Damad İbrahim Paşa ve Fatma Sultan'ın Bayındır ve Civarındaki Vakıfları, 2018
In this paper, hided in Catalogue of New Waqf kept in Kuyud-ı Kadime Archive, General Directorate... more In this paper, hided in Catalogue of New Waqf kept in Kuyud-ı Kadime Archive, General Directorate of Land Registry and Cadastre, Ankara numbered 110 book registers about Damad Ibrahim Pasha’s waqf in Bayindir (Izmir), dated 1721, will be evaluated. Waqfs in numbered 110 book registers were built to pay the costs of servants which served to Hadis house, library, and public fountain near Sehzade Mehmed Mosque in Istanbul which was built by Damad Ibrahim Pasha and his wife Fatma Sultan. Fatma Sultan was the daughter of Sultan Ahmed III. Name of the trustee for the waqf was Mehmed Bey. In vasales and tezkires was found to include some source of income in Naksha Island to the waqf of Ibrahim Pasha and Fatma Sultan. However, the main source of income for waqf was taxes from 724 waqf persons who lived in Bayındır and Kösk districts in Tire and Guzelhisar region. In this book that we evaluated, a lot of waqf villages were registered as “halî (empty) ve harâbe (ruined) ” veya “halî ani’r-reaya”. In 1721, datas in this book held the time of Damad Ibrahim Pasha’s government is important in terms of miserable of villages belongs to a vaqf of a sadrazam
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri ( Çeviri yazı - Görüntü) İstanbul... more Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri ( Çeviri yazı - Görüntü) İstanbul 2019
Bu tebliğde Ankara Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyûd-ı Kadîme Arşivi’nde yer alan 102 numara... more Bu tebliğde Ankara Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyûd-ı Kadîme Arşivi’nde yer alan 102 numaralı Cebel-i Kozan Tahrir Defteri’ni değerlendireceğiz. Adana eyaletinin Sis (Kozan) sancağında Kozan Dağı’nda yaşayan konar-göçer cemaatlerin kayıt edildiği 10 Şevvâl 1133/ 4 Ağustos 1721 tarihli bu defter geç mufassallar serisine eklenmesi gereken nadide bir örnektir. Bu tarihlerde Revan’da yeni tahrir yapıldığını bilmekteyiz. Ancak Anadolu’da 1604’lerden sonra bu türden tahrirleri pek göremeyiz. Belli ki defter 1691’de Çukurova’da gerçekleştirilen başarısız iskân teşebbüsünün ardından yeni bir tahrirle Kozan Dağı’ndaki cemaatlerden vergi ve asker alabilmek amacıyla hazırlanmıştır. Defterde kayıtlı ilk cemaat 21 bennak vergi nüfusuna sahip olan Arıklı cemaatidir. XVI. Yüzyıl tahrirlerinden farklı olarak kişi isimlerinin altında sahip oldukları koyun sayısı da bildirilmektedir. Seyyidlerin sayısı çok olduğundan bunlar reayadan sonra ayrı başlık altında kayıt edilmişlerdir. XVI. Yüzyılda Kozan’da yaşayan konargöçer cemaatlerin Afşar, Kavurgalu, Farsak gibi boylara mensup öz-be-öz Türkmen toplulukları olduğunu bilmekteyiz. 1721 yılında karşımıza çıkan nüfus tablosunda ise bu Türkmenler içerisinde büyük bir “seyyid” kitlesi yaşamaya başlamıştı. Defterde verilen rakamlarla ifade etmek gerekirse 931 evli; 129 bekar reayaya karşılık 361 neferlik bir seyyid, şahinci, güherçileci muaflar topluluğunu görmekteyiz. Bu kadar büyük orandaki muaflar topluluğunu, zor durumda olan devletin verdiği bir taviz olarak değerlendirmek mümkündür.
