφώθηκε διά των νεοπλατωνικών φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής, ενώ μεταλαμπαδεύτηκε στην πρωτοχριστιανική ζωγραφική, διαμορφωθείσα περαιτέρω εντός του πλαισίου της χριστιανικής ορθοδόξου θεολογίας. Eντός του εν λόγω θεολογικού πλαισίου εξελίχθηκαν ποικίλοι τρόποι εικαστικής έκφρασης του υπερβατικού χώρου ως βάθους της εικόνας, οι οποίοι αποκορυφώθηκαν στον χρυσό κάμπο, σύμβολο της ενεργητικής παρουσίας του Θεού ως πανπληρούντος πνευματικού φωτός, εντός του οποίου αναπαύονται οι θεωθέντες άνθρωποι.
"Η συνάφεια φωτός και προσώπου στην χριστιανική ορθόδοξη εικονογραφία"., 2014
Ο εικονογραφικός όρος "Ψιμμυθία" για το απαύγασμα του φωτισμού της σαρκός και συνόλου της της όψε... more Ο εικονογραφικός όρος "Ψιμμυθία" για το απαύγασμα του φωτισμού της σαρκός και συνόλου της της όψεως του θείου ανθρώπου, έχει πολυσυζητηθεί ως προς την αυθεντικότητά του. Αν και η επινόηση της απόκοσμης αυτής λάμψης αποδίδεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο στους Έλληνες ζωγράφους της κλασικής εποχής, δεν έχει σωθεί η αρχαία ελληνική ονομασία του αλλά μόνο η μετάφρασή του στην λατινική, από τον ίδιο στο 35ο βιβλίο του. Σε αυτό το άρθρο αναλύουμε την θεολογική έννοια της «ψιμυθίας» στην αγιογραφία, και παράλληλα προβαίνουμε σε μία ετυμολογική ανάλυση του εν λόγω όρου, η οποία φθάνει μέχρι και την αρχαία σανσκριτική. Επιχειρηματολογούμε, δε, υπέρ της αυθεντικότητας του όρου, και υπέρ της σύνδεσής του με την αρχαία ελληνική αγαθή ηθογραφία στην ζωγραφική.
18th World Sanskrit Conference (On Line), 9-13 Jan. 2023., 2023
The descriptions, elicited from the Rig Veda about the ritual drink Soma, bear remarkable similar... more The descriptions, elicited from the Rig Veda about the ritual drink Soma, bear remarkable similarities to the drink of the ancient Greek Mysteries named Kykeon, which had as basic component the wine. We have to take into account that both drinks derive from cults appertained to the wider family of a Solar cult, whose main center, during the prehistoric period, was the area extending from the Mediterranean, Eurasia, Middle East to the Indus Valley. The Solar cult, having the Sun as symbol of God, is been developed around the axis of a divine drama, that is the sacrificial death and resurrection of God, indicated by the annual cycle of the Sun and its four stations, the two solstices and the two equinoxes. Thus, Soma as wine, conveys a theological symbolism which dictates the soteriology of the Solar cult, as it is articulated in the Rig Veda, regarding to its prepara-tion process and to its final composition. This hypothesis, in this paper, is supported by ancient Greek texts, by archeological findings in the Middle East and by the interpretation of the term Soma through its indo-european etymological root, together with the semantic analysis of its epithets.
16th World Sanskrit Conference held in Bangkok, 28 June-2 July 2015.
Sanskrit, as a rich Theological language, can contribute to the semantic interpretation of many A... more Sanskrit, as a rich Theological language, can contribute to the semantic interpretation of many Ancient Greek Philosophical and Theological terms and conversely. A comparative analysis of cognate terms of both languages can lead us towards a more thorough comprehension of their original semantics, can unlock their authentic meanings and bring into view their original doctrinal landscape.
Uploads
Papers by Vassiliki Deroukaki