Papers by Cevriye Demir Güneş
Ekev Akademi Dergisi, 2015
Felsefi Düşün - Akademik Felsefe Dergisi, 2020
Michel Foucault’nun Pierre Rivière’i - Cevriye DEMİR GÜNEŞ Öz Michel Foucault, 19. yüzyıl Fransa’... more Michel Foucault’nun Pierre Rivière’i - Cevriye DEMİR GÜNEŞ Öz Michel Foucault, 19. yüzyıl Fransa’sında Pierre Rivière adındaki sıradan köylü bir gencin işlemiş olduğu aile cinayetini, Annemi, Kız Kardeşimi ve Erkek Kardeşimi Katleden Ben, Pierre Rivière… adlı hatıratla/anlatıyla ölümsüzleştirmesinin büyüsüne kapılmıştır. Hatırat suç ve cezaya ilişkin söylemin gücünü, tıbbi ve adli söylemlerin kendi aralarındaki çatışkılarını açığa çıkarmış ve söz konusu söylemlerin bütününü cinayet söylemiyle yeniden ilişkiye sokarak hayranlık uyandırıcı bir etki ortaya koymuştur. Anlatısıyla adeta işlediği cinayeti ardında bırakan Rivière, yaklaşık yüz kırk yıl sonra Foucault ve çalışma arkadaşlarını, yazdığı suç/cinayet söylemiyle baştan çıkarmıştır. Makale, yazdığı cinayet anlatısı dolayımıyla Rivière’in toplumda yaşayan bir birey olarak iktidar söylemiyle ilişkisine, kendini var kılma çabasına ve Foucault’nun Pierre Rivière hatıratı aracılığıyla bize söylemek istediklerine odaklanmaktadır. Hatıratta/anlatıda Foucault ve arkadaşları tarafından açığa çıkarılan fikirler, bunca yıl sonra Pierre Rivière’i yeniden okumayı, işitmeyi, anlamayı ve kendilik kaygısının trajik boyutları üzerine tıbbi ve adli unsurların ötesine geçen bir düşünmeyi olanaklı kılmaktadır. Makalede ayrıca Rivière’in ikili (yazar ve fail) edimini, Antik Yunan’da karşılaştığımız sözel ilişki pratiği olarak parrhesia tavrıyla birlikte düşünmenin olanağına ilişkin bir sorgulamaya da yer verilmektedir. Anahtar Kelimeler: Foucault, cinayet anlatısı, Pierrre Rivière, suç söylemi, parrhesia. MICHEL FOUCAULT’S PIERRE RIVIÈRE Michel Foucault was impressed and inspired by an ordinary village youth named Pierre Rivière immortalising the story of his murder of his family members by a memoir titled I, Pierre Rivière, Having Slaughtered My Mother, My Sister, and My Brother… The memoir displayed the power of the discourse on crime and punishment as well as the contradictions between medical and juridical discourses, and produced a formidable effect by linking together this entire set of discourses with the discourse of murder. Having overshadowed the actual murder by his memoir of the deed, Rivière engaged the attention of Foucault and his colleagues around hundred and forty years after the incident. This article focuses on Rivière’s relationship with the power discourse as an ordinary citizen of his society, his struggle to validate his existence through his memoir and Foucault’s understanding of the Pierre Rivière case. The ideas extracted from the memoir by Foucault and his colleagues make it possible to read Pierre Rivière’s mind after so many years, to hear and understand his opinions and to consider the tragic dimensions of his self-anxiety that goes beyond medical and juridical discourses. This article also offers a discussion of the possibility of interpreting Rivière’s double act (as author and perpetrator) with respect to the verbal practice of parrhesia witnessed in Ancient Greece. Keywords: Foucault, murder memoir, Pierre Rivière, crime discourse, parrhesia.
Felsefe Dünyası, Dec 1, 2004
... Böylece yazıdan temizlenen tahta, taze iletiler almaya hazırdır. Burada kalıcı izleri alıkoya... more ... Böylece yazıdan temizlenen tahta, taze iletiler almaya hazırdır. Burada kalıcı izleri alıkoyan bakir bir yüzey kalmaktadır sadece. ... Baki Güçlü, Erdal Cengiz, Elif Çırakman, Hâlil Turan, Hamdi Bravo,Zerrin Oral, Ankara, 2000, s.141 Page 12. Felsefe Dünyası, 2004/2, Sayı 40 ...
