History

II. Dünya Savaşı sonrasında bağımsızlığını kazanan sömürge ülkeleri ile birlikte gelişmekte olan ülkelerin hızlı kalkınmayı gerçekleştirmek için planlama yaklaşımını benimsemeleri yeni ekonomik ve idari kurumların yaratılmasına sebep olmuştur. Türkiye'de de bu konjonktürle bağlantılı olarak planlama örgütü kurulmuş, bu örgüt kamu yönetimi içine dahil edilmiştir. Ancak kurumun sahip olduğu görev ve yetkiler herhangi bir kamu örgütünün sahip olduğu görev ve yetkilerden farklıdır. Kurum, ekonomik kalkınma gündemini yönetmekle görevlendirilmiş fakat ekonomik kalkınmayı sağlamak için hem siyasal hem yönetsel hem de toplumsal alanı düzenleyecek kararlar alabilen, kamu politikalarını yönlendiren kurumlar üstü bir yapı olarak ortaya çıkmıştır. Devlet Planlama Teşkilatı(DPT), ekonomik ve yönetsel bir kurum olmasının yanı sıra Osmanlı-Türk modernleşme sürecinin önemli bir aktörüdür. Kurum, devlet merkezli ve elit-bağımlı modernleşme sürecini sürdürmekle birlikte kendinden önceki bürokrati...

Vakıf, iktisadi anlamda, ferdi çalışma ve gayretle elde edilen imkânların ve mal varlığının gönül rızasıyla paylaşılmasını öngören hukuki bir sistemdir. Bu sistemde, her turlu hırs ve tamahtan uzak bir şekilde, şahsi mal varlığı, kamunun kullanımına aktarılmakta, böylece şahsi imkânlar kamu hizmetine dönüştürülmektedir. Burada faydacı felsefenin aksine, diğer insanların lehine, şahsin feragati ve fedakârlığı söz konusudur. Katılımcılık ve paylaşma ruhu hakimdir. Zira toplumun huzuru sağlanmadıkça, bireyin mutluluğunun sürekliliğinden söz etmenin mümkün olmadığından bahsedilirdi 1 . O halde vakıf, bütün insanlığın mutluluğunu amaçlayan bir sistemler bütünüdür. Vakıf yapan kişi feragatin ve başkalarına yardımcı olmanın mutluluğunu; vakıftan yararlanan kişi ise, bir ihtiyacını karşılamış olmanın hazzını duymaktadır 2 . Bu, birbiriyle çelişmeyen ve biri diğerinin hazzını azaltmaksızın dalgalar halinde cemiyetin bütün fertlerini saran, topyekun bir mutluluktur. Selçuklu ve klasik Osmanlı dönemlerinde Türklerin vakıf anlayışı budur, ve bu anlayışı, Kur`an`daki hayrãt kavramı üzerine temellendirmişlerdir. OSMANLI DEVLETİ'NDE VAKIF KURUMU Vakıf, asırlarca İslam devletlerinde yardıma dönük hizmetler ifa etmiş bir kurumdur. Hem Selçuklular döneminde hem de Osmanlılarda Türk kültür hayatının gelişmesinde, ekonomik istihdam yaratmasında, sosyal dengenin kurulmasında ve planlanmasında oldukça etkili olmuştur. Vakıfların; Osmanlılarda, diğer İslam devletlerine nazaran işlevleri ve sundukları hizmetler çeşitlenmiş ve vakıf kurumu daha çok gelişme göstermiştir. Bu bakımdan bireylerin doğumundan ölümüne kadar herhangi bir zamanda vakıflarla ilişkisi söz konusu olmuştur. Öyle ki, bir kimse vakıf bir evde doğar, vakıf bir beşikte uyur, vakıf mallardan yer-içer, vakıf kitaplardan okur, vakıf bir mektepte hocalık eder, vakıf idaresinden ücretini alır, öldüğü zaman da vakıf bir tabuta konur ve vakıf bir mezarlığa gömülürdü 3 . Özellikle Osmanlı kent hayatının organizasyonunda da vakıfların rolü oldukça büyük olmuştur. Kentlerin altyapı mekanizmalarının kurulmasında ve bayındırlık hizmetlerinde vakıflar hep ön sırada yer almıştır. Köprü kurulması, kente su sağlanması ve su yollarının tamiri, yolların yapılması ve tamiri, çevrenin yeşillendirilmesi ve temizliğinin yapılması, sonuçta güzelleştirilmesi de 4 vakıfların sunduğu en önemli hizmetlerdendir 5 . Osmanlılarda eğitim-öğretim faaliyetlerinin gerçekleştirilmesinde de vakıfların rolü yadsınamaz. Sıbyan mekteplerinin, medreselerin ve kütüphanelerin binalarının kurulmasından tamirine, görevlilerine ödenecek ücretlerden öğrencilerin bütün ihtiyaçlarının karşılanmasına kadarki süreci örgütleyen vakıflar olmuştur. Vakıflar, öğrencilere burs da veriyorlardı. Ayrıca hoca ve öğrencilere elbise dağıtılıyor, İlkbahar"da eğlence ve kederlerini dağıtmak için "seyrbaha" adı altında gezi masrafları da vakıflarca ödeniyordu 6 . Bireylerin dinî ihtiyaçlarının giderilmesinde vakıflar, kurdukları cami, mescit, namazgâh, tekke ve zaviye ile hizmet etmişlerdir. Vakıflar, Osmanlıların, yeni fethettiği yerlerdeki yerleşmelerini de kolaylaştıran en önemli kurum olmuştur. Yeni fethedilen yerlere kurulan cami, medrese, tekke, zaviye ve imâretlerde görev yapan kişiler, bölgenin İslamlaşmasında büyük rol oynamışlardır. Sonuçta, Osmanlı Devleti"nin büyüyüp, genişlemesinde vakıfların rolü önem arz etmektedir. Devlet, şehirlerin kurulmasında, planlanmasında ve sosyalleşmesinde çok az para harcamış, bugün modern devletin ya da ilgili resmi kurumların yapmak zorunda olduğu birçok sosyal müessese, eğitim kurumu, sağlık işleri bireylerin kurdukları vakıflar yoluyla işlevlerini sürdürmüştür. Bu yolla devletin sosyal ve ekonomik yükünü bireyler üstlenmiş, devlet de dönemin genel uygulamalarına uygun güvenlik ve adalet işlerine daha fazla kaynak ayırabilmiştir. Bireyler, kurdukları vakıflar sayesinde dünyevi işleri yürütürken, uhrevi hayatlarını kazanmanın yollarını aramışlardır.

