Papers by Tuncay Ercan Sepetcioglu
Osmanlı İdaresinde Girit ve Girit Müslümanları, 2014
Osmanlı İdaresinde Girit ve Girit Müslümanları, 2014
9. Uluslararası Mübadele ve Balkan Türk Kültürü Araştırmaları Kongresi Bildirileri / 9th International Population Exchange Balkan - Turkish Culture Investigation Congress Proceedings, 2015
Sosyolojik Bağlam Dergisi, 2020
The Cretan Turks (and now their descendants) are a group of people who originally had lived in th... more The Cretan Turks (and now their descendants) are a group of people who originally had lived in the Island of Crete till 1923 when the Obligatory Population Exchange Agreement signed between Turkey and Greece. Through almost the entire 19th century, as a result of Greek revolts one after another in different times in history and the public order on the island was disrupted, the Cretan Turkish population in fear of their lives left their living places, became refugees and the demographic structure of the island changed in favor of the Orthodox Christians. Among those migrations, the biggest and the most decisive on the political future of the island is the Heraklion Events that started in 1897 which resulted in the migration of at least 40,000 Turks. This population movement is particularly important as it caused the expansion of Cretan Turks to very different regions. The present existence of a Cretan community in Turkey, Lebanon, Syria, Libya, the Rhodes and Kos Islands of Greece, a...
OZET Sepetcioglu, Tuncay Ercan, Girit’ten Anadolu’ya Gelen Gocmen Bir Toplulugun Etnotarihsel A... more OZET Sepetcioglu, Tuncay Ercan, Girit’ten Anadolu’ya Gelen Gocmen Bir Toplulugun Etnotarihsel Analizi: Davutlar Ornegi, Doktora Tezi, Danisman: Prof. Dr. A. Tayfun Atay, 469 s. Ozet Anadolu, tarih boyunca eski Osmanli topraklarindan kendisine yonelik bircok goc olayina sahit olmustur. Ozellikle 19. yuzyilin sonlarindan Cumhuriyet donemine degin olanlar, gunumuz Turkiye’sinin toplumsal yapisini sekillendirir mahiyettedir. Bu calismada, 1890’larda Girit’ten goc etmek zorunda kalan ve Anadolu’da -kendilerine gore- yabanci bir kulturel, dilsel, ekonomik ve politik ortama gelen Girit gocmenleri etnotarihsel bir bakis acisiyla arastirilmistir. Calismanin alan arastirmasi, 1902 yilinda muhacirler icin insa edilen evlere iskân edilen Giritli gocmenlerin yasadigi Davutlar’a bagli Osmaniye Mahallesidir. Bu Rumca konusan ve cogunlukla Islam’in bir versiyonu olan Bektasi mezhebine bagli gocmenler, Anadolu’nun yerli yerlesimcilerinden yasam tarzi, giyinme ve yemek gibi bircok kulturel farklilik icermekteydiler. Bu calisma, bir gocmen toplulugun tarih, dil, inanc ve yemek kulturu vasitasiyla edindigi hatirayi ve kulturel kimligi kesfetmektedir. ABSTRACT Sepetcioglu, Tuncay Ercan, An ethnohistorical analysis of an immigrant community coming from crete to Anatolia: The case of Davutlar, PhD Thesis, Advisor: Prof. Dr. A. Tayfun Atay, 469 p. Abstract Anatolia has witnessed lots of migrations from ex-Ottoman territories throughout history. Especially the ones happened from the end of the 19th Century to the Republican Period played an important role to shape the social structure in modern Turkey. It is aimed in this study to explore Cretan immigrants who had to migrate from the Island of Crete in 1890s and came to -relatively- a foreign cultural, linguistic, economic and political environment in Anatolia. Research area of the study is Osmaniye Neighborhood, Davutlar where Cretan immigrants were settled in special houses built in 1902 for the refugees. Those Greek-speaking immigrants mostly belonged to Bektashi sect that is one of the varied interpretations of Islam and had lots of cultural differences from local inhabitants of Anatolia like way of life, dressing and food. This study is an exploration of an immigrant community’s memories and the cultural identity they have experienced through history, language, beliefs and food culture.
Eski Osmanli topraklari, ozellikle 19. yuzyildan Cumhuriyet Donemine degin, bircok nufus hareketi... more Eski Osmanli topraklari, ozellikle 19. yuzyildan Cumhuriyet Donemine degin, bircok nufus hareketine ve goc cesitlerine taniklik etmis, bunlardan biri olan Zorunlu Nufus Mubadelesi ise modern Turkiye’nin toplum yapisini sekillendirmede buyuk rol oynamistir. 30 Ocak 1923 tarihinde, Lozan Gorusmeleri surerken Turk ve Yunan temsilcilerince imzalanan bu Anlasma, Turkiye ve Yunanistan’in tarihleri boyunca cok kisa bir surede maruz kaldiklari en buyuk goc olayina sebebiyet vermis ve bu karar uyarinca Turkiye ve Yunanistan’da dogup buyumus yuz binlerce insan anayurtlarina veda etmis, bu sayede de her iki ulke ulusal bazda daha fazla turdes bir yapiya burunmustur. Mubadele gocmenlerinin yeni yerlesim yerlerine uyum sureci tamamlanmak uzere olmasina karsin, iki -tarihsel- kavram olarak Mubadele ve onun gocmenlerinin (mubadiller), duzgun ve net bir bicimde tanimlanmasina dair bir takim sorunlar bulunmaktadir. Mubadiller ornegin, kultur, etniklik, dil, gunluk yasam uygulamalari gibi konularda t...
An image consists of a person’s, a community’s and/or a society’s positive and/or negative concep... more An image consists of a person’s, a community’s and/or a society’s positive and/or negative conceptions and attributions towards an object, an event and/or another community. Factors such as ideological approaches, culture, collective memory, past experiences, and/or geography play an important role in forming these impressions. If a society’s approach towards another society is a matter of question, the image determines political stance and generates one of the reasons for social reactions. This study does not include examples of factionalized society, culture and/or political formulations but examples concerning positive perceptions of a society of another and how these perceptions are reflected on their reactions. In doing so, the study analyses the contributions of Indian Muslims to the Ottoman Empire and Turkish nation during the Balkan Wars with examples and questions the reasons behind these supports. Indian Muslims attempted to mold public opinion in order to bring attention ...
9th International Scientific Research Congress (UBAK), 2020
Kuşadası, which has a great potential for tourism with its natural and historical wealth, is reco... more Kuşadası, which has a great potential for tourism with its natural and historical wealth, is recognized as the first attraction where the planned
tourism activities began in Turkey. As a matter of fact, in the 1960s, the
Turkish Ministry of Tourism and Promotion decided to analyze the social structure with a holistic perspective before the planned tourism activities had begun for the identification of the tourism attitude of the community in the region, where Kuşadası also is located and asked for Prof. Dr. Mübeccel Kıray, one of Turkey’s most well-known female sociologists and cultural anthropologists, to prepare a report. In her work on Tourism-Related Social Structure Analysis at Seven Settlements, which she has studied in Kuşadası and its vicinity in 1964, Kıray also tried to identify the ties between tourism and the expansion attributes of the locals; she did researches in urban and rural areas, including Kuşadası, Söke, Selçuk, Davutlar, Yenihisar, Balat and Doğanbey, at the centre and the boundries of tourism. This study explores the report that Kıray submitted to the
Ministry of Tourism and Promotion in 1964 in terms of method and content, scrutinizes the outcomes of the report and concludes the presented report years later in the dilemma of “What was dreamed of and what has been realized?”
Doğal ve tarihî zenginlikleriyle turizm açısından büyük potansiyele sahip olan Kuşadası, Türkiye’de planlı turizmin başladığı ilk yer olarak kabul edilir. Nitekim 1960’larda Türkiye Turizm ve Tanıtma Bakanlığı da planlı turizm faaliyetleri başlamadan önce, bütüncül bir bakış açısıyla Kuşadası’nın da bulunduğu bölgede yaşayan topluluğun turizme yönelik tavrını belirlemek maksadıyla bir sosyal yapı analizinin gerçekleştirilmesine karar vermiş ve Türkiye’nin en bilinen kadın sosyolog ve kültürel antropologlarından Prof. Dr. Mübeccel Kıray’dan bir rapor hazırlamasını istemiştir. Kıray da 1964 yılında gerçekleştirdiği ve Kuşadası ve çevresini irdelediği Yedi Yerleşim Noktasında Turizmle İlgili Sosyal Yapı Analizi adlı çalışmasında, genel olarak turizm ile yerli halkın dışa açıklık tutumu arasındaki ilişkileri belirlemeye çalışmış; Kuşadası, Söke, Davutlar, Yenihisar, Balat ve Doğanbey olmak üzere turizmin merkezi ve çeperindeki kentsel ve kırsal alanlarda araştırmalarda bulunmuştur. Bu çalışma, Kıray’ın Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’na 1964 yılında sunduğu raporu yöntem ve içerik olarak değerlendirmekte, raporda varılan sonuçları irdelemekte ve sunulan raporu yıllar sonra “Ne hayal edildi, ne gerçekleşti” ikileminde sonuca bağlamaktadır.