Eikasia: revista de filosofía, 2014
The object of this article is to consider E. Boutroux´s ideas on natural sciences, focusing parti... more The object of this article is to consider E. Boutroux´s ideas on natural sciences, focusing particularly on the notion of necessity which is often viewed as the basis of these sciences. Nevertheless E. Boutroux has tried to show that natural sciences are based on contingency and not on necessity. Behind E. Boutroux´s idea of contingency lie his belief in human freedom and his supposition that man differs from the rest of nature. He did not want to see man as an other object for natural science and he thus tried to show the reality of a human freedom based on contingency. E. Boutroux proposed the idea that contingency allows to preserve man´s privileged place in the world, the fact that he is a conscious being and the exercise of man´s will
Levinas, Alman suçluluğu sonucu ortaya çıktığını düşündüğü bağışlama problemini Mişna’dan bir aye... more Levinas, Alman suçluluğu sonucu ortaya çıktığını düşündüğü bağışlama problemini Mişna’dan bir ayetle ortaya koyar. Yoma Risalesindeki ayete göre: “İnsanın Tanrı’ya karşı kabahatleri Kefaret Günü’yle bağışlanır; insanın başkasına karşı kabahatleri kefaret günüyle bağışlanmaz, meğer ki öncelikle o kişinin gönlünü almamış olsun...” (Yoma Risalesi, 85a-85b). H. Arent’in Essays in Understanding’de “Eğer kişi bir Yahudi olarak saldırıya uğramışsa, kendisini bir Yahudi olarak savunmalıdır. Bir Alman olarak değil, bir dünya vatandaşı olarak değil, bir insan hakları savunucusu veya başka bir şey olarak değil” sözlerinden hareketle, Levinas’ın bağışlama fikrini özellikle bir Talmud ayeti üzerinden inşa etmiş ve temellendirmiş olması dikkate değerdir. Bu anlamda bağışlama fikri, Mişna’da dile getirildiği ve Levinas’ın etik felsefesinde konumlandığı şekilde irdelenecektir. Tanrı’ya ve Başkası’na karşı bağışlamanın temele alındığı metinde, bağışlamanın çeşitleri ve koşulları üzerinde durularak, insanın Başkası’yla ilişkisinde açığa çıkan bağışlama sorunu af dileme, pişmanlık, suçluluk, vicdan gibi kavramların bütünlüğü içerisinde gözler önüne serilecektir. Nazi Almanyası ve II. Dünya savaşı sonrasında tartışılmaya başlanan bağışlama sorununun suçluluk ya da kötülük sorunundan ayrı düşünülmediği görülür. Levinas’ta bağışlama sorununun ele alınmasının nedeni, bağışlamanın Dört Talmud Okuması’nda filozof olarak büyük bir hayranlık beslediği Martin Heidegger’in adının anılarak tartışılmış ve anlamlandırılmış olmasıdır. Levinas’ın bağışlamaya ilişkin ayetin yorumu sırasında tekil bir örnek olarak Heidegger’in bağışlanması sorununa dikkat çekmiş olması, felsefesinin son dönemine hâkim olan kutsiyet/azizlik fikri temelinde sorgulayacağımız bağışlama sorununa işaret etmesi açısından önemlidir. Hocası Hanina’ya karşı suç işleyen ve ondan on üç kez bağışlanma dileyen Rabi’nin “bağışlanmasının çok zor olduğu” yorumunu Levinas, Nazi zulmüne yaptığı vurguyla Heidegger üzerinden tartışmaya açar. Levinas’ın Heidegger’i diğer Almanlardan ayırarak, onu Rabi’nin durumuyla özdeş görmesi ve bağışlanmasının olanağı/olanaksızlığı üzerine düşünmesi, özellikle bunu bir azizlik ilişkisi çerçevesinde örneklendirmiş olması, Heidegger’e atfettiği değerin büyüklüğünü gösterir. Heidegger’in bağışlanma olanağının hem Talmud hem de kutsiyet/azizlik felsefesi açısından etik bir durum olarak tartışmaya açılması, Levinas etiğinin sınırlarını sorgulama fırsatı sunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Levinas, Heidegger, etik, bağışlama, suçluluk, kötülük, azizlik. 