Ramazanoğulları sülalesi Yurtluk ve Ocaklık statüsünde Adana sancakbeyi olarak 1608 yılına kadar ... more Ramazanoğulları sülalesi Yurtluk ve Ocaklık statüsünde Adana sancakbeyi olarak 1608 yılına kadar yönetimde kaldılar. 1608 yılında Pir Mansur Bey'in bu görevden "kendi isteği ile" ayrılmasından sonra Adana "eyalet" yapılmış ve yönetimine İstanbul'dan gönderilen Mustafa Paşa tayin edilmişti. Bu yıllar Büyük Celalî ayaklanmasının Anadolu'yu kasıp kavurduğu ve âsi Cemşid Bey'in Adana'da yönetimi ele geçirdiği yıllardır. Ramazanoğulları'nın güçlerini yitirmeleri ve yönetimden ayrılmalarından sonra ailenin elinde kalan en önemli güç kaynağı yıllık harcaması 753.000 akçayı bulan Ramazanoğulları Vakfı olmuştur. Piri Mehmed Paşa tarafından kurulan bu büyük vakfın mütevellisi günde 500 akça gibi önemli bir ücret almakta olduğundan vakfın yöneticiliği aile fertleri arasında zaman zaman anlaşmazlık konusu olmuş; XIX. Yüzyılın başlarında ise Ramazanoğulları'ndan kız alarak bu sülaleye akraba olan Hasanpaşazâdeler adlı a،yân ailesi vakfın yönetimini ellerine almışlardı. Ramazanoğulları'nın erkek evlattan nesli kesilmiş olmasına rağmen, günümüzde Ramazanoğulları sülalesinden olduklarını söyleyen 213 kişi Ramazanoğulları Vakfı'nın "galle fazlası"ndan pay almaktadır. Bu tebliğde Ramazanoğlu Vakfı'nın ilginç hikâyesini ve vakıfların nasıl yağmalandığını arşiv belgelerinin ışığında ortaya koymaya çalışacağız.
Bu tebliğde 1523 tarihli Ankara Mufassal Tahrir Defteri'ne dayalı olarak Yabanâbâd kazâsı kişi ve... more Bu tebliğde 1523 tarihli Ankara Mufassal Tahrir Defteri'ne dayalı olarak Yabanâbâd kazâsı kişi ve yer adları üzerinde durulacaktır. Bugünkü Kızılcahamam ve Çamlıdere çevresini içine alan Yabanâbâd kazâsında 1523 tarihinde 86 köy yerleşimi bulunmaktaydı. Akça Kilise, Saraycık, Karaca Ağaç, Demirci Viranı, Ayvacık, Timurlar (Demirler), Kınık, Alpagud gibi tamamen Türkçe adlar taşıyan bu köy isimlerinin incelenmesinden önemli bulgulara ulaşılabilmektedir. Bu köylerde yaşayan yaklaşık 3.113 vergi mükellefine ait erkek en çok Mehmed, Ali, Ahmed ve Mustafa gibi adlarla çağırılmaktaydı. Bölgede öne çıkan isimler ise Balı, Piri ve Cafer isimleri olmuştur. Bölgede mezhep etkisine ve ihtida izlerine rastlanmamıştır.
İhracatın tarihi sürecine kapı araladığımız haberimizde Osmanlı'nın ticaret hayatında izlediği po... more İhracatın tarihi sürecine kapı araladığımız haberimizde Osmanlı'nın ticaret hayatında izlediği politikaların günümüz ekonomisindeki yansımalarını Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Başkanı Prof. Dr. Yılmaz Kurt ile konuştuk.
