Paweł Płoski, phd, is a theatre scholar, editor, teacher. Dean of the Faculty of Theatre Studies at the National Academy of Dramatic Art i n Warsaw, Poland. Head of the Literary Department in the National Theatre in Warsaw.
He co-operates with the Theatre Institute in Warsaw. He has collaborated with the SWPS University of Social Sciences and Humanities and the Cardinal Wyszyński University in Warsaw. Author of articles on cultural policy and the history of theatre. Author of a report "Przemiany organizacyjne teatru w Polsce w latach 1989–2009" [Changes in Theatre Organization from 1989 to 2009] commissioned by the Ministry of Culture and National Heritage, and of reports commissioned by the Theatre Directors Association (2010) and the Adam Mickiewicz Institute (2011). Book editor, including the series ‘Teatr. Krytycy’ [‘Theatre: Critics’], within which he prepared a collection of Jerzy Koenig’s writings, "Kto ma mieć pomysły? Szkice i felietony teatralne z lat 1978–2008" (2014).
He co-operates with the Theatre Institute in Warsaw. He has collaborated with the SWPS University of Social Sciences and Humanities and the Cardinal Wyszyński University in Warsaw. Author of articles on cultural policy and the history of theatre. Author of a report "Przemiany organizacyjne teatru w Polsce w latach 1989–2009" [Changes in Theatre Organization from 1989 to 2009] commissioned by the Ministry of Culture and National Heritage, and of reports commissioned by the Theatre Directors Association (2010) and the Adam Mickiewicz Institute (2011). Book editor, including the series ‘Teatr. Krytycy’ [‘Theatre: Critics’], within which he prepared a collection of Jerzy Koenig’s writings, "Kto ma mieć pomysły? Szkice i felietony teatralne z lat 1978–2008" (2014).
less
Related Authors
Uploads
Papers by Paweł Płoski
Internetowa książka "Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw” w teatrze zbiera część referatów wygłoszonych na konferencji zorganizowanej w ramach IV Zjazdu Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych w Spale (20–22 września 2019). Artykuł jest nie tyle jej recenzją, ile zapisem refleksji, które zrodziła lektura poszczególnych tekstów. Książka stanowi bowiem wielogłosową próbę opisania zespołowości i zespołu. Chociaż jest to podstawowe zjawisko życia teatralnego, dopiero w ostatnich latach stało się przedmiotem namysłu badaczy. Fenomen Reduty jest w publikacji punktem wyjścia do analiz i badań znacznie szerszych, obejmujących ogólne zasady funkcjonowania zespołów oraz studia przypadków teatrów polskich i zagranicznych. Autor artykułu komentuje przeprowadzone w książce analizy, opisując różne sposoby mitologizacji kategorii zespołowości.
Słowa kluczowe: Reduta, Juliusz Osterwa, zespół teatralny, zespołowość
Abstract:
The electronic publication „Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw” [Only Reduta? Community – Ensemble – Creative Cooperative – Collective] brings together selected papers from a conference organised as part of the 4th Congress of the Polish Society for Theatre Research in Spała (20–22 Sept. 2019). The article is not so much a review of the edited volume as a record of the author’s reflections inspired by the reading of particular essays. The book constitutes a polyphonic attempt at describing the phenomenon of the theatre collective. Fundamental as it is for theatre life, it has only recently drawn the attention of researchers. In this publication, the phenomenon of Reduta is a starting point for much broader research and analysis that address both general principles of the functioning of theatre ensembles and particular cases of Polish and foreign theatres. The author of the article comments on the analyses contained in the volume, describing various mythologisations of collectivity. (Transl. Z. Ziemann)
Keywords: Reduta, Juliusz Osterwa, theatre ensemble, collectivity
In journalistic publications about cultural policy, there is a prevailing conviction that the system change of 1989 put an end to the prosperity and carefreeness of Polish theaters and made managers of these institutions face many new problems, unknown in the days of communism. In this paper , based on the study of community efforts to strengthen the position of theater managers in relations with authorities, I argue that this view is overly simplistic and idealizes the situation of culture in the communist Poland. The prolonged and complex efforts to determine the rules of theater manager's work-which took more than fifty years (1958-2011)-are like a television "soap opera." Hence the paper's title (loosely) alluding to the Polish TV show Dyrektorzy, popular in 1970s, which portrays managers of the socialist industry, although the paper does not contain as many dramatic turns of events. The analysis of the sources shows the unchanging ills of the Polish theatre life, which moved from socialism to capitalism, from dictatorship to democracy. Theatre managers are still forced to negotiate with authorities.