1.Uluslararası İnsan Çalışmaları Kongresi (ICHUS2018), Ara 6-9, 2018, Ankara/ TÜRKİYE | 54 International Congress of Human Studies Uluslararası İnsan Çalışmaları Kongresi ISBN:NNNN- NNNN Certificate Id:nnnn-nn-nnn Assoc. Prof. Dr. Cevriye DEMİR GÜNEŞ Ankara Hacı Bayram Veli University, Faculty of Letters, Philosophy, Ankara, Turkey, [email protected] The Possibility of Forgiving Heidegger in Ethics of Levinas Abstract Levinas brings up the problem of forgiveness that he thinks stemming from the German guiltiness by referring a verse of Mishnah. To the verse, “human being’s guilt against the God are forgiven with the Day of Forgiveness; human’s guilt against others are not forgiven with the Day of Forgiveness if a human being does not take the other’s forgiveness” (Yoma Booklet, 85a-85b). It is noteworthy that Levinas constructed and grounded the notion of forgiveness on a verse of Mishnah in a way of inspired by the words of H. Arendt in Essays in Understanding that “if one is attacked as a Jew, one must defend oneself as a Jew. Not as a German, not as a world citizen, not as an upholder of the Rights of Man, whatever." This paper will discuss the notion of forgiveness on the base of its meaning given by Mishnah and ethics of Levinas. In doing this, it will focus on the varieties and conditions of forgiveness and then disclose the problem of forgiveness revealed in the relation of human being to others in the integrity of such concepts like excuse, regret, guilt, conscience. In this context, the paper shows that the problem of forgiveness has not been considered separate from the problem of evil or guilt especially after Nazi Germany and the world war two. The reason why it focuses on Levinas’s thought about the problem of forgiveness is for him to have discussed the problem with a special reference to the name of Martin Heidegger in Four Talmud Readings. The fact that Levinas paid attention to the problem of forgiving Heidegger as a specific example during the interpretation of the verse is important for signifying that he discussed the problem on the ground of the idea of holiness/sainthood dominant in last period of his philosophy. From a comment that forgiving Rabbi who committed a crime against his teacher Hanina and who asked him for forgiveness thirteen times is very difficult, Levinas opens a discussion of whether it is possible to forgive Heidegger with his emphasize on Nazi persecution.…
Eikasia Revista De Filosofia, 2014
The object of this article is to consider E. Boutroux´s ideas on natural sciences, focusing parti... more The object of this article is to consider E. Boutroux´s ideas on natural sciences, focusing particularly on the notion of necessity which is often viewed as the basis of these sciences. Nevertheless E. Boutroux has tried to show that natural sciences are based on contingency and not on necessity. Behind E. Boutroux´s idea of contingency lie his belief in human freedom and his supposition that man differs from the rest of nature. He did not want to see man as an other object for natural science and he thus tried to show the reality of a human freedom based on contingency. E. Boutroux proposed the idea that contingency allows to preserve man´s privileged place in the world, the fact that he is a conscious being and the exercise of man´s will
EKEV akademi dergisi, 2015
Levinas'ın felsefesi etiği, ben ve Başkası arasındaki sonsuz sorumluluk ilişkisiyle düşünür ve so... more Levinas'ın felsefesi etiği, ben ve Başkası arasındaki sonsuz sorumluluk ilişkisiyle düşünür ve son dönemi itibarıyla mutlak bir kutsiyet felsefesine dönüşür. Bu dönüşüm, bir yandan etiği tekil etik ilişkiler düzeyinde sarsılmaz kılarken, diğer yandan çok sayıda Öteki'lerin veya Üçüncü'lerin olduğu bir dünyada, kaçınılmaz olarak çoğulluğu, eşitliği, karşılıklılığı, adaleti ve evrenselliği tartışmayı gerekli kılar. Ancak bu gereklilik Levinas için kutsi etik ilişkiden vazgeçmek veya etik düşüncenin ana hattını bütünüyle değiştirmek anlamı taşımaz. Aksine, kökenini ontolojik düşünüşün dinamiklerinde bulan metafizik geleneğin doğurduğu ve Levinas tarafından Başkası'na karşı kayıtsızlık/ilgisizlik olarak dillendirilen ontolojik bakışın temeline yerleşmesi gereken bir etik duyarlık ihtiyacı olarak varlığını sürdürmeye devam eder. Bu doğrultuda Antigone ve Rispa Bath