Osmanlı devlet teşkilâtı belgelerinden büyük bir bölümü merkez teşkilâtı tarafından üretilen belg... more Osmanlı devlet teşkilâtı belgelerinden büyük bir bölümü merkez teşkilâtı tarafından üretilen belgelerdir. İstanbul'da Başbakanlık Osmanlı Arşivleri'nde (BOA) korunan bu belgelerin ne şekilde oluşturulduğu ve nasıl korunduğu konusunda Sayın Dr. Hülya Taş tarafından ayrı bir tebliğ hazırlanmıştır. Biz bu tebliğimizde İstanbul dışında eyâletler ve sancaklarda resmî ve özel belgelerin ne şekilde oluşturulduğu ve devlet bürokrasisine ne yolla dahil edildiği sorularına cevap arayacağız.
Damad İbrahim Paşa ve Fatma Sultan'ın Bayındır ve Civarındaki Vakıfları, 2018
In this paper, hided in Catalogue of New Waqf kept in Kuyud-ı Kadime Archive, General Directorate... more In this paper, hided in Catalogue of New Waqf kept in Kuyud-ı Kadime Archive, General Directorate of Land Registry and Cadastre, Ankara numbered 110 book registers about Damad Ibrahim Pasha’s waqf in Bayindir (Izmir), dated 1721, will be evaluated. Waqfs in numbered 110 book registers were built to pay the costs of servants which served to Hadis house, library, and public fountain near Sehzade Mehmed Mosque in Istanbul which was built by Damad Ibrahim Pasha and his wife Fatma Sultan. Fatma Sultan was the daughter of Sultan Ahmed III. Name of the trustee for the waqf was Mehmed Bey. In vasales and tezkires was found to include some source of income in Naksha Island to the waqf of Ibrahim Pasha and Fatma Sultan. However, the main source of income for waqf was taxes from 724 waqf persons who lived in Bayındır and Kösk districts in Tire and Guzelhisar region. In this book that we evaluated, a lot of waqf villages were registered as “halî (empty) ve harâbe (ruined) ” veya “halî ani’r-reaya”. In 1721, datas in this book held the time of Damad Ibrahim Pasha’s government is important in terms of miserable of villages belongs to a vaqf of a sadrazam
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri ( Çeviri yazı - Görüntü) İstanbul... more Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri ( Çeviri yazı - Görüntü) İstanbul 2019
Bu tebliğde Ankara Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyûd-ı Kadîme Arşivi’nde yer alan 102 numara... more Bu tebliğde Ankara Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyûd-ı Kadîme Arşivi’nde yer alan 102 numaralı Cebel-i Kozan Tahrir Defteri’ni değerlendireceğiz. Adana eyaletinin Sis (Kozan) sancağında Kozan Dağı’nda yaşayan konar-göçer cemaatlerin kayıt edildiği 10 Şevvâl 1133/ 4 Ağustos 1721 tarihli bu defter geç mufassallar serisine eklenmesi gereken nadide bir örnektir. Bu tarihlerde Revan’da yeni tahrir yapıldığını bilmekteyiz. Ancak Anadolu’da 1604’lerden sonra bu türden tahrirleri pek göremeyiz. Belli ki defter 1691’de Çukurova’da gerçekleştirilen başarısız iskân teşebbüsünün ardından yeni bir tahrirle Kozan Dağı’ndaki cemaatlerden vergi ve asker alabilmek amacıyla hazırlanmıştır. Defterde kayıtlı ilk cemaat 21 bennak vergi nüfusuna sahip olan Arıklı cemaatidir. XVI. Yüzyıl tahrirlerinden farklı olarak kişi isimlerinin altında sahip oldukları koyun sayısı da bildirilmektedir. Seyyidlerin sayısı çok olduğundan bunlar reayadan sonra ayrı başlık altında kayıt edilmişlerdir. XVI. Yüzyılda Kozan’da yaşayan konargöçer cemaatlerin Afşar, Kavurgalu, Farsak gibi boylara mensup öz-be-öz Türkmen toplulukları olduğunu bilmekteyiz. 1721 yılında karşımıza çıkan nüfus tablosunda ise bu Türkmenler içerisinde büyük bir “seyyid” kitlesi yaşamaya başlamıştı. Defterde verilen rakamlarla ifade etmek gerekirse 931 evli; 129 bekar reayaya karşılık 361 neferlik bir seyyid, şahinci, güherçileci muaflar topluluğunu görmekteyiz. Bu kadar büyük orandaki muaflar topluluğunu, zor durumda olan devletin verdiği bir taviz olarak değerlendirmek mümkündür.