İzmir Araştırmaları Dergisi / Journal of Izmir Studies, 2018
Osmanlı Devleti'nin son döneminde basımı gerçekleştirilen ve vilayet yıllıkları şeklinde basitçe ... more Osmanlı Devleti'nin son döneminde basımı gerçekleştirilen ve vilayet yıllıkları şeklinde basitçe tanımlanabilecek salnâmelerin başta tarihçiler olmak üzere coğrafya, iktisat, sosyoloji gibi sosyal bilimlerin araştırmalarına kaynaklık etmesi ve farklı alanların bu değerli kaynağa başvurmasının ardında yatan sebep, salnâmelerin ihtiva ettiği değerli bilgilerdir ve bu yüzden salnâmelere dayalı birçok çalışma günümüzde dek gerçekleştirilmiştir.
Bu çalışmada salnâmelerin ne olduğu, hangi süreçte ve ne amaçlı uygulamaya kondukları, içerdikleri bilgiler ile salnâmelere dair şimdiye dek gerçekleştirilmiş önemli çalışmalara dair bir takım bilgilerin sunulmuş, Batı Anadolu örneğinde salnâmeler ve Aydın Vilayet Salnâmeleri ilk etapta incelenmiştir. Bu vilayetin İzmir Livasına bağlı Ödemiş Kazası'ndaki Balyambolu (Beydağ) Nahiyesinin salnâmelerde ne şekilde geçtiği ve bu yerleşim birimi hakkında ne tür bilgiler verildiği çalışmanın ana konusunu olmasına karşın asıl irdelenen mesele, salnâmelerde sunulan verilerle günümüz Beydağ'ın karşılaştırmalı analizinin gerçekleştirilip, nahiyenin topografik, demografik, idarî ve ekonomik değişim ve dönüşümünü Beydağ'da gerçekleşen alan araştırması vasıtasıyla ortaya koymaktır.
FROM BALYAMBOLU IN THE YEARBOOKS TO MODERN DAY BEYDAĞ: A COMPARATIVE ANALYSIS
The reason why some researches on social sciences including history, geography, economics, sociology are based on the Provincial Salnâmes (or Yearbooks), printed in the last periods of the Ottoman Empire, and why different areas refer them is they contain valuable data, so many studies carried out till today are based on the yearbooks.
In this study, it is explained what the salnâmes (yearbook) are, in which process and why they were applied, what they include and also which important studies are based on them; and the study explores the yearbooks, the case of Western Anatolia & Aydın Provincial Yearbooks. Even though the main subject of this study is what kind of information given in the yearbooks and how they talk about Balyambolu that used to be a subdistrict in Ödemiş, İzmir city; the real issue is to analysis the data presented in the yearbooks with modern Beydağ comparatively, and also is to put in what what topographic, demographic, administrative and economic changes and transformations happened in the township thanks to the field work in Beydağ.
Sociological Context , 2020
The Cretan Turks (and now their descendants) are a group of people who originally had lived in th... more The Cretan Turks (and now their descendants) are a group of people who originally had lived in the Island of Crete till 1923 when the Obligatory Population Exchange Agreement signed between Turkey and Greece. Through almost the entire 19 th century, as a result of Greek revolts one after another in different times in history and the public order on the island was disrupted, the Cretan Turkish population in fear of their lives left their living places, became refugees and the demographic structure of the island changed in favor of the Orthodox Christians. Among those migrations, the biggest and the most decisive on the political future of the island is the Heraklion Events that started in 1897 which resulted in the migration of at least 40,000 Turks.
This population movement is particularly important as it caused the expansion of Cretan Turks to very different regions. The present existence of a Cretan community in Turkey, Lebanon, Syria, Libya, the Rhodes and Kos Islands of Greece, along with (albeit few) Egypt, Jordan, Tunisia, the Island of Cyprus and Palestine happened due to this immigration movement. This article approaches the immigration and settlement process that happened at the very end of the 19 th century as a result of a revolt in Crete, in a sudden and involuntary manner, in a period where the Ottoman Empire suffered from political, economic and social difficulties. Tracking the official records and by fieldwork where and how immigrants settled, how many and where new settlements were founded for them were analyzed with the methodological approaches of history and historical anthropology.
. Geçmişten Günümüze Girit: Tarih, Toplum, Kültür, 2015
Türk tarihi açısından Girit aynı zamanda bir göç tarihidir. 19. yüzyıl boyunca meydana gelen birç... more Türk tarihi açısından Girit aynı zamanda bir göç tarihidir. 19. yüzyıl boyunca meydana gelen birçok ayaklanma nedeniyle adanın Müslüman nüfusu giderek erimiş olsa da bunlar arasında Girit'in demografik yapısını derinden etkileyeni şüphesiz yüzyılın tam sonundaki "Kandiye Olayları"dır. Müslüman muhacirler bu olaylardan dolayı, güvenilir gördükleri eski Osmanlı topraklarına; Anadolu haricinde Rodos, İstanköy, Batı Trakya, Lübnan, Suriye, Libya, Tunus'a dek yayılmışlardır. Fakat bu büyük göç neticesinde Osmanlı topraklarına savrulan muhacirlerin ne kadarının planlı biçimde resmî makamlarca iskân edildiği, onlar için nerelere, nasıl, kaç adet köy inşa edildiği tam olarak henüz bilinmemektedir. Bu bilgilere ancak resmî ya da özel arşiv malzemeleri ve alan araştırmaları neticesinde ulaşılabiliyorken, iç göçler nedeniyle bazı köylerin terk edilmiş olması da tespitin önündeki büyük bir engel olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bu çalışma, Osmanlı arşiv malzemelerinin ve sözlü aktarımların bahsetmiş olduğu, ancak iskân edilen Giritli muhacirlerin çoğunun terk etmesi sonucu sosyo-ekonomik ve kültürel açıdan bambaşka bir kisveye bürünen ve hatta adı dahi unutulan bir köye; Ceyhan Nehrinin kenarında, günümüzde Adana ili Ceyhan ilçesine bağlı Misis'te (Yakapınar) inşa edilen Şarkiyye köyüne odaklanmaktadır. Makalede, Misis bölgesinin neden iskân birimi olarak seçildiği, buraya inşa edilen birimin nasıl adlandırıldığı, göçmenlerin burayı niçin terk ettiği ve onların tekrar iç göçle nerelere ne şekilde yerleştikleri, köyün günümüzdeki yapısıyla karşılaştırmalı olarak arşiv malzemeleri ve alan araştırması verileri yardımıyla aktarılmaktadır.
On behalf of Turkish history, the island of Crete also seems to be a history of migration. In spite of the fact that Muslim population in Crete had been decreasing due to the Greek uprisings during the 19th century, the "Kandiye Events" is the main one that resulted in the dramatic change in Cretan population in the last years in this century. Muslim emigrants had to migrate to the other Ottoman territories that seemed to be safer, to Anatolia, Rhodes, Kos, Western Thrace, Lebanon, Syria, Tunis, and so on. However, how many emigrant people were resettled in a plan; where, how and how many settlements were built by the governments is still unknown. Data about this issue can only be introduced thanks to the official and private archives, besides field works. However there is another obstacle before it since some villages were abandoned due to internal migrations.
This paper focuses on a called-village in Ottoman documents and oral history, Şarkiyye being founded by River Ceyhan in Adana city, Ceyhan district, Misis (Yakapınar) which varied in terms of socio-economic and cultural aspects, and also lost her name because of being abandoned by her Cretan emigrant inhabitants. With the help of archive documents and data of the field work, the paper comparing her in history to her today's structure, also talks about why Misis region was approved as a settlement area; how she was named; why the emigrants left her, and where and how they went after the internal migration.
İzmir Kent Ansiklopedisi, Tarih Cilt:1, Genel Yay. Ed. O. Gökdemir, Cilt Ed. K. Arı, F. Çakmak, İzmir: İzmir Büyükşehir Belediyesi Yayınları, ss.383., 2013
Yunan işgaline dek Yakındoğu ve Balkanlarda ne kadar halk, dil ve din varsa hepsi 19. yüzyıl İzmi... more Yunan işgaline dek Yakındoğu ve Balkanlarda ne kadar halk, dil ve din varsa hepsi 19. yüzyıl İzmir’inde yan yanaydı. Her bir cemaat bir diğerinin tamamlayıcısı, ötekileşmenin/ötekileştirmenin sonucu olarak da kendi kimliklerinin birer parçasıydı. Bu yüzden, İzmir’in 19. yüzyılda toplumsal yapısının birer bileşeni olan Müslüman Türkler üzerine ya da Ortodoks Rumlar, Gregoryen Ermeniler, Yahudiler, Katolik Levantenler ya da Protestanlara dair, kısaca belli bir (soykütüksel manada) etnik, dinsel ve/veya dilsel bir topluluk üzerine yoğunlaşan bir söylem, eninde sonunda şehrin çoğulculuğunda nihayetlenmektedir. Dolayısıyla tek bir cemaati ele alıp diğerlerini göz ardı etmek İzmir için söz konusu değildir; olmamalıdır.
İzmir 19. yüzyıl sonu itibarıyla Osmanlı İmparatorluğu’nun en güvenli şehirlerinden biri olmasının yanı sıra farklılıklarını korumaya kararlı toplulukları barındırmasıyla da Batı Avrupa’dakinden ayrılan bir modernizm sergilemekteydi. Burada dinsel, ırksal, dilsel ve kültürel farklılıklar içeren cemaatlerin özellikle milliyetçi söylemlerden “nasıl” ve “ne kadar” etkilenip birbirlerinden “nasıl” ve “ne derecede” uzaklaştıklarından ziyade, bu halkların varlığının birbirlerini “nasıl” etkilediği ve kentin nüfus bileşenlerinin “ne” olduğu, 19. yüzyılda İzmir’in profili çizilerek aktarılmaya çalışılmıştır.