Aya da özgürlük ve karşılıklılığı talep eden ontolojik kayıtsızlığa karşı mücadele veren direnişçiler olarak konumlanırlar. Grek Tragedyasının ebedi karakteri Antigone ve Yahudiler'in Antigonesi Rispa, Başkası'nın ölümü ve ölü bedeni karşısında gösterdikleri etik tavırları ve tuttukları yas nedeniyle hem tragedya geleneği ile Yahudi geleneğini bir arada düşünmeyi sağlamakta, hem de Levinasçı etiğin-Başkasının sonsuz sorumluluğu, Başkası'nın rehini olma, Başkası'nın ölümü ve sorumluluk, Başkası'nın yerine geçme, etik ve politik adalet ilişkisi-kavramları aracılığıyla kutsiyet etiğini politik alanda işlevsel hale getirmektedirler. Biri kurmaca diğeri gerçek olan bu iki kadın figürün Levinas'ın kutsiyet etiğiyle birlikte ele alınması bitimsiz Antigone yorumlarına bir yenisini katma girişimidir. Makalenin amacı, Antigone ve Rispa'nın "Başkası'nın ölümü" karşısında gösterdiği "sorumluluk ve feragat" eylemleriyle Levinasçı kutsi etik sembolleri ve etik ile politika arasındaki çatışmayı etik lehine dönüştüren aktörleri olduğunu göstermektir.
Levinas'ta Merhametsiz Adaletin Biçimsizliği, 2023
Levinas asserts that the violence, evil and injustice prevalent in the Western philosophical trad... more Levinas asserts that the violence, evil and injustice prevalent in the Western philosophical tradition are substantiated by the resources of ontological thinking that accord no right to live to the Other through its postulates of identity and totality characterised as instruments of dominance. In Levinas's thought, the argument that ontology and ethics necessarily contravene, and that ethics is the first philosophy lies at the heart of all discussions regarding ontology, ethics, and politics. Along the same line, the discussion of justice arises from this dichotomy between ontology and ethics. The demand of justice comes in sight first in the ethical implications of the face in the relationship between the self and the Other, and then in the symmetrical demand of right of the third persons in the social life which suspends the face to face ethical relationship. Commonly considered alongside the concept of justice, freedom is cast out of the Levinasian asymmetrical ethical relationship due to the destructive power of the postulate of identity over the Other and never features as a condition of ethical relationship. The ethical self, who adopts the principles of face-to-face interaction, indifference to its own ontological expedience and being-for-the-Other, is confronted by the third person who disrupts the face-toface relationship and the asymmetry characterising the ethical relationship and demands symmetry in social relationships. From that moment on, justice determined by love, charity, and forgiveness begins diverging from its sense in ethics of sainthood, becoming warped and acquiring a political outlook. The political justice in the mode of an analogous relationship in Levinas's understanding restricts the infinite responsibility of the ethical self towards the Other and prioritises the norms of ontology in political life in the name of protecting the right and freedom of the third person. Formed around the concept of the Other and the Holocaust as an event, Levinas's theories of politics and justice manifest themselves in terms of the assertions that norms of the political field cannot be left to their own devices, that these norms should be informed by such ethical concepts as infinite love, compassion, charity, and sacrifice, and thus that ethical justice should reconstruct interpersonal norms. In view of Levinas's statement that "charity is impossible without justice, and […] justice is warped without charity", this article first elucidates the twofold outlook of justice in the fields of ethics and politics and then discusses whether Levinas's call for ethical justice embodied by ethics and politics is functional in analysing social and political problems and creating solutions to them.