Ramazanoğulları sülalesi Yurtluk ve Ocaklık statüsünde Adana sancakbeyi olarak 1608 yılına kadar ... more Ramazanoğulları sülalesi Yurtluk ve Ocaklık statüsünde Adana sancakbeyi olarak 1608 yılına kadar yönetimde kaldılar. 1608 yılında Pir Mansur Bey'in bu görevden "kendi isteği ile" ayrılmasından sonra Adana "eyalet" yapılmış ve yönetimine İstanbul'dan gönderilen Mustafa Paşa tayin edilmişti. Bu yıllar Büyük Celalî ayaklanmasının Anadolu'yu kasıp kavurduğu ve âsi Cemşid Bey'in Adana'da yönetimi ele geçirdiği yıllardır. Ramazanoğulları'nın güçlerini yitirmeleri ve yönetimden ayrılmalarından sonra ailenin elinde kalan en önemli güç kaynağı yıllık harcaması 753.000 akçayı bulan Ramazanoğulları Vakfı olmuştur. Piri Mehmed Paşa tarafından kurulan bu büyük vakfın mütevellisi günde 500 akça gibi önemli bir ücret almakta olduğundan vakfın yöneticiliği aile fertleri arasında zaman zaman anlaşmazlık konusu olmuş; XIX. Yüzyılın başlarında ise Ramazanoğulları'ndan kız alarak bu sülaleye akraba olan Hasanpaşazâdeler adlı a،yân ailesi vakfın yönetimini ellerine almışlardı. Ramazanoğulları'nın erkek evlattan nesli kesilmiş olmasına rağmen, günümüzde Ramazanoğulları sülalesinden olduklarını söyleyen 213 kişi Ramazanoğulları Vakfı'nın "galle fazlası"ndan pay almaktadır. Bu tebliğde Ramazanoğlu Vakfı'nın ilginç hikâyesini ve vakıfların nasıl yağmalandığını arşiv belgelerinin ışığında ortaya koymaya çalışacağız.
Bu tebliğde 1523 tarihli Ankara Mufassal Tahrir Defteri'ne dayalı olarak Yabanâbâd kazâsı kişi ve... more Bu tebliğde 1523 tarihli Ankara Mufassal Tahrir Defteri'ne dayalı olarak Yabanâbâd kazâsı kişi ve yer adları üzerinde durulacaktır. Bugünkü Kızılcahamam ve Çamlıdere çevresini içine alan Yabanâbâd kazâsında 1523 tarihinde 86 köy yerleşimi bulunmaktaydı. Akça Kilise, Saraycık, Karaca Ağaç, Demirci Viranı, Ayvacık, Timurlar (Demirler), Kınık, Alpagud gibi tamamen Türkçe adlar taşıyan bu köy isimlerinin incelenmesinden önemli bulgulara ulaşılabilmektedir. Bu köylerde yaşayan yaklaşık 3.113 vergi mükellefine ait erkek en çok Mehmed, Ali, Ahmed ve Mustafa gibi adlarla çağırılmaktaydı. Bölgede öne çıkan isimler ise Balı, Piri ve Cafer isimleri olmuştur. Bölgede mezhep etkisine ve ihtida izlerine rastlanmamıştır.
İhracatın tarihi sürecine kapı araladığımız haberimizde Osmanlı'nın ticaret hayatında izlediği po... more İhracatın tarihi sürecine kapı araladığımız haberimizde Osmanlı'nın ticaret hayatında izlediği politikaların günümüz ekonomisindeki yansımalarını Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Başkanı Prof. Dr. Yılmaz Kurt ile konuştuk.