Coup d'etat was not a new phenomenon for Turkey because several successful coups previously had happened led by military to protect the Kemalism in Turkey. However, what happened in the night of 16 July 2016 was very historical for Turkey, because the coup d'etat attempt was successfully defeated. This time, nevertheless, although done by a military junta, Erdoğan believes that the master mind of the coup was his former ally, Fethullah Gülen, leader of cultural Islamic based organization (Gülen Movement). This claim was very interesting, despite the fact that both parties are known for their deeply Islamic roots and former allies. Therefore, this paper tends to make sense of what actually had happened between both parties, hence Gülen Movement was alleged as the coup plotters. Why the coup attempt failed and what is the aftermath of the coup?.

Abstrak Ahmad Hasballah Indrapuri, atau dikenal juga dengan Abu Indrapuri adalah salah seorang tokoh ulama reformis di Aceh. Hal ini tampak pada ide-ide pembaharuan sistem pendidikan dan pemurnian ajaran-ajaran Islam yang dilakukan di masyarakat Aceh. Ide-ide reformasi dan pemurnian ajaran Islam ini tentunya tidak lahir serta merta. Pemikirannya tersebut sangat dipengaruhi oleh perjalanan dan tradisi keilmuannya, yang banyak ia dapatkan dari dayah-dayah di Aceh dan di Melayu, dan juga dari pendidikannya selama di Mekkah. Kemudian, integrasi dari keimanan dan tradisi keilmuannya menjadikannya Muslim yang visioner dan peka terhadap perkembangan zaman. Sehingga tidak mengherankan jika kontribusi-kontribusinya tidak hanya terdapat dalam sektor pendidikan, tapi juga dalam sektor politik. Hal ini jelas tampak pada usaha-usaha yang dilakukannya dalam memperjuangkan kemerdekaan di Aceh melawan Belanda.

Abstrak Ulama selalu memainkan peran yang sangat penting dalam komunitas Muslim. Mereka adalah pilar-pilar dari masyarakat Islam, yang bertugas menjaga dan mempertahankan nilai-nilai Islam dan kedisiplinan dalam umat. Tgk. H. Muhammad Hasan Krueng Kalee adalah salah satu ulama karismatik di Aceh. Ia memerankan peran penting baik dalam penyebaran doktrin-doktrin Islam dan juga dalam wilayah perpolitikan khususnya selama masa agresi Belanda di Indonesia. Peran utamanya sangat jelas dalam pendirian dan pengembangan Dayah Meunasah Blang di Siem, Aceh Besar. Melalui pengajaran-pengajarannya telah lahir banyak ulama-ulama penting Aceh lainnya, yang perannya juga sangat besar dalam komunitas Aceh. Selain sebagai inspirasi pendidikan, pandangan-pandangan politiknya juga sangat penting, baik dalam penyerangan langsung terhadap kolonial Belanda, mengukuhkan kedudukan Soekarno sebagai presiden Indonesia pertama, dan juga perannya sebagai perwakilan partai politik PERTI bagi Republik Indonesia.

