Harun KOÇ
Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi, Lisans Üstü Eğitim Enstitüsü (SanatTarihi /YL.)
Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sanat Tarihi (SanatTarihi/Lisans)
Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sanat Tarihi (SanatTarihi/Lisans)
less
Related Authors
Interests
Uploads
Papers by Harun KOÇ
kadar azdır. Nedeni ise Osmanlı döneminden itibaren, bölgenin devamlı konut alanı olması ve
buna bağlı olarak ihtiyaca göre şekillenmedir. Ayrıca, günümüzde Kale’nin protokol alanı
olmasına karşın, evlerin cephelerinin bırakılıp içinin yenilenmesi, kat çıkılması ve planın
ihtiyaca göre değiştirilmesi gibi faktörler, özgün planın okunmasını güçleştirmektedir. Yapılan
araştırmalarda evlerin, arsanın hangi kenarına inşa edildiğini genellemek pek mümkün değildir.
Fakat, bunun ev sokak ilişkisi ile bağıntılı olduğu, erken örneklerin genellikle avluya, geç
dönemde inşa edilmiş örneklerin ise doğrudan sokağa açılan cepheleri görülmektedir. Yine
Kale alanının engebeli ve arazinin sınırlı olması, arsa boyutları kadar evlerin konum ve
yönelimini de büyük ölçüde etkilemiştir. Yukarda da belirtildiği gibi, konunun seçilmesindeki
temel amaç, restorasyonu devam eden yapıların yerinde görülüp belgelenmesi ve elde edilen
kaynakların değerlendirilmesi olmuştur.
Kale içerisinde 265 konuttan yalnızca, özgünlüğünü koruyabilmiş 10 yapıyı seçemem
deki temel sebep gerek iç mekân kurgusu gerekse cidarlarının günümüze sağlam bir şekilde
ulaşması olmuştur. Devam eden restorasyonun yalnızca dış cepheleri ele alması, araştırmamda
iç mekân kurgusunun, zaman içerisindeki değişimini izlememe olanak tanımıştır.
Ankara İçhisar bölgesi, geleneksel Türk konut mimarisi hakkında yaptığım bu
çalışmada; özellikle konumun seçimini onaylayan ve yazım aşamasında bana destek olan Sn.
Doç. Dr. Lokman TAY’a, Saha çalışmasında fotoğraflar ve planlar için bana yardımcı olan,
Sanat Tarihçi Hatice Esra AYDIN hanımefendiye, Ankara Büyük Şehir Belediyesinin
düzenlediği gezide, Kale alanının tarihsel sürecini anlatan Sanat Tarihçi Taner AŞIK Bey’e
teşekkürlülerimi sunuyorum.
kadar azdır. Nedeni ise Osmanlı döneminden itibaren, bölgenin devamlı konut alanı olması ve
buna bağlı olarak ihtiyaca göre şekillenmedir. Ayrıca, günümüzde Kale’nin protokol alanı
olmasına karşın, evlerin cephelerinin bırakılıp içinin yenilenmesi, kat çıkılması ve planın
ihtiyaca göre değiştirilmesi gibi faktörler, özgün planın okunmasını güçleştirmektedir. Yapılan
araştırmalarda evlerin, arsanın hangi kenarına inşa edildiğini genellemek pek mümkün değildir.
Fakat, bunun ev sokak ilişkisi ile bağıntılı olduğu, erken örneklerin genellikle avluya, geç
dönemde inşa edilmiş örneklerin ise doğrudan sokağa açılan cepheleri görülmektedir. Yine
Kale alanının engebeli ve arazinin sınırlı olması, arsa boyutları kadar evlerin konum ve
yönelimini de büyük ölçüde etkilemiştir. Yukarda da belirtildiği gibi, konunun seçilmesindeki
temel amaç, restorasyonu devam eden yapıların yerinde görülüp belgelenmesi ve elde edilen
kaynakların değerlendirilmesi olmuştur.
Kale içerisinde 265 konuttan yalnızca, özgünlüğünü koruyabilmiş 10 yapıyı seçemem
deki temel sebep gerek iç mekân kurgusu gerekse cidarlarının günümüze sağlam bir şekilde
ulaşması olmuştur. Devam eden restorasyonun yalnızca dış cepheleri ele alması, araştırmamda
iç mekân kurgusunun, zaman içerisindeki değişimini izlememe olanak tanımıştır.
Ankara İçhisar bölgesi, geleneksel Türk konut mimarisi hakkında yaptığım bu
çalışmada; özellikle konumun seçimini onaylayan ve yazım aşamasında bana destek olan Sn.
Doç. Dr. Lokman TAY’a, Saha çalışmasında fotoğraflar ve planlar için bana yardımcı olan,
Sanat Tarihçi Hatice Esra AYDIN hanımefendiye, Ankara Büyük Şehir Belediyesinin
düzenlediği gezide, Kale alanının tarihsel sürecini anlatan Sanat Tarihçi Taner AŞIK Bey’e
teşekkürlülerimi sunuyorum.