Osmanlı devlet teşkilâtı belgelerinden büyük bir bölümü merkez teşkilâtı tarafından üretilen belg... more Osmanlı devlet teşkilâtı belgelerinden büyük bir bölümü merkez teşkilâtı tarafından üretilen belgelerdir. İstanbul'da Başbakanlık Osmanlı Arşivleri'nde (BOA) korunan bu belgelerin ne şekilde oluşturulduğu ve nasıl korunduğu konusunda Sayın Dr. Hülya Taş tarafından ayrı bir tebliğ hazırlanmıştır. Biz bu tebliğimizde İstanbul dışında eyâletler ve sancaklarda resmî ve özel belgelerin ne şekilde oluşturulduğu ve devlet bürokrasisine ne yolla dahil edildiği sorularına cevap arayacağız.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri (Çevi... more Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı 16 Numaralı Tahvil Defteri (Çeviriyazı - Görüntü) İstanbul 2019
SOYAĞACI ÇIKARMA: KIZILCAHAMAM GEBELER KÖYÜ TARİHİ
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızıl... more SOYAĞACI ÇIKARMA: KIZILCAHAMAM GEBELER KÖYÜ TARİHİ
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızılcahamam ve Çamlıdere) kazasına bağlı bir köydür. XVIII. yüzyıl ortalarında kurulduğu tahmin ediliyor. Bu yüzden XVI. yüzyıl Mufassal Tahrir Defterlerinde yer almaz. Köyle ilgili nüfus kayıtlarına ilk kez Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) 1831 tarihli nüfus defterlerinde rastlamaktayız. Kızılcahamam Gebeler Köyü Tarihi isimli bu eserin hazırlanması köylüler tarafından gönderilen e-Devletden alınmış alt-üst soy bilgilerinin GENPRO isimli şecere programına yüklenilmesi ile başladı. Daha sonra 1831, 1837 ve 1840 tarihli Nüfus defterleri verileri EXCELL programına yüklenildi ve değerlendirmeye alındı. E-devlet verilerinden elde edilen şecereler, Nüfus defterlerinden çıkarılan şecereler ile çakıştırılarak soy bağı kurulmuş oldu. Böylece Gebeler’de yaşayan 20’ye yakın sülale, dip atalarının, dip ninelerinin isimlerini öğrenmiş oldular.
Ailesini bilmeyen milletini bilemez. Ailesini ve milletini bilmeyenler ise hafızasını kaybetmiş insanlar gibidirler. Hazırlamış olduğumuz bu kitap hem köy tarihlerinin kaleme alınmasında, hem de aile soyağaçlarının hazırlanmasında örnek teşkil edecektir.
SOYAĞACI ÇIKARMA: KIZILCAHAMAM GEBELER KÖYÜ TARİHİ
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızıl... more SOYAĞACI ÇIKARMA: KIZILCAHAMAM GEBELER KÖYÜ TARİHİ
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızılcahamam ve Çamlıdere) kazasına bağlı bir köydür. XVIII. yüzyıl ortalarında kurulduğu tahmin ediliyor. Bu yüzden XVI. yüzyıl Mufassal Tahrir Defterlerinde yer almaz. Köyle ilgili nüfus kayıtlarına ilk kez Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) 1831 tarihli nüfus defterlerinde rastlamaktayız. Kızılcahamam Gebeler Köyü Tarihi isimli bu eserin hazırlanması köylüler tarafından gönderilen e-Devletden alınmış alt-üst soy bilgilerinin GENPRO isimli şecere programına yüklenilmesi ile başladı. Daha sonra 1831, 1837 ve 1840 tarihli Nüfus defterleri verileri EXCELL programına yüklenildi ve değerlendirmeye alındı. E-devlet verilerinden elde edilen şecereler, Nüfus defterlerinden çıkarılan şecereler ile çakıştırılarak soy bağı kurulmuş oldu. Böylece Gebeler’de yaşayan 20’ye yakın sülale, dip atalarının, dip ninelerinin isimlerini öğrenmiş oldular.