Born in Alaçam, Samsun as a son of a Protestant pastor at the turn of the nineteenth century, Eft... more Born in Alaçam, Samsun as a son of a Protestant pastor at the turn of the nineteenth century, Efthimios N. Couzinos, a member of Turkey’s Greek minority tells the story of his halcyon days as a youth before the explosive wars of the twentieth century began. A vivid recollection of life in Turkey before, during, and after the First World War is the substance of this memoir. In “Twenty-three Years in Asia Minor”, he discusses -in very detail- his life in Alaçam, in Samsun and its environs; he talks about his days in Anatolia College in Merzifon as a student. Although he accuses of the Turks unjustly, his book is really a valuable one about the social and political lives around Samsun in the first quarter of the twentieth century.
The paper aims to criticize his writing; to set out how a person in Greek minority evaluate the situation in Anatolia at that time; also to contribute to a greater understanding of the role played by the memoirs in history of Samsun and environs.
Protestan bir papazın oğlu olarak 19. yüzyılın sonunda Alaçam Samsun'da doğan Efthimios N. Couzinos, 20. yüzyılın başında patlak veren savaşlardan evvelki sakin günlerini Rum azınlık mensubu genç bir kimse olarak anlatmaktadır. Bu hatırat, Birinci Dünya Savaşı öncesinde, sırasında ve sonrasında kendisinin Türkiye'deki yaşamının bir aktarımıdır. "Küçük Asya'da Yirmi Üç Yıl" adlı bu eserde, detaylı bir biçimde Alaçam, Samsun ve çevresindeki yaşamından söz eden yazar, öğrenciliğinin geçtiği Merzifon Amerikan Koleji günlerinden de bahsetmektedir. Bu kitap Türkleri haksız yere suçlamasına karşın, yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde Samsun ve civarındaki sosyal ve politik yaşama dair çok değerli veriler sunmaktadır.
Bu çalışmada Couzinos'un kitabının bir eleştirisi yapılmakta, Rum azınlık mensubu bir kişinin Anadolu'nun bahsi geçen zaman dilimindeki durumunu nasıl değerlendirdiği açıklanmakta ve ayrıca Samsun ve çevresinin tarihini anlamada hatıratın rollerini ortaya koymak amaçlanmaktadır.
Lozan Görüşmeleri esnasında Türk ve Yunan hükümetlerinin üzerinde anlaştıkları 30 Ocak 1923 tarih... more Lozan Görüşmeleri esnasında Türk ve Yunan hükümetlerinin üzerinde anlaştıkları 30 Ocak 1923 tarihli Mübadele Sözleşmesi gereğince, Türkiye’ye gelecek ve iskân edilecek göçmenlerin Yunanistan’daki malları belirlenmiş ve mal bildirim belgeleri tanzim edilmiştir. Mübadiller bu belgeler sayesinde, taşınmazları karşılığında Türkiye'de mülk sahibi olabilmişlerdir. Bu çalışmada, önemli bir iskân mıntıkası olan Samsun ve çevresine gelen göçmelerin ekonomik ve sosyal yönlerine dair hayli değerli veriler sunan Başbakanlık Cumhuriyet Arşivindeki bir takım Tasfiye Talepnâmeleri vasıtasıyla, mübadillerin Yunanistan’dan geldikleri yerleşim birimleri belirlenecek ve bu çevrede iskân edildikleri yerler tespit edilecek, gelen mübadil sayısının muallâkta olduğu Samsun ve çevresine yönelik mübadele çalışmalarına Tasfiye Talepnâmelerin nasıl katkı sunabileceği irdelenecektir.
On account of the Obligatory Population Exchange Agreement signed during the Lausanne Negotiations by both the Turkish and Greek delegates on 30th January, 1923 the people who had to migrate to Turkey were the immigrants whose immovable possessions in Greece were recorded and the certificates of declaration of assets were schemed. Thanks to these certificates, the immigrants in exchange for their immovable possessions, could own real properties in Turkey. This paper tries to identify the hometowns of the immigrants in Greece resettled in Samsun and its environs as an important settlement units using some Emigrant Settlement Demands in the Prime Ministry Republican Archives that include valued information about the economic and social characteristics of the immigrants; it also tries to define the places where they were resettled; and it evaluates how the Emigrant Settlement Demands contribute to the researches upon the immigrants around Samsun where how many refugees resettled remains resolved.
Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılma sürecine girmesi, sırf siyasî ve askerî gelişmelere yol açmamış... more Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılma sürecine girmesi, sırf siyasî ve askerî gelişmelere yol açmamış, büyük toplumsal ve demografik değişimlere de neden olmuştur. Eski Osmanlı topraklarından Anadolu’ya yönelik kitlesel göçler, bu değişimin en belirgin noktasıdır. Bu bildiride, 19. yüzyılda ve 20. yüzyılın başlarında Kırım'dan Anadolu’ya kitlesel göçler ve devletin muhacir iskân politikası kısaca ele alınmış, Konar köyünün bir Kırım Tatar muhacir yerleşkesi olarak ortaya çıkışına değinilmiştir. Konya ve Sarayönü'nün birer iskân bölgesi olmaları açısından önemleri, bir köyün nasıl inşa edildiği ve bu köyün kuruluşundan günümüzde dek sosyal, ekonomik ve demografik değişim ve dönüşümleri, arşiv malzemeleri ve Konar köyünde gerçekleşen sözlü tarih çalışması, gözlem ve mülakatlar eşliğinde irdelenmiş ve değerlendirilmiştir.
The disintegration of the Ottoman Empire led to not only political and martial results but extensive social and demographic changes as well. Mass emigrations to Anatolia from ex-Ottoman territories are the most significant point of this change. This paper refers to mass emigrations from the Crimea to Anatolia in 19th Century and the first years of 20th Century, and also the resettlement policy of Ottoman government in brief, and emergence of Konar village as a Crimean Tatars immigrant settlement. The importances of Konya and Sarayönü as an area for the immigrants, how a village was built, and the social, economic and demographic transformations of this village from past to present are explored and evaluated thanks to the archive documents, oral history, observations and interviews in Konar village
An image consists of a person’s, a community’s and/or a society’s positive and/or negative concep... more An image consists of a person’s, a community’s and/or a society’s positive and/or negative conceptions and attributions towards an object, an event and/or another community. Factors such as ideological approaches, culture, collective memory, past experiences, and/or geography play an important role in forming these impressions. İf a society’s approach towards another society is a matter of question, the image determines political stance and generates one of the reasons for social reactions. This study does not include examples of factionalized society, culture and/or political formulations but examples concerning positive perceptions of a society of another and how these perceptions are reflected on their reactions. İn doing so, the study analyses the contributions of İndian Muslims to the Ottoman Empire and Turkish nation during the Balkan Wars with examples and questions the reasons behind these supports. İndian Muslims attempted to mold public opinion in order to bring attention to the Balkan Wars. They aided Ottomans in kind and cash, sent medical teams and played an active role in battle and organized activities for refugees. This study aims to reveal approaches and sensitivities of İndian Muslims to one of the biggest social problems that Turks faced in the early 20th century through data that were obtained from the Ottoman Archive and several newspapers of that period.
İmge bir kişi, topluluk ve/veya toplumun bir nesneye, olaya ve/veya diğer bir topluluğa dair olumlu ya da olumsuz (veya her ikisi birden) kavram ve nitelemelerinden oluşmaktadır. Bu izlenimlerde ideolojik yaklaşımlar, kültür, toplumsal hafıza, geçmiş deneyimler, coğrafya ve ekonomi gibi etkenler büyük rol oynar. Söz konusu olan bir toplumun diğer bir topluma yönelik yaklaşımıysa eğer, imge siyasal duruşu belirlemekte, toplumsal tepkilerin nedenlerinden birini oluşturmaktadır. Bu çalışma, -benzerleri çok görülen- ötekileştirilen bir toplum, kültür ve/veya politik oluşum üzerine örnekleri değil, bir toplumun başka bir topluma dair olumlu algılarının, tepkilerine nasıl yansıdığının örneklerini içermekte, Hint Müslümanlarının Balkan Savaşlarında Osmanlı Devleti'ne ve Türk halkına ne gibi katkılarda bulunduğunu örneklerle verip bu desteklerin altında yatan sebepleri sorgulamaktadır. Hint Müslümanları Balkan Savaşlarına dikkat çekebilmek için kamuoyu oluşturma çabalarına girişmişler, Osmanlı'ya ayni ve nakdi yardımlarda bulunmuşlar, sağlık ekipleri göndererek bizzat savaşta etkin olmuşlar ve muhacirlere yönelik faaliyetler gerçekleştirmişlerdir. Bu çalışmada Osmanlı Arşivi ile dönemin bir takım gazetelerinden elde edilen veriler vasıtasıyla, Türklerin 20. yüzyıl başında maruz kaldığı en büyük sosyal sorunlardan birine Hint Müslümanlarının yaklaşım ve duyarlılıklarını ortaya koymak amaçlanmaktadır.
Anadolu, tarih boyunca eski Osmanlı topraklarından kendisine yönelik birçok göç olayına şahit olm... more Anadolu, tarih boyunca eski Osmanlı topraklarından kendisine yönelik birçok göç olayına şahit olmuştur. Özellikle 19. yüzyılın sonlarından Cumhuriyet dönemine değin olanlar, günümüz Türkiye’sinin toplumsal yapısını şekillendirir mahiyettedir.