Lahir dalam keluarga yang sudah akrab dengan dunia pesantren (dayah), telah mengantar beliau kembali meneruskan perjuangan keluarganya dalam mengajarkan agama Islam kepada masyarakat. Teungku Muhammad Daud Zamzami lahir di Desa Bada, Lambaro Kafe, Aceh Besar pada tahun 1953 dari pasangan Teungku Zamzami bin Teungku Cut Dalam dan Zainabah. Ayah Abu (Laqab yang sering dibubuhkan pada namanya) Daud Zamzami meninggal ketika beliau masih kecil, sehingga ibunya lah yang merawat dan membimbing Abu Daud Zamzami dimasa kecilnya. Menjadi anak tunggal dalam keluarga menyebabkan perhatian ibundanya tercurah penuh kepada Abu Daud. Pengajaran dan perhatian dari Ibunda merupakan bagian penting dari pembentukan karakter Abu Daud, sehingga ia terkenal memiliki karakter yang ramah, sopan, santu dan berhati lembut. Ketika usianya menginjak umur 7 tahun, Abu Daud mulai mulai menempuh pendidikan formal pertamanya. Ia masuk ke Sekolah Rakyat pada tahun 1942 dan belajar di sekolah itu selama tiga tahun berikutnya di Lam Teungoh. Tahun 1942 adalah tahun dimana Jepang mulai memiliki pengaruh yang besar di Indonesia, sehingga sekolah-sekolah formal pada saat itu menggunakan bahasa Jepang sebagai bahasa pengantar resmi. Ketika kami bertemu, Abu Daud mengenang bahwa ketika kecil ia bisa berkomunikasi dengan bahasa Jepang. Namun karena tidak pernah digunakan lagi, saat ini keahlian itu sudah hilang. Kecenderungan Abu Daud Zamzami kepada pelajaran agama telah nampak semenjak kecil. Ini tampak jelas ketika ia memutuskan untuk melanjutkan pendidikanya ke Dayah Lam Seunong, Kuta Baro, Aceh Besar, sebuah dayah yang dipimpin oleh Teungku Krueng Kalee. Ia belajar di dayah 238 | KALAM, Jurnal Agama dan Sosial Humaniora

ÖZET Lyrikos sözcüğü ilk kez, İskenderiye'de İskenderiyeli bilim adamları tarafından hazırlanan ve Bakkhylides, Sappho, Alkman, Anakreon, Stesikhoros, Simonides, İbykos, Alkaios ve Pindaros'tan oluşan " ennea lyrikos " (dokuz lirik ozan) listesinde geçer. Başlangıçta hymnos, hymenaios, threnos ve paian gibi şarkılarda ve epik şiirlerde bulunan lirik unsur, İ.Ö. 7. yüzyılın ilk yıllarından başlayarak edebi bir tür olan lirik şiiri yaratmış ve bu tür İ.Ö. 5. yüzyıla kadar varlığını sürdürmüştür. Yedi telli lir (lyra) enstrümanı eşliğinde söylenmek üzere yazılan lirik şiir, bir koro ve eksarkhos adı verilen bir korobaşı tarafından daha çok dans ve müzik eşliğinde icra edilen " koro liriği " ve tek bir kişi tarafından söylenen " solo liriği " olmak üzere ikiye ayrılırdı. İlk önceleri Sparta'da Dor kentlerinde saygı görüp gelişen ve dinsel kökenli olan koro liriği, hymenaios (düğün şarkısı), partheneion (genç kız şarkısı), threnos (ağıt), hymnos (tanrısal övgü), hyporkhema (dans eşliliğinde söylenen şarkı) enkomion (kişisel övgü şarkısı), paian (Apollon'a övgü), dithyrambos (Dionysos'a övgü), epinikion (zafer şarkısı) ve prosodion (geçit töreni şarkısı)'dan oluşmaktadır. SUMMARY Types of Choral Lyric in Ancient Greece The word lyricos means a poet who composes poems to be recited with the company of the lyre, a musical instrument with seven strings, which is traditionally believed to have been invented by Hermes. The word first occured in the list prepared by scholars from Alexandria, which included the nine lyric poets: Bacchylides, Sappho, Alcman, Anacreon, Stesichorus, Simonides, Ibycus, Alcaeus and Pindar. The lyric element which had been originally present in such songs and epic poems as hymns, hymenaeus, hyporchema, threnody and paean created the lyric poetry as a literary from by the beginnings of the seventh century before Christ and continued to survive until the fifth century before Christ. The lyric poetry of Ancient Greek was of two types: " the choral lyric " and " the solo lyric " ; the former being performed by a chorus and an exarchos, the leader of the chorus, with the company of the lyre and dance, and the latter recited by only one person. Choral lyric, which was originally revered and developed in the Spartan city of Dor, and which was of religious origin to a great extent, included such forms as hymenaeus (the wedding or bridal song) parthenaea (maiden song), trenody (dirge), hymns (heavenly praise), hyporchema (song accompanied by mimetic dancing), encomion (song of personal praise), paean (song of praise for Apollo), dithyramb (song of praise for Dionysos), epinician (song of victory) and prosody (processional ode).