Ailesini bilmeyen milletini bilemez. Ailesini ve milletini bilmeyenler ise hafızasını kaybetmiş insanlar gibidirler. Hazırlamış olduğumuz bu kitap hem köy tarihlerinin kaleme alınmasında, hem de aile soyağaçlarının hazırlanmasında örnek teşkil edecektir.
Uploads
Papers by Yılmaz Kurt
Waqfs in numbered 110 book registers were built to pay the costs of servants which served to Hadis house, library, and public fountain near Sehzade Mehmed Mosque in Istanbul which was built by Damad Ibrahim Pasha and his wife Fatma Sultan. Fatma Sultan was the daughter of Sultan Ahmed III. Name of the trustee for the waqf was Mehmed Bey.
In vasales and tezkires was found to include some source of income in Naksha Island to the waqf of Ibrahim Pasha and Fatma Sultan. However, the main source of income for waqf was taxes from 724 waqf persons who lived in Bayındır and Kösk districts in Tire and Guzelhisar region. In this book that we evaluated, a lot of waqf villages were registered as “halî (empty) ve harâbe (ruined) ” veya “halî ani’r-reaya”.
In 1721, datas in this book held the time of Damad Ibrahim Pasha’s government is important in terms of miserable of villages belongs to a vaqf of a sadrazam
Adana eyaletinin Sis (Kozan) sancağında Kozan Dağı’nda yaşayan konar-göçer cemaatlerin kayıt edildiği 10 Şevvâl 1133/ 4 Ağustos 1721 tarihli bu defter geç mufassallar serisine eklenmesi gereken nadide bir örnektir. Bu tarihlerde Revan’da yeni tahrir yapıldığını bilmekteyiz. Ancak Anadolu’da 1604’lerden sonra bu türden tahrirleri pek göremeyiz. Belli ki defter 1691’de Çukurova’da gerçekleştirilen başarısız iskân teşebbüsünün ardından yeni bir tahrirle Kozan Dağı’ndaki cemaatlerden vergi ve asker alabilmek amacıyla hazırlanmıştır.
Defterde kayıtlı ilk cemaat 21 bennak vergi nüfusuna sahip olan Arıklı cemaatidir. XVI. Yüzyıl tahrirlerinden farklı olarak kişi isimlerinin altında sahip oldukları koyun sayısı da bildirilmektedir. Seyyidlerin sayısı çok olduğundan bunlar reayadan sonra ayrı başlık altında kayıt edilmişlerdir.
XVI. Yüzyılda Kozan’da yaşayan konargöçer cemaatlerin Afşar, Kavurgalu, Farsak gibi boylara mensup öz-be-öz Türkmen toplulukları olduğunu bilmekteyiz. 1721 yılında karşımıza çıkan nüfus tablosunda ise bu Türkmenler içerisinde büyük bir “seyyid” kitlesi yaşamaya başlamıştı. Defterde verilen rakamlarla ifade etmek gerekirse 931 evli; 129 bekar reayaya karşılık 361 neferlik bir seyyid, şahinci, güherçileci muaflar topluluğunu görmekteyiz. Bu kadar büyük orandaki muaflar topluluğunu, zor durumda olan devletin verdiği bir taviz olarak değerlendirmek mümkündür.