________________________________
Serial Dyrektorzy. Dzieje prawnego unormowania statusu dyrektora teatru
W publicystycznych ujęciach polityki kulturalnej dominuje przekonanie, że zmiana ustrojowa roku 1989 była momentem, w którym zakończył się okres dobro-bytu i beztroski polskich teatrów, natomiast dyrektorzy tych instytucji stanęli przed wieloma nowymi problemami, nieznanymi w czasach PRL-u. W tym artykule-na podstawie badania środowiskowych starań o umocnienie pozycji dyrektora teatru
https://www.polishtheatrejournal.com/index.php/ptj/article/view/118/595
The culture-generating role of theatres and the development of commercial and independent theatres which offer its audiences more and more interesting and diversified products, make it necessary for us to develop a new cultural policy in this field. One of its elements should be clear-cut criteria for the distribution of funds for that purpose, having regard to the diversity of entities operating within this field. The report on organizational changes in the functioning of theatres in Poland after 1989, ways to finance them, and the infrastructural base and the status on non-public theatres has been presented by Paweł Płoski from the Art Institute, Polish Academy of Science.
Polskie szkolnictwo teatralne ma piękne tradycje. Już w 1811 r. Wojciech Bogusławski założył swą Szkołę Dramatyczną. W 1932 r. powstał Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej, który był zwieńczeniem długotrwałych starań o zapewnienie porządnych instytucjonalnych ram kształcenia dla teatru przy wsparciu władz Rzeczypospolitej. Upaństwowienie szkolnictwa teatralnego było głęboko przemyślaną strategią pozwalającą unikać komercji, a także wpisującą w etos uczelni zadania płynące z potrzeb państwa.
http://www.kongreskultury.pl/title,Raport_o_szkolnictwie_artystycznym,pid,644,oid,2244,cid,610.html
Szkic o teatralnej przygodzie noblisty, Saula Bellowa.
Szkic o relacjach Jerzego Grotowskiego i Jerzego Jarockiego
Books by Paweł Płoski
The report also contains two analyses: one by Wojciech Brzozowski, who discusses the events from a legal perspective, and another by Wiesław Godzic, who analyses the media coverage of the events surrounding "Golgota Picnic".
Internetowa książka "Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw” w teatrze zbiera część referatów wygłoszonych na konferencji zorganizowanej w ramach IV Zjazdu Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych w Spale (20–22 września 2019). Artykuł jest nie tyle jej recenzją, ile zapisem refleksji, które zrodziła lektura poszczególnych tekstów. Książka stanowi bowiem wielogłosową próbę opisania zespołowości i zespołu. Chociaż jest to podstawowe zjawisko życia teatralnego, dopiero w ostatnich latach stało się przedmiotem namysłu badaczy. Fenomen Reduty jest w publikacji punktem wyjścia do analiz i badań znacznie szerszych, obejmujących ogólne zasady funkcjonowania zespołów oraz studia przypadków teatrów polskich i zagranicznych. Autor artykułu komentuje przeprowadzone w książce analizy, opisując różne sposoby mitologizacji kategorii zespołowości.
Słowa kluczowe: Reduta, Juliusz Osterwa, zespół teatralny, zespołowość
Abstract:
The electronic publication „Czy tylko Reduta? Wspólnota – zespół – spółdzielnia twórcza – kolektyw” [Only Reduta? Community – Ensemble – Creative Cooperative – Collective] brings together selected papers from a conference organised as part of the 4th Congress of the Polish Society for Theatre Research in Spała (20–22 Sept. 2019). The article is not so much a review of the edited volume as a record of the author’s reflections inspired by the reading of particular essays. The book constitutes a polyphonic attempt at describing the phenomenon of the theatre collective. Fundamental as it is for theatre life, it has only recently drawn the attention of researchers. In this publication, the phenomenon of Reduta is a starting point for much broader research and analysis that address both general principles of the functioning of theatre ensembles and particular cases of Polish and foreign theatres. The author of the article comments on the analyses contained in the volume, describing various mythologisations of collectivity. (Transl. Z. Ziemann)
Keywords: Reduta, Juliusz Osterwa, theatre ensemble, collectivity
In journalistic publications about cultural policy, there is a prevailing conviction that the system change of 1989 put an end to the prosperity and carefreeness of Polish theaters and made managers of these institutions face many new problems, unknown in the days of communism. In this paper , based on the study of community efforts to strengthen the position of theater managers in relations with authorities, I argue that this view is overly simplistic and idealizes the situation of culture in the communist Poland. The prolonged and complex efforts to determine the rules of theater manager's work-which took more than fifty years (1958-2011)-are like a television "soap opera." Hence the paper's title (loosely) alluding to the Polish TV show Dyrektorzy, popular in 1970s, which portrays managers of the socialist industry, although the paper does not contain as many dramatic turns of events. The analysis of the sources shows the unchanging ills of the Polish theatre life, which moved from socialism to capitalism, from dictatorship to democracy. Theatre managers are still forced to negotiate with authorities.