ÖZET Bu çalışmada Pausanias'ın Periegesis tes Hellados (Yunanistan'ın Tasviri) adlı eserinde geçen ikisi ölümlü, diğerleri ise mitos kahramanı niteliğinde yirmi sekiz kült kurucu kadın ele almmıştır. Yazar tanrılar, kahramanlar, ölümlüler, eski dinsel gelenekler ve şenlikleri etkileyici biçimde günümüze aktarmış: Özellikle ünlü tapınakları, kahraman mezarlarını ve kehanet merkezlerini engin bir bilgelikle işlemiştir. Yunancadan gelen "heroine" kelimesi, genelolarak bulundukları toplumda insanüstü özellikleriyle diğerlerinden ayrılan kadm kahramanları tanımlar. Toplumda eriştikleri büyük bir dinsel saygınlıkla imgelem gücünün, düşüncenin, edebi ve sanatsal yaratıcılığın gelişimine katkıda bulunmuş olan kahramanlar, insanüstü ama asla tanrısalolmayan bir varoluş tarzı göstermişlerdir. Erkek kahramanlara benzer bir biçimde, kült kuran kadın kahramanlar da, yeryüzünde oturan, tanrılar gibi ebediyen orada yaşayan ve güç bakunından da tannlara yaklaşan ölmüş insanlann ruhlarından başka bir şey değildir. ABSTRACT The paper takes into consideration the twenty-eight cult establishing heroines, tıvo of whom are mortal and rest bear the characteristics of nıythical beings, in Periegesis tes Hellados (Deseription of Greece) by Pausanias. The writer effectively reveals the lives and deeds of gods, goddesses, heroes, heroines and mortals. He depicts traditions and customs. rites and rituals. He, furthernıore, deseribes fal/w us temples, tombs of heroines ond centres of prophecy with great skilı. The word "heroine" is with Greek origin. lt is used for o woman with superhuman powers which ca use her to seem different from , Dr .. Ankara Universifesi, Dil ve Tarilı-Coğrajva Fakülfesi

Çeviren: Ayşen SİNA  Hemen hemen bütün eski devletler ve imparatorluklar vergi tahsilâtında özelleştirmeyi kullanmışlardı. Roma tarihi, iltizam sistemi çalışmak için iyi bir araştırma sahasıdır. Çünkü diğer pek çok faktörleri kontrol ederken, kapsamı ve etkisi üzerinde geniş çeşitlilik sağlar. İltizam usulüyle vergi toplama Cumhuriyet Dönemi'nin ilk zamanlarında başladı, yaygınlaştı ama Geç Cumhuriyet Dönemi'nin son yıllarında daha sömürücü hale geldi ve sonrasında bazı vergi türleri yürürlükten kaldırıldı ve İmparatorluk Dönemi'nde merkezden kontrol edildi. İltizam sisteminin kullanım ve etkisinin iyi bilinen sebeplerine ek olarak imparatorluğun büyüklüğü iletişim teknolojilerinin gelişim seviyesi ve toplanan vergi çeşitleri gibi Romalıların durumundaki en büyük belirleyicinin principalis'lerin özellikleri ve devletin yönetim biçimi olduğunu gösteriyoruz. Cumhuriyet ve İmparatorluk dönemleri arasındaki farklılıklar, cumhuriyeti yöneten senatus'da ve imparatorluğun yöneticileri imparatorlarda izlenebilir. Cumhuriyet'in son zamanlarında özelleştirmenin yarattığı tehlike, temelde principalis'lerin özelliklerinden, bilhassa da Roma senatosunun kontrol etmek durumunda olduğu temsilcilerle devir hızı yüksek (döner kapı)ilişkisi içinde olan birden fazla principalis bulunması gerçeğinden kaynaklanmaktaydı ve senatörlerin iltizam sistemindeki yatırımları durumu daha da kötüleştirdi.