Bu çalışmada, Girit’ten Anadolu’ya göç eden ve kendilerine göre yabancı bir kültürel, dilsel, ekonomik ve politik ortama gelen Girit göçmenlerini araştırmak amaçlanmaktadır. Bu Rumca konuşan topluluğun yeni çevreye uyum süreci hayli zaman almış ve bu süreç, eğitim sistemi örneğinde olduğu gibi bazı devlet politikalarından da etkilenmiştir. Bu çalışma aynı zamanda, bir göçmen topluluğun dil vasıtasıyla edindiği hatırayı ve kimliği keşfetmektedir.
Anatolia has witnessed lots of migrations from ex-Ottoman territories throughout history. Especially the ones happened from the end of the 19th Century to the Republican Period
played an important role to shape the social structure in modern Turkey.
It is aimed in this study to explore Cretan immigrants who migrated from the Island to Anatolia and came relatively to a foreign cultural, linguistic, economic and political environment.
The adaptation process of this Greek-speaking community to the new environment took a long time and it was influenced by the some state policies like education system. This essay is also an exploration of an immigrant community’s memories and the identities they have experienced through language.
Bu çalışma 19. yüzyılın sonunda Girit’te çıkan Rum ayaklanması neticesinde adadan Anadolu’ya göç ... more Bu çalışma 19. yüzyılın sonunda Girit’te çıkan Rum ayaklanması neticesinde adadan Anadolu’ya göç etmek zorunda kalan Giritli Müslüman kadınların yazılı olmayan tarihini, Osmanlı Arşivindeki birçok doküman; 1904/1905 nüfus sayımları ve sözlü kaynaklar vasıtasıyla inceleyerek, göç sonrasındaki iki yıllık bir zaman diliminden sonra muhacirlerin sorunlarının büyük kısmının halledildiğini tespit etmektedir.
Relying on Ottoman archival documents, census records of 1904/1905 and oral history records, this study examines the unwritten history of the Cretan Muslim women, who were forced to migrate from Crete to Anatolia because of the Greek revolt on the Island at the end of the nineteenth century. The article presents that the majority of problems the immigrants encountered were resolved in the first two years of their arrival.
Eski Osmanlı toprakları, özellikle 19. yüzyıldan Cumhuriyet Dönemine değin, birçok nüfus hareketi... more Eski Osmanlı toprakları, özellikle 19. yüzyıldan Cumhuriyet Dönemine değin, birçok nüfus hareketine ve göç çeşitlerine tanıklık etmiş, bunlardan biri olan Zorunlu Nüfus Mübadelesi ise modern Türkiye’nin toplum yapısını şekillendirmede büyük rol oynamıştır. 30 Ocak 1923 tarihinde, Lozan Görüşmeleri sürerken Türk ve Yunan temsilcilerince imzalanan bu Anlaşma, Türkiye ve Yunanistan’ın tarihleri boyunca çok kısa bir sürede maruz kaldıkları en büyük göç olayına sebebiyet vermiş ve bu karar uyarınca Türkiye ve Yunanistan’da doğup büyümüş yüz
binlerce insan anayurtlarına veda etmiş, bu sayede de her iki ülke ulusal bazda daha fazla türdeş bir yapıya bürünmüştür. Mübadele göçmenlerinin yeni yerleşim yerlerine uyum süreci tamamlanmak üzere olmasına karşın, iki -tarihsel- kavram olarak Mübadele ve onun göçmenlerinin (mübadiller), düzgün ve net bir biçimde tanımlanmasına dair bir takım sorunlar bulunmaktadır. Mübadiller örneğin, kültür, etniklik, dil, günlük yaşam uygulamaları gibi konularda türdeş bir grup değillerdir. Bu makalede, “mübadele”, “göçmen”, “mülteci” ve “mübadil” kavramları irdelenmeye çalışılmış, “çok geç keşfedilen mübadil kimliği”ne dair değerlendirmeler gerçekleştirilmiştir.
Especially from the 19th Century to the Republican period, ex-Ottoman territories have witnessed various population movements and kinds of migrations, one of which is the Obligatory Population Exchange that played an important role to shape the social structure in modern Turkey. This treaty signed on 30th January, 1923 by both Turkish and Greek delegations during the Lausanne Negotiations, is the greatest one as a kind of migration that Turkey and Greece have ever experienced just in a little time in history and due to this agreement, hundred thousands of people had to leave their country behind where they were born and grown up and thanks to it, both countries were more homogenized on a national basis. Even though the adaptation process of 1923 immigrants to their new environments is coming to an end, there are some problems in exact and proper identification of “the population exchange” and its immigrants that are “exchangees” as two - historical- concepts. For instance “exchangees” are not a homogenous group in terms of culture, ethnicity, linguistic, daily life, etc. In this study, the concepts of “population exchange”, “immigrant”, “refugee” and “exchangee” are trying to be explored, and “late-discovered exchangee identity” is evaluated.
Mondros Ateşkes Anlaşması ile Büyük Millet Meclisi'nin Ankara'da açılmasına dek geçen döneme "Kon... more Mondros Ateşkes Anlaşması ile Büyük Millet Meclisi'nin Ankara'da açılmasına dek geçen döneme "Kongreler Dönemi" denilmektedir ve Türk milletinin Kurtuluş Savaşından başarıyla çıkmasında bu sürecin kuşkusuz büyük rolü bulunmaktadır. Batı Anadolu'daki kongrelerin ve yerel direniş örgütlenmelerinin ana hedefi ise bölgede gerçekleşen Yunan işgalidir. 15 Mayıs 1919 yılında İzmir'de karaya çıkan Yunan kuvvetleri, Anadolu'nun içlerine doğru üç koldan ilerlemişlerdir: Ayvalık ve Balıkesir'den Bursa'ya dek uzanan bölge kuzey hattını; İtalyan işgal bölgesinin yukarısında bulunan, Büyük Menderes nehrini takip eden ve Aydın'dan Nazilli'ye doğru uzanan alan güney hattını; bu iki bölge arasında kalan Manisa, Kasaba ve Alaşehir boyunca uzanan hat ise üçüncü hattı oluşturmuştur. Bu üç hat boyunca ilerleyen Yunan kuvvetlerine karşı direnişte büyük önem arz eden Balıkesir, Nazilli ve Alaşehir Kongrelerinin ve buralardaki yerel faaliyetlerin örgütlenmesinde bürokrat sınıfından gelen Hacim Muhiddin Bey, öne çıkan bir isim olarak tarihteki yerini almıştır.
Osmanlı ve Cumhuriyet Arşivlerinden edinilen materyalin, ikinci el kaynaklarla birlikte yeniden yorumu olan bu çalışma, Hacim Muhittin Beyin Yunan işgaline karşı bahsi geçen üç cephedeki faaliyetlerini ve onun Batı Anadolu yerel örgütlenmelerdeki önemi üzerine değerlendirmeleri içermektedir.
The period from the Mondros Armistice Agreement to the opening of the National Assembly in Ankara is called "Congresses Period", the role of which was undoubtedly great in the Turkish War of Independence. The main objectives of the congresses and the national forces in western Anatolia were the Greek invasion that took place in this region. The Greek forces landing on İzmir on 15 May 1919 expanded the invasion using three main directions: The northern line from Ayvalık and Balıkesir to Bursa; the southern line following the Menderes River from Aydın to Nazilli, which is also border of Italian zone; and the third line between these two from Manisa and Kasaba to Alaşehir. Hacim Muhiddin, as a member of bureaucracy was a prominent name in history, due to his great efforts in the organization of the local forces and the Congresses in Balıkesir, Nazilli and Alaşehir that played important roles in the resistance against the Greek troops moving ahead along these three lines.
This paper which is a kind of a re-review of the materials in the Ottoman and Republican Archives with second-hand sources, evaluates the activities of Hacim Muhiddin against the Greek occupation in the aforementioned three fronts and his cruciality in local organizations in Western Anatolia.
Uploads
Papers by Tuncay Ercan Sepetcioglu
tourism activities began in Turkey. As a matter of fact, in the 1960s, the
Turkish Ministry of Tourism and Promotion decided to analyze the social structure with a holistic perspective before the planned tourism activities had begun for the identification of the tourism attitude of the community in the region, where Kuşadası also is located and asked for Prof. Dr. Mübeccel Kıray, one of Turkey’s most well-known female sociologists and cultural anthropologists, to prepare a report. In her work on Tourism-Related Social Structure Analysis at Seven Settlements, which she has studied in Kuşadası and its vicinity in 1964, Kıray also tried to identify the ties between tourism and the expansion attributes of the locals; she did researches in urban and rural areas, including Kuşadası, Söke, Selçuk, Davutlar, Yenihisar, Balat and Doğanbey, at the centre and the boundries of tourism. This study explores the report that Kıray submitted to the
Ministry of Tourism and Promotion in 1964 in terms of method and content, scrutinizes the outcomes of the report and concludes the presented report years later in the dilemma of “What was dreamed of and what has been realized?”