Ramazanoğulları'nın güçlerini yitirmeleri ve yönetimden ayrılmalarından sonra ailenin elinde kalan en önemli güç kaynağı yıllık harcaması 753.000 akçayı bulan Ramazanoğulları Vakfı olmuştur. Piri Mehmed Paşa tarafından kurulan bu büyük vakfın mütevellisi günde 500 akça gibi önemli bir ücret almakta olduğundan vakfın yöneticiliği aile fertleri arasında zaman zaman anlaşmazlık konusu olmuş; XIX. Yüzyılın başlarında ise Ramazanoğulları'ndan kız alarak bu sülaleye akraba olan Hasanpaşazâdeler adlı a،yân ailesi vakfın yönetimini ellerine almışlardı. Ramazanoğulları'nın erkek evlattan nesli kesilmiş olmasına rağmen, günümüzde Ramazanoğulları sülalesinden olduklarını söyleyen 213 kişi Ramazanoğulları Vakfı'nın "galle fazlası"ndan pay almaktadır. Bu tebliğde Ramazanoğlu Vakfı'nın ilginç hikâyesini ve vakıfların nasıl yağmalandığını arşiv belgelerinin ışığında ortaya koymaya çalışacağız.
Waqfs in numbered 110 book registers were built to pay the costs of servants which served to Hadis house, library, and public fountain near Sehzade Mehmed Mosque in Istanbul which was built by Damad Ibrahim Pasha and his wife Fatma Sultan. Fatma Sultan was the daughter of Sultan Ahmed III. Name of the trustee for the waqf was Mehmed Bey.
In vasales and tezkires was found to include some source of income in Naksha Island to the waqf of Ibrahim Pasha and Fatma Sultan. However, the main source of income for waqf was taxes from 724 waqf persons who lived in Bayındır and Kösk districts in Tire and Guzelhisar region. In this book that we evaluated, a lot of waqf villages were registered as “halî (empty) ve harâbe (ruined) ” veya “halî ani’r-reaya”.
In 1721, datas in this book held the time of Damad Ibrahim Pasha’s government is important in terms of miserable of villages belongs to a vaqf of a sadrazam
Adana eyaletinin Sis (Kozan) sancağında Kozan Dağı’nda yaşayan konar-göçer cemaatlerin kayıt edildiği 10 Şevvâl 1133/ 4 Ağustos 1721 tarihli bu defter geç mufassallar serisine eklenmesi gereken nadide bir örnektir. Bu tarihlerde Revan’da yeni tahrir yapıldığını bilmekteyiz. Ancak Anadolu’da 1604’lerden sonra bu türden tahrirleri pek göremeyiz. Belli ki defter 1691’de Çukurova’da gerçekleştirilen başarısız iskân teşebbüsünün ardından yeni bir tahrirle Kozan Dağı’ndaki cemaatlerden vergi ve asker alabilmek amacıyla hazırlanmıştır.
Defterde kayıtlı ilk cemaat 21 bennak vergi nüfusuna sahip olan Arıklı cemaatidir. XVI. Yüzyıl tahrirlerinden farklı olarak kişi isimlerinin altında sahip oldukları koyun sayısı da bildirilmektedir. Seyyidlerin sayısı çok olduğundan bunlar reayadan sonra ayrı başlık altında kayıt edilmişlerdir.
XVI. Yüzyılda Kozan’da yaşayan konargöçer cemaatlerin Afşar, Kavurgalu, Farsak gibi boylara mensup öz-be-öz Türkmen toplulukları olduğunu bilmekteyiz. 1721 yılında karşımıza çıkan nüfus tablosunda ise bu Türkmenler içerisinde büyük bir “seyyid” kitlesi yaşamaya başlamıştı. Defterde verilen rakamlarla ifade etmek gerekirse 931 evli; 129 bekar reayaya karşılık 361 neferlik bir seyyid, şahinci, güherçileci muaflar topluluğunu görmekteyiz. Bu kadar büyük orandaki muaflar topluluğunu, zor durumda olan devletin verdiği bir taviz olarak değerlendirmek mümkündür.