Ontolojik Kayıtsızlığa Etik Başkaldırı Figürleri Olarak Antigone ve Rispa Bath Aya: Levinasçı Bir Okuma, 2023
The philosophy of Levinas considers ethics in terms of the relationship of eternal responsibility... more The philosophy of Levinas considers ethics in terms of the relationship of eternal responsibility between the self and the Other and transforms into an absolute ethics of sainthood in his later career. This transformation not only renders ethics unshakable at the level of singular ethical relationships but also makes it inevitably necessary to debate such issues as multiplicity, equality, mutuality, justice, and universality in a world where there are multiple Others or "the third men." However, this necessity does not amount to the renouncement of ethics of sainthood or a complete restructuring of Levinas's ethical thinking. On the contrary, the ethics of sainthood subsists as a need for an ethical sensitivity which is supposed to underlie the ontological view born in the dynamics of ontological thinking characterised by Levinas as indifference/listlessness towards the Other. In this respect, in Levinas's thinking, Antigone and Rizpah bat Aiah transpire as figures of revolt against ontological indifference that demand freedom and mutuality. Antigone, the undying character of Greek Tragedy, and Rizpah, the Antigone of the Jews, not only make it possible to consider the tradition of Greek tragedy and the Jewish tragedy in tandem due to their ethical stance towards the death of the Other and the Other's dead body as well as their mourning but also render the ethics of sainthood functional in the political field by means of such concepts of Levinasian ethics as infinite responsibility from the Other, being hostage to the Other, the death of the Other and responsibility, substitution for the Other, and the relationship between ethics and political justice. The consideration of these two female figures-one being fictional and the other real-in terms of Levinas's ethics of sainthood is an attempt at providing a new interpretation of Antigone. The aim of this article is to show that Antigone and Rizpah are symbols of the Levinasian ethics of sainthood due to their acts of responsibility and renunciation in the face of the death of the Other as well as actors that transform the clash between ethics and politics in favour of ethics.
Felsefesini, sorunsallaştırma üzerinden kurgulayan ve bunu bir sistemin söylemi haline gelmeden y... more Felsefesini, sorunsallaştırma üzerinden kurgulayan ve bunu bir sistemin söylemi haline gelmeden yapmaya çalışan Foucault için önemli olan, söylem ve söylemi meydana getiren birliklerin anlaşılmasıdır. Süreksiz olmasına rağmen, süreklilik gösteren bir süreç gibi algılanan söylem yasak, akıllılık - delilik, doğru-yanlış karşıtlığı gibi dışlama usulleri üzerinden anlaşılmalıdır. Bu noktada bir entelektüelin rolü de, söylem ve söylem birliklerine ilişkin reçeteler sunmak değil, sadece zihinlerde alışkanlığa dönüşen bir takım düşünme tarzlarını yerle bir edip, genel kabulleri kuşkulu hale getirerek onları sorunsallaştırmak ve değerlendirmek olmalıdır. Çalışma iki başlıktan oluşmaktadır, ilk bölüm söylem ve söylemin doğasına, ikinci bölüm ise söylemin iktidar ile olan ilişkisine ayrılmıştır. Çalışmaya Foucault’nun Collège de France’ta yaptığı açılış konuşmasındaki söylemin dışında kalma arzusu ve bunu gerçekleştiremeyecek olmanın kaygısı kaynaklık etmiştir.In this article, basic dynamics ...