Doğal ve tarihî zenginlikleriyle turizm açısından büyük potansiyele sahip olan Kuşadası, Türkiye’de planlı turizmin başladığı ilk yer olarak kabul edilir. Nitekim 1960’larda Türkiye Turizm ve Tanıtma Bakanlığı da planlı turizm faaliyetleri başlamadan önce, bütüncül bir bakış açısıyla Kuşadası’nın da bulunduğu bölgede yaşayan topluluğun turizme yönelik tavrını belirlemek maksadıyla bir sosyal yapı analizinin gerçekleştirilmesine karar vermiş ve Türkiye’nin en bilinen kadın sosyolog ve kültürel antropologlarından Prof. Dr. Mübeccel Kıray’dan bir rapor hazırlamasını istemiştir. Kıray da 1964 yılında gerçekleştirdiği ve Kuşadası ve çevresini irdelediği Yedi Yerleşim Noktasında Turizmle İlgili Sosyal Yapı Analizi adlı çalışmasında, genel olarak turizm ile yerli halkın dışa açıklık tutumu arasındaki ilişkileri belirlemeye çalışmış; Kuşadası, Söke, Davutlar, Yenihisar, Balat ve Doğanbey olmak üzere turizmin merkezi ve çeperindeki kentsel ve kırsal alanlarda araştırmalarda bulunmuştur. Bu çalışma, Kıray’ın Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’na 1964 yılında sunduğu raporu yöntem ve içerik olarak değerlendirmekte, raporda varılan sonuçları irdelemekte ve sunulan raporu yıllar sonra “Ne hayal edildi, ne gerçekleşti” ikileminde sonuca bağlamaktadır.
Bu çalışmada salnâmelerin ne olduğu, hangi süreçte ve ne amaçlı uygulamaya kondukları, içerdikleri bilgiler ile salnâmelere dair şimdiye dek gerçekleştirilmiş önemli çalışmalara dair bir takım bilgilerin sunulmuş, Batı Anadolu örneğinde salnâmeler ve Aydın Vilayet Salnâmeleri ilk etapta incelenmiştir. Bu vilayetin İzmir Livasına bağlı Ödemiş Kazası'ndaki Balyambolu (Beydağ) Nahiyesinin salnâmelerde ne şekilde geçtiği ve bu yerleşim birimi hakkında ne tür bilgiler verildiği çalışmanın ana konusunu olmasına karşın asıl irdelenen mesele, salnâmelerde sunulan verilerle günümüz Beydağ'ın karşılaştırmalı analizinin gerçekleştirilip, nahiyenin topografik, demografik, idarî ve ekonomik değişim ve dönüşümünü Beydağ'da gerçekleşen alan araştırması vasıtasıyla ortaya koymaktır.
FROM BALYAMBOLU IN THE YEARBOOKS TO MODERN DAY BEYDAĞ: A COMPARATIVE ANALYSIS
The reason why some researches on social sciences including history, geography, economics, sociology are based on the Provincial Salnâmes (or Yearbooks), printed in the last periods of the Ottoman Empire, and why different areas refer them is they contain valuable data, so many studies carried out till today are based on the yearbooks.
In this study, it is explained what the salnâmes (yearbook) are, in which process and why they were applied, what they include and also which important studies are based on them; and the study explores the yearbooks, the case of Western Anatolia & Aydın Provincial Yearbooks. Even though the main subject of this study is what kind of information given in the yearbooks and how they talk about Balyambolu that used to be a subdistrict in Ödemiş, İzmir city; the real issue is to analysis the data presented in the yearbooks with modern Beydağ comparatively, and also is to put in what what topographic, demographic, administrative and economic changes and transformations happened in the township thanks to the field work in Beydağ.
This population movement is particularly important as it caused the expansion of Cretan Turks to very different regions. The present existence of a Cretan community in Turkey, Lebanon, Syria, Libya, the Rhodes and Kos Islands of Greece, along with (albeit few) Egypt, Jordan, Tunisia, the Island of Cyprus and Palestine happened due to this immigration movement. This article approaches the immigration and settlement process that happened at the very end of the 19 th century as a result of a revolt in Crete, in a sudden and involuntary manner, in a period where the Ottoman Empire suffered from political, economic and social difficulties. Tracking the official records and by fieldwork where and how immigrants settled, how many and where new settlements were founded for them were analyzed with the methodological approaches of history and historical anthropology.
Bu çalışma, Osmanlı arşiv malzemelerinin ve sözlü aktarımların bahsetmiş olduğu, ancak iskân edilen Giritli muhacirlerin çoğunun terk etmesi sonucu sosyo-ekonomik ve kültürel açıdan bambaşka bir kisveye bürünen ve hatta adı dahi unutulan bir köye; Ceyhan Nehrinin kenarında, günümüzde Adana ili Ceyhan ilçesine bağlı Misis'te (Yakapınar) inşa edilen Şarkiyye köyüne odaklanmaktadır. Makalede, Misis bölgesinin neden iskân birimi olarak seçildiği, buraya inşa edilen birimin nasıl adlandırıldığı, göçmenlerin burayı niçin terk ettiği ve onların tekrar iç göçle nerelere ne şekilde yerleştikleri, köyün günümüzdeki yapısıyla karşılaştırmalı olarak arşiv malzemeleri ve alan araştırması verileri yardımıyla aktarılmaktadır.
On behalf of Turkish history, the island of Crete also seems to be a history of migration. In spite of the fact that Muslim population in Crete had been decreasing due to the Greek uprisings during the 19th century, the "Kandiye Events" is the main one that resulted in the dramatic change in Cretan population in the last years in this century. Muslim emigrants had to migrate to the other Ottoman territories that seemed to be safer, to Anatolia, Rhodes, Kos, Western Thrace, Lebanon, Syria, Tunis, and so on. However, how many emigrant people were resettled in a plan; where, how and how many settlements were built by the governments is still unknown. Data about this issue can only be introduced thanks to the official and private archives, besides field works. However there is another obstacle before it since some villages were abandoned due to internal migrations.
This paper focuses on a called-village in Ottoman documents and oral history, Şarkiyye being founded by River Ceyhan in Adana city, Ceyhan district, Misis (Yakapınar) which varied in terms of socio-economic and cultural aspects, and also lost her name because of being abandoned by her Cretan emigrant inhabitants. With the help of archive documents and data of the field work, the paper comparing her in history to her today's structure, also talks about why Misis region was approved as a settlement area; how she was named; why the emigrants left her, and where and how they went after the internal migration.
İzmir 19. yüzyıl sonu itibarıyla Osmanlı İmparatorluğu’nun en güvenli şehirlerinden biri olmasının yanı sıra farklılıklarını korumaya kararlı toplulukları barındırmasıyla da Batı Avrupa’dakinden ayrılan bir modernizm sergilemekteydi. Burada dinsel, ırksal, dilsel ve kültürel farklılıklar içeren cemaatlerin özellikle milliyetçi söylemlerden “nasıl” ve “ne kadar” etkilenip birbirlerinden “nasıl” ve “ne derecede” uzaklaştıklarından ziyade, bu halkların varlığının birbirlerini “nasıl” etkilediği ve kentin nüfus bileşenlerinin “ne” olduğu, 19. yüzyılda İzmir’in profili çizilerek aktarılmaya çalışılmıştır.
The paper aims to criticize his writing; to set out how a person in Greek minority evaluate the situation in Anatolia at that time; also to contribute to a greater understanding of the role played by the memoirs in history of Samsun and environs.
Protestan bir papazın oğlu olarak 19. yüzyılın sonunda Alaçam Samsun'da doğan Efthimios N. Couzinos, 20. yüzyılın başında patlak veren savaşlardan evvelki sakin günlerini Rum azınlık mensubu genç bir kimse olarak anlatmaktadır. Bu hatırat, Birinci Dünya Savaşı öncesinde, sırasında ve sonrasında kendisinin Türkiye'deki yaşamının bir aktarımıdır. "Küçük Asya'da Yirmi Üç Yıl" adlı bu eserde, detaylı bir biçimde Alaçam, Samsun ve çevresindeki yaşamından söz eden yazar, öğrenciliğinin geçtiği Merzifon Amerikan Koleji günlerinden de bahsetmektedir. Bu kitap Türkleri haksız yere suçlamasına karşın, yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde Samsun ve civarındaki sosyal ve politik yaşama dair çok değerli veriler sunmaktadır.
Bu çalışmada Couzinos'un kitabının bir eleştirisi yapılmakta, Rum azınlık mensubu bir kişinin Anadolu'nun bahsi geçen zaman dilimindeki durumunu nasıl değerlendirdiği açıklanmakta ve ayrıca Samsun ve çevresinin tarihini anlamada hatıratın rollerini ortaya koymak amaçlanmaktadır.
On account of the Obligatory Population Exchange Agreement signed during the Lausanne Negotiations by both the Turkish and Greek delegates on 30th January, 1923 the people who had to migrate to Turkey were the immigrants whose immovable possessions in Greece were recorded and the certificates of declaration of assets were schemed. Thanks to these certificates, the immigrants in exchange for their immovable possessions, could own real properties in Turkey. This paper tries to identify the hometowns of the immigrants in Greece resettled in Samsun and its environs as an important settlement units using some Emigrant Settlement Demands in the Prime Ministry Republican Archives that include valued information about the economic and social characteristics of the immigrants; it also tries to define the places where they were resettled; and it evaluates how the Emigrant Settlement Demands contribute to the researches upon the immigrants around Samsun where how many refugees resettled remains resolved.