________________________________
Serial Dyrektorzy. Dzieje prawnego unormowania statusu dyrektora teatru
W publicystycznych ujęciach polityki kulturalnej dominuje przekonanie, że zmiana ustrojowa roku 1989 była momentem, w którym zakończył się okres dobro-bytu i beztroski polskich teatrów, natomiast dyrektorzy tych instytucji stanęli przed wieloma nowymi problemami, nieznanymi w czasach PRL-u. W tym artykule-na podstawie badania środowiskowych starań o umocnienie pozycji dyrektora teatru
https://www.polishtheatrejournal.com/index.php/ptj/article/view/118/595
The culture-generating role of theatres and the development of commercial and independent theatres which offer its audiences more and more interesting and diversified products, make it necessary for us to develop a new cultural policy in this field. One of its elements should be clear-cut criteria for the distribution of funds for that purpose, having regard to the diversity of entities operating within this field. The report on organizational changes in the functioning of theatres in Poland after 1989, ways to finance them, and the infrastructural base and the status on non-public theatres has been presented by Paweł Płoski from the Art Institute, Polish Academy of Science.
Polskie szkolnictwo teatralne ma piękne tradycje. Już w 1811 r. Wojciech Bogusławski założył swą Szkołę Dramatyczną. W 1932 r. powstał Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej, który był zwieńczeniem długotrwałych starań o zapewnienie porządnych instytucjonalnych ram kształcenia dla teatru przy wsparciu władz Rzeczypospolitej. Upaństwowienie szkolnictwa teatralnego było głęboko przemyślaną strategią pozwalającą unikać komercji, a także wpisującą w etos uczelni zadania płynące z potrzeb państwa.
http://www.kongreskultury.pl/title,Raport_o_szkolnictwie_artystycznym,pid,644,oid,2244,cid,610.html
Szkic o teatralnej przygodzie noblisty, Saula Bellowa.
Szkic o relacjach Jerzego Grotowskiego i Jerzego Jarockiego
The report also contains two analyses: one by Wojciech Brzozowski, who discusses the events from a legal perspective, and another by Wiesław Godzic, who analyses the media coverage of the events surrounding "Golgota Picnic".
epifania
erotyka sztuki
hipermateria
dżyg-dżag
non serviam
biblioteka Grzegorzewskiego
dzieło otwarte
noc czy dzień
spektakl jako doświadczenie
lustro Foucaulta
śmietnik cmentarz pejzaż
skandal
prywatyzacja przestrzeni
klisze pamięci
postromantyzm
wyjście z teatru
melancholia
aktualność
mistrz
enklawa
awangarda
teatr formy
bezradność
Walter Benjamin
Walter Benjamin
Walter Benjamin
recenzja książki:
Michał Klubiński
Bohdan Wodiczko. Dyrygent wobec nowoczesnej kultury muzycznej
Universitas
Kraków 2017
recenzja książki:
Plewiński. Na scenie
fotografie / Wojciech Plewiński
koncepcja, wybór i układ zdjęć / Wojciech Nowicki
projekt graficzny / Witold Siemaszkiewicz
redakcja / Joanna Targoń
wydawcy / Muzeum Fotografii w Krakowie, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
miejsce i rok / Kraków – Warszawa 2018
recenzja książek z korespondencją Tymona Terleckiego
autor / Tymon Terlecki
tytuł / Korespondencja teatralna 1955–1991
wybór i opracowanie / Marzena Kuraś
wydawca / Instytut Sztuki PAN
miejsce i rok / Warszawa 2016
autorzy / Tymon Terlecki, Jerzy Timoszewicz
tytuł / Listy 1960–1993
wybór i opracowanie / Marzena Kuraś
wydawca / Instytut Sztuki PAN
miejsce i rok / Warszawa 2016
Resetting the Stage
Public Theatre Between the Market and Democracy
By Dragan Klaic
Zbigniew Osiński
"Spotkania z Jerzym Grotowskim. Notatki, listy, studium"
słowo/obraz terytoria
Seria: Terytoria Teatru
ISBN: 978-83-7453-090-3
Rok wydania: 2013
recenzja książki
MARIA NAPIONTKOWA
TEATR POLSKIEGO PAŹDZIERNIKA
INSTYTUT SZTUKI PAN
WARSZAWA 2012
EN: This text is a review of Anna Rudek-Śmiechowska's book: "Władysław Teodor Benda. Life and work of the Polish-American illustrator and creator of masks", published by Universitas in 2016. The author of the text is Paweł Płoski, the review appeared in the magazine - "Teatr", 9/2018, p.87.