Makale, “kucuk etigin” filozofu P. Ricoeur’un, “etigin filozofu” E. Levinas’a yonelttigi elestiri... more Makale, “kucuk etigin” filozofu P. Ricoeur’un, “etigin filozofu” E. Levinas’a yonelttigi elestirileri, kutsiyet/azizlik felsefesi cercevesinde ele almaktadir. Bu baglamda makale, felsefi anlamda stratejik bir yontem olarak gorulen hiperbol yoluyla gelistirilen kutsiyet felsefesinin anlasilmasinda, Ricoeur’un hiperbolik elestirilerinin katkisini sorgulamaktadir. Levinas etiginin son donemine odaklanan Ricoeur’un etik sorgulamalari, her iki filozofun etik kendilik anlayislarindan ayri degildir. Ben ve Baskasi iliskisini karsiliklilik/simetri temelinde insa eden Ricoeur etigi, kendi’nin adil kurumlar icerisinde baskalariyla beraber ve baskalari icin iyi yasam ereginin hedeflenmesine dayalidir. Levinas’in etik yaklasimi ise Ben’in Baskasi karsisindaki sonsuz sorumlulugu ile sekillenir. Baskasi ile kurulan etik iliski karsiliksizliga, cikar-gozetmezlige, Baskasi’nin rehini olmaya, Baskasi icin olmaya ve Baskasi’nin yerine gecmeye bagli bir kutsiyet/azizlik icerir
EKEV akademi dergisi, 2015
Öz Makalede, Foucault'nun bedene bakışı ve bedenin siyasal iktidarın vazgeçilmez bir unsu... more Öz Makalede, Foucault'nun bedene bakışı ve bedenin siyasal iktidarın vazgeçilmez bir unsuru olarak ortaya çıkışı incelenecektir. Dolayısıyla disiplinci ve düzenleyici iktidar dönemlerinde bedenin nasıl nesneleştirildiği ele alınacaktır. Düzenleyici iktidar bağla-mında bedenin hapishanesi olan ruhun, iktidar ve bedenle ilgili hangi temel dinamiklere karşılık geldiği gösterilmeye çalışılacaktır. Her iki dönemde de iktidarın bedeni kendisine mekân olarak seçtiği görülür. Beden, toplumun bedenini temsil eder ve öyle işlev görür. Çalışmada ayrıca disiplinci iktidar sonrası düzenleyici iktidar anlayışında ruhun, bedene etki eden, şekillendiren, değiştiren, dönüştüren bir unsur olarak ele geçirilmesi incele-necektir. Nihayetinde ise bu çabanın yeni iktidar dinamiklerini üretmekle sonuçlanması nedeniyle, iktidarın beden olarak algıladığı birey ve suçlularda hiçbir değişim, dönüşüm ve iyileşmeye olanak tanımayışı eleştirel bağlamda gösterilmeye çalışılacaktır. Abstract In this article, it is attempted to show Foucault's understanding of body and its emergence as an indispensable part of the political power. In this context, it will be revealed how body is objectified in disciplinary and sovereign power periods. The correspondence between the basic dynamics of power and body, and the consideration of soul as the prison of the body in sovereign power, will be demonstrated. It occurs that, in both periods, body is the space of the power. Body represents the body of the society and performs accordingly. In the study, an inquiry on the apprehension of the soul regarding its transforming effect on body in sovereign power will take place as well. Ultimately, it will be critically displayed how this effort ends up producing new power dynamics and power does not have any transformative or rehabilitative effect on individuals and criminals conceived as bodies.
Levinas is a significant thinker that has deeply influenced 20th century thinking. Concepts like ... more Levinas is a significant thinker that has deeply influenced 20th century thinking. Concepts like self, other, death and time play an important role in Levinas’ system that deems ethics as ‘prima philosophia’. Levinas contends that consciousness regarding death can only be achieved through the death of the other this idea shows parallelism with Heidegger’s thinking. However, the death of the other, for Heidegger, comes to mean that Dasein acquires certain consciousness regarding its own ‘being’ by means of remembering its temporality and mortality which, on the contrary, are crucial for Levinas as they remind the ethical self of its eternal responsibility towards the other. The direction of the emotion created in the self by the death of the other makes an individual conscious of ‘being’ or an ‘ethical self’. Witnessing the death of the other that leads to certain emotions in the self is the primary function of tragedy in the Aristotelian sense. The purgation - termed ‘catharsis’ by ...