The disintegration of the Ottoman Empire led to not only political and martial results but extensive social and demographic changes as well. Mass emigrations to Anatolia from ex-Ottoman territories are the most significant point of this change. This paper refers to mass emigrations from the Crimea to Anatolia in 19th Century and the first years of 20th Century, and also the resettlement policy of Ottoman government in brief, and emergence of Konar village as a Crimean Tatars immigrant settlement. The importances of Konya and Sarayönü as an area for the immigrants, how a village was built, and the social, economic and demographic transformations of this village from past to present are explored and evaluated thanks to the archive documents, oral history, observations and interviews in Konar village
İmge bir kişi, topluluk ve/veya toplumun bir nesneye, olaya ve/veya diğer bir topluluğa dair olumlu ya da olumsuz (veya her ikisi birden) kavram ve nitelemelerinden oluşmaktadır. Bu izlenimlerde ideolojik yaklaşımlar, kültür, toplumsal hafıza, geçmiş deneyimler, coğrafya ve ekonomi gibi etkenler büyük rol oynar. Söz konusu olan bir toplumun diğer bir topluma yönelik yaklaşımıysa eğer, imge siyasal duruşu belirlemekte, toplumsal tepkilerin nedenlerinden birini oluşturmaktadır. Bu çalışma, -benzerleri çok görülen- ötekileştirilen bir toplum, kültür ve/veya politik oluşum üzerine örnekleri değil, bir toplumun başka bir topluma dair olumlu algılarının, tepkilerine nasıl yansıdığının örneklerini içermekte, Hint Müslümanlarının Balkan Savaşlarında Osmanlı Devleti'ne ve Türk halkına ne gibi katkılarda bulunduğunu örneklerle verip bu desteklerin altında yatan sebepleri sorgulamaktadır. Hint Müslümanları Balkan Savaşlarına dikkat çekebilmek için kamuoyu oluşturma çabalarına girişmişler, Osmanlı'ya ayni ve nakdi yardımlarda bulunmuşlar, sağlık ekipleri göndererek bizzat savaşta etkin olmuşlar ve muhacirlere yönelik faaliyetler gerçekleştirmişlerdir. Bu çalışmada Osmanlı Arşivi ile dönemin bir takım gazetelerinden elde edilen veriler vasıtasıyla, Türklerin 20. yüzyıl başında maruz kaldığı en büyük sosyal sorunlardan birine Hint Müslümanlarının yaklaşım ve duyarlılıklarını ortaya koymak amaçlanmaktadır.
Bu çalışmada, Girit’ten Anadolu’ya göç eden ve kendilerine göre yabancı bir kültürel, dilsel, ekonomik ve politik ortama gelen Girit göçmenlerini araştırmak amaçlanmaktadır. Bu Rumca konuşan topluluğun yeni çevreye uyum süreci hayli zaman almış ve bu süreç, eğitim sistemi örneğinde olduğu gibi bazı devlet politikalarından da etkilenmiştir. Bu çalışma aynı zamanda, bir göçmen topluluğun dil vasıtasıyla edindiği hatırayı ve kimliği keşfetmektedir.
Anatolia has witnessed lots of migrations from ex-Ottoman territories throughout history. Especially the ones happened from the end of the 19th Century to the Republican Period
played an important role to shape the social structure in modern Turkey.
It is aimed in this study to explore Cretan immigrants who migrated from the Island to Anatolia and came relatively to a foreign cultural, linguistic, economic and political environment.
The adaptation process of this Greek-speaking community to the new environment took a long time and it was influenced by the some state policies like education system. This essay is also an exploration of an immigrant community’s memories and the identities they have experienced through language.
Relying on Ottoman archival documents, census records of 1904/1905 and oral history records, this study examines the unwritten history of the Cretan Muslim women, who were forced to migrate from Crete to Anatolia because of the Greek revolt on the Island at the end of the nineteenth century. The article presents that the majority of problems the immigrants encountered were resolved in the first two years of their arrival.
binlerce insan anayurtlarına veda etmiş, bu sayede de her iki ülke ulusal bazda daha fazla türdeş bir yapıya bürünmüştür. Mübadele göçmenlerinin yeni yerleşim yerlerine uyum süreci tamamlanmak üzere olmasına karşın, iki -tarihsel- kavram olarak Mübadele ve onun göçmenlerinin (mübadiller), düzgün ve net bir biçimde tanımlanmasına dair bir takım sorunlar bulunmaktadır. Mübadiller örneğin, kültür, etniklik, dil, günlük yaşam uygulamaları gibi konularda türdeş bir grup değillerdir. Bu makalede, “mübadele”, “göçmen”, “mülteci” ve “mübadil” kavramları irdelenmeye çalışılmış, “çok geç keşfedilen mübadil kimliği”ne dair değerlendirmeler gerçekleştirilmiştir.
Especially from the 19th Century to the Republican period, ex-Ottoman territories have witnessed various population movements and kinds of migrations, one of which is the Obligatory Population Exchange that played an important role to shape the social structure in modern Turkey. This treaty signed on 30th January, 1923 by both Turkish and Greek delegations during the Lausanne Negotiations, is the greatest one as a kind of migration that Turkey and Greece have ever experienced just in a little time in history and due to this agreement, hundred thousands of people had to leave their country behind where they were born and grown up and thanks to it, both countries were more homogenized on a national basis. Even though the adaptation process of 1923 immigrants to their new environments is coming to an end, there are some problems in exact and proper identification of “the population exchange” and its immigrants that are “exchangees” as two - historical- concepts. For instance “exchangees” are not a homogenous group in terms of culture, ethnicity, linguistic, daily life, etc. In this study, the concepts of “population exchange”, “immigrant”, “refugee” and “exchangee” are trying to be explored, and “late-discovered exchangee identity” is evaluated.
Osmanlı ve Cumhuriyet Arşivlerinden edinilen materyalin, ikinci el kaynaklarla birlikte yeniden yorumu olan bu çalışma, Hacim Muhittin Beyin Yunan işgaline karşı bahsi geçen üç cephedeki faaliyetlerini ve onun Batı Anadolu yerel örgütlenmelerdeki önemi üzerine değerlendirmeleri içermektedir.
The period from the Mondros Armistice Agreement to the opening of the National Assembly in Ankara is called "Congresses Period", the role of which was undoubtedly great in the Turkish War of Independence. The main objectives of the congresses and the national forces in western Anatolia were the Greek invasion that took place in this region. The Greek forces landing on İzmir on 15 May 1919 expanded the invasion using three main directions: The northern line from Ayvalık and Balıkesir to Bursa; the southern line following the Menderes River from Aydın to Nazilli, which is also border of Italian zone; and the third line between these two from Manisa and Kasaba to Alaşehir. Hacim Muhiddin, as a member of bureaucracy was a prominent name in history, due to his great efforts in the organization of the local forces and the Congresses in Balıkesir, Nazilli and Alaşehir that played important roles in the resistance against the Greek troops moving ahead along these three lines.
This paper which is a kind of a re-review of the materials in the Ottoman and Republican Archives with second-hand sources, evaluates the activities of Hacim Muhiddin against the Greek occupation in the aforementioned three fronts and his cruciality in local organizations in Western Anatolia.
tourism activities began in Turkey. As a matter of fact, in the 1960s, the
Turkish Ministry of Tourism and Promotion decided to analyze the social structure with a holistic perspective before the planned tourism activities had begun for the identification of the tourism attitude of the community in the region, where Kuşadası also is located and asked for Prof. Dr. Mübeccel Kıray, one of Turkey’s most well-known female sociologists and cultural anthropologists, to prepare a report. In her work on Tourism-Related Social Structure Analysis at Seven Settlements, which she has studied in Kuşadası and its vicinity in 1964, Kıray also tried to identify the ties between tourism and the expansion attributes of the locals; she did researches in urban and rural areas, including Kuşadası, Söke, Selçuk, Davutlar, Yenihisar, Balat and Doğanbey, at the centre and the boundries of tourism. This study explores the report that Kıray submitted to the
Ministry of Tourism and Promotion in 1964 in terms of method and content, scrutinizes the outcomes of the report and concludes the presented report years later in the dilemma of “What was dreamed of and what has been realized?”
Doğal ve tarihî zenginlikleriyle turizm açısından büyük potansiyele sahip olan Kuşadası, Türkiye’de planlı turizmin başladığı ilk yer olarak kabul edilir. Nitekim 1960’larda Türkiye Turizm ve Tanıtma Bakanlığı da planlı turizm faaliyetleri başlamadan önce, bütüncül bir bakış açısıyla Kuşadası’nın da bulunduğu bölgede yaşayan topluluğun turizme yönelik tavrını belirlemek maksadıyla bir sosyal yapı analizinin gerçekleştirilmesine karar vermiş ve Türkiye’nin en bilinen kadın sosyolog ve kültürel antropologlarından Prof. Dr. Mübeccel Kıray’dan bir rapor hazırlamasını istemiştir. Kıray da 1964 yılında gerçekleştirdiği ve Kuşadası ve çevresini irdelediği Yedi Yerleşim Noktasında Turizmle İlgili Sosyal Yapı Analizi adlı çalışmasında, genel olarak turizm ile yerli halkın dışa açıklık tutumu arasındaki ilişkileri belirlemeye çalışmış; Kuşadası, Söke, Davutlar, Yenihisar, Balat ve Doğanbey olmak üzere turizmin merkezi ve çeperindeki kentsel ve kırsal alanlarda araştırmalarda bulunmuştur. Bu çalışma, Kıray’ın Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’na 1964 yılında sunduğu raporu yöntem ve içerik olarak değerlendirmekte, raporda varılan sonuçları irdelemekte ve sunulan raporu yıllar sonra “Ne hayal edildi, ne gerçekleşti” ikileminde sonuca bağlamaktadır.
