Hasan Akkanat
An academician dedicated himself to thought
Phone: +90(531) 6202217
Address: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi, Keçiören/ANKARA
Phone: +90(531) 6202217
Address: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi, Keçiören/ANKARA
less
Related Authors
InterestsView All (25)
Uploads
Papers by Hasan Akkanat
Realizing that using of species meanings and definitions only as the subjects in the propositions of scientific inquiries constitute an impediment for epistemological improvements, Avicenna explains his conditions for the proposition of scientific inquiry that he will use in all sciences, in the first four chapters (al-fasl) of the Second Section (al-makalah) in al-Burhan which he methodically analyzes universality of the meaning, the universal predication, and the universal scientific proposition. According to Avicenna, the universal, as the subject in scientific propositions, must be predicated ‘directly’ to the essence of ‘each one’ of the participants in thought for ‘all times’ but not be necessary for any individual among them to exist outside, and even if it does, it must exist as the only one and be the same as the universal meaning in the mind, as the universal of the Sun. He uses such a universal in his scientific inquiries, but more importantly, he designates this type of universal as the one by which God knows the particulars. In the article, I analyze some discussions and criticisms about the theory by the content of the universal specified by al-Burhan.
he brings the priority and posteriority of the universals up to for discussion in the other two works.
Aristoteles İkinci Analitikler ve Metafizik adlı eserlerinde ‘tümel anlam’ın pek çok şeye bizzat ve doğrudan yüklendiğini, Ruh Üzerine’de hayvan gibi genel anlamların var olmadığını, var olsa bile ikincil/sonradan bir anlam olduğunu belirtirken Kategoriler’de ise hayvan cinsinin türlerden önce gelerek onları kurduğunu iddia eder. Bu bariz tutarsızlık Aleksander’ı On the Metaphysics ve Quaestiones’ta ‘tümel’i ve ‘tümel anlam’ı yeniden düşünmeye sevk etmiş ve tikellerden idrak edilen genel anlamların aklın düşünmesi esnasında var olduklarını, düşünmediğinde ise ortadan kalktıklarını ileri sürmüştür. Böylece Aleksander Aristoteles’in ifadelerini daha müphem bir hale getirmiş ve orta çağlara büyük bir problem bırakmıştır. Günümüz Aleksander uzmanlarından Tweedale, Sharples ve Sirkel Aleksander’ın söylemlerini çözümlemeye çalışmışlar ancak problemde son sözün söylenemeyeceğini itiraf etmişlerdir. Yalnız Tweedale problemin çözümü için İbn Sînâ’nın eserlerinin görülmesi gerektiğini ve çözümün orada bulunabileceğini söylemektedir. İbn Sînâ ilgili meseleyi süregelen büyük problemlerden birisi olarak görür ve el-Burhân, el-Medhal ve el-İlâhiyyât’ta çözüm içerikleri önerir. El-Burhân’da hayvan tümelinin hangi anlamda kurucu unsur olabileceğini ve tekillerden önce gelebileceğini incelerken, diğer iki eserinde tümellerin önceliği ve sonralığını tartışmaya açar.
Realizing that using of species meanings and definitions only as the
subjects in the propositions of scientific inquiries constitute an impediment for epistemological improvements, Avicenna explains his conditions for the proposition of scientific inquiry that he will use in all sciences, in the first four chapters (al-fasl) of the Second Section (al-makalah) in al-Burhan which he methodically analyzes universality of the meaning, the universal predication, and the universal scientific proposition. According to Avicenna, the universal, as the subject in scientific propositions, must be predicated ‘directly’ to the essence of ‘each one’ of the participants in thought for ‘all times’ but not be necessary for any individual among them to exist outside, and even if it does, it must exist as the only one and be the same as the universal meaning in the mind, as the universal of the Sun. He uses such a uni-versal in his scientific inquiries, but more importantly, he designates this type of universal as the one by which God knows the particulars. In the article, I analyze some discussions and criticisms about the theory by the content of the universal specified by al-Burhan.
Realizing that using of species meanings and definitions only as the subjects in the propositions of scientific inquiries constitute an impediment for epistemological improvements, Avicenna explains his conditions for the proposition of scientific inquiry that he will use in all sciences, in the first four chapters (al-fasl) of the Second Section (al-makalah) in al-Burhan which he methodically analyzes universality of the meaning, the universal predication, and the universal scientific proposition. According to Avicenna, the universal, as the subject in scientific propositions, must be predicated ‘directly’ to the essence of ‘each one’ of the participants in thought for ‘all times’ but not be necessary for any individual among them to exist outside, and even if it does, it must exist as the only one and be the same as the universal meaning in the mind, as the universal of the Sun. He uses such a universal in his scientific inquiries, but more importantly, he designates this type of universal as the one by which God knows the particulars. In the article, I analyze some discussions and criticisms about the theory by the content of the universal specified by al-Burhan.
he brings the priority and posteriority of the universals up to for discussion in the other two works.
Aristoteles İkinci Analitikler ve Metafizik adlı eserlerinde ‘tümel anlam’ın pek çok şeye bizzat ve doğrudan yüklendiğini, Ruh Üzerine’de hayvan gibi genel anlamların var olmadığını, var olsa bile ikincil/sonradan bir anlam olduğunu belirtirken Kategoriler’de ise hayvan cinsinin türlerden önce gelerek onları kurduğunu iddia eder. Bu bariz tutarsızlık Aleksander’ı On the Metaphysics ve Quaestiones’ta ‘tümel’i ve ‘tümel anlam’ı yeniden düşünmeye sevk etmiş ve tikellerden idrak edilen genel anlamların aklın düşünmesi esnasında var olduklarını, düşünmediğinde ise ortadan kalktıklarını ileri sürmüştür. Böylece Aleksander Aristoteles’in ifadelerini daha müphem bir hale getirmiş ve orta çağlara büyük bir problem bırakmıştır. Günümüz Aleksander uzmanlarından Tweedale, Sharples ve Sirkel Aleksander’ın söylemlerini çözümlemeye çalışmışlar ancak problemde son sözün söylenemeyeceğini itiraf etmişlerdir. Yalnız Tweedale problemin çözümü için İbn Sînâ’nın eserlerinin görülmesi gerektiğini ve çözümün orada bulunabileceğini söylemektedir. İbn Sînâ ilgili meseleyi süregelen büyük problemlerden birisi olarak görür ve el-Burhân, el-Medhal ve el-İlâhiyyât’ta çözüm içerikleri önerir. El-Burhân’da hayvan tümelinin hangi anlamda kurucu unsur olabileceğini ve tekillerden önce gelebileceğini incelerken, diğer iki eserinde tümellerin önceliği ve sonralığını tartışmaya açar.
Realizing that using of species meanings and definitions only as the
subjects in the propositions of scientific inquiries constitute an impediment for epistemological improvements, Avicenna explains his conditions for the proposition of scientific inquiry that he will use in all sciences, in the first four chapters (al-fasl) of the Second Section (al-makalah) in al-Burhan which he methodically analyzes universality of the meaning, the universal predication, and the universal scientific proposition. According to Avicenna, the universal, as the subject in scientific propositions, must be predicated ‘directly’ to the essence of ‘each one’ of the participants in thought for ‘all times’ but not be necessary for any individual among them to exist outside, and even if it does, it must exist as the only one and be the same as the universal meaning in the mind, as the universal of the Sun. He uses such a uni-versal in his scientific inquiries, but more importantly, he designates this type of universal as the one by which God knows the particulars. In the article, I analyze some discussions and criticisms about the theory by the content of the universal specified by al-Burhan.