Felsefesini, sorunsallastirma uzerinden kurgulayan ve bunu bir sistemin soylemi haline gelmeden y... more Felsefesini, sorunsallastirma uzerinden kurgulayan ve bunu bir sistemin soylemi haline gelmeden yapmaya calisan Foucault icin onemli olan, soylem ve soylemi meydana getiren birliklerin anlasilmasidir. Sureksiz olmasina ragmen, sureklilik gosteren bir surec gibi algilanan soylem yasak, akillilik - delilik, dogru-yanlis karsitligi gibi dislama usulleri uzerinden anlasilmalidir. Bu noktada bir entelektuelin rolu de, soylem ve soylem birliklerine iliskin receteler sunmak degil, sadece zihinlerde aliskanliga donusen bir takim dusunme tarzlarini yerle bir edip, genel kabulleri kuskulu hale getirerek onlari sorunsallastirmak ve degerlendirmek olmalidir. Calisma iki basliktan olusmaktadir, ilk bolum soylem ve soylemin dogasina, ikinci bolum ise soylemin iktidar ile olan iliskisine ayrilmistir. Calismaya Foucault’nun College de France’ta yaptigi acilis konusmasindaki soylemin disinda kalma arzusu ve bunu gerceklestiremeyecek olmanin kaygisi kaynaklik etmistir.
Beytulhikme An International Journal of Philosophy, 2021
Kilikya Felsefe Dergisi / Cilicia Journal of Philosophy, 2020
Avrupa’da Nazi Almanyası ve II. Dünya savaşı sonrasında “Alman Suçluluğu” kavramı temelinde tartı... more Avrupa’da Nazi Almanyası ve II. Dünya savaşı sonrasında “Alman Suçluluğu” kavramı temelinde tartışılan bağışlama sorunu, Levinas tarafından Mişna’da geçtiği şekliyle ele alınır. Yoma Risalesi, “İnsanın Tanrı’ya karşı kabahatleri Kefaret Günü’yle bağışlanır; insanın başkasına karşı kabahatleri Kefaret günüyle bağışlanmaz, meğerki öncelikle o kişinin gönlünü almamış olsun...” (Yoma Risalesi, 85a-85b) der. Makalede Levinas’ın bağışlama fikri ve Heidegger ile olan ilişkisi Mişna’da dile getirildiği ve Levinas’ın “azizlik etiği”nde konumlandığı şekilde irdelenmektedir. İnsanın Tanrı’ya ve Başkası’na karşı işlediği suç ve bağışlama koşullarını içeren makalede, Levinas’ın Dört Talmud Okuması adlı eserinde bağışlama sorununu Heidegger’i anarak tartışmış olmasının anlamı ve bu tartışmanın Heidegger’i bağışlama olanağı taşıyıp taşımadığının sorgulanması ele alınmaktadır. Levinas bağışlama fikrini, bağışlamayı olanaklı kılan “mağdurun iyi niyeti” ve “suçlunun tam bilinçliliği” koşullarını açığ...
Kilikya Felsefe Dergisi, 2020
Avrupa’da Nazi Almanyası ve II. Dünya savaşı sonrasında “Alman Suçluluğu” kavramı temelinde tartı... more Avrupa’da Nazi Almanyası ve II. Dünya savaşı sonrasında “Alman Suçluluğu” kavramı temelinde tartışılan bağışlama sorunu, Levinas tarafından Mişna’da geçtiği şekliyle ele alınır. Yoma Risalesi, “İnsanın Tanrı’ya karşı kabahatleri Kefaret Günü’yle bağışlanır; insanın başkasına karşı kabahatleri Kefaret günüyle bağışlanmaz, meğerki öncelikle o kişinin gönlünü almamış olsun...” (Yoma Risalesi, 85a-85b) der. Makalede Levinas’ın bağışlama fikri ve Heidegger ile olan ilişkisi Mişna’da dile getirildiği ve Levinas’ın “azizlik etiği”nde konumlandığı şekilde irdelenmektedir. İnsanın Tanrı’ya ve Başkası’na karşı işlediği suç ve bağışlama koşullarını içeren makalede, Levinas’ın Dört Talmud Okuması adlı eserinde bağışlama sorununu Heidegger’i anarak tartışmış olmasının anlamı ve bu tartışmanın Heidegger’i bağışlama olanağı taşıyıp taşımadığının sorgulanması ele alınmaktadır. Levinas bağışlama fikrini, bağışlamayı olanaklı kılan “mağdurun iyi niyeti” ve “suçlunun tam bilinçliliği” koşullarını açığ...
NE VARLIK VE HICLIK Trans Ontolojik Bir Dusunum Kitap Tanıtımı ve Degerlendirme, 2021
Uploads
Papers by Cevriye Demir Güneş