Ramazanoğulları'nın güçlerini yitirmeleri ve yönetimden ayrılmalarından sonra ailenin elinde kalan en önemli güç kaynağı yıllık harcaması 753.000 akçayı bulan Ramazanoğulları Vakfı olmuştur. Piri Mehmed Paşa tarafından kurulan bu büyük vakfın mütevellisi günde 500 akça gibi önemli bir ücret almakta olduğundan vakfın yöneticiliği aile fertleri arasında zaman zaman anlaşmazlık konusu olmuş; XIX. Yüzyılın başlarında ise Ramazanoğulları'ndan kız alarak bu sülaleye akraba olan Hasanpaşazâdeler adlı a،yân ailesi vakfın yönetimini ellerine almışlardı. Ramazanoğulları'nın erkek evlattan nesli kesilmiş olmasına rağmen, günümüzde Ramazanoğulları sülalesinden olduklarını söyleyen 213 kişi Ramazanoğulları Vakfı'nın "galle fazlası"ndan pay almaktadır. Bu tebliğde Ramazanoğlu Vakfı'nın ilginç hikâyesini ve vakıfların nasıl yağmalandığını arşiv belgelerinin ışığında ortaya koymaya çalışacağız.
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızılcahamam ve Çamlıdere) kazasına bağlı bir köydür. XVIII. yüzyıl ortalarında kurulduğu tahmin ediliyor. Bu yüzden XVI. yüzyıl Mufassal Tahrir Defterlerinde yer almaz. Köyle ilgili nüfus kayıtlarına ilk kez Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) 1831 tarihli nüfus defterlerinde rastlamaktayız.
Kızılcahamam Gebeler Köyü Tarihi isimli bu eserin hazırlanması köylüler tarafından gönderilen e-Devletden alınmış alt-üst soy bilgilerinin GENPRO isimli şecere programına yüklenilmesi ile başladı. Daha sonra 1831, 1837 ve 1840 tarihli Nüfus defterleri verileri EXCELL programına yüklenildi ve değerlendirmeye alındı. E-devlet verilerinden elde edilen şecereler, Nüfus defterlerinden çıkarılan şecereler ile çakıştırılarak soy bağı kurulmuş oldu. Böylece Gebeler’de yaşayan 20’ye yakın sülale, dip atalarının, dip ninelerinin isimlerini öğrenmiş oldular.
Ailesini bilmeyen milletini bilemez. Ailesini ve milletini bilmeyenler ise hafızasını kaybetmiş insanlar gibidirler. Hazırlamış olduğumuz bu kitap hem köy tarihlerinin kaleme alınmasında, hem de aile soyağaçlarının hazırlanmasında örnek teşkil edecektir.
Gebeler köyü, Ankara sancağı Yabanâbâd (Kızılcahamam ve Çamlıdere) kazasına bağlı bir köydür. XVIII. yüzyıl ortalarında kurulduğu tahmin ediliyor. Bu yüzden XVI. yüzyıl Mufassal Tahrir Defterlerinde yer almaz. Köyle ilgili nüfus kayıtlarına ilk kez Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) 1831 tarihli nüfus defterlerinde rastlamaktayız.
Kızılcahamam Gebeler Köyü Tarihi isimli bu eserin hazırlanması köylüler tarafından gönderilen e-Devletden alınmış alt-üst soy bilgilerinin GENPRO isimli şecere programına yüklenilmesi ile başladı. Daha sonra 1831, 1837 ve 1840 tarihli Nüfus defterleri verileri EXCELL programına yüklenildi ve değerlendirmeye alındı. E-devlet verilerinden elde edilen şecereler, Nüfus defterlerinden çıkarılan şecereler ile çakıştırılarak soy bağı kurulmuş oldu. Böylece Gebeler’de yaşayan 20’ye yakın sülale, dip atalarının, dip ninelerinin isimlerini öğrenmiş oldular.
Ailesini bilmeyen milletini bilemez. Ailesini ve milletini bilmeyenler ise hafızasını kaybetmiş insanlar gibidirler. Hazırlamış olduğumuz bu kitap hem köy tarihlerinin kaleme alınmasında, hem de aile soyağaçlarının hazırlanmasında örnek teşkil edecektir.