Bu çalışmada salnâmelerin ne olduğu, hangi süreçte ve ne amaçlı uygulamaya kondukları, içerdikleri bilgiler ile salnâmelere dair şimdiye dek gerçekleştirilmiş önemli çalışmalara dair bir takım bilgilerin sunulmuş, Batı Anadolu örneğinde salnâmeler ve Aydın Vilayet Salnâmeleri ilk etapta incelenmiştir. Bu vilayetin İzmir Livasına bağlı Ödemiş Kazası'ndaki Balyambolu (Beydağ) Nahiyesinin salnâmelerde ne şekilde geçtiği ve bu yerleşim birimi hakkında ne tür bilgiler verildiği çalışmanın ana konusunu olmasına karşın asıl irdelenen mesele, salnâmelerde sunulan verilerle günümüz Beydağ'ın karşılaştırmalı analizinin gerçekleştirilip, nahiyenin topografik, demografik, idarî ve ekonomik değişim ve dönüşümünü Beydağ'da gerçekleşen alan araştırması vasıtasıyla ortaya koymaktır.
FROM BALYAMBOLU IN THE YEARBOOKS TO MODERN DAY BEYDAĞ: A COMPARATIVE ANALYSIS
The reason why some researches on social sciences including history, geography, economics, sociology are based on the Provincial Salnâmes (or Yearbooks), printed in the last periods of the Ottoman Empire, and why different areas refer them is they contain valuable data, so many studies carried out till today are based on the yearbooks.
In this study, it is explained what the salnâmes (yearbook) are, in which process and why they were applied, what they include and also which important studies are based on them; and the study explores the yearbooks, the case of Western Anatolia & Aydın Provincial Yearbooks. Even though the main subject of this study is what kind of information given in the yearbooks and how they talk about Balyambolu that used to be a subdistrict in Ödemiş, İzmir city; the real issue is to analysis the data presented in the yearbooks with modern Beydağ comparatively, and also is to put in what what topographic, demographic, administrative and economic changes and transformations happened in the township thanks to the field work in Beydağ.
This population movement is particularly important as it caused the expansion of Cretan Turks to very different regions. The present existence of a Cretan community in Turkey, Lebanon, Syria, Libya, the Rhodes and Kos Islands of Greece, along with (albeit few) Egypt, Jordan, Tunisia, the Island of Cyprus and Palestine happened due to this immigration movement. This article approaches the immigration and settlement process that happened at the very end of the 19 th century as a result of a revolt in Crete, in a sudden and involuntary manner, in a period where the Ottoman Empire suffered from political, economic and social difficulties. Tracking the official records and by fieldwork where and how immigrants settled, how many and where new settlements were founded for them were analyzed with the methodological approaches of history and historical anthropology.
Bu çalışma, Osmanlı arşiv malzemelerinin ve sözlü aktarımların bahsetmiş olduğu, ancak iskân edilen Giritli muhacirlerin çoğunun terk etmesi sonucu sosyo-ekonomik ve kültürel açıdan bambaşka bir kisveye bürünen ve hatta adı dahi unutulan bir köye; Ceyhan Nehrinin kenarında, günümüzde Adana ili Ceyhan ilçesine bağlı Misis'te (Yakapınar) inşa edilen Şarkiyye köyüne odaklanmaktadır. Makalede, Misis bölgesinin neden iskân birimi olarak seçildiği, buraya inşa edilen birimin nasıl adlandırıldığı, göçmenlerin burayı niçin terk ettiği ve onların tekrar iç göçle nerelere ne şekilde yerleştikleri, köyün günümüzdeki yapısıyla karşılaştırmalı olarak arşiv malzemeleri ve alan araştırması verileri yardımıyla aktarılmaktadır.
On behalf of Turkish history, the island of Crete also seems to be a history of migration. In spite of the fact that Muslim population in Crete had been decreasing due to the Greek uprisings during the 19th century, the "Kandiye Events" is the main one that resulted in the dramatic change in Cretan population in the last years in this century. Muslim emigrants had to migrate to the other Ottoman territories that seemed to be safer, to Anatolia, Rhodes, Kos, Western Thrace, Lebanon, Syria, Tunis, and so on. However, how many emigrant people were resettled in a plan; where, how and how many settlements were built by the governments is still unknown. Data about this issue can only be introduced thanks to the official and private archives, besides field works. However there is another obstacle before it since some villages were abandoned due to internal migrations.
This paper focuses on a called-village in Ottoman documents and oral history, Şarkiyye being founded by River Ceyhan in Adana city, Ceyhan district, Misis (Yakapınar) which varied in terms of socio-economic and cultural aspects, and also lost her name because of being abandoned by her Cretan emigrant inhabitants. With the help of archive documents and data of the field work, the paper comparing her in history to her today's structure, also talks about why Misis region was approved as a settlement area; how she was named; why the emigrants left her, and where and how they went after the internal migration.
İzmir 19. yüzyıl sonu itibarıyla Osmanlı İmparatorluğu’nun en güvenli şehirlerinden biri olmasının yanı sıra farklılıklarını korumaya kararlı toplulukları barındırmasıyla da Batı Avrupa’dakinden ayrılan bir modernizm sergilemekteydi. Burada dinsel, ırksal, dilsel ve kültürel farklılıklar içeren cemaatlerin özellikle milliyetçi söylemlerden “nasıl” ve “ne kadar” etkilenip birbirlerinden “nasıl” ve “ne derecede” uzaklaştıklarından ziyade, bu halkların varlığının birbirlerini “nasıl” etkilediği ve kentin nüfus bileşenlerinin “ne” olduğu, 19. yüzyılda İzmir’in profili çizilerek aktarılmaya çalışılmıştır.
The paper aims to criticize his writing; to set out how a person in Greek minority evaluate the situation in Anatolia at that time; also to contribute to a greater understanding of the role played by the memoirs in history of Samsun and environs.
Protestan bir papazın oğlu olarak 19. yüzyılın sonunda Alaçam Samsun'da doğan Efthimios N. Couzinos, 20. yüzyılın başında patlak veren savaşlardan evvelki sakin günlerini Rum azınlık mensubu genç bir kimse olarak anlatmaktadır. Bu hatırat, Birinci Dünya Savaşı öncesinde, sırasında ve sonrasında kendisinin Türkiye'deki yaşamının bir aktarımıdır. "Küçük Asya'da Yirmi Üç Yıl" adlı bu eserde, detaylı bir biçimde Alaçam, Samsun ve çevresindeki yaşamından söz eden yazar, öğrenciliğinin geçtiği Merzifon Amerikan Koleji günlerinden de bahsetmektedir. Bu kitap Türkleri haksız yere suçlamasına karşın, yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde Samsun ve civarındaki sosyal ve politik yaşama dair çok değerli veriler sunmaktadır.
Bu çalışmada Couzinos'un kitabının bir eleştirisi yapılmakta, Rum azınlık mensubu bir kişinin Anadolu'nun bahsi geçen zaman dilimindeki durumunu nasıl değerlendirdiği açıklanmakta ve ayrıca Samsun ve çevresinin tarihini anlamada hatıratın rollerini ortaya koymak amaçlanmaktadır.
On account of the Obligatory Population Exchange Agreement signed during the Lausanne Negotiations by both the Turkish and Greek delegates on 30th January, 1923 the people who had to migrate to Turkey were the immigrants whose immovable possessions in Greece were recorded and the certificates of declaration of assets were schemed. Thanks to these certificates, the immigrants in exchange for their immovable possessions, could own real properties in Turkey. This paper tries to identify the hometowns of the immigrants in Greece resettled in Samsun and its environs as an important settlement units using some Emigrant Settlement Demands in the Prime Ministry Republican Archives that include valued information about the economic and social characteristics of the immigrants; it also tries to define the places where they were resettled; and it evaluates how the Emigrant Settlement Demands contribute to the researches upon the immigrants around Samsun where how many refugees resettled remains resolved.
The disintegration of the Ottoman Empire led to not only political and martial results but extensive social and demographic changes as well. Mass emigrations to Anatolia from ex-Ottoman territories are the most significant point of this change. This paper refers to mass emigrations from the Crimea to Anatolia in 19th Century and the first years of 20th Century, and also the resettlement policy of Ottoman government in brief, and emergence of Konar village as a Crimean Tatars immigrant settlement. The importances of Konya and Sarayönü as an area for the immigrants, how a village was built, and the social, economic and demographic transformations of this village from past to present are explored and evaluated thanks to the archive documents, oral history, observations and interviews in Konar village
İmge bir kişi, topluluk ve/veya toplumun bir nesneye, olaya ve/veya diğer bir topluluğa dair olumlu ya da olumsuz (veya her ikisi birden) kavram ve nitelemelerinden oluşmaktadır. Bu izlenimlerde ideolojik yaklaşımlar, kültür, toplumsal hafıza, geçmiş deneyimler, coğrafya ve ekonomi gibi etkenler büyük rol oynar. Söz konusu olan bir toplumun diğer bir topluma yönelik yaklaşımıysa eğer, imge siyasal duruşu belirlemekte, toplumsal tepkilerin nedenlerinden birini oluşturmaktadır. Bu çalışma, -benzerleri çok görülen- ötekileştirilen bir toplum, kültür ve/veya politik oluşum üzerine örnekleri değil, bir toplumun başka bir topluma dair olumlu algılarının, tepkilerine nasıl yansıdığının örneklerini içermekte, Hint Müslümanlarının Balkan Savaşlarında Osmanlı Devleti'ne ve Türk halkına ne gibi katkılarda bulunduğunu örneklerle verip bu desteklerin altında yatan sebepleri sorgulamaktadır. Hint Müslümanları Balkan Savaşlarına dikkat çekebilmek için kamuoyu oluşturma çabalarına girişmişler, Osmanlı'ya ayni ve nakdi yardımlarda bulunmuşlar, sağlık ekipleri göndererek bizzat savaşta etkin olmuşlar ve muhacirlere yönelik faaliyetler gerçekleştirmişlerdir. Bu çalışmada Osmanlı Arşivi ile dönemin bir takım gazetelerinden elde edilen veriler vasıtasıyla, Türklerin 20. yüzyıl başında maruz kaldığı en büyük sosyal sorunlardan birine Hint Müslümanlarının yaklaşım ve duyarlılıklarını ortaya koymak amaçlanmaktadır.
Bu çalışmada, Girit’ten Anadolu’ya göç eden ve kendilerine göre yabancı bir kültürel, dilsel, ekonomik ve politik ortama gelen Girit göçmenlerini araştırmak amaçlanmaktadır. Bu Rumca konuşan topluluğun yeni çevreye uyum süreci hayli zaman almış ve bu süreç, eğitim sistemi örneğinde olduğu gibi bazı devlet politikalarından da etkilenmiştir. Bu çalışma aynı zamanda, bir göçmen topluluğun dil vasıtasıyla edindiği hatırayı ve kimliği keşfetmektedir.
Anatolia has witnessed lots of migrations from ex-Ottoman territories throughout history. Especially the ones happened from the end of the 19th Century to the Republican Period
played an important role to shape the social structure in modern Turkey.
It is aimed in this study to explore Cretan immigrants who migrated from the Island to Anatolia and came relatively to a foreign cultural, linguistic, economic and political environment.
The adaptation process of this Greek-speaking community to the new environment took a long time and it was influenced by the some state policies like education system. This essay is also an exploration of an immigrant community’s memories and the identities they have experienced through language.
Relying on Ottoman archival documents, census records of 1904/1905 and oral history records, this study examines the unwritten history of the Cretan Muslim women, who were forced to migrate from Crete to Anatolia because of the Greek revolt on the Island at the end of the nineteenth century. The article presents that the majority of problems the immigrants encountered were resolved in the first two years of their arrival.
binlerce insan anayurtlarına veda etmiş, bu sayede de her iki ülke ulusal bazda daha fazla türdeş bir yapıya bürünmüştür. Mübadele göçmenlerinin yeni yerleşim yerlerine uyum süreci tamamlanmak üzere olmasına karşın, iki -tarihsel- kavram olarak Mübadele ve onun göçmenlerinin (mübadiller), düzgün ve net bir biçimde tanımlanmasına dair bir takım sorunlar bulunmaktadır. Mübadiller örneğin, kültür, etniklik, dil, günlük yaşam uygulamaları gibi konularda türdeş bir grup değillerdir. Bu makalede, “mübadele”, “göçmen”, “mülteci” ve “mübadil” kavramları irdelenmeye çalışılmış, “çok geç keşfedilen mübadil kimliği”ne dair değerlendirmeler gerçekleştirilmiştir.
Especially from the 19th Century to the Republican period, ex-Ottoman territories have witnessed various population movements and kinds of migrations, one of which is the Obligatory Population Exchange that played an important role to shape the social structure in modern Turkey. This treaty signed on 30th January, 1923 by both Turkish and Greek delegations during the Lausanne Negotiations, is the greatest one as a kind of migration that Turkey and Greece have ever experienced just in a little time in history and due to this agreement, hundred thousands of people had to leave their country behind where they were born and grown up and thanks to it, both countries were more homogenized on a national basis. Even though the adaptation process of 1923 immigrants to their new environments is coming to an end, there are some problems in exact and proper identification of “the population exchange” and its immigrants that are “exchangees” as two - historical- concepts. For instance “exchangees” are not a homogenous group in terms of culture, ethnicity, linguistic, daily life, etc. In this study, the concepts of “population exchange”, “immigrant”, “refugee” and “exchangee” are trying to be explored, and “late-discovered exchangee identity” is evaluated.
Osmanlı ve Cumhuriyet Arşivlerinden edinilen materyalin, ikinci el kaynaklarla birlikte yeniden yorumu olan bu çalışma, Hacim Muhittin Beyin Yunan işgaline karşı bahsi geçen üç cephedeki faaliyetlerini ve onun Batı Anadolu yerel örgütlenmelerdeki önemi üzerine değerlendirmeleri içermektedir.
The period from the Mondros Armistice Agreement to the opening of the National Assembly in Ankara is called "Congresses Period", the role of which was undoubtedly great in the Turkish War of Independence. The main objectives of the congresses and the national forces in western Anatolia were the Greek invasion that took place in this region. The Greek forces landing on İzmir on 15 May 1919 expanded the invasion using three main directions: The northern line from Ayvalık and Balıkesir to Bursa; the southern line following the Menderes River from Aydın to Nazilli, which is also border of Italian zone; and the third line between these two from Manisa and Kasaba to Alaşehir. Hacim Muhiddin, as a member of bureaucracy was a prominent name in history, due to his great efforts in the organization of the local forces and the Congresses in Balıkesir, Nazilli and Alaşehir that played important roles in the resistance against the Greek troops moving ahead along these three lines.
This paper which is a kind of a re-review of the materials in the Ottoman and Republican Archives with second-hand sources, evaluates the activities of Hacim Muhiddin against the Greek occupation in the aforementioned three fronts and his cruciality in local organizations in Western Anatolia.
In this situation, responses to the following questions will be required: Who are the Pomaks? What villages in the rural parts of Izmir have Pomak immigrants settled? When and how were the villages founded? Who are the original settlers there? What traits do their population and settlement share? What distinguishes the Pomak immigrant villages from other immigrant and native villages? Do Pomak villages share socioeconomic and cultural characteristics?
Research on the Pomaks in Turkey has mostly concentrated on their genealogical ethnicity, despite the fact that they are one of the most distinctive immigrant groups to Turkey from the Balkan Peninsula. The history of the settlement of isolated Pomak villages on high ground in rural areas of Izmir’s eastern districts is described empirically and ethically in this study. Oral history and local observations are coupled with documents from the Ottoman Archives.
üniversite ve kurumlardan, Antropoloji, Çalışma Ekonomisi, Edebiyat, Eğitim Bilimleri, Ekonomi, Felsefe, Finans, Hukuk, İletişim, İşletme, İstatistik, Kamu Yönetimi, Kentleşme ve Çevre Sorunları, Lojistik, Maliye, Pazarlama, Sanat Tarihi, Sigortacılık, Sağlık Hizmetleri, Sosyoloji, Tarih, Turizm, Uluslararası İlişkiler, Uluslararası Ticaret, Yönetim Bilişim Sistemleri gibi farklı disiplinlerden bilim adına yenilikler ortaya koyma amacını taşıyan, 7 farklı ülkeden 84 katılımcı, çoğu Türkçe olmak üzere, bir kısmı İngilizce, toplam 63 bildiri ile katıldılar. Sempozyumumuzdaki bu bildirilerin sözlü sunumlarının yanı sıra online sunumlara da tanıklık edildi.
It is aimed in this study to explore Cretan immigrants who had to migrate from the Island of Crete in 1890s and came to -relatively- a foreign cultural, linguistic, economic and political environment in Anatolia.
Research area of the study is Osmaniye Neighborhood, Davutlar where Cretan immigrants were settled in special houses built in 1902 for the refugees. Those Greek speaking immigrants mostly belonged to Bektashi sect that is one of the varied interpretations of Islam and had lots of cultural differences from local inhabitants of Anatolia like way of life, dressing and food.
This study is an exploration of an immigrant community’s memories and the cultural identity they have experienced through history, language, beliefs and food culture.
forced to flee their homes due to natural disasters, droughts, and other weather events. These people are sometimes called “environmental migrants” or “climate refugees”. Environmental migrants or climate
refugees are people who are forced to leave their home region because of sudden or long-term changes to their local or regional environment. These changes compromise their well-being or livelihood and cover increased drought, desertification, sea-level rise, and disruption of seasonal weather patterns. Environmental migrants may flee or migrate to another country, or they may migrate internally within their own country. According to statistics published by the Internal Displacement Monitoring Centre,
every year since 2008, an average of 26.4 million persons around the world have been forcibly displaced by floods, windstorms, earthquakes or droughts. So, what is environmental migration and who are environmental migrants? How does climate change exacerbate the migration/refugee crisis? What actions should governments take and what can be done about it? In this paper, we explore in environmental anthropological methodology the questions above and possible future developments in
Türkiye.
Migration is the result of complex political ideologies and social and economic processes. There can be many reasons for migration; likewise, human communities with different racial, religious, sectarian and linguistic characteristics may migrate for different reasons. Oral history, on the other hand, examines and writes the migration history of the immigrant community with its own technique, as well as cultural differences such as belief, language, production models, music and dance between the immigrant population and the population that previously existed in the settled area; it also examines the process of adaptation, conflict, the attitude of the political power, and identity confusion. So, what kind of preparations does a researcher make before going out on the fieldwork? What does she/he pay attention to it? What questions and why does the researcher ask interviewer during the fieldwork? This article explores a research that uses oral historical methodology, and gives advices on the studies that focus on the migrations in the last years of the Ottoman Empire.